مربی در سایه!
سیدحمید مشتاقی نیا | جمعه, ۵ شهریور ۱۳۹۵، ۱۲:۴۷ ق.ظ
شهید سید مجتبی کریمی می دانست که برخی از دوستانش به قرائت نماز مسلط نیستند؛ اما اگر می خواست به شکل مستقیم به آنها تذکری بدهد ممکن بود باعث رنجش آنان بشود. مدتی این مسئله ذهنش را به خود مشغول ساخته بود.
در نهایت، فکری به خاطرش رسید. با دوستانش جمع شد و جلسه هیئت قرآن را تشکیل داد. همه می دانستند که او در قرائت کلام الله مجید، مهارت ویژه ای دارد. با کمال میل پیشش می نشستند تا قرائتشان را اصلاح کنند.
سید مجید با حوصله و دقت، قرائت صحیح قرآن و نماز را به آنها می آموخت و باعث شد تا دوستانی که با قرائت کامل نماز آشنا نبودند از این پس نمازشان اصلاح شود.
بر اساس خاطره ای از همرزم شهید، شکوه معراج، ص 55
