غدیر را تعطیل نکنید
غدیر تعطیل پذیر نیست. بسیجی هم منفعل نمیشود. مگر چقدر فاصله است بین غدیر و ولایت علی و شروع مصائب مولا؟ روز غدیر که لزوما با جشن و شادی و هلهله برجسته نمیشود؟ گاهی باید برای غربت علی و اولاد و فرزندان آخرالزمانی اش در غدیری که مقدمه فاطمیه و عاشوراست خون گریست.
هدف ما از بزرگداشت روز غدیر، شادی نیست. شادی هم وسیله ای است برای احیای پیام غدیر. این وسیله نشد، از طریقی دیگر یاد غدیر را زنده نگاه می داریم. محرم باشد یا غدیر یا فاطمیه و ماه مبارک و شب قدر، هدف ما ابلاغ پیام بعثت و بیداری امتهای آزاده برای مبارزه با طاغوت و حرکت به سوی کمال و رستگاری است. دشمن اتفاقا از همین موضوع خوشحال میشود که شیعه را منفعل و میدان را خالی ببیند.
غدیر امسال را هم در خیابان باشیم. موکبها به یاد شهدای غدیر، پرچم یالثارات الحسین را برافراشته و فریاد انتقام سر بدهند. سرود رشادت و شور حماسه و نغمه جهاد در کوچه پس کوچه های شهر طنین انداز شود. تصاویر شهدا را بالای سر بگیریم. شهادت برای ما افتخار است. پرچم رژیم غاصب و حامیان خون آشامش را زیر پا بگذاریم. بگذارید دنیا شکوه حماسه ملت شکست ناپذیر ایران را ببیند. دنیا ببیند رهروان علی مرد میدانهای سختند و تن به رخوت و ذلت نمیدهند. ما با شهادت زنده ایم. خوشا به حال شهدا؛ انّا ان شاءالله بهم لاحقون.
