دو کلمه درباره ملابنویس!

حالا که کانال موسوم به ملابنویس، خیلی ها را سر کار گذاشته، ذهن هایی را به خود مشغول داشته و جیغ بنفش بعضی ها را هم به هوا فرستاده بد نیست من هم چند خطی درباره آن بنویسم:

1-      بخشی از مطالب ملابنویس را نمی پسندم و بخشی را هم جالب می دانم. به نظرم آن جاهایی که این کانال به مسائل ملی ورود پیدا کرد بیشتر موفق بود. درباره مسائل شهری هر بار که از عقبه لیبرالیسم فرهنگی شهر (تنیده در مراکز خدماتی و موسسات به ظاهر علمی اما در واقع بیمار سیاسی و ...) غفلت ورزید چنگی به دل نزد.

2-      1-عده ای از کسانی که امروز با این کانال مخالفت می ورزند شاید از سر خیرخواهی در نقد آن سخن می گویند؛ اما عده دیگری که به خود حق می دهند ژست مخالفت با بی اخلاقی های رسانه ای را بگیرند دقیقا مبدع بی اخلاقی رسانه ای در این شهر بوده اند. بابل در انتخابات گذشته مجلس شورای اسلامی شاهد روییدن قارچ گونه کانال هایی بود که در حمایت از یک نامزد مایه دار به سیاه نمایی و بداخلاقی نسبت به دیگران می پرداختند. همین مافیای رسانه ای اخلاق شکن، بعد از اتمام انتخابات در اختیار یکی از نهادهای شهر قرار گرفت و موظف شد تا کمترین نقدی که نسبت به مقام شامخ آقای رئیس وارد می شود را با بدترین شکل ممکن خفه سازد. کار به جایی رسید بعضی از منتقدان دلسوز امور شهری اذعان داشتند که از ترس حفظ شأن و شخصیت خود در فضای خفقان آور جماعت قلم به مزد، از بیان نظرات مشفقانه خود صرف نظر می نمایند.

2-سیر بی اخلاقی های رسانه ای در بابل اگر چه جهات مختلفی را پیمود اما تنها از یک آبشخور نشأت گرفت، از همان پایگاه فکری که عقبه لیبرالیسم فرهنگی شهر بوده و امروز که منافع خویش را در خطر می بیند بیشترین دغدغه را در مواجهه با کانال هایی مانند ملابنویس پیدا نموده است.

این عقبه فرهنگی بیمار و اخلاق شکن، همان پایگاه فکری است که بارها در صدد برگزاری کنسرت های موسیقی یا برنامه های مشابه برآمد و خون به دل علمای طراز اول شهر نمود اما با رحلت یکی از سرسخت ترین چهره های مخالف کنسرت و دیگر هجویات، زودتر از همه سیاه پوشید و با ترفندهای تبلیغاتی درصدد مصادره شخصیت ایشان بر آمد.

این همان عقبه بیمار فرهنگی است که بی ادب ترین و هتاک ترین منافقان عصر جدید را با پسوندهای هنری و فرهنگی برجسته نموده و تمام توان خویش را صرف خدشه بر حریم انقلاب ساخت؛ اما چند روزی است که حفظ منافع انتخاباتی خود را در حمایت عجیب و مشکوک از شخصیت محبوب و محترم مذهبی و سیاسی شهر یافته و خود را پاسدار حریم ایشان معرفی می نماید!

ملابنویس اگر قصد دارد به فعالیت های خودش ادامه دهد بهتر است در چارچوبی اخلاق محور، مهم ترین تهدیدهای فکری و فرهنگی و سیاسی را هدف قرار داده و از ورود به مسائل خاله زنکی و کم اهمیت پرهیز کند.

از مجموعه مطالبی که تا کنون در این کانال ناشناس خوانده ام عبارتی را بیشتر از همه پسندیده ام:

بر سر در شهرداری، این آیه را بنویسید: نون و القلم. قلمت را که به شهرداری بسپاری با خودت نان می بری!