درباره "شرح درد اشتیاق"

 

این یادداشت را دوست و برادر خوبم دکتر سید حسین حاجی میرزایی، جراح عمومی و از مفاخر جامعه پزشکی درباره کتاب خاطرات وزیر بهداشت نوشته است:

به سه دلیل فکر کردم خواندنی است؛
یکم؛ ادبیات داستانی، جذاب است. داستان مبتنی بر خاطره، جذابیت دو‌چندان دارد.داستانهای برگرفته از خاطرات نسل اول انقلاب. مملو از درس آموخته های کاربردی هست که از لابلای روزمرگی های آن زمان این نسل می درخشند.
دوم؛ از آقای دکتر ظفرقندی چند خاطره بد داشتم. بدترینش، موضعگیری به نفع قاتل شهید عجمیان بود. می خواستم بروم در عمق این حس منفی و ببینم دلیل دیگری بجز موقعیت نشناسی سیاسی و تعصب قبیله ای وجود دارد یا خیر.
سوم؛ خاطرات طبابت بالاخص، پزشکی آسیب (تروما)،نکات آموزشی بسیاری برای پزشکان دارد.
اما؛
یکم؛ متاسفانه، کتاب، بسیار از ادبیات داستانی دور است و علیرغم تلاش نویسنده برای سروسامان دادن  و‌مرتب کردن خاطرات پراکنده، داستانی شکل نگرفته است. تکرار جملات راوی، بدون ایجاد ساختار داستانی، روایت خسته کننده ای را شکل داده است. امیدوارم، نویسنده برای چاپ بعدی،ازدانش سایر نویسندگان ادبیات دفاع مقدس مانند نویسنده «عصرهای کریسکان» استفاده کند و به طور اساسی کتاب را  بازنویسی کند.
دوم؛ اینهمه از خودگذشتگی و ایثار، همخوان با موضعگیری به نفع قاتل شهید عجمیان نیست. همان دلیلی که فکر میکردم،باعث چنین انحرافی در موضعگیری شده است. خدا عاقبت همه مان را به خیر کند.
سوم؛ حیف آنهمه موقعیت جذاب و آموزشی برای پزشکی آسیب(تروما) ، که به صورت سراسیمه و ناقص روایت شد. 
انشاالله بعد از دوره وزارت آقای دکتر ظفرقندی،نویسنده و راوی ، حوصله بیشتری صرف کنند و روایتها را آموزشی، آکادمیک و داستانی بازنویسی کنند. می شود.