تنهی عن الفحشاء و المنکر

 

از آموزش و پرورش یا همان وزارت فرهنگ رژیم شاه که انتظار نمی رفت به فکر آخرت بچه های مردم باشند. آخر کار فرهنگی آنها آموزش سرود و رژه دختران و پسران و این جور کارها بود. مصطفی برای کار فرهنگی، منتظر اقدام دیگران نمی ماند. خودش دست به کار شد و گوشه هنرستان، یک کتابخانه راه انداخت. کتاب های انقلابی را به این بهانه دست بچه ها می رساند.

بعد هم رفقایی که دور و برش جمع می شدند را به خط کرد و نماز جماعت را به راه انداخت. خبر به گوش ساواک هم رسید که یک بچه مدرسه ای، توانسته شعائر دینی را احیا کند و هم سن و سال هایش را به صفوف نماز جماعت بکشاند. مصطفی نماز جماعت را در سیستم آموزشی و پرورشی رژیمی به راه انداخت که می کوشید پسران و دختران را از فرق سر تا نوک پا غرب زده تربیت کند.

بر اساس خاطراه ای از شهید حجت الاسلام مصطفی ردانی پور، انتشارات روایت فتح