ببین کجا نشسته ای!
حالا این ماجرا که اتفاقی است. خانم آمده است نشسته است روی صندلی آقایی که با عنوان مدیر حراست قرار است در جلسه شرکت کند. خانم هم دارد لبخند میزند انگار یکی به رویش آورده که مقابلش چه نوشته ای قرار داده شده است.
از این عکس و فحوای طنز آن که بگذریم حقیقت آن است که خیلی وقت ها آدم با کسانی مواجه می شود که سر جای خودشان قرار ندارند. این احساس تلخ را بارها در مواجهه با بعضی مسئولان به خصوص در حوزه امور فرهنگی لمس کرده و افسوس خورده ام. مدیران و مسئولانی که بدون تخصص و اشراف کافی صرفا از روی رابطه و حرکت بر مدار بله قربان گویی رشد کرده و مناصبی را اشغال کرده اند که لیاقت اداره و تصدی آن را ندارند.
فارغ از خسارتهایی که این طیف بر پیکره جامعه وارد می آورند یادآوری این نکته حائز اهمیت است که بر اساس فقه اسلام و فتوای صریح رهبری و مراجع تقلید، اگر کسی صلاحیت تصدی مسئولیتی را نداشته باشد اما بر کرسی آن تکیه بزند حکم غاصب را داشته و فعلش حرام بوده و در عواید ناشی از آن نیز جائز به تصرف نیست.
تفکر باندی یکی از آسیبهای ساختار اداری در تمام جوامع است که رابطه و نان قرض دادن و همدستی و بله قربان گویی جای شایسته سالاری و اصالت خدمت به مردم را می گیرد که ثمره آن علاوه بر عقب ماندگی ملتها، ایجاد یأس و سرخوردگی در جوانان و عالمان و متخصصان مستقل و فاقد پارتی خواهد بود.
