اعتدال یعنی کشک!
دو خواننده جوان ناموفق در عرصه هنر که هیچ گاه نتوانستند برای چند اثر زیرزمینی خود از وزارت فرهنگ و ارشاد جمهوری اسلامی مجوز بگیرند و برای همین به آمریکا مهاجرت کردند در یک درگیری توسط اوباش دیگری به قتل رسیدند. این دو خواننده که گروه هنری موسوم به "سگ های زرد"! را تشکیل داده بودند در آن طرف آب هم نتوانستند اثر قابل اعتنایی را به عرصه هنر ارائه دهند. در خبرها آمد که پیکر دو عضو از اعضای گروه سگ های زرد با هزینه بیت المال مسلمین به ایران منتقل گردیده و در قطعه هنرمندان به خاک سپرده شد. معاون وزیر ارشاد خبر تأمین هزینه صد میلیون تومانی انتقال اجساد به کشور توسط وزارت متبوع خود را تکذیب کرد.
فارغ از منبع تأمین هزینه های مربوط به انتقال اجساد به ایران، فارغ از این که بسیاری از محافل هنری و فرهنگی مرتبط با انقلاب در حداقل بودجه های خود مانده اند، فارغ از این که دو مقتول جوان با چه استانداردی جزو جامعه هنری محسوب شدند در حالی که اجازه دفن پیکر بسیاری از هنرمندان در قطعه مذکور به آسانی صادر نمی شود، فارغ از این که بسیاری از هنرمندان متعهد کشور تأکید کرده اند بعد از مرگ، پیکرشان در قطعه هنرمندان دفن نشود و... این یادداشت به دنبال اثبات نکته دردناک و قابل تأمل دیگری است.
حرف این است وزیری که قرار است فرهنگ کشور را با ارشادی مبتنی بر آموزه های اخلاقی دین به تعالی برساند دغدغه ای جز رفع فیلتر فیس بوک و خوانندگی زنان و مجوز به ناشرین معارض و توجه به خوانندگان در پیت اما ضد ارزش ها را ندارد.
مسئله این است که وزرایی برای اداره وزارت علوم، تحقیقات و فن آوری انتخاب می شوند که انگار تکلیفی جز به صحنه آوردن فتنه گران و خودفروختگان جبهه باطل ندارند.
نگرانی از وزیری است که گمان می کند همه مشکلات تاریخی ایران در عرصه های اقتصادی و سیاسی در گرو لبخند دیپلماتیک به کدخدای دهکده استبداد است.
دلواپسی ما از وزیری است که عقد قراردادهای ترکمانچای در واگذاری منابع انرژی کشور را یک موفقیت بزرگ برای خود می داند.
سخن از مدیری است که زیر دستان خود را از میان کسانی انتخاب می کند که به دلیل اتهامات اقتصادی هم اکنون با قید وثیقه در آزادی موقت به سر می برند....
دغدغه ما درباره آمارهای غلط و سیاه نمایی از واقعیات موجود به نام اعتدال و پایبندی به حقیقت است.
روز دفاع رئیس محترم جمهور از اولین وزیر پیشنهادی خود برای تصدی وزارت علوم را هیچ گاه از یاد نبرید. ایشان در تمجید از میلی منفرد به رغم همه سوابقی که در فتنه شوم 88 داشت در کمال خونسردی او را "معتدل ترین فرد" لقب داد!
باید پذیرفت داعیه ای همچون اعتدال گرایی و گریز از ورطه افراط و تفریط مانند ادعاهای نخ نما شده ای از قبیل دموکراسی، آزادی، حقوق بشر، اصلاحات و... ، پوچ، سیاسی و مزورّانه است که مصرف آن تنها در حوزه رسانه و تبلیغات است.
