از پارسینه تا بی بی سی، هر دو راست می گویند!
اخبار راست را می خواهی بشنوی باید سراغ بی بی سی بروی! این جمله را بارها از افراد مختلف جامعه در صف نانوایی و تاکسی و میهمانی شنیده اید. عده ای از سر خودباختگی یا ناتوانی در تحلیل و یا سوءنیّت، تلاش می کنند تا تمام رسانه های داخلی را متهم به دروغگویی کرده و در مقابل، رسانه دلسوزتر از مادر را به عنوان منبعی موثق به جامعه معرفی نمایند.
پاسخ فوری و بداهه به اینگونه افراد هم نیازمند اشراف به ریز اخبار بی بی سی و شبکه های مشابه آن است که به طور معمول دست بچه های حزب اللهی از این مسئله خالی است و گاه فقط به حرص خوردن کفایت می کنند. البته یک پاسخ کلی را می توان به این مدعیان داد و آن هم اینکه هیچ گربه ای برای رضای خدا شکار نمی کند! بی بی سی هم با توجه به وابستگی و ارتزاقش از دولتی خبیث، دنبال خط و ربط ها و منافعی خاص است.
ارزیابی چینش خبری شبکه بی بی سی و سایت های وابسته نیز نمایانگر دو رویکرد هدفمند برای قلب حقایق است. رویکرد نخست، ایجاد ذهنیت منفی در خصوص جایگاه ایران و برجسته سازی نظام غرب است. به طور مثال اخبار توانمندی های علمی و پژوهشی جوانان ایرانی به طور معمول جایگاهی در اخبار بی بی سی نداشته و یا به شکلی کم اهمیت طرح می گردد. اما اگر در این چند روز مشتری اخبار بی بی سی بوده اید لابد دیده اید که این بنگاه خبری چه سنگ تمامی بابت ادعای آمریکا در حمایت از کشتی های خود در تنگه هرمز گذاشته است. پررنگ سازی این خبر به گونه ای است که یک خواننده و شنونده معمولی ممکن است تصور کند از این به بعد ایران بدون اجازه کاخ سفید نمی تواند یک لیوان آب از خلیج فارس بردارد!
روش دیگر بی بی سی برای قلب وقایع، ورود مستقیم به خبر و جعل محتوای آن است. به طور مثال خبر مربوط به راهپیمایی جمعی از کارگران در تهران را به مناسبت روز جهانی کارگر خوانده اید. تصویری از این تجمع که بسیار در سطح رسانه ها منعکس شد مربوط به پارچه نوشته ای است که این شعار بر روی آن ثبت شده بود: کارفرما حیاکن، افغانی را رها کن!
سایت بی بی سی فارسی که با انگیزه ای مشخص و از پیش طراحی شده اخبار ایران و افغانستان را به طور مشترک پوشش داده و مشتریانی از دو کشور را جذب کرده است، مدعی شده این شعار را کارگزان افغانی مقیم ایران در اعتراض به تضییع حقوقشان توسط کارفرمایان ایرانی نوشته اند!!
تصویر این پارچه نوشته را اگر در سایت های داخلی نگاه کنید زیرش نوشته شده جمعی از کارگران ساختمانی تهران؛ اما این عبارت در عکس منتشر شده در بی بی سی دیده نمی شود. بماند که افغانی ها از اساس به خودشان افغانی نمی گویند. از این نکته هم که بگذریم کسی کار در ایران را به کارگر افغانی تحمیل نکرده که حالا افغانی ها از او بخواهند تا رهایشان کند! کاملاً مشخص است که این شعار خواسته افغانی ها نیست. افغانستانی هایی که مجوز حضور و اقامت در ایران را دارند طبق قوانین کارگری مثل همه کارگران ایرانی از حقوق و مزایای تعریف شده ای برخوردارند و اگر جواز اقامت ندارند نه تنها حق کار در ایران و اشغال مشاغل را ندارند بلکه خودشان اصلاً جایی به طور رسمی آفتابی نمی شوند که مجبور به بازگشت به کشورشان بگردند. پارچه نوشته فوق از سوی کارگران ایرانی بوده که نسبت به جایگزینی کارگران افغانی و بیکاری خودشان معترض بوده اند.
بی بی سی فارسی با این نوع اخبار غیرواقعی تلاش دارد احساسات مردم افغانستان را بر ضد مردم ایران تحریک کند؛ کما اینکه پیش از این نیز گزارشات این بنگاه از اعدام چتد افغانی در ایران – بی آن که به جرایم وحشیانه شان در قتل و تجاوز اشاره ای بشود – موجب تجمع برخی افغانی های بی خبر در مقابل سفارت ایران در کابل و حمله به پرچم مقدس کشورمان گردید.
در این میان نکته بسیار بسیار عجیب، همزمانی ورود سایت پارسینه به جریانی مشابه خط و ربط مورد نظر بی بی سی است. همزمان با تحریف خبر مذکور در سایت بی بی سی، سایت پارسینه که یک پایگاه خبری قانونی فعال در کشورمان است یادداشتی را منتسب به دختر یک کارگر افغانی با عنوان " تلخ نوشته یک دختر افغانی؛ من یک کارگرزاده اصیلم!" منتشر کرده و با رویکرد تحریک احساسات مردم افغان، عنوان کارگر افغانی را از منظر مردم ایران همطراز واژه حرامزاده بیان داشته است!!
جالب تر این که دختر کارگر افغانی مورد ادعای پارسینه، در این یادداشت از عشق پدرش ( نماد ملت افغان ) نسبت به گوشت و چای تیره و بی بی سی سخن می گوید!
