از "میز" بان تا میزان!
جلسه ای که به دعوت دکتر نجفی، یکی از نمایندگان مردم بابل در مجلس شورای اسلامی و با حضور جمعی از ائمه جمعه این شهرستان و نیز ریاست اداره اوقاف استان در رستوران گران قیمت میزبان واقع در شهر بابلسر برگزار گردید، اتفاق خوشایندی نبود و تصاویر مربوط به آن بازتاب مثبتی در فضای مجازی به همراه نداشت.
آن گونه که مشخص است بخشی از این رستوران گران قیمت برای ساعاتی توسط بانی جلسه قرق! شد تا مجلس در فضایی آرام برگزار شود.
هزینه این کار حتی اگر از حساب شخصی افراد پرداخت شده باشد، مصداق اسراف و تبذیر محسوب می شود.
ظاهر امر این گونه است که تنها چهار امام جمعه از هفت امام جمعه شهرستان در این جلسه پرهزینه شرکت کرده اند. هر چهار بزرگوار نیز از رجال با فضیلت و انقلابی هستند که به نظرم در این مورد دچار اشتباه شده اند.
نمی خواهم بگویم که قرار بود در اسلام، مسجد محور تصمیم گیری ها و تحولات اجتماعی و سیاسی و ... باشد. نمی خواهم نامه تاریخی امیرالمومنین در تقبیح رفتار کارگزار خود که در میهمانی پرهزینه ای شرکت کرده بود را به رخ کسی بکشم؛ اما فضلای ارجمند ما لابد مستحضر هستند که اگر نماینده دیگر بابل در مجلس و یا اعضای شورای شهر و مسئولان و چهره های متمول دیگر هم بخواهند مشابه این نوع جلسات را در فضایی همطراز با رستوران میزبان بابلسر برگزار نمایند، بی شک مسابقه اشرافی گری و تجمل طلبی در طبقاتی از جامعه رواج پیدا کرده و در نهایت نتیجه ای جز ولع سرمایه سالاران و نیز احساس دوری و فاصله محرومان با مسئولان و زعمای قوم در پی نخواهد داشت.
یادمان نرود که قرار است مروّج و الگوی سبک صحیح زندگی در ابعاد فردی و اجتماعی باشیم.
