وال استریت ژورنال در خبری اعلام کرده دوازده هزار کارمند زن شرکت اپل از این غول صنعت دیجیتال شکایت کرده اند که در پرداخت حقوق، تبعیض جنسیتی نشان داده و به مدت چهار سال دستمزد کمتری به کارمندان زن پرداخت کرده است.
ببینیم چند رسانه فراگیر بین المللی مدعی دفاع از حقوق زنان حاضرند به این موضوع پرداخته و تمدن غرب را به چالش بکشانند؟
تصویر مربوط است به حضور جمعی از هنرمندان در مراسم عروسی دختر سعید آقاخانی.
در شرایطی که اغلب سلبریتی ها فاقد خانواده و یا دارای خانواده ای متزلزل و یا اساسا مجرد و طلاق گرفته هستند سعید آقاخانی را بابت پایبندی به ارزشهای اصیل خانواده باید ستود. او که متولد 1350 است هم خودش ازدواج به موقعی داشت هم دخترانش را آماده تشکیل خانواده نموده است.
دختر 23 ساله در چین با پیرمرد 80 ساله ازدواج کرد. این دو مدعی هستند که عاشق هم شده اند. دختر جوان پرستار این پیرمرد در یک مرکز نگهداری سالمندان بود. پیرمرد اموال قابل توجهی ندارد که دختر متهم به طمع ورزی برای وراثت و تصاحب دارایی او شود. در فضای مجازی تحلیلها و نظرات مختلفی در این باره بیان شده که قصد ورود به آن را ندارم.
فقط یک نکته:
بارها در محیط های مختلط واقعی یا مجازی دیده شده بعضی خانمها اختیار دل از کف داده و شیدای مردی می شوند که شرایط ازدواج با او را به دلیل تفاوت سن یا تأهل و ... ندارد. این قاعده البته گاهی به صورت عکس هم دیده شده است. در چنین وضعیتی مرد اگر عاقل و به دور از شییطنت باشد باید بزرگی کرده و بلافاصله از آن محیط فاصله گرفته و برای همیشه یا لااقل مدتها از منظر زن غیب شود. مطمئن هم باشد خدا در ازای این کار بزرگش درهایی از رحمت را در دنیا و آخرت به رویش خواهد گشود.
سنگ قبرها یک رسانه اند. فرصتی برای انتقال پیامی موجز و جامع از مرام و مسلک صاحب قبر. فکرش را نمی کردم روزی متن سنگ نوشته مزار حسین را به من بسپارند. سعی کردم هر آنچه بتواند شخصیت او را در حصار محدود کلمات خلاصه کند و عصاره منش و سلوک و اندیشه اش باشد را در این دو خط بگنجانم. آزاده ای که هیچ گاه اسیر نشد. تا بود در راه خدا آرام نگرفت، ایستاده زیست، ایستاده جان داد و در شب عید غدیر تا موکب عشق و دلدادگی شهدا پر گشود.
امیدوارم نسلهای بعد وقتی این سنگ نوشته را می خوانند در طریقت او کنکاش نموده و عدالت خواهی و مبارزه و خستگی ناپذیری اش در راه خدا را شناخته و بستایند.
روحت شاد حسین. شب جمعه ست، شب شهادت امام پنجم ما. ممنون میشوم برای این دوست خوبم فاتحه ای هدیه کنید.
حجت الاسلام نیکزاد از دانشمندان اهل فکر و فلسفه و استاد دروس خارج حوزه علمیه در مازندران است که ید طولایی در پاسخگویی به شبهات داشته و اشراف او به مسائل روز نه تنها دانشجویان که اساتید طراز اول دانشگاه را به جلسات پربارش فرا می خواند. در یادداشتی که می خوانید کلامی را در نقد ورود محمد باقر قالیباف به عرصه انتخابات اخیر بیان داشته که حاوی نکات مستدل و مهمی است:
باسمه تعالی
تذکار صمیمانه و خیرخواهانه با جناب آقای دکتر قالیباف و هواداران محترم ایشان
مقدمتاً اشاره کنم که هم آقای دکتر قالیباف و هم آقای دکتر جلیلی از یاران و مدافعان و جان بر کفان انقلاب و نظام و رهبری هستند سوابق آنها سوابق درخشان و انقلابی و جهادی است و هر کدام از آنها به منصب ریاست جمهوری برسند باید از او حمایت و دفاع کرد اما لازم است چند نکته به عنوان تذکار دوستانه و خیرخواهانه محضر آقای دکتر قالیباف و هواداران ایشان ذکر شود.
۱- شرکت در انتخابات مجلس و درخواست رآی از مردم برای ایفای وظایف نمایندگی مجلس، نوعی تعهد با مردم برای عهده داری این مسئولیت و التزام به آن است چنانکه نامزد کردن خود برای ریاست مجلس و درخواست رای از نمایندگان برای این مسئولیت، نوعی تعهد با نمایندگان برای عهده داری این مسئولیت و التزام به آن است.
با این حساب کنار نهادن این دو تعهد و متارکه هم مسئولیت نمایندگی مجلس و هم مسئولیت ریاست مجلس آن هم در آغاز کار و بدون عمل حداقل به بخشی از این تعهدات، آیاخلاقاً پسندیده است؟
آیا اگر مردم تهران در موقع رای دادن می‌دانستند آقای دکتر قالیباف از همان آغاز ایفای مسئولیت نمایندگی، جهت نامزدی ریاست جمهوری، آن را رها می‌کند این اندازه به او رای می‌دادند؟ و اگر در زمان نامزدی ریاست مجلس از همان آغاز اعلام میکرد که قصد واگذاری این مسئولیت را دارد این تعداد از نمایندگان به او رای می‌دادند؟جواب هر دو پرسش قطعاً منفی است.
۲- در سوگند نامه نمایندگان مجلس تعهدات مؤکدی آمده است که یک نماینده مجلس به این راحتی نمی‌تواند مسئولیت نمایندگی مجلس را رها کند.
بخشی از سوگندنامه( اصل ۶۷)به شرح زیر است:
«من در برابر قرآن مجید, به خدای قادر متعال سوگند یاد می کنم و با تکیه بر شرف انسانی خویش تعهد می نمایم که پاسدار حریم اسلام و نگاهبان دستاوردهای انقلاب اسلامی ملت ایران ومبانی جمهوری اسلامی باشم ودیعه ای را که ملت به ما سپرده به عنوان امینی عادل پاسداری کنم و در انجام وظایف وکالت, امانت و تقوی را رعایت نمایم و همواره به استقلال و اعتلای کشور و حفظ حقوق ملت و خدمت به مردم پای بند باشم, از قانون اساسی دفاع کنم و در گفته ها و نوشته ها و اظهار نظرها, استقلال کشور و آزادی مردم و تامین مصالح آنها را مد نظر داشته باشم »
نماینده مجلس در آغاز نمایندگی با این سوگند در پیشگاه قرآن تعهدات متعددی می‌کند از جمله تعهد می‌کند: « ودیعه ای را که ملت به ما سپرده به عنوان امینی عادل پاسداری کنم و در انجام وظایف وکالت, امانت و تقوی را رعایت نمایم ....» آیا رها کردن مسئولیت نمایندگی مجلس آن هم در آغاز کار با این تعهدات و سوگند، اخلاقاً قابل توجیه است؟
۳- عزیزانی که به توانمندی‌های آقای دکتر قالیباف برای ریاست جمهوری برای توجیه نامزدی ایشان برای ریاست جمهوری به درستی استدلال می‌کنند آیا این استدلال می‌تواند توجیه کننده متارکه مسئولیت بسیار مهم ریاست قوه مقننه باشد؟ آیا این استدلال معنایش این نیست که مسئولیت ریاست قوه مقننه چندان قابلیت و توانمندی نمی‌خواهد؟
آیا این عزیزان به این نکته توجه کرده‌اند که در صورت رای آوری آقای دکتر قالیباف جایگاه قوه مقننه تضعیف خواهد شد؟ چون ظاهراً فرد توانمندی با ویژگی‌های آقای دکتر قالیباف برای مسئولیت ریاست این قوه در مجلس وجود ندارد.
آیا بهتر نیست هم رئیس قوه مقننه قوی و توانمند و هم رئیس قوه مجریه قوی و توانمند داشته باشیم؟ با این حساب آیا بهتر نیست ایشان مسئولیت سنگین ریاست قوه مقننه را که تجربه چندین ساله دارد عهده‌دار شود و ریاست قوه مجریه را به فرد توانمند و لایق دیگری واگذار کند؟
با پوزش فراوان از محضر جناب آقای دکتر قالیباف عزیز و هواداران انقلابی ایشان.
ارادتمند: نیکزاد
راستش را بخواهید از شواهد امر بر می آید که احتمال دور خوردن جلیلی در این دوره از رقابتها وجود دارد. بعضی افرادی که در ستاد او مسئولیتهای کلان گرفته اند باور چندانی به گفتمان وی ندارند. بعضی فعالین رسانه ای به ظاهر حامی جلیلی به سمت قالیباف راهنما می زنند و سر بزنگاه ممکن است حرف دیگری بیان کنند. آمارسازی هایی دارد صورت می گیرد که قابل اعتماد نیست. طیف قالیباف با توجه به بهره مندی از پول و امکانات و تجربه و سبقه در التزام به باور غلط جواز مباهته، علاوه بر اتخاذ شیوه های پیچیده رسانه ای یحتمل به سمت تاکتیک های اطلاعاتی هم خواهند رفت. دوستان بی چشمداشت و خالص ستاد جلیلی خیلی باید دقت داشته باشند فریب نخورند.
کلمات تابع قصد و اراده اند. کسی حرفی بزند بدانید معنی اش را نمی داند یا دقت لازم را نداشته یا از باب مزاح و تفنن گفته، جدی اش نمی گیرید.
در دادگاه هم همین طور است. بر قاضی محرز شود کسی از حرفی که زده منظوری نداشته در می گذرد.
در عبادات و معاملات و ازدواج هم همین است. قصد باید مشخص باشد و صرف کاربرد کلمه، مفید تحقق معنا نیست. کسی قصدش خواندن نماز ظهر باشد اشتباهی بگوید نماز عصر اشکالی ندارد و نیّتش اصل خواهد بود نه کلامش. معامله بچه و سفیه را چون قصدی ندارند نافذ ندانسته و باطل می شمارند. کسی صدبار بگوید می خواهد شما را به جایی برساند بدانید جدی نیست سوار ماشینش نمی شوید. خطبه عقدی که در فیلم سینمایی خوانده می شود محرمیت آور نیست چون اراده و قصدی پشتش قرار ندارد.
علیرضا زاکانی قصد حضور در پاستور را ندارد. این را همه می دانند، شورای نگهبان نمی داند؟ یکنفر هم حاضر نمی شود برای او ستاد بزند. می دانند تریبون مفتی را گیر آورده وقت ملت را بگیرد و از خودش و کارهایش بگوید و رقبا را خسته کند و نهایتا به نفع دیگری کنار رفته و سهمش را بردارد.
کاندیداتوری جهانگیری در زمانی که معاون رییس جمهور بود و رقابت او با مقام مافوقش کاملا صوری و نخ نما بود. همه می دانستند او کاندیدای پوششی است. شورای نگهبان در قبال وقت و امکانات جامعه مسئول است.
شهاب مرادی را مثل حاج محسن قرائتی و شیخ حسین انصاریان قبول دارم و هر سه را شخصیتهایی موفق و تاثیرگذار می دانم. هیچ آدمی هم از خطا مصون نیست. مومن اگر اشتباه کند حتماً درصدد جبران بر می آید:
فکر میکنم دارند زیر پای این بنده خدا پوست خربزه می اندازند. خوب بود آقای جلیلی تحقیق میکرد ببیند چرا این بابا که دور گذشته جوانترین نماینده مجلس خبرگان بود در این دور از رقابتها رد صلاحیت شد؟
سعید نعمت‌الله (نویسنده و کارگردان سینما و تلویزیون) در یک استوری به انتشار ویدئوی رقص مهناز افشار به مناسبت تولدش واکنش نشان داد و چنین نوشت: «بانوی شیرخشک و تلاش شبانه‌روزی ایشون و دوستان برای آزادی ما..نه خسته یاور!»
این اشتباه در دهه هشتاد هم انجام شد. چند گزینه منتسب به جریان انقلاب را روبروی هم قرار دادند. آن موقع احمدی نژاد و رضایی و لاریجانی و قالیباف و هاشمی از یک جبهه شناخته می شدند. بالاخره یکی شان باید رأی می آورد که احمدی نژاد بود بابت شباهت بیشترش به مردم. طیف بازنده از او کینه به دل گرفت و همراستا با جریان اصلاحات و رسانه های غرب، فراتر از نقدهای وارده به وارونه نمایی نقاط مثبت دولت پرداخته و بی اعتنا به تذکرات مکرر رهبری با ادبیات انقلابی اما نا به حق و ستیزه جویانه بلایی بر سر او درآوردند که تا مرز عصیان و جنون سوق داده شد.
خودی ها با رییسی هم داشتند همین کار را می کردند.
الان اوضاع جنگ رسانه ای حامیان جلیلی و قالیباف را نگاه کنید. بعضی دوستان در حد تکفیر هم پیش رفته اند. هر کدام که رأی بیاورد طرف بازنده کینه و عقده هایش را در طول مدیریت او برملا ساخته و البته مبتنی بر گفتمان ارزشی و انقلابی به نابودی دولتش همت می گمارد. این بار نیز طراحان پشت صحنه عرصه رقابتها بر اساس فرضیاتی موهوم عرصه جنگ را به حیطه خودی ها کشانده اند.
بدنه بچه های پاپتی بسیج و عناصر خط مقدمی و کتک خور و بی شیله پیله حزب الله اغلب با جلیلی هستند؛ طیف زر و سیم دار و فیش حقوقی های تپل مپل انقلاب هم با قالی باف. مصاف نابخردانه و گاه بی ادبانه بعضی عناصر این دو طیف یادآور جنگ سخت حزب الله و امل در سالهای نه چندان دور است که در صورت تجمیع میتوانست اسرائیل را از جنوب لبنان عقب براند. اگر چه طیف قالیباف به یمن برخورداری از پول و باند و تریبون و سبقه کثافت کاری رسانه ای دهه هشتادی مثل شفاف نیوز و نود سیاسی و ... با حضور معتقدان به مشروعیت و جواز مباهته در حذف رقیب، بیشترین شیطنت رسانه ای را در روزهای اخیر نشان داده اند اما بعضی حامیان رسانه ای جلیلی هم قربة الی الله گوی بی اخلاقی سیاسی را از بوقچی های بیگانه نیز ربوده اند.
قالیباف به همت کانونهای قدرت و ثروت بر خلاف انتخابات اخیر مجلس از رقیب گفتمانی خود عقب نخواهد ماند و به آررزوی دیرینه خویش و حامیانش خواهد رسید؛ اما به هر حال هر یک از این دو که پیروز شود دوران سختی را در تقابل و تحمل نقدها و تخریبهای جبهه خودی پیش رو خواهد داشت.
البته باز هم باید تأکید کرد مشارکت حداقلی محتمل مشابه چند انتخابات اخیر در واقع شکست همه کاندیداها و طراحان رقابتها به شمار خواهد آمد که باید برای آن فکری اساسی نمود.
دو زن قالیباف ایرانی در آستانه سفر ریچارد نیکسون رییس جمهور امریکا در نهم خرداد 1351یک قالی با تصویر نیکسون به عنوان هدیه تشریفاتی برای وی می‌بافند.
@sangareshohadababol کانال سنگر شهدا
سلام جناب رییس جمهور بالقوه و محتمل!
حالت خوب است برادر؟ اعوان و انصار چطورند؟
چند سوال داشتم خدمتت مرحمت فرموده پاسخ بدهی ممنون می شوم:
می توانی در این چهار یا هشت سال که بر کرسی قدرت جلوس می نمایی کاری کنی بانکها در خدمت محرومین در بیایند؟ می شود وضعیت خودرو سازی را سر و سامان بدهی و مافیای چپاولگر این عرصه که هر سال جان هزاران ایرانی را به خطر می اندازند تحت کنترل در بیاوری؟ جلوی حقوقهای نجومی و شکاف طبقاتی و رانت خواری را میتوانی بگیری؟ هیچ دولتی تا کنون نتوانسته جلوی گرانی را بگیرد تو هم مثل قبلی ها فقط میخواهی ادعا کنی و بروی؟ مردم احساس می کنند دولتها از طریق گرانی ارز و سکه جیب ملت را زده و کسری بودجه هایشان را جبران می کنند.
می گویم دقت کرده ای سالهاست سه چهار هزار نفر اول ورودی کنکور اصلا جزو مردم عادی و محصلان مدارس دولتی نیستند؟ مگر بالاترین شعار نظام اسلامی گسترش عدالت اجتماعی نبود؟ چرا دولتها به اندازه یک تاکسی اینترنتی توانایی اشتغال زایی نداشته اند؟ چرا حتی یک مدیر پایین رده دولتی هم در شعاع دو کیلومتری خانواده و رفقایش جوان بیکار پیدا نمی شود؟ جلوی رواج فحشا و اختلاط و بی حجابی و روزه خواری و هنجارشکنی و زورگیری علنی در معابر را می توانی بگیری؟ سگهای ولگرد را لااقل میتوانی جمع کنی بلای جان بچه های مردم شده اند؟ آمار طلاق و ازدواج را داری؟ می توانی ترتیبی بدهی دروس زائد مدارس و دانشگاه حذف شده، فرهنگ سازی و حمایتی صورت بگیرد و سن ازدواج به اقتضای شریعت و طبع خلقت کاهش پیدا کند؟ خرده فرمایشات ما زیاد است. انتظارمان بالاست شاید؛ اما باورمان بر این است وظیفه رییس جمهور صرفا ارائه شعار و ژست و ور رفتن با چند طرح و پروژه فرمالیته و پیش پا افتاده نیست. عزیز دل برادر، ما قرار است الگوی تمدنی به دنیا عرضه نموده و سرمشق جنبش های آزادی خواه و مستضعفان عالم باشیم. عدالت و رفاه عمومی را جدی بگیر نه فقط برای دور و بری ها و اعوان و انصار که این نهضت مرهون حماسه و رشادت پابرهنگان بی ادعا و بی نام و نشان است. مرد این راه نیستی وقت ما و خودت را نگیر. بدرود.
همین شازده پسر نو رسیده با همین مقدار بهره مندی از قوه منطق و سطح فکر و تحلیل آبکی چند وقت دیگر به برکت رانت پدر و حمایت بی دریغ مالی نهادهای فرهنگی نفت خور می شود تئوریسین تحمیلی جبهه انقلاب و تثبیت گر نظریه سست دو گانگی ولایت با عدالت و خط قرمز قرارگاههای کاغذی عمار و هر کس هم خلاف میلشان حرفی بزند وحدت شکن و بی بصیرت و نفوذی دشمن و... خواهد بود. حالا ببینید کی گفتم.
نمیدانم این استعفا تحمیلی است یا نه. بنا بود بعضی افراد برکنار شوند. یکی از عجایب دولت ناتمام فعلی میدان دادن به بعضی عناصر دو رو و دارای حواشی خاص بود که با تمام وجود احساس می شد دارند به ریش نیروهای انقلاب می خندند. دولت بعدی اگر منتسب به جریان انقلاب بود باید بیشتر حواسش را جمع کند.
بعضی اتفاق ها برای آدم خاطره می شود. مثلا وقتی کتاب طعمه اروند را برای طراحی به دوست خوبم آقا میثم واثقی (که در حال حاضر از اساتید دانشگاه امام حسین است) سپردم در میان تصاویر متفرقه ای که از دفاع مقدس داشت چرخید و عکسی را برای روی جلد آن انتخاب کرد. بعد از چاپ کتاب، حاج آقای شکوهی که خودش اصالتاً مشهدی است تماس گرفت و گفت خانمی به دفتر انتشارات در خیابان صفاییه قم آمده و اصرار دارد اصل تصویر جلد کتاب را دریافت کند. این خانم هم ظاهرا مشهدی بود و می گفت تصویر متعلق به برادر شهیدش است که آن را در آلبوم خاطراتش ندارد.
یا مثلا خانم دکتر بنی هاشمیان که از مریدان شهید شجاعیان است و اتفاقا سر موضوعی هم بینمان بحث تندی شده بود بعد از خواندن کتاب خاطرات این شهید مرا به کناری کشید و مدعی شد پیغامی از طرف شهید برایم دارد. حرفش را گوش دادم و جدی نگرفتم؛ اما بعد عیناً همان مسأله برایم اتفاق افتاد. یا درباره کتاب خاطرات شهید سید روح الله عمادی هم موضوعی هست که بعدا برایتان تعریف میکنم؛ ان شاءالله.
خب، امروز حاج حسن آقای مهدیزاده، پیر دیر عشقبازی با شهدا پیام داد و یادآوری کرد که سالگرد شهادت محمد زمان ولی پور است.
کتاب مسافر ملکوت را از همه کارهایم بیشتر دوست دارم.
سفری با دوستان دانشگاه علوم پزشکی بابل به مشهد رفته بودم. دست یکی از رفقا کتابی از مرحوم نادر ابراهیمی بود. گرفتم و سریع خواندم. سبک نوشتاری اش برایم جالب و شیرین بود. برگشتم قم، دوستان طلبه ای تماس گرفتند که ما خودمان خاطرات طلبه شهید محمدزمان ولی پور را جمع آوری کرده ایم، نوشتنش با شما.
محمدزمان ولی پور شخصیتی عرفانی داشت و از این رو به شیخ ملکوتی هم شهرت یافته بود. خاطرات را خواندم و به ذهنم رسید سبک نادر ابراهیمی را در قالب مینی مال پیاده کنم. کار که تمام شد، دوستان خواندند و نظر دادند و رفتند برای قرارداد با ناشر، یعنی آقای خلیلی موسسه شهید کاظمی که انصافا در عرصه تولید و نشر کتاب دفاع مقدس همتا ندارد.
در این اثنا همسر یکی از دوستان، کار را خواند و به تمسخر گرفت. می دانستم که سر رشته ای در ادبیات ندارد؛ اما خب دل نازک من گرفت و در خودم فرو رفتم.
ساعتی نگذشت که پیامکی طولانی از مرحوم آزاده محمد حسین منصف به دستم رسید. گویا کتاب "این عشق الهی است" خاطرات شهید سید علی اکبر شجاعیان که یک سال و نیم قبل چاپ شده بود را همان روز خوانده بود و تحت تأثیر آن به تشویق و تحسین این حقیر پرداخت. حالم جا آمد!
کتاب مسافر ملکوت خیلی زود منتشر شد و به لطف خدا هر کس که خواند تعریف کرد. حتی جایی بودم خانم نویسنده ای کتاب مرا دست گرفته بود بی انکه بداند نویسنده اش منم توصیه کرد که این گونه کتاب بنویسم! این کار دو بار از تلویزیون و چهار بار از رادیو معرفی شد که مادرم آن را شنید و خوشحال شد.
دو سال وقتی به مشهد مقدس می رفتیم این کتاب در پشت شیشه فروشگاه آستان قدس در داخل حرم مطهر قرار داشت که دیدنش بچه هایم را به ذوق می آورد.
روح محمدزمان ولی پور، سیدعلی اکبر شجاعیان و همه شهدا شاد. هر چه در دنیا و آخرت داریم مرهون لطف و کرامت شهداست. امیدوارم در این عرصه توفیق بیشتری داشته باشم و بخش کوچکی از حق بزرگ شهدا را به سهم و بضاعت خود ادا کنم.
سالگرد رحلت مرحوم حمید سبزواری شاعر بزرگ انقلاب و چهره ماندگار ادبیات پایداری است.
نمیدانم این مطلب را قبلا در وبلاگ گذاشته ام یا نه کمی حافظه من ضعیف شده و اگر احیانا تکراری است از محضر شریفتان عذرخواهی میکنم.
خرداد سال 89 بود و سالروز آزادسازی خرمشهر قهرمان. برای مراسم عصر شعر در یکی از دانشگاههای مازندران واسطه شدم و استاد حمید سبزواری را دعوت کردم. البته آشنایی قبلی با ایشان نداشتم و صرفا به پیشنهاد دوستان دانشجو این کار را انجام دادم. آقای سبزواری بی هیچ منّت و تکبر و شرطی پذیرفت.
روز مراسم را هیچ وقت از خاطر نمی برم. چون شاهد صحنه های زشتی بودم که نه تنها در شأن دانشگاه که در سطح چاله میدان هم نبود.
عده ای از دانشجویان پسر شاید متأثر از حوادث سال 88 شروع کردند به مسخره بازی و پارازیت انداختن. حمید سبزواری پیر بود و کمی دستانش لرزش داشت. همین را هم دستاویز تمسخرش قرار دادند. وسط شعر خوانی اش باد گلو رها می کردند و... مرحوم سبزواری هم بی اعتنا به آنها اشعارش را می خواند و از این بابت رویشان را کم کرد.
صحنه های بی احترامی به این پیرمرد فرهیخته خیلی برایم آزاردهنده بود.
موقع بازگشت به تهران همراه ایشان سوار ماشین شدم. گله داشت از برخورد جناحی بعضی شعرا از جمله سهیل محمودی که زمینه حذف او از برنامه های سیما را فراهم ساختند و...
در یکی از جایگاههای سوخت جاده هراز ایستاده بودیم برای بنزین. جلوتر از ما نیسان آبی رنگی بود که راننده جوان آن با کارگر جوان پمپ بنزین مشغول صحبت بود. چشمشان که به ما افتاد زیر گوش هم زمزمه ای کردند و لحظاتی بعد به طرفمان آمدند.
پرسیدند شما آقای سبزواری هستید؟ استاد با لبخند پاسخشان را داد. از ایشان خواهش کردند با آنها عکس یادگاری بگیرد. استاد با محبت پیاده شد و با آنها عکس گرفت. خیلی با ادب و احترام با مرحوم سبزواری برخورد کرده و ایشان را بوسیدند.
آنجا که مثلا دانشگاه بود رفتاری غیرمحترمانه را شاهد بودیم اینجا اما از دو جوان کارگر و راننده اینطور احترام و بزرگواری. این عبارت به ذهم آمد که درک بالاتر از مدرک است.
نماز جماعت مغرب و عشا را هم من و راننده دانشگاه و آن راننده نیسان پشت سر مرحوم حمید سبزواری در نمازخانه پمپ بنزین خواندیم. روحش شاد.
آدم هوس می کند با این خبر شوخی کند. ببینید چقدر در هزینه های خورد و خوراک خانواده صرفه جویی می شود! آدم مهمان داشته باشد اینطوری باشد! ما طلبه ها که این ویژگی را داشته باشیم میتوانیم با روزه استیجاری پولدار شویم! کاش آنهایی که به قدرت می رسند هم این ویژگی را داشته باشند و بخور بخورشان کم شود! و ...
اما واقع امر این است که باید از دیدن هر یک از پدیده های عالم خلقت به علم و قدرت و اعجاز الهی اقرار کرد.
حالا اصل خبر را بخوانید:
در منطقه‌ای دورافتاده از اتیوپی، زنی زندگی می‌کند که بیش از ۱۶ سال است غذا و آب نمی‌خورد!
به گزارش ایسنا، به نقل از خبرآنلاین، مولوورک اُومبائو می‌گوید زمانی که ۱۰ سال داشت، به طور ناگهانی دیگر نیازی به خوردن و آشامیدن پیدا نمی‌کند و آخرین وعده غذایی که مصرف کرده سوپ عدس بوده است.
وی توسط پزشکان در آدیس آبابا، پایتخت اتیوپی، مورد بررسی قرار گرفته است. پس از سه سال آزمایش، آنها گفتند که او در سلامت کامل به سر می‌برد و هیچ غذا، آب یا مواد زائد در دستگاه گوارش او وجود ندارد. این نشان می‌دهد که او حتی نیازی به ادرار و مدفوع نیز ندارد.
سلامت روانی او در دُبی و قطر نیز مورد بررسی پزشکان قرار گرفته که در این زمینه نیز مشکلی در او دیده نشده است.
این دختر معتقد است که وضعیت غیرمعمول او «کار خدا» است و نمی‌داند چرا شروع شده است. او معتقد است که دیگر هرگز غذا نخواهد خورد.
منبع: dailystar
کتاب "نقاش خاطره ها" را یک بار خواندم و دو بار لذت بردم! چرا دو بار؟
یک دلیلش به خاطر نثر روان و شیوای کتاب و کشش و جاذبه ای است که در داستان وجود داشت؛
یک علتش هم بر می گردد به نویسنده کتاب یعنی سرکار خانم سارا مصطفی نژاد از دختر خانم های دهه هشتادی که گویا این قصه را در سن چهارده سالگی نوشته و بی شک جای تحسین و تقدیر فراوان دارد.
موضوع کتاب درباره خرمشهر از اشغال تا آزادی است. دفاع مقدس و فراز و فرودها و آدم های آن حق بزرگی بر گرده تاریخ و ادبیات ایران عزیز دارند. امیدوارم همه هنرمندان در سطحی شایسته به ادای دین نسبت به این بخش نورانی و پرافتخار تاریخ کشورمان همت بگمارند.
قاضی زاده هاشمی در یکی از برنامه های تبلیغاتی اش گفته: مردم باید برای دولت تصمیم بگیرند و دولت باید اجرا را به مردم واگذار کند.
من دقیقا متوجه نشدم. یعنی تصمیم را مردم بگیرند، اجرایش هم بر عهده مردم باشد؛ خب این وسط دولت چه کاره است؟ صرفاً ماشین امضاست؟!
