این که توسط شوراهای شهر و شهرداری های بابل و چند شهر اطراف بنرهای متعددی به مناسبت سالگرد مرحوم هاشمی در خیابان ها نصب شده اشکالی ندارد.
این که در بنرهای مذکور تصویر محسن هاشمی جلوتر از تصویر مرحوم پدر طراحی شده هم اشکالی ندارد
اما خداییش فکر نکنید ما متوجه نشدیم که تبلیغات کاندیداتوری محسن هاشمی در انتخابات آتی ریاست جمهوری را با استفاده از منابع عمومی کلید زده اید.
در خصوص اجرای نمایشی در یکی از سالن های شهر بابل و وضعیت نامناسب حجاب بازیگر زن، به نظر می رسد غفلت و بی توجهی مسولین فرهنگی و نظارتی را باید پررنگ تر و مهم تر از این ناهنجاری مورد بررسی قرار داد.
تقویت فعالیت های هنری به یقین با رعایت احکام دین منافات ندارد.
امیدوارم مدیرانی که از تعهد لازم در حوزه مسولیتی خود برخوردار نیستند از اشغال مناصب رسمی در نظام فکری، فرهنگی و سیاسی مبتنی بر شریعت برحذر بمانند.
اهمیت شیهد برونسی به نماز و قرآن تا جایی بود که از همان سن خردسالی من و خواهر و برادرانم را به یادگیری قرآن و خواندن نماز تشویق می کرد، در خاطرم هست هنگامی که پدر از جبهه برای بازدید خانواده به خانه باز می گشت بچه ها را دور خود جمع می کرد و می گفت می خواهم شما را خمینی بار بیاورم و به ما آموزش قرآن و نماز می داد.
آن زمان من ۱۰ ساله بودم و بسیار بازیگوشی می کردم. یک روز پدر بعد از آموزش قرآن از ما خواست تا آن را بخوانیم. همه قرآن را خواندند؛ اما بازیگوشی مانع شده بود تا من بتوانم آن را یاد بگیریم. آن روز شهید برونسی گفت: امروز نباید ناهار بخوری تا خیلی خوب قرآن را یاد بگیری! من هم قبول کردم و قرآن را یاد گرفتم. بعد از ظهر آن روز پدرم قبل از رفتن به جبهه به من گفت مهدی جان اگر قول بدهی نماز خواندن را یاد بگیری وقتی برگشتم یک هدیه خوب برایت می آورم.
من هم قبول کردم که قرآن و نماز را تا برگشتن او خوب یاد بگیرم. طی مدتی به عشق برگشتن پدر به خواندن نماز و قرآن مسلط شدم، اما آن روز آخرین دیدار بود چرا که من از سال ۶۳ تا اکنون به عشق آمدن پدر هنوز منتظر و چشم به راه بوده ام.
خاطرات فرزند سردار شهید عبدالحسین برونسی در مصاحبه با رجانیوز
رسالت یک روحانی، رسالتی نبوی است. یک روحانی باید برای اثر گذاری بر کل انسان ها، فارغ از مرزبندی های جغرافیایی، طرح و برنامه داشته باشد. مبلّغ دین باید جایگاه خود و اجتماع پیرامون خود را نیز به خوبی شناخته و با نگاهی بلند و آرمانی، مسیر کمال و رشد جامعه را هموار سازد.
کسی که از بصیرت لازم در شناخت موقعیت خود و وضعیت اطراف و نیز گستره جهان برخوردار نباشد هموراه در موضع انفعال قرار داشته و نمی تواند پیشرو باشد. از سوی دیگر ادعای صرف برای ورود به عرصه های اجتماعی و بین المللی ممکن است نتیجه ای معکوس به دنبال داشته باشد. درست مثل داشتن نقشه برای غریبه ای که می خواهد وارد شهری بزرگ و ناشناس شود. از این رو عالم به زمان بودن، یک ویژگی ضروری برای اهل علم و طلاب و فضلای دینی محسوب می شود.
"اینهایى که بصیرت ندارند - مثل این بیچاره‌هایى که در فتنه گرفتار شدند - مثل کسانى‌اند که در تاریکى شب، در مه غلیظ، در غبار می خواهند مخالفى را، دشمنى را بزنند؛ خب نمی داند دشمن کجا است؛ یکى از اوّلین شرایط جنگ هاى نظامى، اطّلاعات است؛ بروید اطّلاع کسب کنید و ببینید دشمن کجا است. اگر بدون اطّلاع رفتید، شما ممکن است جایى را بزنید که دوست آنجا است؛ کسى را بزنید که با شما دشمن نیست و به دشمن کمک کنید؛ گاهى این‌جورى می شود. اگر بصیرت نبود، می شود این؛ که فرمود: العالِمُ بِزَمانِهِ لا تَهجُمُ عَلَیهِ اللَّوابِس؛(۱) شبهات و نادانى‌ها و نفهمى‌ها به کسى که عالم به زمان خود است، هجوم نمى‌آورند؛ می فهمد چه‌کار باید بکند. اگر این نبود، مشکل به‌وجود خواهد آمد، حتّى اگر آن احساس مسئولیّت هم باشد.۱۳۹۳/۰۹/۰۶" مقام معظم رهبری بیانات در دیدار اعضاى مجمع عالى بسیج مستضعفین
بعضیا می پرسن چرا تو این اغتشاشات اخیر، چن نفرم تو قم جمع شدن و شعار دادن و هنجار شکنی کردن؟
قضیه خیلی ساده ست. شما چن روز قبل تو همین شهر مراسم گرفتین و از هاشمی به عنوان اسوه اخلاق تجلیل کردین. هر استاد اخلاقی هم شاگردایی داره.
این چن نفری که اومدن وسط خیابون، علیه نظام عربده کشیدن در واقع داشتن درس پس می دادن.
یادداشتی را درباره غربت یکی از طلاب همشهری خود در کانال آ سید مصباح الهدی جباری خواندم که دلم را آتش زد. این نوشتار در واقع به قلم محمدرضا زائری است که توسط این دوست بزرگوار با اندکی تغییر منتشر شد:
موارد فراوان از مظلومیت طلاب سراغ دارم که برای حفظ مسائل شخصی آنان نمی توانم منتشر کنم، اما حجت الاسلام محسن نجار موافقت کردند که من این پیام شان را منتشر سازم. از مدتها قبل مستقیما در جریان بیماری فرزند عزیزشان بودم و خبر داشتم که مدتها گرفتار درمان دخترشان هستند. تا این که چند روز پیش خبر تلخ درگذشت پاره تن خود را دادند و خصوصی به من گفتند: "این قدر گرفتارم که فرصت اشک ریختن برای دخترم را پیدا نمی کنم" 😢و از این دست فراوانند.
تصور کنید که یک روحانی فاضل و ارجمند میان مسؤولیت مسجد و درس و تبلیغ دینی اش دائم گرفتار بیمارستان باشد وبچه اش جلوی چشمش درد بکشد و به خاطر این که نتوانسته هزینه آمبولانس مجهز از شهرستان بابل به تهران را تامین کند دخترش را از دست می دهد و در همان زمان به خاطر عبا و عمامه اش از دیگران طعنه و کنایه می شنود و در کامنت های اینستا فحش و ناسزا می خواند!
نوشته ایشان این است: (من یه طلبه ام)(برای انتقال دخترم با آمبولانس ای سیو دار از بابل به تهران چهار میلیون پول نداشتم. دختر۱۴ ساله ام جلوی چشمام برای همیشه بدن خسته اش از درد ارام شد) قابل توجه همه کسانی که تا اختلاس میشه کالا گرون میشه تا تخم مرغ گرون میشه ووووووالی آخر. بهانه ای میشه برای یه عده ای که هرچی بلدن از فحش و ناسزا و تهمت و قمه و چاقو به طرف روحانی و طلبه ها هدف قرار میدن (قاضی فردا، خداست)
وسط اخبار مربوط به آتش گرفتن نفتکش سانچی و درگذشت جمعی از هموطنان دریادل و کمک کردن یا نکردن امدادگران چینی و قصور مسئولان داخلی و ... حواستان هست که به اذعان مسئولان ذی ربط، این نفتکش از اساس ایرانی و تحت مالکیت جمهوری اسلامی بوده و تنها برای دور زدن تحریم ها به شکل صوری در پاناما ثبت گردیده و پرچم این کشور را حمل می کرده است؟
به عبارت دقیق تر یعنی برجام نه تنها نتوانست پول های بلوکه شده حاصل از فروش نفت را به کشورمان برگرداند بلکه به رغم همه ادعاها ما همچنان برای فروش نفت و صادرات مربوط به آن دچار تحریم هستیم.
ممنون می شوم عزیزان ما در شورای محترم نگهبان که انصافاً جزو السابقون انقلاب هستند و هم دانش سیاسی و هم بصیرت و هم تفقه شان بسیار بالاتر از من و امثال من است محبت کنند و برگه امتحانی حسن آقای روحانی را که منجر به تأیید اجتهاد ایشان جهت ورود به مجلس خبرگان رهبری گردید و یا نام مرجع بزرگواری که بر فرض محال، اجتهاد او را ولو به صورت شفاهی تأیید کرده باشد در اختیار عموم قرار دهند تا بدانیم ایشان با این سطح سواد علمی و شناخت ناقص از دین از اساس چگونه توانسته یکی از صندلی ها سرنوشت ساز ساختار حاکمیت که مشروط به وجود ملکه اجتهاد آنهم از نوع فقهی است را اشغال نماید؟ تاریخ نیاز به قضاوت صحیح درباره عملکرد ما دارد.
باشد؛ یکه تاز می تواند وجود داشته باشد. از میان هزار نفر که مسابقه می دهند، هر هزار نفرشان که نمی توانند جلوتر از دیگران باشند. فقط یک نفر، یک نفر، یک نفر می تواند جلو از دیگران باشد تا مسابقه، معنی پیدا کند. شما که دائما مسابقه ترتیب می دهید و سبقت را اصل می گیرید، چطور نمی توانید مساله یی به این سادگی را بفهمید، آقا؟ شما، به هر صورت، همه را، به خاطر یک نفر، عقب نگه می دارید.
وامانده گفت: خب سعی کنند از آن یک نفر جلو بیفتند و جای او را بگیرند.
وامانده تر گفتم: کاش می فهمیدید؛ کاش می فهمیدید که باز هم فقط یک نفر می تواند جلوی همه باشد، و درد این است.
ما به ملت تازنده نیازمندیم نه قهرمان یکه تاز.
ما به ملت قهرمان احتیاج داریم نه قهرمان ملت.
ابوالمشاغل، نادر ابراهیمی، ص128
نوحه ها و اشعار نقش بسیاری در دفاع مقدس داشتند.
معروف ترین نوحه ای که سمبل حضور مردم مازندران در جنگ تحمیلی قرار گرفت در سال 63 با نام "کاروان کربلا" توسط آقای صادقعلی رنجبر سروده و بارها از سیمای ملی پخش شد. مداح پاسدار عسکری اسماعیل پور اجرای زیبا و خاطره انگیز آن را برعهده داشت:
دولت 26600 تومن به عنوان سود سهام عدالت پرداخت کرده.
گفته شد ارزش سهادم عدالت به میزان دو میلیون تومن رسیده،
پیشنهاد می کنم دولت محترم دو میلیون تومن ما رو به خودمون بده، عوضش هر سال 26600 تومن بهش بدیم.
شاید بیشتر از دو دهه پیش بود. نشریه ایران فردا متعلق به هواداران نهضت آزادی را می خواندم. یادم نیست سر چه ماجرایی، مرحوم سحابی با شکایت مرحوم آیت الله مهدوی کنی دادگاهی شده بود. سحابی متن دفاعیاتش را منتشر کرده بود و از آن جا که ظاهراً خودش هم می دانست دچار خبط و خطایی شده آخر دفاعیه اش را این گونه به اتمام رساند که با محکومیت من در دادگاه، مردم خواهند گفت سحابی با شکایت آیت الله مهدوی محکوم شده است!
آیت الله مهدوی در دادگاه حضور نداشت و نماینده یا وکیل ایشان پیام وی مبنی بر انصرافش از شکایت را به استحضار دادگاه رساند و پرونده مختومه شد. برای من جوان خواننده نشریه نهضت آزادی، بزرگواری و گذشت آیت الله مهدوی شیرین و به یاد ماندنی بود و در ذهنم جاودانه شد.
چهار جوان بسیجی و عدالتخواه دانشجو در شیراز به دلیل انتقاد از امام جمعه این شهر در خصوص رفتار بعضی اطرافیان و هزینه های مربوط به تبلیغات انتخابات خبرگان با شکایت وی دادگاهی شده و به تحمل سه ماه حبس تعزیزی با قید دو سال تعلیق و محرومیت پنج ساله از فعالیت های سیاسی محکوم گردیدند.
چند روز پیش مقام معظم رهبری در سخنرانی نوزده دی تأکید فرمودند که قوه قضاییه باید معترضان خیابانی آشوب های اخیر را به دو دسته تقسیم کرده و حساب معترضین اقتصادی و یا جوانان هیجان زده را از عناصر ضدانقلاب و دلداده دشمن جدا کند.
حالا چهار جوان بسیجی خودی حامی نظام به صرف انتقاد مدنی و قانونی با شکایت یک امام جمعه حکمی دریافت کرده اند که شاید بعضی بازداشت شدگان اغتشاشات اخیر هم آن را دریافت نکنند.
انتظار این بود جناب امام جمعه بزرگواری و متانت به خرج داده و حتی اگر نقد دانشجویان را اشتباه و مبالغه آمیز می دانست دست پدری بر سرشان کشیده و از برخورد قهری با آنان اجتناب می ورزید. حالا که چنین ویژگی ممتازی در شخصیت ایشان وجود ندارد پیشنهاد می شود ایشان به احترام سیره بزرگوارانه پیامبر و ائمه علیهم السلام و به منظور تقویت امید و اعتماد عمومی نسبت به رویکرد علوی نظام اسلامی و نیز به جهت پرهیز از تخریب وجهه کارگزاران نظام در نگاه تاریخ، از سمت خود استعفا داده و عرصه راهبردی امامت جمعه را به کسی واگذار کند که ظرفیت مدارا با منتقدان و مخالفان را داشته باشد.
برای من قابل قبول و باور نیست که بعد از گذشت حدود چهل سال از عمر انقلاب حتی تصاویر بعضی از شهدا در بایگانی بنیاد شهید وجود ندارد.
این عذر را نمی توان پذیرفت که هنوز اطلاعات مربوط به شهدا در مراکز مربوط، به طور ناقص و یا اشتباه ثبت شده باشد.
قابل توجیه نیست که کارنامه عملکرد رزمندگان اغلب استان ها در طول دفاع مقدس هنوز تدوین و منتشر نشده است.
هنوز مراکز مرتبط با فرهنگ ایثار و شهادت در استان ها مثل بنیاد شهید، کنگره شهدا، سازمان حفظ آثار و نشر ارزش ها و .... در تمام این سال ها به رغم برخورداری از مجموعه ای عریض و طویل و بودجه خور نتوانسته اند در فضای مکتوب و یا مجازی، سامانه و یا منبعی را برای محققان و پژوهشگران علاقمند به فرهنگ و خاطرات شهدا و دفاع مقدس ارائه دهند.
معتقدم دزدی و اختلاس و ... را نباید تنها جرم احتمالی بعضی از مسئولان دانست. اهمال، سستی و بی عرضگی و بی انگیزگی مسئولان را نیز باید جرمی قابل پیگرد و نابخوشدنی تلقی نمود.
فرصت ها مثل ابر می گذرد و مدعیان پرچمداری و درایت فرهنگی آنهم در نهادهایی ارزشی و انقلابی در انجام ابتدایی ترین تکالیف خود بازمانده اند. همین مسئولان فرصت سوز و کارنابلد اگر به جوانی علاقمند و مستقل و خودجوش و فعال در امور فرهنگی برخورد کنند چنان در مقابلش عرض اندام می کنند که انگار خودشان چند برابر وظایف محوله، خدمات فرهنگی ارائه داده اند.
آن وقت ها که نام طلبه عدالتخواه سیرجانی همه جا بر سر زبان ها افتاده بود و در طول بست نشینی اش در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی، شخصیت های معروفی چون زاکانی و توکلی و جلیلی و ... به دیدارش می رفتند، حسین قدیانی متنی زیبا را در توصیف خیمه عدالتخواهی او به رشته تحریر درآورد.
مدتی بعد که ورق برگشت و طلبه عدالتخواه سیرجانی دستگیر شد حسین قدیانی مطلبی تند در نقدش نوشت و مدعی شد که او اگر راست می گوید مدارک مربوط به زمین خواری های سیرجان را بدهد تا وی در وبلاگش منتشر کند!
مدتی بعد طلبه سیرجانی را دیدم و پرسیدم: مگر آن روز که قدیانی به دیدن شما آمد و در شرح و وصف خیمه عدالتخواهی شما قلم فرسایی کرد به او نگفتید که بست نشینی شما در شهر ری ربطی به جریان زمین خواری های سیرجان نداشته و در اعتراض به عدم برخورد با دانه درشت های عرصه مفاسد اقتصادی است که در حرم متحصن شده اید؟
علی رضا جهانشاهی یا همان طلبه عدالتخواه سیرجانی لبخندی زد و گفت: آن موقع هم که حسین قدیانی در وصف خیمه عدالتخواهی نوشت بر اساس تخیلات ذهنی خودش بود نه این که قدم رنجه کرده و به ری آمده و حرفی از چرایی ماجرای تحصن و حقیقت ماجرا شنیده باشد.
نصب دوربین های کنترل ترافیک در سطح معابر پرتردد، یکی از مهم ترین راه های افزایش ضریب امنیت عمومی است که در بسیاری از کشورهای مختلف جهان به اجرا در می آید. کشور ما هم از این طرح استقبال کرده و بسیاری از شهرهای مهم ایران با اجرای آن در روند تقویت امنیت جامعه، تسریع نموده اند.
شهر ساری نیز با حمایت شهرداری، شاهد اجرای طرح کنترل ترافیک بوده و در این راستا موفق به کاهش جرایم و تخلفات عمومی گردیده است.
گفته می شود در بابل نیز قرار بود این طرح به اجرا در بیاید که بنا بر شنیده ها به رغم توافق اولیه مسئولان امر در اصل اجرای آن، بعضی اختلاف نظرها در نحوه اجرا و مدیریت طرح، مانع از تحقق آن گردیده است.
نگاهی به فهرست بعضی جرایم ترافیکی و طولانی شدن روند شناسایی متخلفانی که از صحنه تصادف فرار می کنند ضرورت پیگیری مجدد اجرای این طرح در سطح شهر بابل را گوشزد می نماید. به نظر می رسد محوریت یکی از بزرگان مذهبی و سیاسی شهر می تواند در راستای هماهنگی لازم بین مسئولان ذی ربط و پیشگیری از اختلاف سلیقه های فرسایشی و بازدارنده، به منظور اجرای طرح مذکور که متضمن ارتقای سطح امنیت شهروندان بابل است، چاره ساز باشد.
وقتی دیوان عدالت اداری به عنوان یکی از عالی ترین مراجع قانونی و قضایی کشور، دریافت آبونمان در قبوض گاز را خلاف قانون اعلام کرد؛ اما شرکت ملی گاز تا توانست اجرای این حکم را به تأخیر انداخت و در نهایت با تهدید دیوان عدالت، واژه آبونمان را حذف نموده و به جای آن عبارت جدیدی به نام "هزینه خدمات مستمر" را بر روی قبوض گنجاند و همان مبلغ آبونمان را دوباره از مشترکین دریافت کرد، نشان می دهد این که گفته می شود با استفاده از "ظرفیت های قانونی" می توان به حقوق خود دست یافت و ظلم و بی عدالتی را کنار زد کمی جای تأمل و بررسی بیشتر دارد.
بعضی امامزادگان بزرگوار مدفون در ایران، فرزندان بلافصل ائمه علیهم السلام هستند و به همین دلیل از ارج و قرب بیشتری نزد مسلمانان برخوردارند. حضرت معصومه سلام الله علیها و احمد بن موسی (شاهچراغ) از این جمله هستند.
یکی دیگر از این امامزادگان جناب موسی مبرقع فرزند بلافصل امام جواد علیه السلام در شهر مقدس قم است که مورخین، سادات رضوی ایران را از نسل این بزرگوار می دانند.
موسی مبرقع در محله چهل اختران واقع در خیابان آذر قم مدفون است. در کنار مزار این امامزاده پیکر صد و بیست تن از سادات و نوادگان ایشان نیز مدفون است و از همین روی به این مکان، چهل اختران گفته می شود. متأسفانه آنقدری که زوّار عرب زبان به این مکان شریف رفته و نسبت به زیارت این امامزاده اهتمام دارند ایرانی ها حضور کمتری داشته اند.
نقل شده است که آیت الله بهجت نیز در زیارت جناب موسی مبرقع مداومت داشته اند. فاصله زیارتگاه چهل اختران تا حرم مطهر حضرت معصومه، چندان زیاد نیست و با حداقل کرایه تاکسی نیز می توان برای زیارت رفت؛ اما شناخت اندک بسیاری از ساکنان و مسافران شهر مقدس قم باعث شده که توجه کمتری نسبت به این مکان شریف صورت بگیرد.
چهارشنبه سالروز وفات موسی مبرقع است. انشاءالله آنهایی که در قم حضور دارند در تکریم برادر امام مظلوم شیعه، حضرت علی النقی علیه السلام سنگ تمام خواهند گذاشت.
خانم خدیجه میرشکار، امدادگر شجاعی است که در جبهه به اسارت دشمن درآمد. روح سلحشوری و مقاومت جانانه او در اسارتگاه، دشمن را به ذلت و حقارت کشاند.
در خاطرات او آمده است زمانی که به دلیل بیماری و ضعف جسمی ناشی از شرایط غیرانسانی دوران اسارت، حالش رو به وخامت گذاشت، به دستور پزشک عراقی خواستند برای مداوایش به او خون تزریق کنند که رمق هایش را در حنجره آورد و فریاد زد: من خون بعثی نمی خواهم، بگذارید بمیرم.
پشت سیستمی نشسته و می نویسد که از سخت افزار تا نرم افزارش را از خارج وارد کرده اند.
همان نوشته را از طریق نرم افزارهایی در فضای مجازی منتشر می کند که ساخت بیگانگان است آن وقت اعتراض دارد که چرا آیت الله شاهرودی برای مداوای خود به خارج رفته است؟!
این هم یک مدل انقلابی گری فاقد مبناست که البته با چاشنی انفعال و خودنمایی نیز آغشته شده است.
آیت الله هاشمی شاهرودی بیماری سختی دارد که مدتی با آن دست و پنجه نرم کرد و در نهایت به توصیه مجموعه ای از پزشکان خبره کشور، برای درمان و حیات خود چاره ای جز سفر به آلمان نداشت. حالا فتوای کدام قلم جو گیر و جاهلی برای یک بیمار با چنین شرایط وخیمی، جواز مرگ را بر وجوب حفظ جان صادر می نماید، خدا می داند! به فهم چنین افرادی باشد لابد نجات زن نامحرمی که در حال غرق شدن است برای مردان جایز نیست و غریق اگر بمیرد بهتر از آن است که دست نامحرم به او بخورد؟! یا حتماً جانبازان شیمیایی و ... نیز باید با رنج های ناتمام و طاقت فرسای خود دست و پنجه نرم کرده و برای مداوایشان به آلمان یا سایر کشورها اعزام نشوند که خاطر نویسنده ای جوگیر و شهرت طلب آزرده نشده و قرائت سلیقه ای اش از انقلابی گری آسیب نبیند! نویسنده مذکور با همین فرمان پیش برود ورود دارو و دیگر مایحتاج حیاتی مردم از کشورهای بیگانه را نیز حرام خواهد دانست اگر چه خودش همه این حرف ها را پشت همان رایانه وارداتی اش تایپ می کند.
این که انسان برای درمانش از امکانات کشور بیگانه استفاده کند بد است یا این که نویسنده ای خود عمارپندار، متأثر از فشار رسانه های اپوزیسیون مورد حمایت بیگانه، خودی ها را هدف تخریب قرار بدهد؟
نکته دیگر آن که آیت الله شاهرودی حتی در زمان تصدی کرسی ریاست قوه قضا، ریالی از بودجه بیت المال را به عنوان حقوق دریافت نکرد که حالا بخواهد برای درمان خود هزینه ای بر گرده بیت المال تحمیل نماید. شکر خدا حال ایشان فعلاً رو به بهبود قرار دارد.
یکی نیست بپرسد اگر واقعاً شوروی در تمام مراحل قیام مردم ایران بر ضد رژیم شاه و پیروی آنان و نیز تثبیت نظام تا مرحله رهبری مقام معظم رهبری نقش مهم و اساسی داشته پس چرا در طول جنگ تحمیلی به یاری ایران نشتافت که هیچ و حاضر نشد هیچ یک از مایحتاج دفاعی این مرز و بوم حتی در حد سیم خاردار را در اختیار نیروهای مسلح ایران قرار بدهد که هیچ بلکه دوشادوش ایالات متحده به یاری ارتش بعث شتافت و در تجهیز قوای مسلح آن نهایت اهتمام را به خرج داد؟ بماند که حزب بعث دارای گرایشان سوسیالیستی بود و از قبل تعلق خاطر به بلوک شرق نیز همواره مستفیض شده است و اگر شوروی، نظام و انقلاب ایران را مال خودش می دانست می توانست از اساس مانع از وقوع یا ادامه این جنگ بشود.
بماند که کوموله و بعضی دیگر از جدایی طلبان غرب و شمال غرب ایران که در راستای منافع ابرقدرت ها به دنبال ایجاد جنگ های داخلی و ایجاد تزلزل در نظام نوپای اسلامی بودند نیز از اساس چپ گرا بوده و باز هم شوروی به اصطلاح مدعیان، حامی نظام اسلامی می توانست مانع از وقوع این حوادث بشود.
فایل پی دی اف کتاب "رفیق آیت الله" را چند روز پیش یکی از دوستان عزیز حوزوی برایم ارسال کرد. این کتاب سعی دارد ثابت کند نظام ایران و نیز شخص رهبری انقلاب، دارای وابستگی به شوروی سابق بوده و همین امر موجب موفقیت و رشد آنان بوده است. فردی به نام امیرعباس (سیاوش)فخر آور مدعی تصدی کرسی استادی در رشته قانون اساسی دانشگاه ایالتی تگزاس نویسنده و کاشف تحلیل های این کتاب است.
همان ابتدای امر که دیدم نگارنده اثر، شهید سید مجتبی هاشمی را جانشین شهید چمران در ستاد جنگ های نامنظم لقب داده فهمیدم با اثری مواجه هستم که بیشتر از تحقیق و استناد، مبتنی بر توهم و تخیل به رشته تحریر درآمده است. البته جایی از کتاب، امام حسین علیه السلام را امام دوم شیعیان معرفی نموده که گذاشتم به حساب اشتباه در تایپ.
همان طور که گفته شد نویسنده می خواهد ثابت کند انقلاب ایران با کمک شوروی پیروز شد و نیز آیت الله خامنه ای جاسوس شوروی و تحصیل کرده دانشگاه پاتریس لومومبای مسکو است، همین و بس. کتاب حرف دیگری ندارد.
طبیعی است آن چه از یک اثر پژوهشی و تحلیلی انتظار می رود ارائه اسناد و منابع تحلیل و ادعاست که متأسفانه دست نگارنده کاملاً ار این موضوع خالی بوده است. با این وصف ذهن داستان پرداز هر انسانی می تواند به خود اجازه دهد که هر ماجرایی را از زاویه ای معکوس و دلخواه یا مغرضانه تجزیه و تحلیل کند. این گونه است که نویسنده کتاب فوق، با حذف "خدا" و "عشق" از صحیفه فکری عارف بزرگی چون شهید چمران، علت هجرت او به لبنان و راه اندازی یتیم خانه و رسیدگی به مردم مستضف و جنگ زده جنوب بیروت را بی هیچ سندی، به دلیل اطاعت او از اوامر کا گ ب تحلیل و روایت کرده است. او شهادت چمران را نیز بی هیچ استنادی، یک ترور و تصفیه حساب داخلی دانسته است. با این خط سیر می توان هر اتفاقی در عالم را مرتبط با عواملی عجیب و غریب و بی ربط دانست بی آن که نیاز باشد برای اثبات گفته خود سند و مدرکی را ارائه داد. مثلاً می توان گفت نویسنده کتاب رفیق آیت الله، جاسوس وطن فروشی است که با دریافت چند میلیون دلار، کتابی را در تحریف تاریخ ایران به نگارش درآورده است. اتفاقاً اصرار او بر تطهیر چهره آمریکا و دفاعش از شاه، منافقین، جنبش سبز و حملاتش به آیت الله خامنه ای، سپاه و احمدی نژاد می تواند موید این فرضیه باشد!
امیرعباس فخرآور در صفحه ای از کتاب، برگه ای را منتشر کرده و مدعی شده که این سند توسط محققان آمریکایی! از دانشگاه پاتریس لومومبا خارج گردیده است. در این برگه اسامی مقام معظم رهبری، موسوی خوئینی ها، محمدی ری شهری، کامران دانشجو (رییس ستاد انتخابات کشور در سال 88 که از طرف روسیه مأمور تقلب در انتخابات بود!) و ... به عنوان فارغ التحصیلان این دانشگاه یاد شده است.
نویسنده در انبوهی از صفحات کتاب قطور خود اصرار دارد که ثابت کند دانشگاه جاسوس پرور مذکور یکی از مراکز امنیتی حساس و محرمانه شوروی و روسیه است؛ اما عجیب است که نویسنده توضیح نداد یک مجموعه امنیتی فوق سری چطور اسناد وابستگان خود را به راحتی در اختیار رقیب اطلاعاتی خویش یعنی ایالات متحده قرار می دهد؟!
نویسنده کتاب، مهندس بازرگان و دولت او را نیز وابسته به شوروی و ضدآمریکایی قلمداد کرد و نگفت چرا مصطفی چمران وابسته به شوروی با کوموله های وابسته به شوروی آن گونه وارد جنگ می شود، یا چرا موسوی خوئینی های وابسته به شرق، به ادعای همین کتاب، بیشترین نقش را در روی کارآمدن خاتمی غرب گرا برعهده داشته است و یا چرا دولت موقت شرق زده در مخالفت با تسخیر لانه جاسوسی آمریکا که مطابق ادعای کتاب توسط عناصر شوروی صورت گرفته، استعفا می دهد؟!
تحریف واقعه دلخراش سینما رکس، تحریف قیام علما بر ضد اصلاحات آمریکایی شاه در موضوع تقسیم اراضی و تخفیف آن به مخالفت صرف با حق رأی زنان، انتساب همه ترورها و انفجارهای منجر به شهادت مقامات، به خود مسئولان و ...مجموعه ای از دروغ های سبک آمدنیوزی و سطحی مندرج در این کتاب است که پاسخگویی به آنها واقعاً جز اتلاف وقت نیست.
راستش اگر از من بخواهید نام دیگری برای کتاب رفیق آیت الله انتخاب کنم، می گویم شنود اشباح2!
رفیق آیت الله به سبک شنود اشباح رضا گلپور به نگارش در آمده و به نوعی مکمل آن محسوب می شود. حجیم سازی کتاب با چسباندن انواع متون با ربط و بی ربط به منظور برجسته سازی پیشینه تحقیقاتی اثر، یکی از ویژگی های مشترک این دو کتاب است، اما ویژگی مشترک دیگر، استمرار اتهام پراکنی در وابسته نشان دادن جمعی از موثرین انقلاب به بلوک شرق و زیر سوال بردن حرکت استکبارستیزانه دانشجویان انقلابی در تسخیر لانه جاسوسی آمریکاست.
یادم است وقتی کتاب شنود اشباح منتشر شد به رغم آن که مطالب آن دل هواداران یکی از جناح ها را شاد کرد؛ اما حسین شریعتمداری شاید نخستین نویسنده اصولگرایی بود که به رد مطالب آن پرداخت و داستان فاقد سند تحصیل موسوی خوئینی ها در پاتریس لومومبا را ساختگی دانست. حسین شریعتمداری تأکید کرد که به رغم اختلافات اساسی با شخص موسوی خوئینی ها و اصلاح طلبان نباید هر ادعایی را برای خوشآمد یک جناح و تخریب رقیب مطرح نمود و زمینه تقبیح رفتارهای انقلابی و تاریخ ساز مثل فتح لانه جاسوسی که از سوی حضرت امام، انقلاب دوم لقب گرفت را فراهم آورد.
آن طور که شنیدم رضا گلپور بعدها به دلیل ارتباط با بیگانه، دستگیر و بازداشت شد. نویسنده رفیق آیت الله با استناد به کتاب شنود اشباح گلپور، یک بار دیگر وابستگی موسوی خوئینی ها به کا گ ب را طرح نموده و جالب است در حالی که بخشی از متن مصاحبه نامبرده با یکی از نشریات در رد کتاب شنود اشباح را منتشر کرده در بالای آن این تیتر را انتخاب نمود: "موسوی خوئینی ها تحصیل در دانشگاه پاتریس لولومبا را تکذیب نکرد!
یعنی یک جاسوس حرفه ای با اندیشه مارکسیستی آن قدر تقوا دارد که مراقب است حتی در دفاع از خود و جلوگیری از شناسایی و افشای اسرارش، خدای ناکرده مرتکب گناه دروغ نشود!
امیرعباس فخرآور زحمت کشید و این اثر حجیم را گردآوری کرد؛ ولی خوب انصافاً نوع استدلال های ضعیف او زحماتش را هدر داد و ثابت کرد نهادهای اطلاعاتی ایالات متحده برای تشکیک در خط و مشی انقلاب مستقل و اسلامی مردم ایران بیش از این به مطالعه و بحث و بررسی نیاز دارند.
به نظر می رسد شتاب زدگی در تخریب وجهه آیت الله خامنه ای که به اذعان همه تحلیل گران دوست و دشمن در امور بین الملل، نخ تسبیح مبارزان جبهه جهانی مقاومت به خصوص در منطقه خاورمیانه قرار گرفته، عمال اصلی تزلزل در بنیان منطق و مبانی تحلیلی محوری در تألیف این اثر محسوب می شود. راستی این نویسنده به ظاهر میهن پرست، آیا حاضر است درباره جنایت های بی شمار ایالات متحده در حق مردم کشورش، مثل کودتای 28مرداد، جداسازی بحرین از مام میهن، حمایت از ارتش متجاوز بعث، حمله به هواپیمای مسافربری ایران، تحریم اقتصادی و دارویی مردم و ... هم لااقل یک مقاله منتشر کند؟
