بی پرده و صریح درباره حواشی شورای شهر بابل

یک- به جواد بیژنی علاقه شخصی دارم، اما افکار فرهنگی و البته سیاسی(زیرپوستی) او را نپسندیده و همواره در این باره موضع گرفته ام. دستکم جفای او به آرمان قدس شریف در تغییر نام میدان انتفاضه بابل را نخواهم بخشید و البته هنرمندی او در بازی گرفتن شخصیت هزار چهره شهر را می ستایم. از آن چه برای جواد اتفاق افتاد خوشحال نیستم. خطای او را کمتر از دیگر همکاران خاطی اش می دانم. شاید هر کس دیگر هم در موقعیت او بود دچار این خبط و خطا می شد و هرگز خود را در جایگاهی نمی دانم که به سرزنش و ملامت او بپردازم؛ اما معتقدم با توجه به افشای این موضوع، در شأن نظام اسلامی و اوصاف بایسته کارگزار اسلامی و مردم این شهر نیست که حضور وی در شورا تداوم یابد. معتقدم با توجه به جریحه دار شدن احساسات عمومی، استمرار حضور او در شورا مطابق ادله ای که پیش تر نوشتم، بازی با احکام شرع و تضییع حدود الهی بوده و ثمره اجتماعی و فرهنگی آن چیزی جز هجو ارزش ها و قبح شکنی در جامعه نخواهد بود.

دو- دستگاه قضایی چنان که امام جمعه محترم بابل نیز فرمود، نباید به بهانه پیچیدگی پرونده شورای بابل رسیدگی به آن را به تأخیر بیندازد. همین قدر جرایم اثبات شده، قابل بررسی بوده و چه بسا بتوان موارد اتهامی دیگر را در پرونده ای مجزا به جریان انداخت. عزیرانی که مدعی اختیاراتی نزدیک به اختیار و قدرت خدا بودند (به گواه خبرگزاری میزان)، لااقل در تعلیق اعضای متهم شورا نباید دم از محدودیت اختیارات خود بزنند.

سه- فرمانداری بابل یا استانداری مازندران یا هر متولی دیگری که مرتبط با نظارت بر عملکرد شوراهاست باید از وضعیت خنثی و تماشاگری صرف، خارج شده و نسبت به تعلیق بعضی از اعضای متهم شورا اعم از بازداشتی یا غیر بازداشتی، اقدام نماید. سطح شایعاتی که در شهر پیچیده، بسیار فراتر از موارد اتهامی است که صرفاً اعضای بازداشتی شورا را در بر گرفته است.

چهار- رفتار دستگاه قضا، ارتباط مستقیم با میزان اعتماد عمومی نسبت به عملکرد نظام اسلامی دارد. در این خصوص لازم است تمامی موارد اتهامی مربوط به صدارت شهرداری بابل در زمان بیژنی که از سوی بازرسی استانداری منتشر شد و نیز اتهامات شهرداری فعلی، بی هیچ اغماضی مورد بررسی قرار گرفته و نتیجه آن به منظور تقویت اعتماد مردم منتشر شود.

پنج- درباره حجر خداداد، معاون شهردار بابل چندی پیش موضوعی مطرح شد که به طور جد مورد بررسی قرار نگرفت. ادامه حضور او در جایگاه معاونت شهردار، به صلاح خودش و شخص شهردار نیست.

شش- نمایندگان مجلس بابل، در تأیید صلاحیت بعضی از چهره های تابلو که دارای حسن شهرت نبودند نقش و سهم جدی دارند که نباید از کنار ضعف نظارتی و گاه مداخله جویانه آنان به سادگی گذشت. ندیدم و نشنیدم هیچ یک از این دو بزرگوار احساس شرمندگی و ندامتی از این موضوع بیان داشته باشد. آن نهاد نظارتی استان که پیش از اعلام رسمی اسامی تأیید صلاحیت شدگان شورا با من تماس گرفت و با زبان خوش و محترمانه تهدید کرد که اعتراض به نحوه تأیید صلاحیت ها عواقبی را برایم به دنبال خواهد داشت نباید الان خفقان بگیرد و به روی مبارکش نیاورد که چه اتفاقی افتاده و چه تقصیری برعهده آنهاست.

هفت-  لزوماً نسبت به همه اعضای شورا یا شناخت ندارم یا اعتماد؛ اما به تیزهوشی و سلامت آقای واثقی و صفای باطن حاج رضا شافعیان ایمان دارم و امیدوارم این دو عزیز به نمایندگی از دلسوزان شهر بیش از پیش در صیانت از منافع مردم تلاش نمایند.

هشت- تشکیل جلسه شبانه و شتابزده شورای شهر با حضور اعضای بازداشتی و استعفای چهار نفر از آنها و روی کارآمدن اعضای علی البدل از آن دست اتفاقاتی بود که ابهاماتی را در ذهن مردم بر جای گذاشت و بعید است بحث و شایعات پیرامون حواشی آن به راحتی از سر زبان ها بیفتد. مانند بسیاری از فعالان سیاسی حزب الله، اصولگرا و اصلاح طلب معتقدم به نفع شهر بود که شورا، منحل می شد. البته این اتفاق هنوز هم دور از ذهن نیست.

نه- از مدیرکل دادگستری استان سوال دارم که با توجه به بروز برخی شایعات، آیا احکام پرونده قضایی به شماره 8809981513600420 درباره تخلفات بعضی از اعضای اسبق شورا و شهرداری بابل به مرحله اجرا رسید یا نه؟

ده- از نگاه نیروهای وفادار انقلاب، افتضاح تاریخی شورای شهر بابل که اعتبار دارالمومنین را خدشه دار ساخت تا صدور احکام قطعی و اجرای آن، هرگز مشمول مرور زمان نخواهد شد. 

یازده- حرف آخر: حشر و نشر بعضی از مدیران دستگاه های مختلف در سطح شهر، استان یا کشور با کلان سرمایه داران و دانه درشت هایی که از نظر مالی خوشنام نیستند برخلاف توصیه امیرالمومنین علیه السلام در توصیف کارگزاران حکومتی بوده و کمترین پیامد آن ایجاد سوءظن در مردم و لطمه به حیثیت نظام اسلامی خواهد بود.

عبدالصالح و والدین صالح!

درباره اغلب شهدا به خصوص شهدای مدافع حرم معتقدم پیش از شناخت آنها باید ابتدا پدرها و مادرهایشان را شناخت. دیده اید بعضی کتاب ها را که چند جلدی و سلسله وار و مجموعه ای هستند؟ سیر مطالعاتی آثار شهید مطهری را که آغاز می کنید به شما می گویند اول باید این کتاب را بخوانید بعد آن یکی را و بعد ... تا درک کامل و جامع تری از منظومه فکری استاد مطهری نصیبتان شود. ریاضی ابتدایی را که نخوانید نمی توانید بروید سر کلاس ریاضی متوسطه. پدرها و مادرهای شهدا نیز دقیقاً حکم همین مقدمه را برای ورود به فضای فکری و سیره رفتاری شهدا دارا هستند.

یک بار پدر شهید مدافع حرم، عبدالصالح زارع، درباره نوع نگاهش نسبت به ازدواج مجدد عروس خود و یادگار شهید، مطلبی را گفت که برایم ثابت شد چنین پدر و مادری هستند که می توانند چنین فرزندی رشید و دلداده دین و مکتب حق را تربیت نمایند:

"صالح سفارش کرده بود اگر برایش اتفاقی افتاد، همسرش اختیار کامل دارد که هر جور صلاح می داند برای زندگی خودش تصمیم بگیرد. به ما توصیه کرده بود نگذاریم دینی از او به گردن مان باقی بماند. به او نیز سفارش کرد که نگذارد جای خالی فرزند شهیدمان را احساس کنیم.

بعد از مراسم چهلم صالح چند بار با پدر زهرا صحبت کردم و گفتم ما با این مسأله کنار آمده ایم و خیر و صلاح او را می خواهیم. عمل به دستورات دین از همه چیز برای ما مهم تر است.

به زهرا هم گفتم تو همیشه مثل دختر ما خواهی ماند. اگر ازدواج کردی، عکس صالح را از اتاقت بردار و زیاد از او پیش همسرت تعریف نکن. مبادا غرور او خدشه دار شود. با بچه هم رو راست باشید و از حالا حقیقت را به او بگویید تا وقتی بزرگ تر شد دچار مشکلات روحی نشود.

الان زهرا مثل دختر خودمان به قم می آید و به ما سر می زند. گاهی ما به اصفهان می رویم و به او و همسرش و محمدحسین سر می زنیم. برایشان آرزوی توفیق و سعادت داریم. انشاءالله محمدحسین رهرو راه شهدا بشود."

سیاه نوشته های ناتمام

دوستانی نگران شده و سوال می پرسند که جریان اعتراض دو یا سه باره کانال بابلستان به این قلم چیست و ...؟

اولین باری نیست که با انتشار مطلبی بر ضد خودم مواجه می شوم.

یک بار نویسنده ای مطرح و طراز اول کشور، از این که انتقادی را نسبت به کتاب دوستش در روزنامه جمهوری به چاپ رساندم مطلبی در فضای مجازی نوشت و مرا ضد ولایت فقیه لقب داد!

یک بار قلم فروشی معتاد و بوقلمون صفت به سفارش یکی از اعضای بازداشتی شورای شهر، مطالبی هجوآلود نوشت و هر آن چه  برازنده خودش بود را به من نسبت داد تا به زعم خود مرا از ادامه انتقادهایم نسبت به جریان ضدفرهنگی مرتبط با نهاد خدماتی شهردر سال هایی نه چندان دور، پشیمان سازند.

این بار هم کانال بی هویت بابلستان -که به برکت مسئولان ناتوانی که روشی اشتباه را برای کشف ادمین آن به کار برده و باعث شهرت و ده برابر شدن اعضایش شدند- دو سه باری مطالبی درباره من نوشته و تهدیدهایی بیان کرده که به نظرم کمی نامفهوم و متناقض می باشد.

البته پیش از درج این مطالب انتقادی، بعضی ها تماس داشتند و مشخص بود که با درکی نادرست از متن سلیس فارسی این قلم به برداشتی توهم آلود از محتوای آن در ماجرای اخیر شورا رسیده اند. گاهی آدم حیران می ماند که چرا باید به توضیح بدیهیات بپردازد. آن زمانی که این قلم و این وبلاگ به افشای ماهیت بیماران فرهنگی شهر می پرداخت و تاوان آن را نیز پس می داد بعضی از این عزیزان شاید مشغول گردو بازی بودند. بگذریم.

با توجه به تشکیل کانال مشابهی از سوی یکی از نامزدهای جدید، پرحاشیه و دو روی انتخابات آتی مجلس بابل، پیش بینی می کنم فضای مجازی شهر در چند ماه آینده عرصه مصاف کانال های زیرزمینی حرمت شکن باشد.

به هر حال خودم را مصون از اشتباه نمی دانم و از این که گفتار و رفتارم نقد شود ابایی ندارم؛ اما واقعاً توهین و تهدید تا به حال به شکر خدا اثری روی من نداشته است. وقتم را هم بیش از این برای چنین موضوعاتی هدر نمی دهم.

زیرآب زنی هم فوت و فن می خواهد!

وقتی به یک نهاد، مجموعه یا دفتر نظارتی گزارشی محرمانه ارسال می کنی، بعد می بینی این نهاد، مجموعه یا دفتر نظارتی گزارش مکتوبت را صاف می فرستد دست همان مرکزی که درباره اش گزارش فرستادی، بعد می آیند یقه ات را می گیرند که اینی را که گفتی یا ثابت کن و یا پدرت را در می آوریم و تو زور می زنی که به آنها بفهمانی گزارش دادن از اساس و ماهیتاً با شکایت بردن به دادگاه تفاوت دارد و چون مدرک محکمه پسندی نداشتی خواستی نهادهای نظارتی را در جریان قرار بدهی که دنباله کار را خودشان بگیرند و ... و صدایت به جایی نمی رسد، باید بفهمی که فلسفه ایجاد این بی اعتمادی، انصراف مردم و دلسوزان از مبارزه با فساد است که یعنی غلط می کنی پایت را به حریم ما می گذاری و تو به سادگی خودت غصه می خوری و درس می گیری که یا اصلاً باید از کنار مفاسد و ایرادها با بی غیرتی عبور کنی و یا لااقل بیاموزی که اگر خواستی گزارشی برای جایی بفرستی، اسم و آدرست را زیرش قرار ندهی. دهه شصت گذشت برادر من، بیدار شو!

برای همه برادران و خواهران ارزشی خوش باور و خوش قلب که گاه تماس می گیرند و از این نوع اتفاقات تلخ و غافلگیر کننده، گله می کنند، دل می سوزانم!

ما همان شمعیم در ظلمت!

باور کنید تا همین نیم ساعت پیش نمی دانستم حاج مهدی آرام نژاد، رزمنده قدیمی شهرمان، اهل شعر و شاعری هم هست. البته قلم شیوای او را پیشتر دیده بودم.

با کسب اجازه از ایشان، شعر زیر را که متناسب با هفته دفاع مقدس است، به خوانندگان اشک آتش تقدیم می کنم:

جبهه یعنی عشق را باور کنیم

جان خود را هدیه داور کنیم

جبهه یعنی می به رگهای من است

هر دمی شوری به رگهای من است

عشق اول خاک و می را جمع کرد

از گل_این هر دو جمعی شمع کرد

ما همان شمعیم در ظلمت بدان

از وجود ماست نور موبدان!

هر چه کوچک گشته ایم در ظل او

هو زدیم و هو شدیم و هو و هو

عاقبت این جسم خاکی میشود

از جسد این روح خالی میشود

راحت از سنگینی تن میشویم

ناگهان محو سرودن میشویم

عشق را ما بی زبان فهمیده ایم

عشق را در هر کران ما دیده ایم

شاید از نو صفحه ای را تر کنیم

عمر را در زیر پا پرپر کنیم

بی جهت مولا کمک از ما نخواست

خواست اما او ز ناکثها نخواست

باز این مائیم و این لبیک ما

سینه ها و چشم دل لبیک ما

می رسد آیا که ما قربان شویم

در شباب عمرمان تابان شویم؟!

ای عزیز از تو تمنا میکنم

خویش را در عشق ماوا می کنم

من چو هو گفتم دگر من نیستم

روی پا استاده ایمن نیستم

می روم تا اوج هم پر می کشم

من گلیم از آبها در می کشم

عاقبت می سوزم از عشقت چو شمع

میشوم با عاشقاان شمع جمع

جبهه یعنی غیر او در سر مبآد

من ز خود ناگفته ام این شرح را

عاشقان بنوشته اند این طرح را

ماندن اینجا بس زیانکاری بود

رفتن و رفتن نکو کاری بود

۱۳۸۰ - مدینه منوره

مهدی آرام نژاد

تودیع و معارفه امام جمعه در رستوران!

مدعی نیستم فهم من از انقلاب اسلامی کامل و جامع است؛ اما این را می دانم که مسئولین بایدخود را جزیی از مردم دانسته و نباید به بهانه تودیع و معارفه امام جمعه، برنامه ای جدا برای مسئولان درنظر گرفته شود و مراسمی هم برای مردم. اتفاقاً حضور مسئولان در نمازجمعه و برگزاری مراسم تودیع و معارفه با شرکت مردم و مسئولان، جایگاه امام جمعه را مستحکم تر می سازد.

بدتر از جداسازی صفوف مسئولان با مردم، برگزاری مراسم تودیع و معارفه امام جمعه در تالار و رستوران است! مثلا قرار بود مسئولان الگوی مردم باشند.

برخی از ادارات سالن اجتماعات دارند بماند که مساجد هم فضای مناسبی برای اینگونه امور هستند.

نگاهی به گروه های مجازی بیندازید و ببینید در این شرایط بد اقتصادی، با یک کج سلیقگی، چگونه ائمه جمعه را که دخالتی در برگزاری این مراسم نداشتند سوژه ملت ساخته اید.

اربعین امسال نگاه ویژه ای می طلبد

همایش بزرگ اربعین حسینی، به عنوان نماد اتحاد و حضور مومنانه و حماسی مسلمانان سراسر عالم، هر سال فرصتی تاریخی برای صدور پیام آزادگی وغیرت و ظلم ستیزی است که همواره مورد غضب مستکبران وعوامل رسانه ای و تبلیغاتی وابسته به دشمنان و چپاولگران قرار داشته است.

حضور تأثیرگذار مردم به خصوص نسل جوان ایران اسلامی در این اتفاق باشکوه، جلوه ای زیبا و ماندگار از غلبه فرهنگ حسینی بر بمباران ناجوانمردانه دشمن در شبیخون فرهنگی است که هیمنه پوشالی سردمداران کفر و الحاد و نفاق را به لرزه در می آورد.

دیگر بر کسی پوشیده نیست که دشمنان دین و همه آنانی که از فرهنگ استقلال طلبی و ظلم ستیزی و عزتمندی متضرر می شوند به هر وسیله ای از جمله ایجاد ناامنی، هجمه تبلیغاتی، بایکوت خبری و ... درصدد ضربه به این حرکت تاریخ ساز جهانی هستند. از این رو هر اقدامی که منجر به تقویت این جنبش حسینی شود در واقع قدمی در راه اعتلای فرهنگ عاشورا و تحقق آرمان سرخ حضرت اباعبدالله علیه السلام به شمار می آید.

با توجه به شرایط اقتصادی اخیر کشور و گرانی افسارگسیخته ای که شریان های حیاتی جامعه را در تنگنا قرار داده، این احتمال دور از ذهن نیست که بخش هایی از مردم، بضاعت لازم را برای سفر اربعین امسال دارا نبوده و از قافله زائران پیاده لشکر آخرالزمانی سالار شهیدان جا بمانند. این اتفاق البته ممکن است اجتماع عظیم اربعین حسینی را تحت تأثیر قرار بدهد.

در این خصوص پیشنهاد می شود دولت و دیگر نهادها و سازمان ها با بسیج همه امکانات خدماتی، مسافرتی و ... از هزینه سفر زائران کاسته، ایاب و ذهابشان را لااقل تسهیل نموده و باری از دوش آنان بردارند. همچنین انتظار می رود دولت با حمایت ارزی از موکب داران اربعین، امکان ارائه خدمات بیشتر به زوار را در راستای حمایت از برگزاری باشکوه پیاده روی جهانی اربعین، توسعه ببخشد.

نباید از یاد برد که حضور گسترده مردم ایران در همایش بزرگ جهانی اربعین از چشمان تیزبین ناظران بین المللی مخفی نمانده و از منظر دیپلماسی نیز وجهه ملت مقاوم ایران را در سطح جهان بیش از پیش ارتقا داده و فشارهای ناشی از قوانین تحریمی ناجوانمردانه دشمن را به سخره خواهد گرفت.

تروریسم فرهنگی در خوزستان را جدی بگیریم

امشب حجت الاسلام فرحزاد در مراسم بزرگداشت شهدای فاجعه تروریستی اهواز که در حرم حضرت معصومه سلام الله علیها برگزار شد، سخنی گفت که حرف دل همه دلسوزان شیعه بود.

سال هاست که علمای خوزستان نسبت به فعالیت شدید وهابیت با پول های عربستان در این استان و حتی در بین شیعیان هشدار می دهند. متأسفانه احساس می شود نهادهای ذی ربط حساسیت لازم را در این خصوص نشان نداده اند. تروریسم نظامی، محصول تروریسم فرهنگی است که عقل و دل بعضی از جوان های این استان مظلوم را تسخیر کرده و آنان را به سربازان آل سعود تبدیل ساخته است.

متأسفانه به چشم خود شاهد بودم که در بعضی از شهرهای مرزی خوزستان، لایه هایی از نسل جوان هنوز یک بار هم به دو قدمی خود در یادمان های دفاع مقدس نرفته و از حقایق جنگ تحمیلی صد در صد بی اطلاع است و از این رو به جای افتخار به قهرمانان شهر و دیار خود، نسبت به اردوهای راهیان نور، واکنش منفی نشان می دهد.

در این خصوص مسئولین فرهنگی و امنیتی باید پاسخ گو باشند که در این سال ها برای مقابله با سم پاشی های فکری وهابیت و یارگیری میدانی وابستگان آل سعود و مدعیان خلق عرب، چه برنامه ای را پیش گرفته اند؟

شهر حاشیه ها!

امروز بعد از تعطیلات مربوط به ایام تبلیغ و منبر دهه محرم، به فیضیه رفتم. کلاسی که شرکت کردم از هفت تا هشت صبح بود؛ اما من تقریبا تا ساعت ده در فیضیه ماندم و در نهایت با بهانه سازی موفق به خروج و نجات از حلقه دوستان شدم!

 رفقای آشنا یا درباره وضعیت شورای شهر بابل و افتضاح تاریخی بعضی اعضای آن سوال داشتند یا درباره فایل صوتی نماینده اصلاح طلب مجلس ما و یا درباره حواشی مربوط به تغییر در امام جمعه های این شهر.

قدیم گاه به شوخی در همین وبلاگ می نوشتم: "بابل، شهر حاشیه ها" که این تعبیر کنایه ای به محله های ایجاد شده و اغلب محروم پیرامون شهر نیز داشت؛ اما الان انگار دیگر داریم واقعاً به شهر حاشیه ها تبدیل می شویم.

امیدوارم دلسوزان شهر، فارغ از رقابت ها و چشم و هم چشمی ها، تدبیری بیندیشند که وجهه دیار مومنان دوباره احیا شود. امیدوارم بزرگ تر ها بزرگواری کنند و گامی اساسی برای مهار التهابات و نگرانی ها بردارند.

بابل، مانور طغیانگری و بازی با حدود شرع

"یکی از خصوصیات فرهنگ غربی، عادی‌سازی گناه است" مقام معظم رهبری

پس از آزادی اعضای بازداشتی شورای شهر بابل - به غیر از یک نفر- همان طور که انتظار می رفت، عضوی که حاضر به استعفا نشده بود به واسطه دوستانش به عادی سازی مسائل سهمگین اخیر پرداخت و با انتشار تصاویری از دوچرخه سواری، حضور در جلسه شورا، نشست با دوستانش در اتاق کار و ... تلاش نمود نشان دهد که اصلا و ابدا اتفاق مهمی رخ نداده است.

در خصوص مورد اتهامی این عضو شورا دو فرض را می توان در نظر گرفت:

یک- همه آن چه درباره تخلف اخلاقی وی اعلام شد کذب محض بود و او بیخود و بی جهت یا بر اثر یک سوءتفاهم، بیش از بیست روز و قریب به یک ماه را در بازداشت گذراند. مطابق این فرض، امام جمعه محترم و رسانه هایی که بی هیچ استثنایی مجموعه اعضای بازداشتی شورا را متهم نمودند باید از او عذرخواهی کرده و حلالیت بطلبند. البته بنا بر قرائن متقن، این فرض قابل قبول نیست که اگر بود مافیای رسانه ای تا کنون ادعای بیگناهی و ادله کافی برای رفع اتهام او را بارها منتشر نموده و دست به قیل و قال می زد.

دو- اتهام وارد شده به او محرز و صحیح است و این عضو جوان شورا بر اثر غفلتی مرتکب خطا شده است. در این صورت تخلف اخلاقی این عضو شورا حتی اگر در سطح تخلف دیگران نباشد به دلیل افشا و آشکار شدن آن، نیازمند واکنشی در خور تخلفات کارگزاران حکومت اسلامی است. عدم عذرخواهی و بی مبالاتی در قبال تخلف و عادی سازی آن با نمایش تصاویر بازگشت او در محیطی منتسب به حکومت اسلامی، علاوه بر وهن احساسات عمومی و ریشخند به خطوط قرمز اخلاقی اجتماع، فرهنگ بی مبالاتی و طغیانگری را دامن زده و بر خلاف آموزهای دین، منجر به اشاعه منکر و تجرّی نسبت به گناه در سطح جامعه خواهد شد. مردم حق دارند بپرسند که چرا آبدارچی یک اداره در صورت نگاه چپ به نوامیس مردم مستوجب برخورد سازمانی حراست و ... است؛ اما عضو شورای شهر بعد از رقم خوردن یک رسوایی تاریخی و بی سابقه که آبروی کهن شهر بابل را تا سال های سال مستمسک تمسخر و هجو دیگران قرار داد بی هیچ توضیح و اعتذاری، به ادامه فعالیت خود در مسندی که با خیر و صلاح جامعه دینی سر و کار دارد، می پردازد؟ شاخص های یک مسئول و مدیر و کارگزار تراز حکومت اسلامی از منظر امیرمومنان چیست و چرا استمرار صلاحیت یک کارگزار مثل آن چه که درباره مینو خالقی شاهد بودیم، این بار در بابل مورد غفلت و سوءنظارت قرار گرفته و قاطعیت دستگاه های مسئول را زیر سوال برده است؟

از مسئولان قضایی به خصوص دادستان انقلابی استان و متولیان امنیتی و فرهنگی شهر و استان انتظار می رود با دقت به پیوست فرهنگی تصمیماتی که بازتاب عمومی دارد یا از نوع برخورد اخیر خود با این فرد عذرخواهی نمایند و یا در صورت اعتقاد به صحت عملکردشان به احترام جایگاه مذهبی، اعتقادی و باورهای اخلاقی مردم این دیار، با تعلیق عضویت وی در شورا تا بررسی و صدور رأی نهایی در مراجع ذی صلاح، از قبح شکنی نسبت به حریم احکام شرع پیشگیری نمایند.

صدای انقلاب را از کنار بابل می شنوید!

بابلکنار؟ اصلاً خیلی ها همچین اسمی به گوششان نخورده بود. در گروه های مجازی استان های مختلف شاهد بودم کسانی را که از خواندن این اسم تعجب می کردند. بعضی ها گمان می کردند بابلکنار، ترکیبی از نام دو شهر بابل و فریدون کنار است که به اشتباه این طور نوشته شده!

شهرهای کوچک و گمنام بسیاری در کشور است که گاه اسمشان بر اثر یک اتفاق بر سر زبان ها افتاده و مشهور می شوند. شهری به خاطر درخشش در فلان رشته ورزشی، شهری به خاطر آن که مرکز زمین لرزه قرار گرفت، شهری به خاطر فلان جاذبه گردشگری یا ساخت پالایشگاه و بندر و ...

بابلکنار اما نام تنها شهر کوچک و ناآشنایی در ایران اسلامی است که به خاطر خطابه های آتشین و انقلابی نمازجمعه اش بر سر زبان ها افتاده است.

حجت الاسلام بابائیان، رزمنده و جانباز سال های ایثار و مقاومت، خط ایستادگی در برابر دشمن را به یادگار از میادین رزم به صفوف مستحکم نمازجمعه و تریبون این سنگر تسخیرناپذیر انقلاب اسلامی کشاند و با سخنان غرّا و توفنده و پرخروشش، برخلاف آن چه که دشمن در تخریب وجهه نمازجمعه عنوان کرده و ائمه جمعه را سخنگوی دولت ها می نامید، نشان داد که بند بند وجودش، دغدغه حقوق مردم را داشته و حنجره خستگی ناپذیرش، بلندگوی مطالبات به حق جامعه اسلامی است.

خبر انتصاب این روحانی شجاع و صریح اللهجه به امامت شهر انقلابی امیرکلا، شوری وصف ناپذیر را در دل دلدادگان فرهنگ و معارف اصیل انقلاب خمینی رقم زده است.

از این پس تریبون نمازجمعه امیرکلا، بیش از پیش پایه های تفکر شوم استکبار جهانی و داخلی را به لرزه درآورده و صدای رسای انقلاب پابرهنگان و ندای مظلومیت و مجاهدت یاران میرخراسانی را به گوش همگان خواهد رساند.

به بهانه تودیع امام جمعه امیرکلا

روحانی اگر روحانی است، یعنی دل از تعلقات دنیایی و جسمانی کنده و یکجا نشینی و سکون و انزوا را کنار گذاشته و در وسط معرکه اجتماع، تأثیرگذار و حرکت آفرین است.

آب حیات و رمز جاودانگی مردان خدا، باقیات الصالحاتی است که از خود به جای می گذارند.

 شیخ عبدالحسین بابایی از آن دست آدم هایی است که رخوت و نخوت برایش بی معنا بوده و به دور از ادعا و منیّت و کبر و حسد، به وسع و بضاعت خود در ایجاد جنبش های فرهنگی و اجتماعی و سیاسی در محیط پیرامونش، نقشی به سزا داشته است.

این عالم نجف دیده هم نفس شهید آیت الله مدنی، دهه پنجم و ششم شمسی، خطیب پرحاشیه سال های مبارزه با طاغوت بود که بی هیچ واهمه ای در صف اول اجتماع راهبردی پیشقراولان انقلاب اسلامی در بابل و مازندران، به عنوان یار امین و انیس مرحوم آیت الله روحانی، هیمنه پوشالی حاکمیت ستمشاهی را به خاک سیاه می نشاند.

رهبری و هدایت مردم در فتح بعضی از مراکز نظامی طاغوت، تأسیس و مدیریت بنیاد مسکن انقلاب اسلامی در شهرهای بابل و بابلسر و فریدونکنار، سازمان تبلیغات اسلامی استان مازندران و ...، امامت وحدت آفرین مسجد جامع بابل، راه اندازی نمازجمعه در بندرترکمن و ایجاد مودتی تاریخی و دشمن شکن میان شیعیان و برادران اهل سنت و ...، تبلیغ شجاعانه دین و تبین احکام فراموش شده شریعت در جمهوری تازه استقلال یافته و کمونیست زده ازبکستان و ...، انتشار آثار علمی و اخلاقی و ...، لایه هایی پیدا از حرکت آفرینی و مجاهدت این روحانی خوش سیما و خوش سیرت و خستگی ناپذیر است.

برشمردن تاریخچه پربرکت حیات این عالم مجاهد حقیقی، خارج از گنجایش این مقال خواهد بود. هدف این قلم، عرض ارادتی است کوتاه به ساحت روحانی آگاه و خط مقدمی عرصه دین، که دانش و تجربه نهفته در سینه اش، دل این پیر طریقت دلدادگی را برنا نگاه داشته است.

بینش عمیق و وحدت آفرین و مدبّرانه او را مردم شهر امیرکلا هرگز از خاطر نخواهند برد.

برای شیخ عبدالحسین بابایی، پدر مبلغان دینی مازندران، در دیگر عرصه های خدمت به مردم و جامعه اسلامی به خصوص در نمایندگی دفتر آیت الله هاشمی شاهرودی در استان، آرزوی توفیق روزافزون نموده و از درگاه الهی، سلامت و طول عمر ایشان را مسألت می نمایم.

متمدن باشیم مثل عربستان!!

باور کنید قصد شوخی ندارم. واقعاً این متن جدی است. همین الان در سایت شبکه العربیه فارسی دیدم که نوشته:

"چه می شد اگر ایران دارای یک حکومت مدنی بود" (؟!!)

جلّ الخالق!

بعد در متن مقاله نوشته:

"ایران امروز دولتی کاملا انقلابی و کهنوتی است، زیرا که به مانند کشورهای اروپا در قرون وسطی تاریک، یک مقام دینی در راس قدرت در این کشور است."

آن وقت می دانید مقاله کجا منتشر شده؟ آخر مطلب نوشته:

"محمد آل الشیخ، روزنامه الجزیره چاپ پادشاهی سعودی"

عربستان سعودی چند بار در تاریخ خودش رنگ انتخابات را دیده که حالا جمهوری اسلامی را به مدنیّت فرا می خواند؟!

تغییر در امام جمعه های بابل

شهرستان بابل دارای هفت امام جمعه است که شنیده شده به زدوی سه نفر از آنها تغییر خواهند کرد. دو امام جمعه جا به جا شده و یک نفر بازنشست خواهد شد.

امیدوارم این جا به جایی ها در مجموع منجر به خیر و صلاح مردم و اعتماد سازی برای نظام اسلامی شود.

ارتباط با جوانان و تقویت جبهه فرهنگی انقلاب از جمله وظایفی است که انتظار می رود ائمه جمعه فارغ از قیل و قال های سیاسی اطرافیان، به خوبی از عهده آن بر آمده و از ورود به حواشی فرصت سوز اجتناب بورزند.

دانه درشت یعنی این!

تاجگردون از نماینده هایی که به دلیل حمایت های فراوانش از حسن روحانی برخی از او به عنوان وکیل الدوله یاد می کنند در مطلبی کوتاه که بعد از جلسه کمیسیون برنامه و بودجه در فضای مجازی منتشر کرد اینگونه دست به افشاگری زد: «شک ندارم بانک مرکزی و سیستم بانکی و برخی از ارکان دولت تعمدأ ماموریت بر خرابتر شدن اوضاع و اذیت کردن مردم را دارند»

الان باید دید دستگاه قضا برای برخورد با این خیانت بزرگ چگونه رفتار خواهد کرد.

فلان خریدار کلان سکه و ارز یا محتکر زالو صفت، به یقین مجرم هستند اما در برابر خیانت بعضی مسئولان اقتصادی، عددی به حساب نمی آیند. محاکمه علنی و بی تعلل مسئولان بی کفایت اقتصادی، اعتماد مردم به اراده نظام برای دفاع از حقوق ملت در جریان فاجعه اقتصادی اخیر را تقویت خواهد کرد. 

التهاب بازار را چه کسی درمان خواهد کرد؟

در این چند روز قیمت دلار باز هم بالا کشید. وضعیت فروشگاه ها افتضاح است. در بعضی از مراکز خرید، مردم دیوانه وار به جمع آوری و ذخیره سازی کالا مشغول هستند. بعضی به صراحت می گویند خرید کالا مثل روغن و شکر و لوزام بهداشتی و ... عاقلانه تر از خرید سکه و دلار است چون ممکن است قیمت ارز و طلا نوسان پیدا کند؛ اما قیمت کالا دیگر پایین آمدنی نیست!

تب خرید در مردم، وضعیت تولید و عرضه را هم دچار چالش کرده و فضا را برای سوءاستفاده زالوصفتان و ابتلا به خود تحریمی مساعد ساخته است.

این مشکل فقط ریشه روانی دارد و نشأت گرفته از بی اعتمادی مردم به توصیه ها و سیاست های اقتصادی دولت است.

تا آن جا که من می دانم نهادهای متعدد امنیتی و نظامی بخش های ویژه و آموزش دیده ای در خصوص مدیریت بحران و جنگ روانی و مقابله با تبلیغات دشمن دارند. برایم سوال است که مجموعه متخصصین جنگ روانی با تمام تجربیاتی که دارند برای کنترل بحران روانی پیش آمده و تقابل با شایعات و ایجاد آرامش در جامعه چه تدبیری اندیشیده اند؟

در حاشیه آزادی بازداشت شدگان شورا

خیلی واضح و صریح به حامیان رسانه ای بازداشت شدگان شورای شهر بابل هشدار می دهم که دنبال قهرمان سازی از متخلفین نباشند.

قرار نیست جای قاتل و شهید عوض شود و بقیه هم ساکت بمانند.

توصیه می کنم رأی دادگاه را فصل الخطاب دانسته و منتظر صدور آن باقی بمانیم.

بی آبرویی هیچ فردی حتی اگرخاطی باشد نیز پذیرفته نیست؛ اما مظلوم نمایی و قهرمان سازی از خاطی هم قابل تحمل نخواهد بود.

فعلا دلار نخرید

بعضیا میگن ممکنه تو جریان سفر رییس جمهور به سازمان ملل و دیدارش با بعضی از سران کشورهای اروپایی یهو قیمت دلار بکشه پایین که بعدش بگن دیدین ارتباط و مذاکره چقدر میتونه مشکلات داخلیو برطرف کنه؟!

الله اعلم.

چیزی که مشخصه اینه که دولت هیچ برنامه ای برای برون رفت از این شرایط بد اقتصادی نداره و تقریبا اوضاعو به حال خودش رها کرده. حتی خبری از سبد کالای معیشتی طبقه اسیب پذیر که قرار بود تو شهریور بدن، نیست.

البته الان اگه دولت بخواد از خودش دفاع بکنه میاد میگه اگه برنامه های علمی و حساب شده ما نبود اوضاع بدتر میشد. پس بیاید و شاکر باشید!

باز هم بابل، باز هم حاشیه!

حرف های نماینده بابل در مجلس با رئیس اداره تربیت بدنی این شهر زیبنده او و مردم نبود.

 کسی که اقدام به ضبط مکالمه تلفنی و انتشار آن نمود – ولو این که مدعی شود در سطحی محدود بوده-  نیز کار زشتی انجام داد.

مورد اول نیازمند نهی از منکر اجتماعی است.

مورد دوم هم نیازمند نهی از منکر اجتماعی است و هم پیگرد قضایی.

چراغ که روشن است، چشممان نیز باید باز باشد!

بله آقای رئیس جمهور، تاریخ جنگ هشت ساله، چراغ راه ماست؛ فرمایش شما صحیح!

به خصوص آن قسمتش که رییس جمهور وقت، دفاع را باور نداشت و قدرت مردم را دست کم می گرفت و در برابر حمله دشمن، غفلت ورزید.

به خصوص آن قسمتش که سازمان ملل و شورای امنیت تا سال های سال از به کار بردن واژه جنگ و حمله رژیم بعث امتناع ورزیده و حاضر به محکوم نمودن متجاوز نبودند.

به خصوص آن قسمتش که وقتی خدا را درنظر گرفتیم و به توان خود تکیه زدیم، دشمن را از جغرافیای پاک این سرزمین دور ساخته و فرهنگ ما می توانیم را به نمایش گذاشتیم.

به خصوص آن قسمتش که دیدیم دشمن صلح ما را نشانه ضعف ما دانست و به امضای خود پایبند نماند و بعد از پذیرش قطعنامه، شهرهای مرزی ایران تا سی کیلومتری کرمانشاه و از آن طرف تا کف آسفالت جاده اهواز را به اشغال درآورد.