اگر تشریفات نباشد مأموریت شما ناقص می ماند؟!
این عکس مربوط می شود به بازدید رییس سازمان زندان های کشور از زندان الیگودرز.
ببینید چند نفر آدم آمده اند پیشواز. چند جوان مملکت را در قامت سرباز به خط کرده اند که خوش آمد بگویند. آن دختر بچه را هم آورده اند خیر مقدم بگوید که آقای رییس بفهمد حسابی برایش احترام قائلند و سنگ تمام گذاشته اند.
شما بگو هزار تومان برای این تشریفات و برنامه چینی هزینه شده است. در قاموس اندیشه اسلام، تشریفات و صرف هزینه از بیت المال در امور غیرضروری، آفتی جدی است که نظام دینی را به سمت حکومت های غیر الهی و مادی گرا سوق می دهد.
حتی اگر هزار تومان از بیت المال صرف تشریفات استقبال از یک مسئول شود اسراف به شمار می آید. آدم هایی که در این مراسم شرکت کرده اند در ازای دقیقه به دقیقه معطلی شان حقوق دریافت می کنند.
مقام مسئول در سیستم فکری نظام اسلامی باید به این پرسش پاسخ بدهد که اگر این تعداد آدم برای استقبالش به خط نشوند و هیاهویی به خاطر ورودش به مکانی خاص راه نیفتد آیا در انجام مأموریتش که بازدید و سرکشی از یکی از زیر مجموعه هاست ممکن است خللی رخ می دهد؟
آیا نیاموخته ایم که یک ریال از بیت المال اگر نا به جا خرج شود مسئولیتی سنگین بر گرده ما قرار می دهد؟
یادمان رفت که قرار است مدیر در جامعه اسلامی، خادم مردم و شبیه آنان باشد؟ یادمان رفت وقتی غریبه ای وارد مسجد می شد نمی توانست رسول الله را از بین افرادی که در حلقه دوستانه او نشسته اند به راحتی تشخیص بدهد؟
