ای ساربان آهسته ران

« بین احمد عزیزی و احمد غزالی فاصله چندانی نیست ؛ هر دوی ما جمال پرستیم ، او استاد عین القضات بود و من شاگرد ذهن القضات ، او سوانح العشاق نوشته و من حوادث المعشوق ، او مرید شیخ جام بود و من مرید شیخ پیاله ، او از نظامیه بغداد گریخت ، من به نظامیان بغداد حمله کردم .

شما خیال می کنید امام احمد غزالی را باید در صحرای ختن جستجو کرد ؟ من خودم در دارخوین امام احمد غزالی را دیدم که پس از سماع خونین خمپاره ، بین سالکین مجروح ، شربت خاکشیر صلواتی تقسیم می کرد . . . »

یک لیوان شطح داغ ص 12 نوشته احمد عزیزی

شادی روح این شاعر تازه درگذشته و مرد ماندگار ادبیات ایران زمین، صلوات

کتابی برای زندگی

بیکاری برایش معنایی نداشت. فرصتی دست می داد، قرآن کوچکی که همیشه به همراه داشت را در می آورد و آیاتی از آن را تلاوت می کرد.

کربلای پنج تمام شد. پیکرش ده سال در شلمچه ماند. لباس هایش پوسید و برگه های شناسایی که به همراه داشت.

از او فقط چند تکه استخوان باقی ماند. به استخوان سینه اش قرآن کوچکی چسبیده بود که همچنان سالم بود. صفحه اولش را که ورق زدند، دیدند که با خط خودش نوشته: بهرام مهدی زاده هریکنده ای از بابل.

بازنویسی شده بر اساس خاطره ای از کانال سنگر شهدا

آیا تصویب این قانون در شورای شهر بابل صحت دارد؟

این طور شنیده ام که شورای شهر بابل چند سال قبل مصوبه ای داشت مبنی بر حمایت شهرداری از نمایندگان مجلس. بر اساس این طرح، شهرداری مکلف شده تا هم دفتر و هم نیروی اجرایی در اختیار نماینده مردم بابل قرار بدهد.

چند روزی است که شنیده ام شهردار دستور داده تا اجرای این مصوبه، متوقف شود.

اگر این خبر صحت داشته باشد با توجه به این که نمایندگان مجلس هم برای اجاره دفتر و هم برای منشی خود ردیف بودجه مشخصی دارند، تصویب چنین قانونی به نوعی شیرین کاری سیاسی تعبیر شده و در تضاد با منافع مردمی است که بودجه های اندک خدمات شهری بر گرده تلاش و زحمات آنان استوار است.

اگر این خبر صحت داشته باشد، اقدام شهرداری در لغو اجرای آن را باید حرکتی مثبت و به جا در دفاع از حقوق شهروندان توصیف کرد.

امیدوارم در گستره فعالیت های رسانه ای شهرستان بابل، حتماً یکی از اعضای شورای شهر به خود زحمت داده و درباره میزان صحت و سقم این خبر توضیحی را برای افکار عموم منتشر نماید.

نیازی به تیتر نیست!

من نه از مرگ هاشمی رفسنجانی خوشحال شدم و نه امروز از شنیدن خبر مرگ رئیس دادگاه ویژه روحانیت مازندران.

خدا همه اموات جامعه اسلامی را رحمت کند و البته مورد عفو قرار بدهد.

برای مرده ها طلب غفران دارم و برای زنده ها آرزومندم که تا زنده اند به یاد مرگ باشند و این یاد مرگ را مراقبه ای برای رفتار خود قرار بدهند. آخرت، باطن این دنیای ماست. دست خودمان است که آخرتمان را آباد یا ویران کنیم.

گاهی باید از خجالت، مرد!

به گزارش قم نیوز، دیروز خبری در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که سید عباس موسوی، فرمانده لسگر زینبیون و یکی از همراهان وی در قم ربوده شده‌اند.

پیگیری‌ها برای پیدا شدن این مدافعان حرم ادامه داشت تا اینکه کانال تلگرامی سپاه زینبیون 

telegram.me/zainabiyun خبر از بازداشت آنها به سبب عدم تمدید گذرنامه داد. 

این کانال نوشته است: «طبق آخرین پیگیری های رزمندگان زینبیون در شهر قم، جناب سید عباس موسوی و یکی دیگر از همرزمانشان در بازداشتگاه اداره امور اتباع و مهاجرین خارجی این شهرستان به سر میبرند و به دلایل نامعلومی بازداشت ایشان همچنان ادامه دارد.

مسئولین ناجا نداشتن پاسپورت و عدم تمدید اقامت در ایران را بهانه کرده و ایشان را دستگیر کرده اند در حالیکه پاسپورت ایشان و دیگر رزمندگان سالهاست که در اختیار .... میباشد و آنها هرساله اقدام به تمدید اقامت رزمندگان و خانواده شهدای مدافع حرم زینبیون میکردند.

بنابراین بازداشت ناگهانی و تحقیرآمیز این فرمانده شجاع پاکستانی، بار دیگر این سوال را به وجود می آورد که چرا نگاه امنیتی موجود در نهادهای نظامی ایران ، رزمندگان خارجی را صرفا برای جنگیدن و سیاهی لشگر میبینند نه رشد و فعالیت انقلابی و کادرسازی جهت تشکیل جبهه جهانی مستضعفین؟! 

متاسفانه این نحوه برخوردها با نیروهای انقلابی غیر ایرانی و مخصوصا نسبت به مجاهدان مخلص پاکستانی و افغانستانی بیشتر موجبات دلسردی این عزیزان و خانواده‌های معظم شهدای مدافع حرم را پدید می آورد و قطعا مورد رضایت مقام معظم رهبری(دام ظله) هم نخواهد بود.

رزمندگان زینبیون و خانواده های آنان از مسئولین محترم مربوطه انتظار پاسخگویی و رسیدگی نسبت به آزادی این عزیزان را دارند»

به نظر می‌رسد این بازداشت بدون هماهنگی فرماندهان ناجا در قم انجام شده است و ضروری است شرایط آزادی این دو‌ عزیز مدافع حرم به سرعت فراهم شود.اخبار تکمیلی متعاقبا اعلام می‌شود.

حاشیه ای بر تشییع شهدای قم

دیروز چند شهید مدافع حرم و نیز گمنام را در شهر مقدس قم تشییع کردند. یکی از شهدای گمنام را برای خاکسپاری به شهرک پردیسان آوردند. این شهید جوان، در عملیات بدر و با رمز یازهرا به شهادت رسید و درست در روز شهادت صدیقه طاهر سلام الله علیها، گمنام و غریبانه تدفین شد. روحش شاد.

حاج احمد پناهیان که مداحی مراسم این شهید گمنام را برعهده داشت دو بار از پشت تریبون از این که تشییع آن چند شهید مدافع حرم و گمنام در شهر خون و قیام، بدون تبلیغ و دعوت عمومی و فراگیر و به صورت غریبانه انجام گرفت به شدت اعتراض کرد. حق با اوست. واقعاً چه ایرادی دارد که در یک حرکت برنامه ریزی شده تبلیغی، فراخوان عمومی داده می شد و جمعیتی با شکوه در تشییع آن شهدا مشارکت می کردند؟

اما من برخلاف حاج احمد، این مسئله را ناشی از تعمد مسئولان در کم رنگ سازی یاد شهدا نمی دانم. به عنوان مشتری ثابت اغلب مراسمات تشییع شهدای قم برایم ثابت شده است که مسئولان مربوطه، افرادی بی انگیزه و تنبل هستند و در سال های اخیر نشان داده اند که برای تشییع ده ها شهید مدافع حرم آرمیده در خاک مقدس قم، غیرت و همتی از خود بروز نخواهند داد. اهمال آنان نه از سر عمد و کینه که منبعث از روحیه کاهلی و فرار از مسئولیت است. مشکل قدیمی بسیاری از مسئولان فرهنگی کشور و علت کوتاهی آنان در انجام وظایفشان، نگاه کارمندی و بخشنامه ای به شرح وظایفی است که به هر دلیل برعهده گرفته و صرفاً از باب رفع تکلیف، قدمی برای آن برمی دارند. آدم های شل و بی انگیزه، بلای خانمان سوز فرهنگ و اندیشه انقلاب اسلامی هستند که متأسفانه در بسیاری از مسئولیت ها جا خوش کرده و از این که یک روز بیشتر، توانسته اند صبح را به شب و شب را به صبح برسانند خوشحال هستند. برای علاج این بیماری مسری، باید چاره ای اندیشید.

وای مادرم

کودکان ایرانی، خار چشم دشمنان

"کودکان باید آموزش ببینند تا بتوانند آینده کشورشان را بسازند. ایران با کودکانش چه می‌کند؟ کودکان ایرانی را برای ساختن کدام آینده آموزش می‌دهند. اینجا که بر تن این پسر و هم‌کلاسی‌هایش لباس نظامی پوشانده‌اند، اردوگاه "جهادی شهدای علم و فناوری" قزوین است."

آن چه خواندید متن گزارش اعتراض آمیز دویچه وله به یک اردوی نظامی دانش آموزان است. رسانه وابسته به دشمن، آموزش نطامی نوجوانان را در تضاد با مفهوم آینده سازی کشور می داند. این رسانه استکباری هم می داند که آینده هر کشور با علم و اخلاق و امنیت، تضمین خواهد شد. با این حال چون خودش وابسته به کشورهایی است که امنیت کشور را مخل اهداف توطئه آمیز خود در ایجاد عقب ماندگی علمی و اخلاقی جامعه ایرانی می دانند، رکن اصلی پیشرفت و تمدن ایران را در تضاد با رشد و بالندگی آن معرفی می نماید!

راه درست توفیق و پیشرفت آینده سازان کشور را باید در حساسیت هایی که دشمن نسبت به آن نشان می دهد، شناسایی کرد.

پس انداز سیاسی برای روزهای سخت!

دوستی تماس گرفته بود و اصرار داشت که بیا طوماری از امضای مردم جمع آوری کنیم برای دعوت از سردار سلیمانی که بیاید و کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری شود.

هر چه گفتم: بنده خدا! ایشان رسما اعلام کرده قصد ورود به این عرصه را ندارد و حالا برای وجهه و اعتبارش خوب نیست که بخواهد زیر حرفش بزند، توی گوشش نرفت.

آخرش گفتم: من اصلا خودم با ورود ایشان به انتخابات مخالفم. از اول انقلاب تا الان هیچ پاسداری چون قاسم سلیمانی نتوانسته این طور در دل آحاد مردم جا باز کند. حیف نیست این سرمایه بزرگ انقلاب را در فضای ناسالم رقابت های انتخاباتی خرج کنیم؟

من که معتقدم طیف راست سنتی قلباً تمایل به استمرار دولت فعلی دارد و بالاترین مانع روی کارآمدن نامزدی پرتوان برای رقابت با حسن روحانی همین طیف است؛ اما حتی اگر برداشت من صحیح نباشد – که هست- هنور روز مبادای انقلاب اسلامی از راه نرسیده که بخواهیم این طور شتاب زده به استفاده از دخایر استراتژیک نظام روی بیاوریم. حالا حالاها بعضی ها برای این کشور برنامه ها دارند. کمربندها را سفت ببندیم و خود را برای روزهایی سخت تر از این روزمان آماده کنیم.

ادعای رسانه های بیگانه درباره احمد منتظری

رسانه های ضد انقلاب مدعی شده اند که احمد منتظری در جریان اجرای حکم اخیر محکومیت خود، تنها یک روز را در زندان گذرانده و با وساطت یکی از مراجع،(به ادعای آنها، آیت الله شبیری) آزاد شده است.

ظاهرا رسانه های داخلی به این موضوع اهمیتی نداده اند. مسئولان قضایی هم تا کنون تأیید و تکذیبی را درباره این خبر منتشر نکرده اند.

امیدوارم دادگاه ویژه همان نسبت مماشاتی که گاه در برخورد با روحانیون دانه درشت خاطی نشان می دهد در پیگیری پرونده های مربوط به طلاب انقلابی و فدایی نظام نیز نشان بدهد.

نامه سرگشاده به فرمانده سپاه بابل

بسم الله الرحمن الرحیم

فرمانده محترم سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شهرستان بابل، با سلام

یکی از بزرگترین دستاوردهای انقلاب اسلامی، برقراری امنیت در نقاط مختلف کشور است که از بدو پیروزی این نهضت اسلامی تا کنون همواره مورد طمع دشمنان مردم ایران قرار داشته است. به رغم اختصاص صدها هزار میلیارد دلار برای تقویت و یا ایجاد ده ها گروهک معاند داخلی و خارجی و هدایت توطئه های رنگارنگی چون جنگ تحمیلی، ترور، بمب گذاری، جدایی طلبی، فتنه و شورش های خیابانی و ... حریم مرزهای نظام مقدس جمهوری اسلامی بر خلاف کشورهای همسایه، یکی از با ثبات ترین کشورهای جهان به شمار می آید.

همان گونه که تحصیل این نعمت بزرگ، مرهون ایثار ده ها جوان بی نام و نشان و بی ادعای این مرز و بوم است، بی تردید حفظ و تداوم آن نیز محتاج همان روحیه ایثارگری و مجاهدانه خواهد بود.

چنان که مستحضرید در روزهای اخیر خبر حمله بی شرمانه تعدادی از اوباش مسلح به نمایشگاه فاطمیه در خیابان آیت الله مدرس بابل – که محل وقوع آن کمتر از صد متر با مقرّ کلانتری فاصله داشت!- و ایجاد رعب و وحشت، ایراد خسارت به اموال شخصی و عمومی و وهن مظاهر دینی، موجی از نگرانی و انزجار را در میان مردم متدین این شهر رقم زده است. در سحرگاه دوم اسفند امسال نیز سرنشینان اتومیبلی با مشخصاتی شبیه به خودوری مهاجمین نمایشگاه، یکی از بسیجیان خوش نام شهر را مورد ضرب و شتم و غارت قرار دادند.

جسارت علنی معدودی از اراذل البته پیش از این در مزاحمت برای نوامیس مردم و یا آزار و اذیت شهروندان مصادیقی داشته است که بهتر از راقم این سطور بدان واقف هستید.

حتی تصور استمرار این روند نامطلوب نیز رنج آور و در تضاد با اهداف و رویکردهای انقلاب اسلامی و عامل شادی دشمنان این ملت خواهد بود. به نظر می رسد برای حفظ اعتماد عمومی نسبت به اقتدار نظام مقدس جمهوری اسلامی، ورود نیروهای متدین و با انگیزه انقلاب به عرصه نظم و امنیت عمومی در سطح دارالمومنین بابل، اجتناب ناپذیر است.

به این سبب از جنابعالی که مسئولیت یکی از محبوبترین نهادهای متولی صیانت از دستاوردهای انقلاب اسلامی را برعهده دارید انتظار می رود نهایت اهتمام خویش را در قلع و قمع معدود اوباشی که به هر دلیل، این ایام را برای جولان و توحش در شهر مناسب دیده اند، مبذول فرمایید. سپاه از منظر عموم، رکن اصیل امنیت جامعه بوده و همچنان مفتخر به این توصیف تاریخی پیر جماران است که فرمود: اگر سپاه نبود، کشور هم نبود. ناگفته پیداست که صدور مجوز قانونی و به کار گیری نیروهای مومن، مخلص و داوطلب یک پایگاه از ده ها پایگاه بسیج بابل، به منظور برقراری نظم و امنیت در این شهر کافی است.

رونوشت:

دبیرخانه شورای امنیت ملی

کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی

دادستان محترم کشور

وزیر کشور

والسلام علی من اتبع الهدی. سید حمید مشتاقی نیا

بازتاب خبری حادثه اخیر شورای شهر بابل و واکنش شخصیت ها

فارغ از میزان صحت و سقم و راست و دروغ ماجرای مناقشه بین دو عضو چپ و راست شورای شهر بابل، واکنش احتمالی بعضی از شخصیت های حقیقی و حقوقی را از نظر می گذرانید:

·         ناصر قنبرزاده: اگه خانم نوروزی مانتویی بود، من الان روی صندلی شورا نشسته بودم.

·         محسن نریمان: چادر این خانم بیشتر از کت جادویی من اثر داشت. باید به فکر تغییر پوشش خودم باشم.

·         بیمار فرهنگی شهر: خوب شد بنرهای "حجاب به معنی چادر نیست" رو از سطح شهر جمع کردیم. والا الان یه رأی شهردار تو شورا کم شده بود.

·         جعفر واثقی: ز نیرو بود مرد را "راستی" مال قبل از دوم خرداد بود.

·         غفار آری خطاب به کاشی: سلام پسرم.

·         علی مطهری خطاب به کاشی: بابا تو دیگه کی هستی؟

·         شهردار بابل: به جان خودم همه اعضای شورا به صهیونیست ها شرافت دارند.

·         بولتن داخلی کاخ سفید: ترامپ گزینه نظامی علیه ایران را یواشکی در زیر میز قرار داد.

·         مرمر فیروزپور: صدها میلیون تومن برای اسم بهارنارنج خرج شد وضعمون اینه. خدا رو شکر کنید اسم شهرو نذاشتیم: کاکتوس.

·         علیجانزاده کاشی: من فقط یه خودکار پرت کردم و گفتم: هیچ وقت یک بابلی رو تهدید نکن.

·         یک نهاد تنبل: آخش، پرونده حمله مسلحانه اوباش به نمایشگاه فاطمیه رفت تو حاشیه.

·         علی شکری پور: حالا فهمیدید چرا رئیس شورای شهر باید یک کشتی گیر باشه؟

·         روابط عمومی شورا: شورای شهر بابل آمادگی کامل خود را برای عقب راندن داعش از موصل و ادلب اعلام می کند.

·         محمود طالبی: برای انتخابات شورای شهر ثبت نام می کنم.

·         رئیس سازمان اوقاف: شیطونه میگه اونجا رو بکوبونم ده تا شورای شهر از دلش در بیارما.

·         مریم شانسی خطاب به یکی از دوستانش: بلا! 18تیر چرا از این چشمه ها نیومدی؟

·         فرماندار: من مشغول بازدید از محل فرود قوهای مهاجر بودم والا اجازه وقوع این حادثه رو نمی دادم.

·         سازمان تربیت بدنی: آموزش تخصصی بدنسازی، آمادگی جسمانی و دفاع شخصی ویژه نامزدهای انتخابات شورای شهر برگزار خواهد شد.

·         علی نجفی: حق با دولته.

·         آگاتا کریستی: من آگاتا هستم ایشون نوروزی؛ چرا قاطی می کنین؟

·         کریستین امانپور: با شعبه خبرگزاری فارس هیچ ارتباطی ندارم.

·         مدیر یکی از کانال های استیجاری: جلسات شورای شهر از این پس در مقرّ تیپ نوهد و یا نوپو برگزار خواهد شد.

قرآن و معیاری برای صداقت دولت های اسلامی

فرقی نمی کند جمهوری اسلامی ایران، یا عربستان سعودی، یا کنیا و مصر و اندونزی و ... کشورهای مدعی اسلام زیاد هستند. اما این که آیا معیارهای روشن اسلام هم در مقام عمل برایشان دارای اهمیت است یا نه، قضاوتش با شما.

به این آیه روشن از بینات هدایت گر و فرقان الهی خوب دقت کنید. چند کشور اسلامی را سراغ دارید که سیاست خارجه خود را بر مدار این امر تعطیل ناپذیر خداوند بنا نهاده باشند؟

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّی وَعَدُوَّکُمْ أَوْلِیَاءَ تُلْقُونَ إِلَیْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ کَفَرُوا بِمَا جَاءَکُمْ مِنْ الْحَقِّ یُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَإِیَّاکُمْ أَنْ تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّکُمْ إِنْ کُنتُمْ خَرَجْتُمْ جِهَادًا فِی سَبِیلِی وَابْتِغَاءَ مَرْضَاتِی تُسِرُّونَ إِلَیْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ وَأَنَا أَعْلَمُ بِمَا أَخْفَیْتُمْ وَمَا أَعْلَنتُمْ وَمَنْ یَفْعَلْهُ مِنْکُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِیلِ *الممتحنة1*

اى کسانى که ایمان آورده اید، دشمن من و دشمن خودتان را به دوستى برمگیرید ‏[‏به طورى‏]‏ که با آنها اظهار دوستى کنید، و حال آنکه قطعاً به آن حقیقت که براى شما آمده کافرند ‏[‏و‏]‏ پیامبر ‏[‏خدا‏]‏ و شما را ‏[‏از مکه‏]‏ بیرون مى کنند که ‏[‏چرا ‏]‏به خدا، پروردگارتان ایمان آورده اید، اگر براى جهاد در راه من و طلب خشنودى من بیرون آمده اید. ‏[‏شما‏]‏ پنهانى با آنان رابطه دوستى برقرار مى کنید در حالى که من به آنچه پنهان داشتید و آنچه آشکار نمودید داناترم. و هر کس از شما چنین کند، قطعاً از راه درست منحرف گردیده است.

حاشیه ای بر نصب سردیس مرحوم نوروزی

بسم الله الرحمن الرحیم

محضر مبارک امام جمعه محترم شهرستان بابل، با سلام

چنان که مستحضرید تمدن و شأن تاریخی هر ملتی را با نگاه به جایگاه اهل علم و اندیشه و حماسه و فرهنگ آن می شناسند. دارالمومنین بابل، همواره در طول تاریخ، مهد ظهور عالمان و صاحبان خرد و حماسه سازانی بی بدیل بوده و از این حیث یکی از پرافتخارترین شهرهای شمال کشور به شمار می آید.

ضمن آرزوی غفران و طلب رحمت الهی برای همه درگذشتگان این دیار، از جمله مرحوم هادی نوروزی، با توجه به پرورش ده ها شهید حماسه ساز و عالمانی وارسته که در سطح جهان و تاریخ خوش درخشیده و نام بابل را در زمره بلاد پرافتخار جغرافیای ایران و اسلام عزیز به ثبت رسانده اند، نصب سردیس برای آن مرحوم در ورودی شهر را اقدامی غیرضروری، فاقد اولویت، مغایر با روند الگو برداری صحیح فرزندان این دیار از بزرگان و نخبگان تمدن ساز شهرستان بابل و عامل تحریف و تخفیف وجهه علمی و فرهنگی این خطه می دانیم.

جمعی از شهروندان و امت حزب الله شهرستان بابل

نامه سرگشاده به فرمانده انتظامی شهرستان بابل

فرمانده نیروی انتظامی شهرستان بابل، با سلام

سحرگاه گذشته، عده ای از اوباش مسلح با حمله به نمایشگاه مرتبط با ایام فاطمیه در خیابان مدرس بابل، اقدام به تخریب آن و هتک حرمت مقام حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها نمودند.

نکته دردآور ماجرا آن جاست که اوباش مسلح مذکور سوار بر زانتیای نقره ای، بدون هیچ نقاب و پوششی در مقابل دوربین های مداربسته بانک ها و مغازه ها با خیالی آسوده و با هر چه که به دست داشتند به تخریب نمایشگاه کوچه بنی هاشم پرداختند. نکته دردآور تر آن جاست که از محل وقوع این توحش تا نزدیک ترین کلانتری انتظامی کمتر از صد متر فاصله وجود داشته است!!

این نخستین بار نیست که بعضی از اوباش در سطح شهر بابل اقدام به عربده کشی و مزاحمت علنی شهروندان می نمایند؛ اما حمله به نمادها و مظاهر دینی آن هم چنین آشکار و بی پروا سابقه ای در این شهر نداشته است.

از جنابعالی و نیروهای تحت امرتان انتظاری جز شناسایی و برخورد با متجاوزین به حریم اهل بیت علیهم السلام وجود ندارد. تا حصول نتیجه قطعی، پیگیری رسانه ای این اتفاق تلخ در اولویت نیروهای ارزشی این شهر قرار خواهد داشت. 

خدا نیامرزد آنهایی که بسیج را از عرصه امنیت جامعه کنار زده و مقدمه رشد علنی ناهنجاری های اجتماعی را بنا نهادند.

والسلام. سید حمید مشتاقی نیا. حوزه علمیه قم

باید به بقایی حق داد

برای من با تحقیقاتی که انجام دادم مسجل شد که ورود حمید بقایی به این دوره از رقابت های انتخابات ریاست جمهوری، بر اساس تصمیم شخصی بوده و به هیچ وجه با مشورت دکتر احمدی نژاد و یا حمایت وی صورت نگرفته است.

حرف احمدی نژاد همانی است که پیشتر توسط رسانه ها منتشر گردید. او از توصیه آقا اطاعت نموده و معتقد است که وقتی قرار نیست وارد میدان رقابت ها شود پشتیبانی از نامزد دیگر نیز به همان دلیل از سوی وی نباید انجام بگیرد؛ زیرا معنی دور زدن فرمایش آقا را خواهد داشت. احمدی نژاد اگر مصلحت باشد روزی خودش وارد میدان خواهد شد و اعتبار و شأن خود را پای نام و راه و هدف خودش هزینه خواهد کرد.

من به حمید بقایی هم برای ورود به این عرصه حق می دهم. او می داند که چون مصداق "رجل سیاسی" نیست صلاحیتش از سوی شورای نگهبان احراز نخواهد شد با این حال نباید از یاد برد که در جریان پرونده قضایی وی که منجر به بازداشت طولانی مدت او و در نهایت، آزادی اش گردید لطمه شدیدی را بر حیثیت خود احساس نمود که برای جبران بخشی از آن می تواند با اعلام کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری، نظرها را به سوی خود جلب نموده و از تریبون های متعلق به دوست و دشمن پیام بی گناهی خود و بطلان تخریب های شدید رسانه ای که بر ضد او به راه افتاد را به گوش همگان برساند.

اگر هوس خوردن سیلی دارید، این نوشته را بخوانید!

اگر می خواهید از خجالت آب شوید! اگر می خواهید وجدانتان از خواب غفلت بیدار شده و زنگار خودخواهی و خودمحوری از صحیفه دلتان زدود شود؛ اگر مدت هاست که عرق شرم بر پیشانی تان ننشسته است؛ اگر به سیر انفس اعتقاد دارید؛ اگر هنوز هم بارقه ای از شوق هدایت در وجودتان می درخشد؛ اگر خیلی وقت است بابت اشتباهاتتان سیلی نخورده اید به این چند خط از وصیت نامه تکان دهنده شهید محمد علی درزی نژاد که امروز در کانال سنگر شهدای بابل منتشر شد، خوب نگاه کنید:

"مسلماً هدف از انقلاب کردن این نبود که ما به زندگی مرفه تر دست یابیم و یا بهتر بخوریم. اگر این باشد پس فرق ما و دیگر جانداران در چیست و لذا ما طاغوت را از کشورمان راندیم تا به جایش اسلام را حاکم کنیم تا به جایش قوانین قرآن را در زندگی روزمره مان پیاده کنیم."

حالتان جا آمد؟! اگر دیشب محفل کمیل را از دست دادید، تلنگر صبح جمعه ای شهید درزی نژاد، هوای العفو گفتن را به سرتان راه می دهد. قبول کنیم که مدت هاست راه را اشتباه پیموده ایم.

آن پیر روشن ضمیر و عارف بی نظیر میکده جماران، لابد چیزی می دانست که گفت: "پنجاه سال عبادت کردید؛ خدا قبول کند، یک روز هم یکی از این وصیت نامه ها را بگیرید و مطالعه کنید و تفکر کنید."

یک نوجوان شهید با تحصیلات مقطع راهنمایی به برکت حیات طیبه شهادت، بصیرتی یافت که یک جمله اش می تواند من و شما را با همه داشته هایمان – دکتر باشیم یا حجت الاسلام، مهندس باشیم یا مدیرکل یا تاجر و ... – از چنبره داعیه های پوشالی مان نجات داده و لذت بیداری ابدی را به کاممان فرو بنشاند، اگر خودمان را به خواب نزده باشیم!

بقایی بدون احمدی نژاد، یعنی هیچ!

احمدی نژاد دردانه بود و هیمن امر را باید راز محبوبیت ناتمام و تخریب ناشدنی او در دل پابرهنگان انقلاب اسلامی دانست. فکر او از همه به رهبر، نزدیک تر؛ در اقدام و عمل از همه مدعیان، جهادی تر و بر سر آرمان های اسلام و انقلاب، مقاوم تر و سازش ناپذیرتر بود.

افتخار ابدی احمدی نژادی ها به آن است که راه و مرامشان به برکت عطر بهشتی ولایت، هیچ گاه لبخند رضایت بر چهره کریه دشمنان دین و میهن ننشاند. هیچ گاه آمریکا از احمدی نژادی ها خوشش نیامد و اسرائیل و انگلیس و همه سردمداران چپاول گر عالم تشنه خون بودند. هیچ گاه هیچ منافقی برای احمدی نژاد و احمدی نژادی ها کف و سوت نزد. هیچ وطن فروش و روشنفکرنمای غرب زده ای راه ولایی آنها را تأیید نکرد. بهاییت پلید یا وهابیت خبیث با همه ارکان اقتصادی و سیاسی شان به مصاف با احمدی نژاد رفتند. احمدی نژاد به هیچ یک از کانون های جهانی و داخلی قدرت که همه چیز را برای منافع اقتصادی خود و هم کیشانشان می خواهند، باج نداد و پای این مسلک روح اللهی خویش با تمام وجودش ایستاد و هزینه های ناتمام آن را به جان خرید. در یک کلام احمدی نژاد خار چشم شیطان و شیطان صفتان خارجی و داخلی بوده و هست و البته امید دل زجرکشیدگان و مستضعفانی که او را مردی از جنس خود می دانند.

اگر قرار باشد یک نفر، پا جای پای احمدی نژاد دردانه ما بگذرد، باید همه این ویژگی ها را در خودش نمایان ساخته باشد. آبروی دردانه ای چون احمدی نژاد، وهم باد آورده ای نیست که ارزان و به سهولت خرج تبلیغ و تثبیت میز و منفعت هر کسی بشود.

مخلص کلام؛

خبرهای موثقی که جسته و گریخته درباره کاندیداتوری حمید بقایی به گوش می رسد حکایت از عدم رضایت دکتر احمدی نژاد از ورود او به عرصه رقابت های دوازدهمین دوره ریاست جمهوری دارد.

تأیید و تکذیب قاطع این خبر تنها یک راه دارد. اگر احمدی نژاد، وراد معرکه شد و حمید بقایی را مورد تأیید و حمایت قرار دارد، تکلیف ما مشخص است. در غیر این صورت تا اطمینان کامل از حمایت و میل باطنی دکتر احمدی نژاد، در قبال ورود و تبلیغات جناب بقایی به عرصه رقابت های انتخابات ریاست جمهوری سکوت کرده و بی اعتنا خواهیم ماند. سکوت و بی اعتنایی ما پیامی شفاف برای همه آنانی دارد که به زعم خود می پندارند توان قدم گذاشتن در راه دشوار فرزند ملت را دارا هستند. همان طور که اصولگرایی بدون احمدی نژاد، حرکتی در راستای ایجاد تفرقه میان نیروهای مخلص انقلاب است، به طریق اولی بقایی یا هر کاندیدای مدعی احمدی نژادی بودن نیز منهای او، یعنی هیچ! ما آبرو و اعتبار دکتر را بازیچه مطامع افراد و گروه ها نمی دانیم.

مسئله ای به نام آزادی و توالت در آمریکا!

ترامپ با امضای دستورالعملی، مصوبه دولت اوباما درباره استفاده تراجنسیتی ها از توالت ویژه را باطل دانسته و تصمیم در این خصوص را به ایالت ها واگذار کرده است:

"در ماه می سال گذشته وزارت‌خانه‌های دادگستری و آموزش دولت اوباما از مدارس این کشور خواستند به دانش‌آموزان تراجنس اجازه بدهند از توالت مخصوص کم‌توان‌ها استفاده کنند و مجبور نباشند به توالت‌های زنانه یا مردانه وارد شوند. دستورالعملی که در زمان دولت اوباما تصویب شده بود، از مسئولان مدارس آمریکا می‌خواست که برای دانش‌آموزان تراجنس امکان استفاده از توالت‌هایی متناسب با جنسیت‌شان را فراهم کنند. شان اسپایسر، سخنگوی کاخ سفید گفته است که آقای ترامپ معتقد است این موضوع در حوزه اختیارات ایالت‌هاست." بی بی سی/ 4 اسفند 95

پرداختن به این خبر از آن نظر حائز اهمیت است که بر خلاف تصور رویایی و ابتر بعضی از روشنفکرنمایان غرب زده، حتی در آمریکای به اصطلاح آزاد، توالت مردان و زنان هم از یک دیگر جداست. عقل، پیامبر درون همه آدم هاست. از این رو بسیاری از قوانین در جوامع سکولار هم متأثر از واقعیت های عالم خلقت است. روشنفکرنماها هر چقدر هم که بر طبل فمنیسیم بکوبند، نمی توانند وجدان بشر را به تساوی جنسیتی مرد و زن متقاعد سازند. عقل بشر نمی پذیرد که زن و مرد به طور مطلق با هم مساوی هستند؛ نه زن می تواند در جایگاه مرد قرار بگیرد و نه مرد در جایگاه یک زن. برای همین است که آزادی مطلق و افسارگسیخته، در هیچ جای دنیا معنایی ندارد و قوانین جاری بین مردان و زنان دارای تفاوت هایی ملموس است. در همه جای دنیا مسابقات ورزشی رسمی، تابع قانون تفکیک جنسیتی و اذعان به تفاوت های جنسی است. این تفاوت نه فقط محصور به ویژگی های فیزیکی زن و مرد که اعتراف به اختلاف فاحش روحی و شخصیتی این دو جنس نیز به شمار می آید. برای همین است که مسابقات رسمی شطرنج مردان و زنان نیز به طور مجزا برگزار می شود. حفظ حریم جنسیتی، نشأت گرفته ازاعتقاد درونی و انکارناپذیر انسان ها به مقوله حجاب و اقرار به فرق میان انسان با حیوان است. دین، تنها این درک صحیح وجدانی را هدایت و مدیریت نموده است.

پیرامون حسینیه خلیلیان و حواشی تخریب آن

درباره تخریب مقدار باقی مانده از ویرانه حسینیه مشهور به خلیلیان توسط اداره اوقاف بابل و اعتراضات ویژه ای که پس از آن صورت گرفت، چند نکته را باید مورد توجه قرارداد:

1- این قلم پیشتر نیز بر ضرورت صیانت از میراث فرهنگی و عمل به مرّ قانون مطالبی را به تقریر درآورده است. اینک نیز چون گذشته، اصل قانون مداری را باید به همه نهادها گوشزد نمود و از نهادهای نظارتی خواست که در این خصوص الگویی مناسب برای جامعه باشند.

2- اداره هایی مانند دارایی و یا اوقاف، با نگاه درآمدزایی به هر قیمت، مشغول به فعالیت بوده و در این مسیر، ویرانی عرصه بازار و تجارت و یا فرهنگ و هنر برای هیچ کدامشان مهم و قابل اعتنا نمی باشد.

3- بر اساس آموزه های دین و فرهنگ مسئولیت پذیری که بزرگترین ارمغان انقلاب اسلامی است، اداره اوقاف هم باید مثل همه مجموعه های دیگر، نسبت به پرسش ها، نقدها و ابهامات مردم پاسخ گو باشد. سازمان اوقاف متأسفانه قدم مثبت و ماندگاری برای فرهنگ و مذهب این شهر، بر نداشته و خود را همواره از نعمت نظارت و ایده های اهل نظر، محروم نگاه داشته است. در ضمن، این که مسئولی در یک زمانی، دروسی را نیز در حوزه علمیه خوانده است، دلیل نمی شود تا ابد هر کجا که نیاز پیدا کرد برای ترمیم وجهه خود از عنوان طلبگی استفاده نماید.

4- تجربه فعالیت های اجتماعی، سیاسی و اداری این حقیر می گوید اگر قرار بود جلوی روند تخریب چند مرحله ای ساختمان مذکور گرفته شود، به یقین فرصت آن وجود داشت. به عبارت دیگر هیچ اراده ای برای توقف تخریب ساختمان حسینیه در هیچ یک از نهادهای قانونی استان اعم از اجرایی، نظارتی و یا قضایی وجود نداشته است.

5- اداره میراث فرهنگی بابل به وظایف خود در حفظ میراث فرهنگی این شهر به درستی عمل نمی کند، با این حال دوستان به ظاهر فرهنگ دوست اما سیاست زده ما اصرار دارند که به جای سربازی میراث فرهنگی، سرباز اداره میراث فرهنگی باشند. آیا اداره میراث تا کنون از ظرفیت هایی چون قوه قضائیه برای حراست قانونی از حریم حسینیه مذکور و پیگرد عوامل تخریب آن استفاده کرده است؟

6- کسانی که تخریب ساختمان قجری موسوم به خلیلیان را توطئه ای برای حذف قدمت تاریخی شهر بابل دانستند به یقین هیچ شناختی از آثار باستانی این شهر ندارند. در بابل بناهایی با قدمت هفت تا نه قرن نیز وجود دارد که هرگز از سوی مدعیان دفاع از میراث فرهنگی این شهر مورد توجه و تبلیغ قرار نگرفته است. جالب است که مدعیان صیانت از سنت و معماری ایرانی و اسلامی هیچ گاه نسبت به ساخت بناهای مبتذل و ضد معماری سنتی این مرز و بوم مانند ساخت مدرسه ای شبیه کلیسا و ... واکنشی نشان نداده اند. جالب تر آن که همین افراد در اقدامی آگاهانه، شهرت پر مفهوم و تاریخی "دارالمومنین" که بیانگر سابقه عمیق علم و فرهنگ و اندیشه و مجاهدت مردمان این دیار است را تعمداً حذف نموده و از واژه ای فاقد بار محتوایی و فرهنگی و تمدنی برای بابل استفاده می نمایند!

7- شهردار بابل در اقدامی هوشمندانه، بیانیه ای صادر کرد و بر موج احساسات مجازی و موقت بعضی از شهروندان، سوار شد. جالب بود که این بار شهردار بابل به دور از چشم بعضی مشاوران ماجراجو و فرنگی کار خود، از واژه دارالمومنین به جای عنوان لوس و بی خاصیت بهارنارنج بهره گرفت. شهردار بابل برای آن که نشان دهد اهل استفاده ابزاری از مفاهیم فرهنگی و ارزشی نیست لابد حاضر است لااقل یک پنجم بودجه های هنگفتی که به بهانه برگزاری جشنواره های بی در و پیکر بهارنارنج، مصرف می شود را خرج راه اندازی کنگره دارالمونین نموده و از این فرصت برای معرفی پیشینیه برجسته و پرافتخار فرهنگ و هنر مردمان نیک اندیش این دیار بهره بگیرد. شهرداری مدعی علاقمندی به معماری سنتی و اسلامی لابد در طول یک سال تصدی گری بر عرصه ساخت و ساز این شهر، دستکم باید جلوه بصری شهر و یا لااقل یک میدان را به نمایی نزدیک به معماری اسلامی و ایرانی تبدیل ساخته باشد!

8- تجمع معدودی از شهروندان بابل در اعتراض به ویرانی باقی مانده مخروبه های حسینیه خلیلیان در آستانه انتخابات حساس پیش رو، تحلیل متفاوتی را نیاز دارد. بررسی و شناسایی تک تک چهره های سازمان دهی شده و حاضر در این اعتراض میدانی که بر اساس هماهنگی های قبلی، مورد توجه رسانه های بیگانه همسو با این جریان نیز قرار گرفت، از منظری فراتر از تحلیل های فرهنگی، بضاعتی مستعد شکل دهی تحرکات خاص امنیتی را نمایان ساخته است. حضور مشعشع برخی چهره های شناخته شده و پیشانی سفید که هیچ گاه دغدغه ارزش های فرهنگی و مذهبی را در کارنامه رفتارهای اجتماعی و سیاسی خود نداشته اند، مواجهه با چند نفر از سازمان دهندگان این تجمع مشکوک را اجتناب ناپذیر ساخته است.