پس انداز سیاسی برای روزهای سخت!
دوستی تماس گرفته بود و اصرار داشت که بیا طوماری از امضای مردم جمع آوری کنیم برای دعوت از سردار سلیمانی که بیاید و کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری شود.
هر چه گفتم: بنده خدا! ایشان رسما اعلام کرده قصد ورود به این عرصه را ندارد و حالا برای وجهه و اعتبارش خوب نیست که بخواهد زیر حرفش بزند، توی گوشش نرفت.
آخرش گفتم: من اصلا خودم با ورود ایشان به انتخابات مخالفم. از اول انقلاب تا الان هیچ پاسداری چون قاسم سلیمانی نتوانسته این طور در دل آحاد مردم جا باز کند. حیف نیست این سرمایه بزرگ انقلاب را در فضای ناسالم رقابت های انتخاباتی خرج کنیم؟
من که معتقدم طیف راست سنتی قلباً تمایل به استمرار دولت فعلی دارد و بالاترین مانع روی کارآمدن نامزدی پرتوان برای رقابت با حسن روحانی همین طیف است؛ اما حتی اگر برداشت من صحیح نباشد – که هست- هنور روز مبادای انقلاب اسلامی از راه نرسیده که بخواهیم این طور شتاب زده به استفاده از دخایر استراتژیک نظام روی بیاوریم. حالا حالاها بعضی ها برای این کشور برنامه ها دارند. کمربندها را سفت ببندیم و خود را برای روزهایی سخت تر از این روزمان آماده کنیم.
