تا لحظه آخر دست به سلاح؛ وسط معرکه جنگ؛ چشم در چشم دشمن با لباس رزم و عزم جزم، جنگیدی و مردانه برای آرمانت جان دادی. دمت گرم یحیی، خیلی مرد بودی. نام تو در تاریخ تا ابد در شمار والاترین و شجاع ترین مردان مبارز ظلم ستیز و ذلت گریز جهان، جاودانه خواهد ماند.
اعراب منطقه می دانستند نظام نو تأسیس اسلامی در ایران بنا دارد علاوه بر ابستادگی مقابل ابرقدتهای شرق و غرب، اسرائیل جنایتکار را هم عقب براند. با تحریک ابرقدرتها رژیم بعث عراق به ایران نو پا حمله کرد. همه اعراب منطقه با تمام امکانات و نیرو و تسلیحات پشت عراق درآمدند.
الان کشورهای عرب می بینند که ایران در خط مقدم نبرد با صهیونیسم است. اتحادیه اروپا برای ایجاد تنش جدید در منطقه و تحریک همسایگان، سه شرکت هواپیمایی کشورمان را به بهانه انتقال موشک به روسیه و نیز اشغال سه جزیره خلیج فارس توسط ایران! تحریم نموده، کشورهای عرب می روند پای آن را امضا می زنند. همزمان ترکیه نیز که مدعی ضدیت با اسرائیل غاصب است از فرصت نزاع بین حزب الله و سوریه با رژیم اشغالگر قدس بهره برده و گروههای مسلح شورشی در سوریه را با حمایت غرب دوباره فعال ساخته است.
این سطح نفهمی و نفاق واقعاً نوبر است. خون همه کودکان و زنان بی پناه غزه و یمن و جنوب لبنان پای حکام نامرد به ظاهر مسلمان نیز هست.
حسین القاضی شهروند شیعه لبنانی ۱۷ تن از اعضای خانواده خود را که در دره بقاع به شهادت رسیدند تشییع کرد و سپس در صفحه خود نوشت: خدایا شاهد باش گرانبهاترین چیزی را که داشتم فدای امام حسین (ع) کردم.
اهل دلی می گفت اوایل درگیری مستقیم ایران و اسرائیل که بسیار نگران اوضاع بود در خواب دید شبحی از تهدیدات صهیونیسم به سوی ایران می آید. آنچه باعث ناکامی آن شد ذکر شریف یا حسین بود.
تعبیرش: سرمایه ما عشق اباعبدالله است. در فکر و بیان و عمل باید به آن امام تأسی کینم.
به مناسبت سالروز اعدام ارنستو گوارا معروف به چه گوارا فیلم سینمایی "چه" از سیمای جمهوری اسلامی پخش شد که البته ساعت مناسبی نداشت. تقارن آن با سالگرد عملیات چریکی طوفان الاقصی هم در نوع خود جالب است.
چگوارا شخصیت محبوب انقلابیون دنیاست به خصوص در جریان پیروزی انقلاب اسلامی نیز بسیاری از جوانان مبارز اعم از مسلمان یا مارکسیسم سعی در شبیه سازی خود با این اسطوره انقلابی گری و مبارزه با امپریالیسم داشتند.
خیلی ها هم در کشور ما افرادی را شبیه به چه گوارا توصیف کرده اند، مثلا دباره شهید چمران، یا نادر مهدوی یا محسن چریک (سعید گلاب بخش) یا خسرو گلسرخی و ... چنین تعابیری به کار رفته است.
وارد این قیاسها نمیشوم و چنین قصدی ندارم؛ اما یک صحنه از فیلم ناخوآگاه مرا یاد سید علی اکبر ابوترابی انداخت. در اوایل فیلم فیدل به همراه ارنستو با یارانشان از جاده ای روستایی و خلوت عبور می کردند که کشاورزان به دیدنشان شتافتند و به آنها ابراز ارادت کردند. در کاروان پیاده مرحوم ابوترابی به سمت مرز خسروی صحنه ای مشابه را دیدم. کشاورزها که بعضا از برادران هل سنت بودند با دیدن سید ابوترابی ناگهان دست از کار کشیده به لب جاده می دویدند و او را در آغوش کشیده و می بوسیدند.
فیلم سینمایی "چه" ساختاری معمولی و حتی شبیه فیلمهای ایرانی داشت. البته بازیگر نقش ارنستو توانست در جشنواره کن مقام نخست را به عنوان بهترین بازیگر جهان در آن سال به خود اختصاص دهد.
فیدل بارها از ارنستو میخواهد که در کوبا بماند و به بولیوی یا آرژانتین نرود. او که بعد از دوره سخت انقلاب به ساحل آرامش رسیده اما معتقد است هر جا صدای مظلومی شنیده می شود باید به یاری اش شتافت. ترجیح میدهد دوباره راهی کوه و بیابان و میدان خطر شود. این سخن او ریشه فطری دارد و البته خاستگاه اسلامی.
سعدی شیرازی هم بنی آدم را اعضای یک دیگر می خواند. شعرش بر سردر سازمان ملل نصب شده و ما به آن افتخار می کنیم اما وقتی بخواهیم از مظلومی در فلسطین و لبنان و بوسنی و ... حمایت کنیم عده ای از مدعیان جیغشان بالا می رود که دیگران به ما چه؟ میگویند دین ما انسانیت است. کجای انسانیت اجازه میدهد درباره سبعیت صهیونیسم کودک کش سکوت کرد؟
سیاستمداران بسیاری در دنیا پزشک بوده و هستند. فهرست پزشکان سیاستمدار، فهرست بلندبالایی است. سرچ کردم این اسمها آمد: سون‌یات‌سن رهبر انقلاب چین، ژان پل مارا یکی از فعالان انقلاب فرانسه، پاپ جان بیست و یکم رهبر کاتولیک‌های جهان، جرج حبش بنیانگذار جبهه مردمی برای آزادی فلسطین، فتحی شقاقی و عبدالعزیز الرنتیسی از چهره‌های سرشناس جنبش حماس، پاپاداک دیکتاتور هائی‌تی، کوبی شک رئیس‌جمهور برزیل، ویلیام واکر رئیس‌جمهور نیکاراگوئه، گرو هارلم برونتلند نخست‌وزیر سابق سوئد، بشار اسد رییس جمهور سوریه، ابراهیم جعفری نخست وزیر پیشین عراق، سالوادور آلنده رییس جمهور پیشین شیلی و ...
چه گوارا پزشک بود. ماهاتیر محمد هم پزشک بود و هر دو نقش سازنده و چشمگیری در دوره خود داشتند. رادوان کارادزیچ رهبر شبه‌نظامیان صرب بوسنی و مسؤول نسل‌کشی مسلمانان هم پزشک بود.
پزشکها می توانند انسانها را نجات دهند یا بکشند. مسعود پزشکیان هم پزشک است. امیدوارم بتواند در سعادت و تعالی جامعه اثر محسوس داشته باشد.
اسرائیل با انجام چند عملیات وحشیانه در غزه و بیروت و سوریه و یمن و تهران حکم همان لات مجنونی را دارد که مست میکرد می آمد در مدرسه فیضیه کنار حوض می ایستاد رجز میخواند و بد دهنی میکرد. امام جوان رفت رو به رویش ایستاد سیلی محکمی زد که به زمین افتاد و راهش را کشید و رفت.
حضور میدانی آقا در نمازجمعه امروز به رغم هزاران تهدید رسانه ای و تبلیغاتی دشمن و نیز سفر وزیر امور خارجه به لبنان به رغم منع اسرائیل از فرود پروازهای ایران، مکمل شجاعت تاریخی حمله موشکی مان به تل آویو به شمار می آید. بعدها به خود می بالیم که روز سیزده مهر 1403 و ایام مرتبط با آن را درک کرده ایم؛ الحمدلله رب العالمین.
اسرائیل باز هم سیلی خواهد خورد.
بسم الله الرحمن الرحیم
محضر مبارک حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (دام ظله)
رهبر معظم انقلاب اسلامی
سلام علیکم
ضمن عرض تسلیت بمناسبت شهادت عبد صالح خدا، فرمانده شجاع جبهه مقاومت شهید سید حسن نصرالله، نکاتی به ذهنم رسید تا با معظم له در این شرایط حساس و تاریخی از عمر انقلاب اسلامی ایران در میان بگذارم.
مستحضرید که ما از ابتدای پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی (ره) تا به امروز، شاهد فراز و فرودها و شهادت چهره‌ها و فقدان شخصیت‌های بزرگ و اندیشمند متعددی بوده‌ایم که هر یک در نوع خود می‌توانستند جامعه‌ای را رهبری نمایند. شخصیت‌هایی همچون شهیدان آیات مطهری، دکتر بهشتی، دکتر باهنر و شهید رجایی و شهید دکتر مفتح که اینجانب از نزدیک شاهد ترور این شخصیت اندیشمند و فرهیخته انقلاب در محوطه دانشکده الهیات دانشگاه تهران بوده‌ام.
در همان زمان که انقلاب نوپای ملت، گرماگرم نبرد با دشمنی بود که از سوی قدرتهای شرق و غرب عالم حمایت می‌شد، جریان نفاق نیز از یک سو در زمان موشکباران شهرها با همراهی دشمن بعثی به ملت خیانت میکرد و از سوی دیگر هرروز با قتل، ترور و بمب گذاری جنایات متعددی علیه مردم مرتکب می‌شد که از حافظه تاریخی ملت ایران هرگز پاک نخواهد شد.
علاوه بر این، در دوران دفاع مقدس و در جبهه‌های حق علیه باطل، شهادت فرماندهان شجاعی چون شهیدان همت، باقری، باکری، زین الدین، بروجردی و ستاری را به چشم دیدیم و انقلاب از حضور این سرداران نیز در ادامه مسیر خود محروم شد. امام راحل در همه آن سال‌ها، فقدان یاران و سردارانش را می‌دیدند و پیوند میان منافقین و دشمنان را مشاهده می‌کردند اما با کمال اطمینان می‌فرمودند که «من به سهم خودم هیچ نگرانی ندارم راجع به انقلاب. انقلاب راه خودش را پیدا کرده و به پیش می‌رود».
امروز که انقلاب اسلامی ایران با رهبری حضرتعالی پس از ارتحال امام امت، یک درخت تنومند و تفکر شکست ناپذیر است و شاهد پیروزی‌های روز افزون این انقلاب هستیم، با همه غصه‌هایی که با شهادت عزیزانی چون حاج قاسم سلیمانی و سید حسن نصرالله داریم، یقین داریم که انقلاب اسلامی به پشتوانه وحدت همه نیروهای انقلاب و رهبری داهیانه حضرتعالی مستحکم‌تر از گذشته، همچنان منبع خودباوری و بالندگی ملت ایران و الگوی الهام‌بخش ملت‌های آزادی‌خواه و عدالت‌طلب خواهد ماند.
«ان العزة لله جمیعا»
والسلام علیکم ورحمه الله و برکاته
زهرا مصطفوی
۱۲ مهرماه
اسرائیل ممکن است به هر حرکتی برای پاسخ به ایران دست بزند اعم از حمله مستقیم نظامی و یا عملیات پیچیده تروریستی. مسئولان جمهوری اسلامی هم اعلام کرده اند برای تقابل با رژیم غاصب در هر سطحی آمادگی لازم را دارا هستند.
قطعا همینطور است و نهادهای نظامی و اطلاعاتی پیش بینی های لازم را انجام داده و فرضیات مختلف را بررسی کرده اند. عقل حکم می کند سگ هار آمریکا باید آنقدر به اطراف خود مشغول باشد که به راحتی مجال تمرکز برای حرکت فراتر از مرزهای پیرامونی را پیدا نکند.
یک حرفی هم ته دلم مانده و باید بگویم. هر چند اعتنا به سلبریتی های نان به نرخ روز خور و مردم فریب و پول پرست را چندان جائز نمی دانم. علی دایی روز گذشته گفته بود مسئولان ما آنقدر که به فکر لبنان و فلسطین هستند به فکر مردم خودمان نیستند.
اولا که اینطور نیست.
دوما دفاع از فلسطین و لبنان دفاع از حریم جغرافیا و امنیت خودمان است. حتی اردوغان هم بر این باور است که اسرائیل اگر بر فلسطین و لبنان چیره شود قصد حمله به ترکیه را دارد؛ چه برسد به ایران.
اما حرف اصلی برای علی دایی و امثال او که به هر قیمتی با چند کلمه پارازیت میخواهند از خودشان قهرمان مردمی بسازند.
دایی متولد 1348 است. سابقه یک روز حضور در جبهه را هم ندارد. در بین رزمندگان دفاع مقدس صدها نفر را پیدا میکنید که متولد سالهای پنجاه و پنجاه و یک بوده اند. او حتی برای دفاع از کشور خودش هم غیرت و انگیزه لازم را نشان نداد و در بحبوحه خطر قدمی برای مردمش بر نداشت حالا ادعایش میشود که فقط باید به فکر مردم خودمان باشیم؟
چند روز پیش هم پگاه اهنگرانی با یکی از پایگاههای خبری خارجی مصاحبه کرد و از اینکه امثال حسین فهمیده الگوی نوجوانهای مملکت شوند ابراز نگرانی نمود. سلبریتی هایی که آگاهانه و یا از سر جهل و خود پرستی دنبال تغییر فرهنگ ملت و ایجاد سستی و ضعف در جامعه و زدودن تفکر مقاومت و غیرت هستند بازوهای فرهنگی رژیم غاصب به شمار می آیند.
تاریخ ایران از دیرباز سرشار از فرهنگ مقاومت و شور و شعور حماسی و غیرت و دشمن ستیزی است. کسانی که ترس و تو سرخوری و انفعال را تبلیغ میکنند در ستیز با فرهنگ و تاریخ ایران بوده و خائن و وطن فروش به شمار می آیند. ایران سورنا، ایران رستم، ایران آریو برزن، ایران قرنی و صیاد، ایران حاج قاسم تسلیم شدنی نیست.
بیرون خانه ما سر خیابان شلوغ و پر از سر و صداست. ماشینها بوق ممتد میزنند. بلندگوی مسجد روشن شده و ای لشکر صاحب زمان پخش میکند. غریو الله اکبر مردم با صدای هلهله توام شده. این صدای الله اکبر با الله اکبرهای رسمی معمول شبهای 22 بهمن تفاوت دارد. از عمق جانشان فریاد میزنند. جیگرشان حال آمده است. دل بچه های حزب الله این روزها خون بود. فضای مجازی مملو از فریاد سرخ مومنان بر ضد مسئولان وا داده ای بود که در حمله به اسرائیل تعلل کرده بودند. بعضی مسئولین هم شاید این وسط مظلوم واقع شدند ولی به هر حال مطالبه انتقام مردم به قول آقا سوخت موشکهای سپاه و ارتش به شمار می آید.
می ارزد اسرایئل را از بین ببریم ولو با زن و فرزند و خانواده به شهادت برسیم. مگر زندگی چقدر می ارزد که بخاطر دو روز حیات ظاهری بیشتر خوار و خفیف شویم؟ مگر فرق انسان با حیوان همین نیست که فراتر از خورد و خوراک و لباس و پول و شهرت و شهوت به فکر آزادگی و سرافرازی و غیرت و مردانگی و عزت باشد؟ روح دانشمندان شهید ما سرداران و سربازان شهید طریق القدس روح اسماعیل هنیه و سید حسن شاد.
یک- اسرائیل با دهها فروند هواپیما به یمن حمله کرد. یکی از ساختمانهای مرتبط با بشار اسد در سوریه نیز هدف حمله هوایی این رژیم قرار گرفت. رسانه های دولت غاصب مشغول رجزخوانی و تهدید جمهوری اسلامی به ترور، عملیات خرابکاری و حمله موشکی هستند. ایران در مقاطع مختلف شاهد اجرای عملیاتهای مخرّب عناصر نفوذی اسرائیل بوده است. رییس جمهور ایران در مصاحبه با سی ان ان تأکید دارد که سازمانهای بین المللی از طریق گفتگو اسرائیل را سر جای خود بنشانند و اگر نتوانستند ما وارد عمل خواهیم شد.
دو- جنگ شش روزه اعراب و اسرائیل چقدر خفّت بار بود. چند کشور عربی ظرف چند روز به راحتی از رژیم اسرائیل شکست خوردند. البته منظور از شکست خوردن، پذیرش شکست است. وگرنه کیست که نداند نبرد عاشورایی آنگونه که در تاریخ ایران و لبنان و ویتنام و بوسنی و ... کم و بیش دیده شده با انهدام عناصر مادی به شکست نخواهد انجامید. همانطور که ترس برادر مرگ است و احساس فقر بدتر از خود فقر، احساس شکست باعث نابودی و انفعال و تسلیم خواهد شد.
سه- با افشای آگاهان سیاسی و اذعان مسئولان ذی ربط، یک بار دیگر جمهوری اسلامی فریب بدعهدی آمریکا را خورد و با دست کشیدن از وعده انتقام از رژیم صهیونیستی در ازای قول کذب آمریکا در برقراری صلح، علاوه بر سرخوردگی و رنجش همپیمانان خود مجال گسترش حجم جنایات رژیم غاصب را فراهم نمود. اسرائیل در روزهای اخیر به هر جنایتی که دلش خواست دست زد تا جایی که بعضی اندیشمندان غیرمسلمان انفجار مسجدالاقصی توسط این رژیم را هم دور از انتظار نمی دانند.
چهار- علاوه بر کشور آذربایجان به عنوان بزرگترین متحد مسلمان اسرائیل، کشورهای عربی به خصوص امارات همچنان در ارتباط و حمایت پیدا و پنهان از این رژیم دست دارند. شگفت آنکه دولت لبنان به رغم تهاجم دشمن به خاک این کشور و شهادت و جراحت و آوارگی صدها تن از شهروندان آن نه تنها قصد دفاع از خود را ندارد بلکه در موضعی مشکوک به تبانی، برای حضور در مرزها و عقب راندن حزب الله از همسایگی با اسرائیل اعلام آمادگی نموده است.
پنج- انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به زودی برگزار میشود. ترامپ در سخنانی محرک و صریح و افراط گرایانه اعلام کرد اگر رقیب دموکرات او به پیروزی برسد اسرائیل از بین خواهد رفت و اگر خودش بیاید دشمنان اسرائیل سر جای خود خواهند نشست. رقیب او برای زدودن این انگ مخرّب تبلیغاتی که چه بسا حامیان مالی و سیاسی صهیونیست او را سست نماید به هر حربه ای برای حمایت از رژیم اشغالگر قدس دست می زند. بمبهای سنگرشکنی که برای ترور سید مقاومت به کار رفت اهدایی آمریکا بود. اقدامات فرا جغرافیایی رژیم غاصب و هماهنگی سیاسی دولتهای همپیمان آمریکا در منطقه نیز بخشی دیگر از نمایش عزم دموکراتها در رقابت با جمهوری خواهان به شمار می آید.
شش- تیم حسن روحانی اساسی ترین گروه رسمی درون نظام در تضعیف مواضع مقتدرانه حاکمیت در برخورد با دشمن به شمار می آیند. تأسیس مجمع عقلا در مجلس دوم یکی از همین ابتکارات بود که به دستور حضرت امام تعطیل شد. در مقاطع دیگر نیز هر جا اثری از انفعال و ضعف به چشم می آید از مک فارلین تا برجام پای همین طیف در میان است. نماینده رسمی این جریان در دولت فعلی محمدجواد ظریف است که رییس جمهور و تیم سیاست خارجه تحت تأثیر و نفوذ فکری او قرار دارند. نظام یک وقتهایی هوس میکند ژست دموکراتیک به خود بگیرد. بر خلاف برخوردی که با بعضی طلاب و بسیجیان منتقد و عدالتخواه دارد، امکاناتی از بیت المال را در اختیار روزنامه های غربگرا قرار می دهد، امثال صادق زیبا کلام را میدان میدهد، ظریف را بالا می آورد و.... هسته سخت حامیان خود را به تشکیک و نارضایتی می کشاند. قبل از هر اقدام میدانی لازم است مسئولان اجرایی به خصوص پزشکیان و عراقچی که بر خلاف روحانی و ظریف روحیه ای نرم تر و قابلیت پذیرش مواضع نظام را دارند از طریق واسطه هایی رسمی مثل قالیباف که شریک سیاسی آنها در شرکت سهامی دولت جدید است ملتفت شوند که ایران در نیل به اهداف بنیادین جمهوری اسلامی جدی بوده و در صورت لزوم از برخورد با عناصر واداده داخلی ابایی نخواهد داشت.
هفت- حمله اسرائیل به ساختمانی متعلق به ریاست جمهوری سوریه و نیز بندری در یمن بعد از ترور روزانه فرماندهان مقاومت لبنان و فلسطین و تهدید مکرر رسانه ای بر ضد جمهوری اسلامی لزوما به جنگ این رژیم با ایران ختم نخواهد شد. اسرائیل با استفاده از شرایط موجود یعنی نیاز تبلیغاتی دموکراتهای آمریکا و اظهار ضعف مسئولان اجرایی ایران میخواهد بر سر ما منّت نهاده و گفتمان مقاومت و اتمام دوره "بزن در رو" و "وعده صادق دو" را به عقب نشینی و آتش بس در ازای عدم حمله اسرائیل به ایران بکشاند. ما به جای آنکه در فکر احیای غرور مخدوش خود و خونخواهی برادران خویش و انتقام از ترور دانشمندان و پاسداران کشورمان باشیم پیشگیری از تهاجم اسرائیل را دستاورد تلقی نموده و دلخوش باشیم که با سکوت و بی عملی خود از ورود به جنگ و حمله دشمن جلوگیری نموده ایم.
هشت- ایران ضعیف و شکست خورده زمانی قابل تصور خواهد بود که مسئولان، مردم و حامیان منطقه ای آن احساس ضعف و شکست نموده و دچار اشتباه محاسباتی و متأثر از پروپاگاندای رسانه ای دشمن قرار بگیرند. همان تحلیل و نکته رهبر معظم انقلاب در خرداد ماه گذشته بهترین توصیف شرایط موجود منطقه است که هم اسرائیل بر سر موجودیت خود می جنگد هم جبهه مقاومت. اعراب منطقه بعد از شکست از اسرائیل دیگر نتوانستند سر بلند کنند. جبهه مقاومت هم اگر عقب برود ...
ایران اسلامی اگر عقب برود دیگر نمی تواند الگوی مستضعفان جهان قرار بگیرد. تجربه جنگهای پارتیزانی (نفوذ و ضربه) که باعث عقب نشینی اسرائیل از جنوب لبنان شد و ایران نیز خاطرات خوبی از این نوع نبرد در تاریخ جنگهای خود از زمان هخامنشیان تا دفاع مقدس دارد یک بار دیگر میتواند راهبرد رزمی جریان مقاومت قرار بگیرد. اگر چه اسرائیل بعد از حرب تموز قوی تر شده اما مقاومت نیز تجربه و تسلیحات بیشتری اندوخته و حمایت میدانی نیروهای فاطیمون و زیبنیون و حیدریون و حسینیون را هم می تواند در کنار خود داشته باشد.
آنچه که ایران ضعیف از نظر مادی و تسلیحاتی را در مقابل عراق قوی از نظر مادی و تسلیحاتی که مورد حمایت همه جانبه غرب و شرق و اعراب قرار داشت به پیروزی رساند باور به پیروزی در نبرد حق علیه باطل بود. به رغم ضعف تجهیزات نظامی و لجستیک و اشغال شهرهای مختلف کشور، اعتقاد به شهادت و جهاد فی سبیل الله (احدی الحسنیین) و عمل به تکلیف در جهت کسب رضایت پروردگار و توسل و توکل معنوی بالاترین داشته و سرمایه رزمندگان بود که همچنان می تواند برگ برنده جبهه اسلام به شمار آمده و ورق را به سود جریان حق و عدالت و ظلم ستیزی برگرداند. به فرموده امام راحل مثل حسین وارد جنگ می شویم و مثل حسین به شهادت می رسیم.
شور و اخلاص جوانهای بسیجی که برای حضور در لبنان و پیوستن به مبارزان حزب الله اعلام آمادگی می کنند غرور آفرین و زیباست. بعضی دوستان تماس می گیرند به گمان اینکه از دست من کاری بر می آید اشک و اشتیاق شان برای نبرد با رژیم سفاک اسرائیل تماشایی و تاریخی است.
یک تکته ای ذهن مرا به خود مشغول کرده آنچه در تاریخ مبارزه جبهه مقاومت با صهیونیسم باعث موفقیت در صحنه نظامی و عقب راندن دشمن از جنوب لبنان شد نه جنگ کلاسیک و منظم که عملیاتهای متداوم چریکی و پارتیزانی بود. این نوع حملات مبتنی بر اصل نفوذ و ضربه، تلفات و هزینه های سنگینی روی دست دشمن باقی گذاشته و علاوه بر آن در بعد روانی نیز ترس و اضطراب کشنده ای را بر آنان چیره می نمود و دست برتر گروههای مجاهد و شهادت طلب را آشکار می ساخت.
احیای مجدد این خط و مشی میتواند موازنه قدرت در عرصه نبرد را به نفع جریان مقاومت تغییر دهد.
مبارکت باشد سید خدا مزد یک عمر مردانگی ات را گرفتی. یک تنه به اندازه همه شیوخ عرب و عجم غیرت به خرج دادی. خیلی ها اصلا باور نمیکردند در این بحبوحه خطر و آتش و خون اصلا سید در لبنان مانده باشد. حتماً آمده ایران جایی بالای شهر در کنج امن و امان نشسته، فرمانده است دیگر باید جانش را حفظ کند.
مرد قصه ما وسط معرکه ایستاده بود و یارانش را رهبری می کرد.
هنیاً لک الشهادة سیدنا. برای تو هر سرنوشتی غیر از شهادت، ننگ بود. پسرت هادی منتظرت بود و حاج قاسم و سید عباس و همه سلحشوران تاریخ ساز جنوب لبنان. اما بالاتر از آنها مادرت فاطمه زهرا منتظرت ایستاده، ساقی کوثر انتظارت را می کشید. محرم و صفرت طلایی بود که مزدت را همین ربیع الاول گرفتی و همنشین جدّت رسول الله شدی. حزب خدا بوی خدا میدهد. نشان ز شاه سر جدا می دهد.
دمت گرم طلبه حقیقی وادی عشق و معرفت، استاد تمام فقه جهاد و شهادت. انّا ان شاءالله بک لاحقون. چه افتخاری بالاتر از این که به دست خبیث ترین جنایتکار تاریخ، صهیونیسم کودک کش و خون خوار به شهادت برسی؟ هشتاد تن بمب روی سرت ریختند که صدایت را خاموش و نفست را بگیرند؟ بعد مدعی می شوند لانه ما از جنس عنکبوت نیست! این همه ترسی که از تو داشتند اعتراف نانوشته بر ضعف و هراس و لرزش کاخ های سست عنکبوتی شان است.
صدای تو خاموش شدنی نیست و نفست بریدنی نخواهد بود. مگر یزید توانست صدای حسین را خفه سازد؟ قسم خورد دختر حیدر کرار که فوالله لا تمحو ذکرنا و لا تمیت وحینا...
تازه اول عشق است. کسی با شهادت سید حسن در ماتم و حزن فرو نمی ماند. روح حماسی او بر جانها می تابد و شمشیر عدل و حقیقت را بر سر کفار فرود می آورد. ما در ره عشق، نقض پیمان نکینم...
سید حسن شهید شد یا زنده است؟ چه فرقی می کند؟ مگر سیدعباس موسوی شهید شد حزب الله هم تعطیل شد؟ مگر قاسم سلیمانی شهید شد صهیونیسم و داعش توانستند نفس راحت بکشند؟ مگر خمینی با جام زهر از دنیا رفت استکبار ستیزی به بن بست رسید؟
دشمن هنوز نفهمید که با فرد طرف نیست؟ دوستان چطور؟
چند سال پیش گروهی از شعرای مسلمان هند به قم آمده بودند. محفلی داشتند با حضور شماری از هندی های مقیم قم که تقریبا خصوصی بود. من و هادی نادری تنها ایرانی هایی بودیم که به دلیلی در این مجلس حضور پیدا کردیم. چهره ها و نوع لباس و شمایل و آویزهای زینتی شعرای هند برایم جذاب بود. از زبان هندی چیزی سر در نمی آورم؛ اما دقت کنیم بعضی کلماتشان به دلیل تشابه با لغات فارسی و عربی قابل فهم است.
اغلب شعرا در وصف امام رضا شعر خواندند.
آن اواخر، شاعر پیری رفت روی صندلی. از لابلای کلماتش فهمیدم دارد درباره قدرت آمریکا شعر می خواند. موشکها و تسلیحات مستحکم و قدرتمند و کشنده آمریکا را یک به یک اسم می برد و توصیف میکرد. از شعرش و هدفی که دنبال میکرد تعجب کردم. قشنگ داشت برتری های نظامی آمریکا را به رخ مستمعین می کشاند. احساس کردم بقیه هم با تعجب و البته بعضی با لبخند ملیح نگاهش می کنند و انگار منتظرند حرف اصلی اش را بزند.
ناگهان بیتی خواند که فریاد تکبیر و احسنت و تشویق حضار به هوا برخاست. مضمونش آنقدری که فهمیدم این بود: آمریکا اگر این همه سلاح و تجهیزات مدرن دارد ما هم رقیه سه ساله را داریم، سکینه داریم، علی اصغر داریم...
دلمان از غربت مسلمین در لبنان و غزه گرفته است یا امام زمان؛ آه مظلوم را دریاب. تو پشتیبان و حافظ مستضعفانی. یک عمر خواندیم یا مهدی ادرکنی، وقت اجابت است آقاجان... به شمشیر عدل و قدرت معنوی ات به اعجاز ربانی ات طعم زوال و نابودی را به دشمن خبیث بچشان.
راه حل رسمی نظام برای حل مساله فلسطین برگزاری انتخابات آزاد و مشارکت همه فلسطینیان سراسر عالم در تعیین سرنوشت سرزمین مادری شان است. این راهکار هم مسالمت آمیز است هم غرب مدعی دموکراسی را به چالش می کشاند هم نتیجه قطعی آن نفی حاکمیت اشغالگران خواهد بود.
این که بگوییم امنیت فلسطین و لبنان را به نیروهای بین المللی می سپاریم در واقع به رسمیت شناختن نظام نامشروع حاکمیت صهیونیسم است. یعنی اسرائیل به جای خود، فلسطین و لبنان هم سر جای خود. بماند که نیروهای بین المللی هر جا مستقر شدند به نفع سیاستهای آمریکا اعمال نفوذ کردند. پزشکیان شاید نفهمد که چه گفته ولی آنها که او را بازی داده اند همان هایی هستند که در روز انتخابات جلوی دوربین، پشت سرش شاخ گذاشته و وی را مضحکه عام و خاص قرار دادند.
"خدایا چه بسیار دشمنی که شمشیر دشمنی اش را به روی من کشید، و لبه تیغش را بر من تیز کرد، و باریک نمود دم برنده اسلحه اش را و زهرهای کشنده اش را برای من درهم آمیخت و تیرهای بی خطایش را به سوی من نشانه گرفت و چشم نگهبانش از من به خواب نرفت و نهانی بر آن است تا مرا در معرض امور ناخوشایند قرار دهد، و به من بچشاند زهر جگر سوزش را.
تنهایی ام را در برابر بسیاری از آنان که آزار مرا اراده نموده اند، و در کمین من نشستند مشاهده کردی.
پس مرا به نیرویت تأیید کردی و پشتم را با یاریت محکم نمودی، و تیغ او را به نفع من کند کردی، و او را پس از جمع آوری نفرات و تجهیزاتش خوار نمودی، و مقام و جایگاه مرا بر او برتری دادی.
و آنچه را از نیرنگ هایش به جانب من هدف گرفته بود به سوی خودش بازگردانی و علیه او به کار بستی، ولی عطش کینه اش فرو ننشست، و سوزش دل برامده از خشمش سرد نشد درحالی که از غیضش بر من انگشت به دندان گزید و پشت کرده پا به فرار نهاد و سپاه و نفراتش تارومار شد، پس تو را سپاس ای پروردگار از توانایی ات که شکست نپذیرد، و بردباری ات که شتاب نپذیرد، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا در برابر نعمت هایت از شاکران و در برابر عطاهایت از ذاکران قرار ده، خدایا چه بسیار متجاوزی که با نیرنگ هایش به من ستم کرد، و دام های شکارگیرش را در راهم نهاد، و توجه جستجوگرانه اش را بر من گماشت.
و او را با سنگ خودش زدی، و با زه کمان خودش خفه اش نمودی و با سر نیزه های خودش هلاک کردی و به رو به خاک مذلّت انداختی، و حیله اش را به گردنش برگرداندی و به بند پشیمانی گرفتارش کردی، و به سبب حسرتش به باد فنایش دادی، ازاین رو پس از کبر و نخوتش خوار و کوچک گشت، و به دنبال گردن فرازی اش خوار و کوبیده شد، و در بند دامی که روز گردن کشی اش آرزو داشت مرا در میان آن ببیند اسیر شد، و چه نزدیک بود پروردگارا اگر رحمتت نبود بر من فرود آید، آنچه که دامن زندگی او را فرا گرفت، پس تو را سپاس پروردگارا که توانای شکست ناپذیری..."
به سفارش بزرگان در حمایت از مردم غیور لبنان، جوشن صغیر بخوانید.
بسیاری از مسلمین دروغ می گویند؛ سنی بزدل، شیعه راحت طلب. نه راه رسول الله این بود نه راه علی که امیرالمومنین است نه حتی راه ابوبکر و عمر.
حزب الله صادقانه ترین یاور خداست. می توانست بگوید فلسطین به من چه. جنوب را که آزاد کرده ایم. نهایتاً پول و سلاح میدهیم خودشان از خودشان دفاع کنند. اما مگر شیعه حقیقی می شود بی غیرت باشد؟
مردم غزه، سنّی اصیل پیرو رسول الله هستند. از مبارزه با کفر خسته نمی شوند. حزب الله و جنوب لبنان امت حقیقی پیامبر و پیرو راستین علی هستند. ندای یا للمسلمین برادران مسلمان خویش را بی پاسخ نگذاشتند. آنها بهتر از هر کس می دانند اسرائیل با پشتوانه غرب و سکوت عرب، بالاترین تجهیزات برای نابودی لبنان را در اختیار دارد. یمنی ها زیدی مسلک هستند. کربلا دوباره تکرار می شود. یاران اباعبدالله هم از همه قشر بودند. مسیحی مسلمان شده تا سنی عثمانی و ایرانی و آزاده سیاه پوست و... نبرد نبرد فطرت با غریزه است. شرافت با پلشتی و درندگی به مصاف هم رفته اند. آزادگان عالم در برابر استکبار و استثمار قیام کرده اند. هر شیعه هر سنی هر مارکسیست هر مدعی دین انسانیت هر عدالت طلب اگر مقابل توحش اسرائیل نایستد دروغگویی بیش نیست. عیار صداقت و انسانیت هیمن روزها مشخص می شود.
ابتدای جنگ، ایران چه داشت؟ هیچ! نیروهای مسلح ما به دلیل شرایط خاصی که انقلاب نوپای اسلامی داشت از آمادگی کافی برای دفاع از کشور برخوردار نبودند. مهمات و اسلحه هم به دلیل تحریم جهانی و خیانت عناصر طاغوت ناچیز بود. نفوذ و ترور و جدایی طلبی و ... هم باعث ایجاد ضعف در حاکمیت شده بود. کشور متخاصم از همه نوع امکانات نظامی روز دنیا برخوردار بود. حمایت مستقیم بلوک غرب و شرق و اعراب را پشت سر داشت.
به مرور ایران توانست شهرهای خود را باز پس بگیرد. حالا اما اوضاع اینطور است که ایران متهم می شود به فروش سلاح و مهمات و موشک به روسیه که یکی از قدرتهای نظامی دنیاست! از افغانستان تا نخجوان و سودان و نیجر و یمن و فلسطین و لبنان و عراق و سوریه و... دنبال ردپای ایران می گردند. علاوه بر عرصه های نظامی و استراتژیک در حوزه های مرتبط با صنایع دارویی و نفت و انرژی و... نیز ایران در شرایط مطلوب و جایگاه ممتاز بین المللی قرار دارد.
عرضم این است. فلسطین روزی با سنگ به مصاف غاصبان می رفت الان موشک و خمپاره نثار دشمن می کند. محور مقاومت ممکن است از نظر نرم افزارهای جنگی و نبرد سایبری و الکترونیک فعلا به نسبت دشمن که حمایت ابرقدرتها را دارد ضعفی داشته باشد اما دیر نخواهد بود آن روز که دست برتر جبهه مقاومت در عرصه جنگ الکترونیک و هوش مصنوعی و تجهیزات رایانه ای نیز جهان را به حیرت وا دارد.
جنایتی را اسم ببرید که اسرائیل انجام نداده باشد. هر کار دلش بخواهد کرده و هر کار دلش بخواهد می کند در غزه یا لبنان یا سوریه یا ایران یا سودان و... خیالش هم راحت است کسی با او کاری ندارد. دولتها نهایتا اظهار تاسف می کنند. آمریکا و انگلیس و فرانسه و ... پشتش در می آیند. الان اگر اسرائیل یمن را با بمب اتم بزند هم هیچ اتفاقی نخواهد افتاد. کسی یقه اش را نخواهد گرفت. هر روز که میگذرد دامنه جنایات صهیونیسم گسترده تر می شود. محور مقاومت اگر می تواند بیشتر و بهتر بزند باید بزند. نباید به حریف مجال تنفس بدهند. اسرائیل یعنی نظام سلطه. حریف ما یک کشور نیست، ائتلاف بزرگ قدرتهای جهانخوار در یک جبهه قرار گرفته اند.
اگر به نگاه مادی باشد حق با صدام بود که گفت سه روزه خوزستان و یکهفته ای تهران را فتح می کند. به دو دوتا چارتای زمینی ما باشد ایران بعد از انقلاب، با فروپاشی ارتش و بی تجربگی سپاه و درگیریهای داخلی و شورش ها و آشوبهای جدایی طلبانه و انواع نفوذ و جاسوسی و ترور و خیانت اصلا یارای مقابله با ارتش آماده رژیم بعث را نداشت. برهه ای که از سیم خاردار و پوتین و فانسقه چه برسد به سلاح و تجهیزات در مضیقه و تحریم بودیم ارتش صدام از حمایت کامل آمریکا و شوروی و فرانسه و انگلیس و شیوخ عرب منطقه برخوردار بود. به دودوتا چارتای مادی باشد می شود حرف بنی صدر که زمین بدهیم و زمان بگیریم. برویم عقب، فرار کنیم و... همان کاری که کشورهای عرب در جنگ چند روزه مقابل اسرائیل انجام دادند و ننگ شکست را پذیرفتند. اما حزب الله که فقط یک گروه است و نه یک دولت در حرب تموز آبروی مسلمین را خرید.
اسرائیل با حمایت ابرقدرتها و در پرتو وادادگی کشورهای توسری خور منطقه از نظر تسلیحاتی و جاسوسی دست برتر و قدرت بیشتری در اختیار دارد؛ اما آنچه که مردم ایران را در ثامن الائمه و طریق القدس و فتح المبین و الی بیت المقدس و والفجر هشت و کربلای پنج سرافراز نگاه داشت نه برتری مادی که قدرت ایمان و غیرت و توکل بود. غزه اگر زیر دهها تُن بمب و موشک دشمن ایستاده به برکت معنویت و خودباوری و غیرت و ایمان و روح حماسی است. لبنان و یمن هم اگر سری میان سرها دارند به یُمن وجود همین نعمت است. اهل کبر و غره شدن نیستیم. به تسلیحات و فتوحات خود نمی بالیم، از شکست ها هم مایوس نمی شویم. الدهر یومان، یوم لک و یوم علیک.
با خدا که باشیم همیشه پیروزیم. نابودی اسرائیل از آنچه تصور میکنید به شما نزدیک تر است. به حول و قوه الهی قدرت معنویت بر هیمنه پوشالی ابزارهای مادی چربیده و بساط جور و قتل و جنایت و خباثت را در هم خواهد پیچید.
کدام عالم شیعه پیشنماز مسجدالاقصی شد؟ نماز جمعه ای با اقتدای یکصدهزار نفری مسلمین به عالم شیعه. چه کسانی تلاش دارند فلسطین نه تنها محور وحدت مسلمین نبوده بلکه مساله اول کشورهای اسلامی تلقی نشود؟
خواندن این ماجرای تاریخی، زیبا و غرورانگیز است. امیدوارم روزی قدس آزاد شود و همه مسلمین چه شیعه و چه سنی بتوانند در آن به اقامه نماز بپردازند. روزی برسد دیگر هیچ کودک فلسطینی زیر پنجه خفاشان صهیون دست و پا نزند.
این مطلب را بخوانید:
علامه محمد حسین کاشف الغطاء در سال 1350ه.ق برای شرکت در کنفرانس سراسری اسلامی که در قدس برگزار می‌شد، با دعوت مجلس اعلای اسلامی فلسطین، حاضر شد و در شب اول کنفرانس نماز جماعت باشکوهی با تدبیر مفتی قدس و به امامت کاشف الغطاء برگزار شد که به نوعی نقشه دشمنان اسلام را نقش بر آب کرد.
روز اول کنفرانس
برای نماز مغرب به مسجدالاقصی رفتیم. جمعیت در آن مسجد مبارک موج می زد. پس از اذان، صف ها بسته شد. مسجد دیگر جا نداشت و صفوف به صحن و فضای باز کشیده شد. جناب مفتی امین‌الحسینی(مفتی قدس) که خدایش نگهدار باد، دست مرا گرفت و به صف اول نزدیک محراب برد. پس از فریضه ی مغرب و نماز نافله، قاریان در بالادست مسجد، یک حزب از قرآن کریم را تلاوت کردند. سکوت حکمفرما بود و حتی صدای پچ پچ شنیده نمی شد. پس از خوانده شدن قرآن، جمعیت در همان صفوف خود ماندند و حدود سه ربع ساعت به ذکر و تسبیح یا گفت و گوی آهسته با هم پرداختند.
آن رویداد اسلامی (نماز جماعت مذاهب)
مؤذنان، بانگ نماز عشاء را سر دادند. در آن جرگه، عالمان بزرگی از دیگر کشورها و نیز رجال تمام بلاد اسلامی حضور داشتند؛ کسانی چون التفتازانی، النجار، رشید رضا صاحب مجله‌ی المنار، شیخ نعمان الأعظمی و حتی امثال علامه سید حبیب العبیدی مفتی موصل، سید محمد زبارة وزیر و رییس قصر پادشاهی و نماینده‌ی امام یحیى(امام یمن)، محمدعلی پاشا علوبة ، همچنین علامه أحمد رضا و علامه سلیمان ظاهر و دیگر بزرگانی همطراز آنان و رجال برجسته ی اسلام که برشمردنشان از عهده‌ی این قلم بیرون است. نیز علمای فلسطین و رجال بزرگ صنعاء، یافا، عکا، جنین و جمعی از رجال سوریه.
در پی اذان عشاء که مهیای برخاستن برای نماز بودیم، جناب مفتی به اتفاق امام مسجدالاقصی با جمعی از علمای قدس آمدند و دست مرا گرفتند و گفتند بیا جلو که مسلمانان نماز عشاء را پشت سر تو بخوانند. تدبیر ما این است که همه به تو اقتدا کنند.
من قدری دودل شدم. دچار حیرت گردیدم و درنگی کردم، زیرا امری بی سابقه و ناگهانی بود. اما به هر حال جلو رفتم. منادیان در اطراف و بیرون مسجد بانگ برآوردند که امام جماعت، کاشف الغطاء است. من نماز را با تمام و آداب و سنن آن اقامه کردم. پس از نماز دیدم یک منبر بلند وسط مسجد گذاشته و رویش پرده ها و پارچه های پربها انداخته اند. جمعی از آقایان روحانیان و پیشاپیش آنان جناب مفتی که خدایش یاور باد، پیرامونم را گرفتند و دسته جمعی مرا از محراب تا کنار منبر بردند. بر منبر نشستم و میان آن جمعیت انبوه یک ساعت و نیم بی آمادگی قبلی سخن گفتم. در طلیعه‌ی کلام نیز این فرمایش خداوند جل شانه را به رسم براعت استهلال تلاوت کردم که:
بسم الله الرحمن الرحیم «سبحان الذی أسرى بعبده لیلا من المسجد الحرام إلى المسجد الأقصى الذی بارکنا حوله لنریه من ءایاتنا إنه هو السمیع البصیر» (الإسراء/1)
از سخن مفسران یاد کردم که گفته اند معنای برکت در اطراف مسجد الأقصى، کثرت درختان، نهرهای جاری، پاکی هوا و این چیزهاست. افزودم که اما امشب معنای دیگری برای برکت این مسجد پیدا شد، که همین اجتماع عظیم و آشنایی حاضران باهم است، اگرچه سرزمین هایشان از یکدیگر دور، فاصله‌ی شهرهایشان از هم بسیار و زبان هایشان گوناگون باشد؛ سپس فواید جلسه و مشاورت و تضارب آرا و دیگر جنبه های اجتماعی و اخلاقی را گفتم.
گروهی روزنامه نگار نیز، اطراف منبر سخنانم را می نوشتند؛ از جمله سید بزرگوار آقای منیف الحسینی صاحب جریده الجامعة الاسلامیة.
یکی از آنان گفت از هر ده کلمه ات فقط یکی را توانستیم بنویسیم؛ بس که بیانت روان و کلماتت پیاپی و سیل آسا بود.
منبرم طول کشید، زیرا نمی دانستم خطیبان دیگری نیز هستند که می خواهند پس از من سخن بگویند. مردی آمد و آهسته زیر گوشم گفت: استاد! آقایان دیگری هم در جمع نشسته و منتظرند که فرصت را به آنان بسپارید تا سخن بگویند، پس لطفا به همین مقدار بسنده کنید و به منبرتان پایان دهید. خواسته‌اش را پذیرفتم و موضوعی را که درباره اش سخن می گفتم جمع کردم و از منبر پایین آمدم. پس از من خطیبانی پیاپی به منبر رفتند؛ مانند العزام ، رشیدرضا، تفتازانی و دیگران.
حادثه‌ى العزام
در همین اثناء بود که آن ماجرای مشهور العزام رخ داد، اما جناب مفتی الحسینی که خدایش نگهدار باد، به لطف الهی توانست آن مشکل را مدبرانه حل کند، وگرنه می‌رفت تا کنفرانس در گهواره بمیرد و پیش از تولد جان دهد. دامی گسترده بودند، اما خداوند مسلمانان را از شر آن حفظ فرمود.
[حمید المطبعی در کتاب خود موسوعة المفکرین و الأدباء العراقیین، که شرح حال محمد بهجت الأثری را می نویسد آورده که: «یهودیان و برخی پادشاهان در صدد بودند آن کنگره را به کلی برهم زنند و شایع کردند که کنگره دچار اختلاف نظر و چنددستگی شده است. مراسم افتتاحیه در شب ۲۷ رجب سال ۱۳۵۰ه.ق نا آرام و پر سروصدا شد. اما مفتی الحسینی مدبرانه آن فتنه را خاموش کرد. صهیونیست ها و استعمارگران در روزنامه های خود شایعه پراکنی کردند اما اعضای کنفرانس در نخستین روز جمعه ای که پس از آن فرا رسید، از دفتر رئیس کنفرانس خواستند تا در روزنامه های محلی و بین المللی اعلان گردد اعضای کنفرانس همگی می خواهند امام جمعه‌ی آن هفته‌ی مسجدالاقصی مجتهد نجفی شیخ محمد حسین آل کاشف الغطاء باشد. این خواسته انجام شد و بیش از یکصد هزار نفر مسلمان نماز جمعه را در مسجدالاقصی به امامت آقای کاشف الغطاء برگزار کردند.» (نک: موسوعة المفکرین و الأدباء العراقیین، المطبعی، حمید، بیروت، دار الراقدین، ۲۰۱۴م، ج ۴، ص ۱۰۲)]
بازتاب برگزاری کنفرانس در جهان و خبر آن در رادیو رویترز
وضع به همین منوال بود تا روز جمعه که اهالی دهات فلسطین و حومه در مسجدالأقصی جمع شدند. جمعیت به همان اندازه‌ی شب معراج(شب 27 رجب، افتتاحیه کنفرانس) بود[1]. اقتدای مسلمین به من، در آن شب نیز خیلی سروصدا کرده و در دیگر کشورها با اعجاب و خوشحالی همراه شده بود؛ به ویژه در پایتخت های اروپایی خیلی روی آن موضوع حرف زده بودند. رادیو رویترز همان شب گفته بود: یک حادثه‌ی شگفت آور جهان که از صدر اسلام تا کنون سابقه نداشته، این است که فرقه های مسلمین با تمام اختلافشان در مذهب و مشرب، به یک عالم شیعه اقتدا کرده اند.
[1] این همان نماز جمعه‌ی باشکوهی است که آیة الله کاشف الغطاء در قدس اقامه کرد و یکصد هزار نفر از پیروان مذاهب مختلف اسلام به وی اقتدا کردند.
منبع: کتاب بند بند سرگذشتم(خاطرات علامه کاشف الغطاء)، صص135-142
برگرفته از سایت اخوت
