تمدن حیوانی

 

آنچه در رفح اتفاق افتاد، آنچه در غزه اتفاق افتاد، آنچه در صبرا و شتیلا اتفاق افتاد و... بر خلاف آنچه که درباره قتل یهودیان توسط ارتش هیتلر بیان می شود مستند و عینی و فاقد اغراق است. غرب سکوت می کند. خبری از تشکیل ائتلاف جهانی برای دفاع از حقوق بشر مشابه آنچه در عراق و افغانستان و ... اتفاق افتاد نیست. اسرائیل فرزند نامشروع تمدن غرب است. نهادهای بین المللی هیچ کارایی مفیدی برای توقف جنایات رژیم غاصب ندارند. مشابه این سکوت نحس و حقیرانه را در جریان حملات شیمیایی و موشک باران شهرهای ایران توسط عامل و مزدور غرب یعنی صدام نیز شاهد بودیم.

آیا روزی می رسد غربزدگان خودباخته و مدعیان انسانیت و اخلاق و دفاع از حقوق حیوانات از خواب غفلت بیدار شده و کعبه آمال خویش را در تمدن پوشالی غرب وحشی جستجو نکنند؟

بنای تفکر امپریالیسم بر دفاع از شرافت و انسانیت نیست و خوی منفعت طلبی و سرمایه سالاری و غارتگری و برده داری اساس شالوده نظم نوین مطلوب ابرقدرتهاست. آیا خودباختگان و مدعیان روشنفکری روزی به این حقیقت روشن اعتراف خواهند نمود؟ خواب زدگان هویت گریز تا کی قرار است از آنچه که نظام سرمایه داری برای ایران و بسیاری از کشورهای دیگر در سر دارد غفلت بورزند؟ وجود این همه شبکه و رسانه های ماهواره ای و تشکلهای به اصطلاح مستقل بین المللی و... واقعا برای نجات ملتهاست؟

دو حادثه در یک روز

 

در همین 24 ساعت اخیر یک فروند هواپیمای اف-35 آمریکا در نزدیکی پایگاه هوایی در فرودگاه بین‌المللی «سانپورت آلبوکرک» سقوط کرد.

همچنین در پی وقوع انفجار در بانکی در ایالت «اوهایو»ی آمریکا، دستکم ۷ تن زخمی و دو تن دیگر مفقود شدند.

الان وزیر خارجه قبلی شون پیام میده میگه بخاطر تحریمهای ایران بود؟!

تست ژنتیک

 

این خاطره را از اسرای مختلفی شنیده ام که در اردوگاههای متفاوتی حضور داشتند. وقتی امام فوت کرد فرماندهان بعثی از اسرا خواستند جشن و پایکوبی راه بیندازند. دستور از مرکز بود. اغلب اسرا زیر بار نرفتند. عده ای که رزمنده نبوده و بعنوان قاچاقچی و ... اسیر شده بودند شروع کردند به زدن و رقصیدن. 

تا چند روز بعد خود زندانبانهای بعثی راه می رفتند فحش و بد و بیراه می گفتند و یا حتی میزدند توی سر همین معدود افراد که خاک بر سرتان از مرگ هموطنتان خوشحال شدید و پیش چشم دشمنتان زدید و رقصیدید.

این هم از آن مسائلی است که فطرت انسانها درست و غلطش را تشخیص می دهد. آقای رییسی و دولت او مثل هر دولت و رییس جمهور دیگری قابل نقد هستند اما الان حتی آمریکا هم در ماجرای تلخ اخیر پیام تسلیت داده، آژانس هسته ای و شورای امنیت سازمان ملل هم یک دقیقه سکوت اعلام کردند، لااقل ظاهرشان را حفظ نمودند؛ ولی عده ای پست تر از حیوان -باور کنید حیوانات هم نسبت به همذات خود اینقدر شقی نیستند- چه در ماجرای سقوط بالگرد رییس جمهور چه در ماجرای حمله تروریستی کرمان و... به شادی و تمسخر و هجو و توهین روی آوردند. همین افراد پوک و بی هویت گاه مدعی می شوند دین ما انسانیت است! حتی اگر بگویند دین ما حیوانیت است باز هم باید شرافتی برایشان باقی بماند. با همین افراد برخورد شود مدعی می شوند در مملکت آزادی نیست. اگر شما آزادی هر طور که خواستی حرف بزنی و رفتار کنی چرا طرف مقابلت آزاد نباشد هر طور که دلش می خواهد با تو برخورد کند؟ همین جماعت بی هویت اگر یکی را ببینند نظر متفاوتی دارد زندگی اش را سیاه می کنند. ببینید بر سر بعضی سلبریتی ها چه آوردند بندگان خدا حرفی درست هم که می زنند از فشار و توهین جماعت لاابالی مجبور به حذف آن می شوند. بعد همان ها برای ما پز روشنفکری و طرفداری از آزادی بیان در می کنند. همان قوم وحشی و درنده خویی که دستشان به امثال عجمیان و علی وردی و حدادیان و ... رسید با شکنجه و قتل صبر و در اوج رذالت به شهادت رساندنشان. 

باور کنید معاونت اجتماعی قوه قضاییه لازم است درباره اصل و نسب این افراد تحقیق کاملی انجام دهد. آزمایش دی ان ای از این افراد و خانواده هایشان ضروری است.

تیرکس بوروکرات

 

"خاطرات یک تیرکس بوروکرات" را خواندم. مجموعه ای از 19 داستان فارسی و ایرانی. می گویم فارسی و ایرانی نه فقط از این باب که نویسنده اش یعنی حمیدرضا زاهدی که به یقین از اساتید فن نویسندگی است ایرانی است و قلمش فارسی که خب هست؛ اما نوع نگاهش هم ایرانی بود با اندک چاشنی روشنفکری. روشنفکری با ذائقه ملی و روشنفکری به طعم غربی با هم تفاوت دارند. نویسنده اثر جاهایی با رویکردی سطحی به بیان حرفهایی می پردازد که ریشه در شائبه های فضای مجازی و دورهمی های عصرانه سنین بالا در پارک محل دارد؛ آنجا که ضد جنگ می نویسد و نامردی را پررنگ جلوه می دهد، به مداحی و سرودهای مذهبی طعنه می زند، زن مشاور مذهبی سیما را در حد یک روسپی به لجن می کشاند و ... اما به سفره افطار دل بسته است، محبت را ارزش می داند، زن بارگی و خیانت و مفسده جویی را تیرباران می کند، همبرگر خوری یا انفعال در برابر تبلیغات ماهواره ای و شوق مصرف زدگی و تقلید کورکورانه از فرهنگ غرب را منکوب می سازد و... نشان می دهد او به خاستگاه تمدنی خود همچنان وفادار است.

"تیرکس بوروکرات" یکی از نوزده داستان همین مجموعه است که روی جلد کتاب هم جا خوش کرده، قیام بر ضد دیوانسالاری مضمحل و فرصت سوز و ویرانگر، انقلابی ترین نوشته این اثر است. با "قلب عزیز" هم بسیار خو گرفتم. قصه های کوتاه نگارنده و پردازش مطلوب او می تواند الگویی در کلاس های آموزش داستان نویسی باشد.

جنگ به توالت ها کشید!

 

یکی از ادله ای که فقها با استفاده از کروات مخالفند حرمت تشبّه به کفار است. اسلام با کفر چه در باطن و چه در ظاهر مرز دارد. 

موسیقی مناسب مجالس لهو را یک مسلمان ولو در خلوت خودش نباید گوش بدهد.

و...

جنگ بین ما با دنیای غرب و هر آنچه که فرهنگ دین را متزلزل می سازد یک نبرد تمدنی است. حجاب و عفاف و آزادی روابط و ... بخش هایی از این تقابل بزرگ است. معماری ما نباید به سمت و سوی غرب برود که رفت. سگ بازی، تغییر اسامی مذهبی، مصرف گرایی، خود نمایی به خصوص با ابزار رسانه، شهوت پرستی و خوشگذرانی، دخانیات و مشروبات الکلی، وطن ستیزی، وطن گریزی و ... ابزارها یا نمادهایی در تهاجم فرهنگی غرب نسبت به جامعه دینی است، جامعه ای که ایستادگی اش در جنگ نظامی مرهون فرهنگ دینی و ملی بوده و حالا برای ضربه فنی شدن باید از هویت تاریخی و تمدنی خود عاری گشته و به سمت پوکی و بی غیرتی و بی خیالی سوق داده شود.

خلاصه و گذرا خواستم به بهانه نصب توالتهای فرنگی ایستاده! در بعضی مراکز خرید تهران به جدی بودن تهاجم یا به قول آقا ناتوی فرهنگی غرب اشاره کنم. این سنگ های نوالت با اعتراض و پیگیری بعضی از شهروندان برداشته شد؛ اما کمی جدی تر باید به معضل وادادگی فرهنگی لایه هایی از جامعه و حس تقلید گرایی و خودباختگی آنها در برابر نمادها و مظاهر تمدن حیوانی غرب توجه نشان دهیم.

کمترین مواجهه ما باید اصرار بر تغییر سبک معماری رایج و بازگشت به سرمایه های مهندسی و معماری ایران کهن به منظور تقویت عناصر تمدن ملی و دینی باشد.

هر ده روز یک پزشک خودکشی میکند؟!

 

بعضی فعالان عرصه بهداشت و درمان از جمله دبیرکل خانه پرستار در صفحات مجازی خود مدعی شدند هر ده روز یک پزشک در ایران خودکشی میکند.

وزارت بهداشت تا کنون درباره میزان صحت این آمار سکوت کرده.

آقای پزشکیان هم مصاحبه کرد و گفت تقصیر اصولگراهاست.

بعضی پزشکان هم یادداشتهایی منتشر کرده و درصدد علت یابی این اقدام زشت همکارانشان برآمده اند. از جمله اینکه گفته اند درآمد کم! حضور در مناطق محروم! برخورد نامناسب مردم! دوری از خانواده و ... دلایلی است که منجر به خودکشی پزشکان می شود.

کدام پزشکی است که نداند بسیاری از امراض جسمی نشأت گرفته از ملالت ها و بیماری های روحی است؟ طبیب باید به موازات جسم با روان هم آشنا باشد؛ اگر نه به یقین پزشک حاذقی نیست. تمایل به خودکشی علامت یک بیماری عمیق روحی است. به نظر می رسد دانشگاههای علوم پزشکی علاوه بر آموزش علم طب و شناخت پیچ و خم و قواعد درمان جسم نیازمند آموزش اخلاق و معنویت هم هستند. بر فرض صحت ادعای پزشکان در خصوص علت خودکشی همکاران جوانشان نباید از نظر دور نگاه داشت که بسیاری از مردم هم در ابتدای شروع به کار و زندگی با درآمد پایین و حضور در مناطق سخت و مشکلات عدیده دیگر دست و پنجه نرم می کنند. 

پزشکی که نتواند درد خودش را بشناسد، پزشکی که نتواند صبوری به خرج داده و مشکلات موقت زندگی را تحمل کند، پزشکی که راهی برای جبران خلأهای روحی و معنوی خویش نیافته و انتظار دارد پس از هفت سال تحصیل به همه خواسته های مادی دست پیدا کند بعید است بتواند حال مردم را خوب کند.

یک نکته را هم بنا به تجربه عرض کنم چون در چند گروه مجازی پزشکان و نیز فرهنگیان عضو بوده ام دیده و خوانده ام همانقدر که بعضی معلمان به شکل مشمئز کننده ای در حال فوروارد مکرر پیامهایی هستند که نشان می دهد همه خورده و برده اند و فقط معلمان هستند که مظلوم واقع شده و از مسابقه بخور بخور جا مانده اند، بخشی از پزشکان نیز به رغم برخورداری از مواهب قابل توجه مادی با رصد وضع اقتصادی و امکانات رفاهی چند متخصص شهیر، احساس میکنند اگر چند دستگاه خودرو لوکس و چند ویلا و خانه و مغازه و... در فهرست دارایی هایشان ثبت نباشد مغبون بوده و وقتشان را هدر داده اند. نمی شود کتمان کرد سطح توقع جامعه با نابخردی متولیان فرهنگی و شیطنت رسانه های مجازی در رقابت بر سر مصرف گرایی و رفاه طلبی و اشرافی گری و... چنان بالا رفته که گاه احساس می شود با هیچ میزان درآمدی قابل تسکین نباشد.

این باور غلط در حالی شکل گرفته که بسیاری از همین افراد در دهه های گذشته رویای زندگی امروز را در خواب هم نمی دیدند و نیز بسیاری از مردم در کشور خودمان هستند که از کمترین امکانات مادی بی بهره بوده و حسرت زندگی آنها را می خورند؛ اما صبوری به خرج می دهند.

به یک انقلاب اخلاقی در نحوه نگرش به مقوله معیشت و زندگی نیازمندیم. این مساله البته نافی رفتار غلط بعضی مسئولان در دامن زدن به شکاف طبقاتی و ویژه خواری و نادیده گرفتن حقوق مردم عادی کوچه و بازار نیست.

خود فروشی

 

مجموعه مستند "ضد" تولید سوره مهر در یکی از قسمتها به دانشمندانی می پردازد که پول می گیرند تا شهادت دروغ بدهند. یک نمونه اش مربوط به رد ادعای گرم شدن زمین است. یک نمونه اش در مخالفت با سرطان زا بودن سیگار و مصرف توتون است. علتش هم تفکر درآمد زایی نظام سرمایه داری است که نفع بیشتر را به اضمحلال بشریت ترجیح می دهد.

یک اشاره ای هم به ماجرای خانم ریچل کارسون و اتهام دخالت این جانور شناس در مرگ پنجاه میلیون آفریقایی داشت که البته نیازمند بررسی بیشتر است.

اخیرا نیز درباره عوارض سوء واکسن آسترازنکا اطلاعاتی از سوی تولیدکنندگان در رسانه ها منتشر شده که تأسف بار است.

مشابه این مزدوری را در فضای سیاسی یا اقتصادی هم زیاد شاهد هستیم. مثال جهانی اش سفیدسازی استکبار و صهیونیسیم در افکار عمومی است. یا در کشور خودمان فی المثل افشاگری پیرامون اختلاس محیرالعقول فولاد مبارکه نشان داد رسانه های مخالف با تحقیق و تفحص از این کارخانه پول هنگفتی دریافت کرده اند. به راستی چرا انسان حاضر میشود وجدانش را به فروش بگذارد؟

تا این جا را داشته باشید.

اخیرا که موضوع شرب خمر عده ای از پزشکان مطرح شد یک بنده خدایی که انسانی معمولی مثل بسیاری از مردم است پیام داد و نوشت بعید میدانم سیگار و الکل مضرّ باشند چون خیلی از پزشکان دنیا سیگاری و الکلی هستند!

برایش توضیح دادم که علم ضامن عمل نیست و چه بسیار افرادی که خوب حرف میزنند اما خوب عمل نمی کنند و ...

خدایی اش چقدر عقل آدمها به چشمشان است؟ چقدر قضاوتها و تقلیدها بر اساس ظواهر صورت میگیرد. خیلی ها وقتی عکس و فیلم کسی را می بینند که دارد میخندد و خوش می گذراند حسرت میخورند و گمان می کنند او همیشه شاد و خوشگذران است. در حالی که اگر به زندگی خصوصی او سرک بکشند متوجه بسیاری از تناقض ها در این ظاهر فریبی خواهند شد.

اسلام می گوید کونوا دعاة الناس بغیر السنتکم. مردم را با غیر از زبانتان به سوی خدا دعوت کنید. معروف است شیخ حسین زاهد چشمش کم بینا شده بود. گاهی موقع تردد در بازار دچار مشکل می شد و با مردم برخورد میکرد. از آیت الله خوانساری مرجع عصر خود استفتا کرد آیا بهتر نیست در خانه بنشیند و به خیابان نرود مبادا بر اثر ضعف بینایی به نامحرم برخورد کند؟ آیت الله فرمود رفت و آمد تو در جامعه هم مصداق امر به معروف و نهی از منکر است. نفس مردان حق، یاد حق را زنده نگه میدارد. خلاصه اش اینکه حتی تشییع او باعث تحول در شخصیت عارفی چون حسین تهرانی معروف به شیخ حسین کبیر شد که تا پیش از آن لات و عرق خور بود.

تا اینجا را هم داشته باشید.

اینکه گفته اند عالم دریده (بی عمل و فاقد تعهد) کمر دین را می شکند از همین بابت است. بسیاری از مردم بابت رفتار علما و روحانیت به دین خوشبین یا بدبین می شوند. همه باید مواظب باشیم شرافتمان را به شیطان نفروشیم. خود فروشی لزوماً تن فروشی نیست.

خاک و ریشه

 

این روزها مطالبی از بعضی هنرمندان خارج نشین منتشر میشود که نشان می دهد بابت جلای وطن پشیمانند و در غرب با درد غربت و مشکلات معیشتی و... دست به گریبان هستند.

هر از گاه اخباری از سرقت یا تجاوز و زندانی شدن بعضی پناهجویان در کشورهای غربی نیز منتشر می شود.

این خبر هم دیروز منتشر شد: "یک زن پناهجوی ایرانی در آنتالیا با نام ساناز جلیلی بعد از صدور حکم دیپورت پلیس مهاجرت ترکیه، خودکشی کرد و جان باخت. پرونده‌ این پناهجوی ۳۴ساله بعد از سال‌ها انتظار و به‌رغم داشتن قبولی سازمان ملل، به دست پلیس مهاجرت ترکیه بسته شد."

فکر میکنم خوب است این روزها صدا و سیما فیلم سینمایی تجارت ساخته مسعود کیمیایی را بعد از سه دهه دوباره پخش کند.

یک جای فیلم، فرامرز قریبیان وقتی می بیند پسرش که به اروپا مهاجرت کرده عاشق زنی شده که نمی داند پدر فرزندش کیست می خواباند زیر گوشش. می گوید پس غیرت ایرانی ات چه شد؟ بعد ادامه میدهد: پل سازی بیا اینجا پل بساز، دکتری بیا دردهای مردمت را درمان کن، مخالفی بیا اینجا مخالفت کن اینجا مبارزه کن اینجا زندان برو...

غرب برای ایرانی های با شرافت و غیرتمند یک زندان بزرگ است. خفت و ذلت در غربت بسیار تلخ است.

 

کنایه دوست داشتنی

مجری از خداداد عزیزی پرسید سه نویسنده ایرانی را نام ببر. جواب داد: سه نویسنده ایرانی از کجا پیدا کنم؟!

امیر آقایی کنایه وار در این باره استوری جالبی منتشر کرد.

از محتوای این استوری خوشم آمد چون برخلاف طیف مدعی روشنفکری و آزاد اندیشی که تلاش در بایکوت و نادیده گرفتن نویسندگان و هنرمندان متعهد و ارزشی دارند امیر آقایی از برخی نویسندگان سرشناس متعهد و میهن پرست و غرب ستیز نیز در میان اسامی نویسندگان برجسته کشور نام برده و به نوبه خود نسبت به اصحاب قلم ادای دین کرد.

 

جهل نوین

 

دوستان اعتراض می کنند که چرا رییس دانشگاه علوم پزشکی فارس به جای محکوم کردن رفتار خلاف اخلاق و شرع پرشکانی که شراب نوشیده اند در مرگشان پیام تسلیت با عباراتی پر طمطراق صادر کرده و... بعضی هم که اصلا از محضر قانون خواستار مجازات این تعداد پزشک خاطی شده اند.

همین دو ماه پیش بود عده ای از کادر درمانی یکی از بیمارستانهای تهران اعتصاب کردند. خانواده ای کودک بیمارشان را انجا بردند که به دلیل اعتصاب پذیرش نشد و ساعاتی بعد جان سپرد. دادستان رفت و با چند نفر از عوامل خاطی بیمارستان برخورد کرد. جناب رییس سازمان نظام پزشکی به جای آنکه طرف مردم و حق را بگیرد طرف صنف خود را گرفت و با حضور در آن بیمارستان به دلجویی از کادر پزشکی پرداخت!

قبلا هم در این رابطه عرض کردم، مدرک با درک تفاوت دارد. ضمن احترام به پزشکان دلسوز و خدوم اما نمی شود از وجود پزشکانی پول پرست و سیر ناشدنی و زیر میز بگیر و اخلاق ستیز غافل شد. مدعیان پر سر و صدایی که برای همه شئون زندگی مردم نسخه پیچیده و داعیه دار نجات بشریتند اما خود در منجلاب منیّت و سودخواهی و منفعت پرستی ولو به قیمت تضییع حقوق دیگران، فرو رفته اند.

طبل های تو خالی

یک پزشک زن به نام دکتر سمیرا آل سعیدی، استاد دانشگاه و فوق تخصص روماتولوژی در تهران خودکشی کرد.

یکی از همکاران او به نام مهدی عبدوس این جمله را خطاب به مردم نوشت: پزشکان بیشتر از سایر اقشار جامعه در معرض تنش و استرس های فراوان کاری  هستند آنها سرمایه کشور هستند احترام آنها را حفظ کنید تنهایشان نگذارید.

او در ادامه نوشت: مرگ‌های خودخواسته سریالی رزیدنت ‌ها نفس‌ها را در سینه حبس کرده است. سال گذشته هم سال تلخی برای جامعه پزشکی ایران بود.

حالا این خبر منتشر شده که بیست و نه نفر از پزشکان در شیراز در یک مهمانی بر اثر خوردن مشروبات الکلی تقلبی مسموم شدند. چند نفر از آنها مرده و یا در کما به سر می برند... اولین نفر از این جمع که فوت کرده خانمی به نام فرزانه اکبری متخصص پوست و مو و زیبایی است که تخصص وی ربط چندانی به موضوع تنش و استرس ندارد.

نکته بعد اینکه علم مساوی با عقل نیست. آدم عاقل کاری که ضرر دارد انجام نمی دهد؛ مشروب باشد یا قمار یا خودکشی... آنهایی که عاقل نیستند حق ندارند در همه امور دخالت و اظهار نظر کرده و به زعم خود نسخه سعادت و نجات جامعه را بنویسند. علم بدون خدا راهگشا نیست و فرد را به بن بست می کشاند.

نکته بعد اینکه گاهی آه مردم اثر دارد. منکر خدمات و فداکاری بعضی پزشکان انسان دوست و خداشناس نیستم؛ اما آنقدر نگاه بدی دارم نسبت به بعضی پزشکان پول پرست سیر ناشدنی زیر میزی بگیر باج خور و شیاد که از فلاکت مردم نان درآورده و گاه کمترین وسواسی برای تمرکز و تشخیص درست بیماری نشان نمی دهند که راستش را بخواهید دلم می خواهد آه مردم هیچ گاه دامانشان را رها نسازد.

همیشه دعا کنید پایتان به دو جا باز نشود؛ بیمارستان و دادگستری. این دو جا کمتر ردی از خدا دیده می شود.

خدایگان تناقض

 

همانهایی که می گویند ما وطن پرستیم اما تجزیه طلبها را هم به رسمیت می شناسند

همانهایی که می گویند طرفدار دموکراسی هستیم اما از سلطنت موروثی ستمشاهی حمایت می کنند

دم از تحمل نظر مخالف می زنند اما هر کس مخالف نظرشان باشد را مورد هجمه سنگین و فحاشی قرار داده و هو می کنند

همانها که می گفتند آمریکا مهد تمدن است اما در مقابل اغماض رهبران آمریکا از انبوه جرایم اخلاقی و مالی ترامپ سکوت کرده اند

آنها که غرب را مهد آزادی می دانند اما سانسور و ممنوعیت نام بردن از سردار سلیمانی تا حمایت از فلسطین را نادیده می انگارند

حالا می گویند حملات موشکی ایران برای اسرائیل در حد یک شوخی بود و آسیبی به رژیم غاصب نرساند اما همزمان چو انداخته اند که اسرائیل به زودی از ایران انتقام می گیرد! مگر اتفاق بدی برای رژیم غاصب رخ داده که دنبال انتقام است؟

دیکتاتوری منورالفکری

 

جماعت همیشه طلبکار و معترض و مدعی روشنفکری که شعار آزادی بیان و عقیده سر می دهند بارها ثابت کرده اند خودشان کمترین تحمل برای شنیدن نظری مخالف رأی و سلیقه خویش را ندارند. حکایت برخورد با مرضیه برومند یک نمونه بود. لیلا برخورداری بازیگر تلویزیون و سینما نیز به صرف استفاده از دعای یا مقلب القلوب در تبریک سال نو مورد هجمه شدید مدعیان آزادی قرار گرفت. او در پاسخ به این حملات نوشت:

 

اینکه من در صفحه شخصی خودم به چه زبانی و چطور دوست دارم تبریک سال جدید رو بگم، کاملا به شخص خودم مربوط میشه! شما تو صفحه شخصیتون هرطور صلاح میدونید، عمل کنید و برای دیگران تعیین تکلیف نکنید و تصمیم نگیرید!

 ما سالها با این دعا در لحظه تحویل سال بزرگ شدیم و زندگی کردیم و برای شخص بنده این دعا به هر زبانی باشه چون از کودکی همینطور بوده برام زیباست و ربطی به ایرانی بودن من و زبان فارسی نداره!

چرا همه چیز رو دوست داریم با هم قاطی کنیم و به هم ربط بدیم؟ به هر طریقی دلمون میخواد قضاوت کنیم و توهین کنیم و توقع داریم دیگران از منظر دید ما به مسائل نگاه کنن! بسیاری موارد از زبانهای دیگه هم قاطی زبان ما شده از گذشته، چه خوشمون بیاد، چه نیاد، پس چرا همه رو پاک نمی کنیم از زبان پارسی؟!

چرا این ماجرا فقط در چند سال اخیر مهم شده؟

 من قبلا هم این دعا رو خوندم در سالهای گذشته و این حجم از نظر و توهین رو ندیده بودم، چرا برای شما عزیزانی که داعیه فرهنگی و زبان دارید، تازه این ماجرا و در این چند سال اخیر مهم شده؟ قبلا زبان ما پارسی نبود؟! یا ما تازه ایرانی شدیم!

 کلا و ظاهرا ما عادت داریم در هر ماجرایی جوگیر باشیم و هرطور تمایل داریم به مسائل نگاه کنیم و به جای دیگران نظر بدیم و تصمیم بگیریم و حرف بزنیم!

کسانی که خودشون به عنوان یک ایرانی که تو فرهنگش ولنتاین و کریسمس نیست اما هردو رو خیلی جدی جشن می گیره و برگزار می کنه، یقینا حق نداره و نمی تونه بیاد اینجا در مورد ایران و ایرانی بودن و زبان مادری و پارسی نظر بده و برون‌ریزی و افاضات کنه!

شما اگر خیلی به حرفهایی که می‌زنید اعتقاد دارید، حتما و لطفا اول از خودتون شروع کنید، بعد دیگران رو زیر سوال ببرید و بهشون حمله کنید!

 میدونم این حرفها بی‌فایده است و در نگرش چنین افرادی متاسفانه هیچ تاثیری نداره. این صفحه شخصی بنده است و هرطور صلاح بدونم عمل می کنم. شما اگر مشکلی دارین و نمی پسندین، مجبور نیستین صفحه رو دنبال کنید.

 

به بهانه انتشار یک خبر

خبر باشد یا شایعه، راست باشد یا دروغ، تنبان خیلی از آقایان شل است. البته شرعی و غیر شرعی دارد ولی در کل بهتر است برای رو کم کنی از یکدیگر و تسویه حساب سیاسی در حیطه های دیگری غیر از مسائل اخلاقی به افشاگری بر ضد هم اقدام کنند. ماشاءالله همه شان هم که یک حرفی در امور اقتصادی و رانتی و ... دارند. همین محدوده دور بزنید و گند همدیگر را در موارد دیگر بالا نیاورید.

عبرت نگرفتید

 

نظام از ماجرای مهسا باید عبرت میگرفت دست از سلبریتی پروری و سلبریتی محوری بردارد. اما گویا حضرات عبرت نگرفتند. این جماعت از قِبَل صدا و سیما که به جایی برسند و خرشان از پل بگذرد برای نظام و انقلاب و ارزشها جفتک می اندازند. جماعتی که سطح دغدغه شان فراتر از شکم و زیر شکم نیست. 

هزاران دانشمند و هنرمند و قهرمان واقعی و ایثارگر در این مملکت درخشیده اند در بحبوحه خطر پای ملت خود ایستاده اند. باز هم تریبون به بهانه بیشتر دیده شدن در اختیار جماعت پوکی قرار میگیرد که برای پول و شهرت تن به هر کاری می دهند.

مملکت باز هم از این ناحیه آسیب خواهد دید. سطح نگاه فرهنگی مسئولین به اندازه روزمرگی و گذشت ایام است و نگاه بلند مدت ندارند. از همین فضای مجازی و بازی با سلبریتی ها و آزادی اختلاط و ترویج کنسرت و... بلایی سر مفاهیم آرمانی و تمدن اسلامی و اندیشه صدور انقلاب می آید که از دست دشمن و تهاجم فرهنگی اش ساخته نبوده و نیست.

به خاطر یک مشت دلار

 

داریوش اقبالی خواننده مشهور و تا حدودی محبوب در بین جوانهای متفاوت دهه های شصت و هفتاد بود. عده زیادی بخاطر تقلید از سبک زندگی و حال و هوای او به اعتیاد گرویدند. خودش نیز این موضوع را پذیرفت و قول جبرانش را داد.

مهناز افشار که در جریان پرونده جدید خود متهم به تبلیغ برای فروش دارویی غیرمجاز گردیده داریوش اقبالی را باعث و بانی این تبلیغ فریبکارانه دانسته است. او در توییتی نوشت:

"آقای داریوش، من عاشق صدای شما و بسیاری از ترانه‌های شما هستم. و بارها هم به خودتون انتقال دادم و حتی نوشتم. اما وقتی از انسانیت می‌گویید ناچار هستم به یاد تجربه تلخ خودم با شما بیافتم. یکی از پرونده های من در داخل ایران به خاطر آقای داریوش است۔ همیشه فن صدایش بودم، از من خواست برای آمپول نالوکسان ویدیو ضبط کنم و گفتند مورد تایید وزارت بهداشت جهانی(این عبارت خیلی سوژه مخالفان افشار شده، آن‌ها در واقع این عبارت را گاف تلقی کرده‌اند) است۔ وقتی ویدیو و چیزی که ایشان از من خواسته بود را پُست کردم، وزارت بهداشت از من شکایت کرد، چندین بار از ایشان خواستم نامه‌ای از وزارت بهداشت جهانی که گفته بودند نالوکسان قابل استفاده برای اوردوز در منزل هم هست را بفرستند تا بتوانم در دادگاه از خودم دفاع کنم که بدون مدرک این‌کار را نکردم و ایشان دیگر پاسخ من را نداد۔"

 

داریوش هم البته ساده و راحت از کنار این ماجرا گذشت.

با مهناز افشار و داریوش و قصد و نیّت آنها کاری ندارم اما واقعا تا کی بخشی از بدنه جامعه قرار است مقلد و خودباخته جماعت سلبریتی باقی مانده و زندگی خود را با جهت گیری های احساسی و فاقد مبنا و خسارت بار این قشر همسو کنند؟

 

هنوز هم در خوابی؟!

 

این کودک فلسطینی بر اثر سوء تغذیه جان داد.

سازمان ملل کجاست؟ نهادهای حقوق بشری؟ آمریکا کجاست؟ غرب انسان دوست و عشق پرور و آزادی خواه چطور؟

هزاران کودک در این دنیا بر اثر گرسنگی و تشنگی بمیرند و نهادهای بین المللی دست روی دست بگذارند باز هم عده ای هستند که غرب را کعبه آمال خود دانسته و تصور میکنند آمریکا و اروپا مهد آزادی و انسانیت و مدافع حقوق بشر است. من نمی گویم در کشور ما حقوق همه شهروندان تأمین است و ظلمی صورت نمی گیرد؛ اما ساده لوحی محض است که گمان کنیم غرب ساکت و همدست در جنایات جهانی، غربی که در مقابل صدها بمب و موشک صدام که بر سر شهرها و خانه های مردم بیگناه کشور خودمان در طول دفاع مقدس فرود آمد ساکت نشست و باز هم به رژیم بعث، تسلیحات شیمیایی و کشتار جمعی داد دلسوز ما و به فکر نجات و مدافع حقوق ماست.

آدمخوار، آزاد می شود!

 

قبل از اینکه این خبر را به نقل از تابناک بخوانید یک یادآوری کوچک داشته باشم درباره کشف گورهای دستجمعی در کلیساهای کشور کانادا که در سال گذشته باعث حیرت جهانیان شد. این گورها متعلق به قرن نوزدهم که در حیاط کلیساها حفر شده و مربوط به قتل عام سیاه پوستها بود.

کشور متمدن کانادا اما اینبار شاهکاری دیگر از آزادی و حقوق انسانی را به خود اختصاص داده است:

 

رابرت پیکتون مخوف‌ترین و منفورترین قاتل سریالی کاناداست که در سال ۲۰۰۲ به اتهام قتل ۲۶ زن دستگیر شد و به زندان افتاد. او از سوی دادگاه به حبس ابد محکوم و مقرر شد که تا ۲۵ سال امکان درخواست آزادی مشروط نداشته باشد.

حالا، اما مقامات زندان اعلام کرده‌اند که با توجه به اینکه وی ۲۲ سال عمر خود را به طور متوالی در زندان سپری کرده، می‌تواند درخواست آزادی مشروط بدهد و در این صورت در سال ۲۰۲۷، یعنی ۳ سال دیگر از زندان آزاد خواهد شد.

اتفاقی که باعث برانگیخته شدن خشم خانواده قربانیان شده و آن‌ها با اعتراض گسترده نسبت به این اظهارنظر مسئولان زندان، اعلام انزجار کرده‌اند.

 

مزرعه مرگ

 

راز جنایات هولناک رابرت پیکتون در سال ۲۰۰۲ فاش شد. پیش از آن پلیس در جریان ناپدید شدن مرموز زنان خیابانی قرار گرفته بود و از آنجا که هیچ ردی از این زنان به دست نیامده بود، فرضیه اینکه همه آن‌ها قربانی یک قاتل سریالی شده باشند، مد نظر قرار گرفته بود.

ماموران پلیس که از سال ۱۹۹۷ روی پرونده ناپدید شدن زنان خیابانی تحقیق می‌کردند، به سرنخ‌هایی دست یافتندکه آن‌ها را به سمت یک مزرعه پرورش خوک در اطراف شهر ونکوور هدایت می‌کرد. صاحب این مزرعه مردی به نام رابرت پیکتون بود. اظهارات برخی از شاهدان از این حکایت داشت که تعدادی از زنان ناپدید شده آخرین بار در نزدیکی این مزرعه مشاهده شده‌اند. در این شرایط ماموران پلیس راهی مزرعه شدند و به بازرسی آنجا پرداختند، اما هیچ مدرکی که نشان دهد رابرت پیکتون در این پرونده نقش دارد به دست نیامد.

 

فریزیر‌های مخوف

 

رابرت همچنان مهمترین مظنون پرونده به شمار می‌رفت و ماموران منتظر بودند تا شاید بتوانند سرنخی علیه او پیدا کنند. در سال ۲۰۰۲ بود که ماموران بار دیگر راهی مزرعه رابرت شدند. این بار گزارش شده بود که او در مزرعه‌اش سلاح گرم غیرمجاز نگهداری می‌کند و ماموران به همین بهانه تصمیم گرفتند بار دیگر آنجا را بازرسی کنند. در جریان این بازرسی‌ها بود که ۲ فریرز در این مزرعه پیدا شد که مملو از بسته‌های گوشت بود. هر چند رابرت مدعی بود که همه آن‌ها گوشت خوک هستند، اما پس از انتقال آن‌ها به آزمایشگاه، معلوم شد که برخی از بسته‌ها گوشت انسان هستند.

ماموران که حالا سرنخ محکمی علیه رابرت پیکتون به دست آورده بودند، حکم حفاری در مزرعه او را از دادگاه گرفتند و در جریان عملیات بزرگی که بیش از ۷۰ میلیون دلار هزینه داشت، وجب به وجب این مزرعه حفاری شد و به این ترتیب بقایای اجساد قربانیان زیادی از دل زمین بیرون کشیده شد.

 

۲۶ یا ۴۹ قربانی؟

 

در جریان شناسایی بقایای اجساد کشف شده در این مزرعه، هویت ۲۶ نفر از قربانیان به دست آمد. همه آن‌ها زنان خیابانی بودند که طبق بررسی‌های پلیس، رابرت پیکتون آن‌ها را به مزرعه خود کشانده و پس از تجاوز، آن‌ها را به قتل رسانده و خوراک خوک‌هایش کرده بود.

پس از آن نیز استخوان‌های آن‌ها را در دل زمین دفن کرده بود. با این حال پیدا شدن برخی از قطعات انسان در فریزر‌های مزرعه، فرضیه اینکه رابرت گوشت قربانیانش را با گوشت خوک مخلوط کرده و به مشتریانش می‌فروخت، قوت گرفت.

از همان زمان بود که این جنایتکار مخوف به «آدم‌خوار» معروف شد و خانواده قربانیان و افکار عمومی به دنبال مجازات شدید وی بودند. این در حالی بود که برخی از استخوان‌های پیدا شده در مزرعه مرگ قابل شناسایی نبودند و به همین دلیل پلیس عقیده داشت که مرد جنایتکار ۴۹ زن را به قتل رسانده است.

در این شرایط بود که جلسه محاکمه رابرت پیکتون آغاز شد و هر چند وی هرگز به جنایاتش و نحوه ارتکاب آن‌ها و همچنین انگیزه‌اش از قتل‌ها اعتراف نکرد، اما در نهایت دادگاه وی را به حبس ابد محکوم کرد. مجازاتی که تا ۲۵ سال غیرقابل تخفیف بود.

حالا، اما با توجه به قوانین کانادا، قاتل «آدم‌خوار» که دهه ۷۰ زندگی‌اش را در زندان سپری می‌کند، واجد درخواست آزادی مشروط شناخته شده و در صورت موافقت با درخواستش، ۳ سال دیگر از زندان آزاد خواهد شد.

لواشک، رول میوه!

 

در خبرها آمده است لواشک به عنوان یک هله هوله خوشمزه ایرانی این روزها در اغلب کشورهای اروپایی و آمریکایی با استقبال مردم مواجه شده و تصاویری از خوردن آن توسط بلاگرهای غربی منتشر می شود که گاه از آن به عنوان رول میوه یاد می کنند. بعضی ایرانی های ساکن اروپا توانسته اند با تولید لواشک، کسب و کاری پر رونق برای خود ایجاد کنند.

پیشتر نیز صدور بعضی اقلام تولیدی ایران چه در زمینه صنایع دستی و چه پوشاک و خوراک و...، توانست نظر بسیاری از مردم دنیا را به سمت فرهنگ و ذائقه ایرانی جلب نماید.

به یقین کتابها و آثار فکری و فرهنگی و هنری زبان فارسی نیز در بین مردم دنیا مخاطبانی ویژه و پرطرفدار داشته و خواهد داشت. 

چند سال پیش برای انجام پروژه ای با بعضی رایزنهای فرهنگی ایران در سفارتخانه های خارجی ارتباط داشتم. دلم سوخت برای غربت فرهنگ ایران و اسلام که اسیر بعضی کارمندان بی انگیزه ای شده که با رانت و توصیه به مناصب حساس دست پیدا کرده اند.

صدور فرهنگ بومی مردم ایران نه تنها معرف شخصیت و قدمت و تمدن ایرانی و اسلامی است بلکه مقوّم باورهای ملی و عنصر رفع یا تضعیف خودباختگی بعضی هموطنان است که همچنان گمان می کنند برای پیشرف باید از فرق سر تا نوک پا غربی شد.

بی وطن

اصل پناهندگی اقدامی برای ضربه زدن به حیثیت کشور است. مثل این بابا که به دروغ مدعی شده چون به مسیحیت گرویده جایی در ایران ندارد. حالا علاوه بر این اتهامی که نسبت به موطن خود زده با سوءرفتار جنسی، بی آبرویی دیگری را برای کشورش رقم زده است. جالب است همرده های خاطی او در کشور اگر مورد پیگیرد قضایی قرار بگیرند به مدد امپراتوری رسانه ای غرب تبدیل به قهرمان و نخبه و آزادی خواه می شوند.

 

عصر ایران نوشت:

یک پناهجوی ایرانی متهم به آزار جنسی کودکان (پدوفیلی) در آستانه اخراج از بریتانیا قرار گرفت. این فرد در سال ۲۰۱۶ به اتهام دو فقره حمله جنسی مرتبط با کودکان به ۷.۵ سال حبس محکوم شد.

به گزارش ایندیپندنت به نقل از دیلی‌میل، این مجرم جنسی ۴۵ ساله، که ازسوی دادگاه «خطر برای جامعه» توصیف شده؛ مدعی است که چون به مسیحیت گرویده است نمی تواند به ایران بازگردد.

 

سال گذشته، قاضی دادگاه مهاجرت این ادعای او را رد کرد و حکم داد که «پستی» جرایم مشمئزکننده‌اش نشان می‌دهد که مسیحی نیست.

تاکنون شش قاضی این پرونده را بررسی کرده‌اند و قرار است بار دیگر در دادگاه مهاجرت به آن رسیدگی شود.

مدارک دادگاه نشان می‌دهد که این مجرم جنسی در سال ۲۰۱۰ به‌صورت غیرقانونی از ایران به بریتانیا آمد. اولین درخواست پناهندگی او دو ماه بعد از ورودش رد شد‌ــ که به زنجیره‌ای از درخواست‌های تجدیدنظر منجر شد.

شش سال بعد، وقتی منتظر جواب درخواست اقامت دائم بود، به دو فقره حمله جنسی متهم و به ۷.۵ سال حبس محکوم شد.

مدارک دادگاه نشان می‌دهد که جرایم جنسی او مرتبط با کودکان بوده است.

سایر پرونده‌های اخزاج از بریتانیا در این دادگاه عبارت‌اند از یک مرد بنگلادشی ۴۳ ساله که به جرم قتل همسرش به حداقل ۱۲ سال زندان محکوم شده بود، و یک مجرم سومالیایی ۳۷ ساله که به ۱۲ فقره جرم از جمله حمله و سرقت متهم است.

پریتی پاتل، وزیر کشور سابق، پرونده این مجرم جنسی را «هولناک» توصیف کرد و افزود: «کلیسا باید کمک به مجرمان خطرناک و کسانی را که می‌خواهند از سیستم ما سوءاستفاده کنند متوقف کند. این مجرمان خشن باید از زندان مستقیم سوار هواپیما شوند. این انتظاری است که جامعه دارد.»

کلیسای انگلستان می‌گوید که وظیفه‌اش بررسی سوابق پناهجویان نیست.