آرام جانم خوش آمدی

تو اصلا برای خودت نیستی، برای خدایی و برای خلق خدا، متصف به صفات الهی که هستی ذوب در خدایی و انعکاس نور وجودش. تو دیده میشوی برای آنکه خدا دیده شود و هر که خدا را بخواهد تو را می بیند. چنین است که محبوب جهانی هر چند برای خودت نبودی، چنین است که خلائق به رسم حلّت بفنائک در وجود تو حل میشوند تا به وجود خدا برسند.

هر که تو را خواهد باید از خودش بگذرد از تمنیات و دلبستگی های ناتمامش عبور کند، سبکبال شود و تا عرش قدسی حق به پرواز در آید.

تو کشتی نجاتی و چراغ هدایت امت. هر جا ستمدیده ای هست و دلی شکسته نام زیبای تو آرامش دریای طوفان زده خاطرش می شود و لبیک به تو عزم ایستادگی و قیامش می گردد. تو وسیله ای نورانی و عظیم هستی برای نجات امت برای رسیدن به حق.

رحمت الله واسعه هستی و پر و بال معطرت واسطه فیض عفو و کرامت ربوبیت. مربی مردمی و ...نماینده شخصیت خدا هستی. پاسدار مسیر سبز توحیدی و حافظ طریقت رستگاری و نگاه بان صراط مستقیم هدایت و امیدواری.

هر که حسین را دارد ناامید نیست. هر که حسین را بشناسد جهان خدا را جمیل می داند، سختی ها را احلی من العسل دانسته و به جز زیبایی نمی بیند. اگر هدف وصال است و مقصود کمال، هر آن چه در آینه صنع و قضای محبوب است ستودنی و دوست داشتنی است. تولدت مبارک جلوه حسن خدا، ترجمان نیکی پروردگار، سرشت حقیقت عالم، خلاصه عشق و صفا، عصاره مهر و وفا، مرد مردستان حق، الگوی انسانیت و عزت، رهبر نهضت ابدی آزادگی، کشتی نوح شرافت، چراغ پر فروغ هدایت در شب ظلمانی ضلالت. حسین من، افتخار تاریخ بشریت، تجسّم دلدادگی، ترجمان صحیح انسانیت، ختم حیات حسینی مان را جز به شهادت گره نزن. کربلای تو تا ابد لبیک خواه اصحاب غیرت و آزادگی است. ما را به خودت برسان تا به خدا برسیم.

سیاه و سفید!

 

سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا بعد از خروج و انفجار قطار سمی در ایالت اوهایو در تلاش است که محیط را که آغشته به مواد سمی شده پاکسازی کند. این اتفاق تلخ، آثار سوء طبیعی فراوانی داشت، باران سمی بارید، حیوانات بسیاری تلف شدند، مردم محلی مجبور به ترک خانه هایشان شدند و... اما خبری به این مهمی انعکاس چندانی توسط غولهای حاکم رسانه ای دنیا پیدا نکرد.

خدای نکرده خدای نکرده یک همچین اتفاقی با ابعاد کوچکتر در ایران رخ میداد الان حجم وسیعی از رسانه های خارجی و داخلی چه مرثیه ثرایی هایی داشته چه تحلیلهایی در خصوص ناتوانی حاکمیت در اداره امور و ضرورت پناه بردن به دامان غرب ارائه می دادند؟ چه اعصابی از مردم له می شد و چه بمبارانی از یأس و سیاهی بر ذهن مخاطب فرود می آمد؟

کودک و پنگوئن

 

کاش عقل هر چقدر که رشد میکند، دل اما در فضای کودکی باقی بماند. این تصویر چقدر زیبا و دلنشین است. گویا مربوط است به باغ وحشی در لندن 1937.

دل آدم ها اسیر تعلقات و مشغول زرق و برق و گرفتار فراز و نشیبهای زندگی که شود و آلایندگی پیدا کند دیگر با هم نوع خودش هم مهربان نیست. کاش بشود دل را همیشه کودک نگاه داشت، صاف و صادق و صمیمی. دنیا را از چشم کودکی نگریست و جز به زیبایی هایش توجه نکرد.

چندمین بار است از این خبرها میشنوید؟

 

مشهد، منطقه قاسم آباد، پنج بهمن 1401

پارتی مختلط دختران و پسران جوان به بهانه جشن تولد

همراه با کشف حجاب

رقص

مصرف مشروبات الکلی

تا همین جای پرونده را دیدید؟ اگر این خبر پخش شود که مأموران با عوامل این مهمانی برخورد کردند خیلی ها تم روشنفکری برداشته و ننه من غریبم در می آورند که چه کار به کار جوانها دارید؟ بگذارید خوش باشند، حالا جلوی بزن بکوب اینها را بگیرید مشکلات مملکت حل میشود؟ و...

اما ادامه ماجرا را هم بخوانید

محسن پسر سی ساله حاضر در مهمانی که مست شده و از رقص با دختران به وجد آمده بود، دست یکی از آنها را گرفت و به اتاقی کشاند تا مورد تجاوز قرار دهد.

چند نفر از مهمانها خواستند مانع شوند که محسن چاقو کشید یکنفر را کشت و دو نفر را مجروح کرد، موقع فرار صدمه دید و دستگیر شد.

الان چه؟ مأموران کار خوبی کردند که دستگیرشان کردند؟

اسلام با هر آنچه که عقل را زائل کند و مسیر عادی زندگی را به سمت بطالت تغییر دهد و اراده را مسخ کند و شهوات و احساس را بر خرد چیره سازد مخالف است. بفهمیم پیش از آنکه دیر شده باشد.

دیدی که دوباره صبح شد؟!

 

صبح آمده است برای آن که تو بدانی هیچ چیز ماندگار نیست، صبح دوباره می رود تا تو بیاموزی به چیزی دل نبندی.

دنیا محل گذر است و هیچ اتفاقی پایان ماجرا نیست، مرگ هم البته تولدی دوباره است.

صبح آمده است برای آن که بدانی همیشه فرصت شروع هست، همیشه می شود از نو آغاز کرد، انسان پیر نمی شود تا زمانی که نگاهش جوان است و روحش جوینده اتفاقی نو و تحولی طراوت بخش و نشاط آفرین.

صبح آمده است تا تو بدانی هیچ کاره عالمی در دایره صنع و اراده الهی، آن که قادر مطلق است به همه چیز احاطه دارد و تدبیر دارد و می داند دارد چه می کند. غرّه نشو اگر مقام و مال و خدم و حشم داری.تو نمی توانی جلوی شب را بگیری و جلوی آمدن صبح را و تغییر فصل را و... تو بنده ای بیش نیستی و تابنده ای اگر ذهن و دلت را آینه انعکاس نور خالق بی همتا قرار دهی، وگرنه در شب، جا می مانی.

بیا و با صبح طلوع کن. بگذار شب در تو بشکند، بگذار نور حق همیشه در وجودت زبانه بکشد. صبح را ببین و دوباره آغاز کن، دوباره بلند شو، دوباره بایست و راهت را ادامه بده حتی اگر بدانی این راه به شب ختم می شود، به رسم ادب، مشیّت خدا را بپذیر و حرکت کن. بدان که همین چند ساعتی که هستی تا به شب برسی بساط روزی و قسمت و تقدیر خیلی ها در وجودت نهفته است در آمدن و رفتنت، شب هم مأمور خداست، صبح مأمور خداست، آفتاب و ماه و ابر و باد و ... نیز.

تو هم مأمور خدایی بخواهی یا نخواهی، نه صبح هدف است نه شب، من و تو هم محور و هدف نیستیم. هر کدام گوشه ای از نقش زیبای آفرینش هستیم. آمدن و رفتن و بود و نبود ما بی حکمت نیست. به خدا اعتماد کن و در آغوش امن او آرام  گیر. اگر راضی باشی مرضیّ خدا خواهی شد.

صبح می آید و می رود بی آنکه بداند چه نقشی در فرآیند زندگی خلق دارد، ظرف علم و ذهن ما نیز محدود است؛ اما خدا حکیم است و آن چه که داد و آن چه که خواستیم و تلاش کردیم و نرسیدیم را درست و به جا ترسیم کرده است. همین که ما را آفرید، شکر. همین که ما را بدانیم یا نه، وسیله و بازیگری در حیات نامه خلقت پر شکوه خود قرار داد، شکر. دم خدا گرم. همه پستی و بلندی های زندگی فدای یک لبخند رضایت او.

قدّ داماد!

 

نوشته ام قد داماد نه قدر داماد! بعد نیایید دعوا بیفتید چرا قدر عروس خانم ها را ندانسته ای و... قدر و منزلت همه انسانها محترم و محفوظ است.

اما قد داماد

در مواردی از بروز اختلافات خانوادگی بین زوجهای جوان به مسأله جالبی بر خوردم که گفتم با شما هم در میان بگذارم.

گاهی قد پدر زن از داماد بلندتر است. بعضی از این دست پدر خانمها، عرض کردم فقط بعضی از آنها، این فرصت را به زعم خود غنیمت شمرده و برای آن که به دخترشان بفهمانند این مرد جدیدی که وارد زندگی ات شده نمی تواند جای من را بگیرد به بهانه همین تفاوت قد اقدام به تحقیر داماد بی نوا می نمایند.

گاهی که قد پدر زن ها کوتاه تر است، بعضی هایشان در فرصتی مناسب کاری میکنند داماد بنده خدا سر موضوعی خیط شود و بعد به رخش بکشند که فکر کردی قدت بلندتر است از ما سرتری؟!

بعضی خانمها هم با کمال تأسف بلندتر یا کوتاه تر بودن قد داماد نسبت به پدر بزرگوار را در جانبداری از پدر، بهانه ای برای شروع نزاع و رقم زدن خاطره ای بد در امور خانواده قرار می دهند.

گاهی قد داماد از پدر زن بلندتر است. بعضی دامادها، عرض کردم بعضی دامادها، متأسفانه رعایت بزرگتری و کوچکتری را نکرده و جلوی چشم همسر یا هر فرصتی اقدام به تحقیر پدر زن میکنند. یا ممکن است داماد کوتاه تر باشد و...

خلاصه؛ الان نمیخواهم بگویم موقع ازدواج دقت کنید تفاوت فاحشی در میزان قد و بالای شاه داماد و پدر زن وجود نداشه باشد، نه؛ چون خیلی ها هم هستند اصلا به این تفاوت ها اهمیت نمی دهند و زندگی شان را به خاطر چنین مسائل پیش پا افتاده ای تلخ نمی کنند. البته بعضی مشاوران هم نظرشان بر این است که حتما باید قرابتی در قد و وزن بین خانواده های عروس و داماد وجود داشته باشد و...

در این خصوص نظری ندارم؛ اما آنچه را می خواهم مورد تأکید قرار بدهم، انسان بودن و شخصیت داشتن انسان هاست. دو زار فرهنگ داشته باشیم و زندگی شیرین خود را به هر بهانه ای تلخ و ناخوشایند نسازیم. قدر و منزلت انسانها را به قد و قامتشان گره نزنیم.

قیمت مردانگی!

 

 

به این دو عکس نگاه کنید چقدر حقیرانه است. چشمان ملتمس زلنسکی به بایدن را ببینید چگونه زار می زند او را از منجلاب جنگ بیرون بکشد. اوکراین در سایه حمایت غرب، غرق در مدرن ترین تسلیحات جنگی و انواع کمکهای خدماتی و درمانی و اقتصادی و ... ست؛ رییس جمهورش اینگونه حقیرانه و ذلیلانه ایستاده.

چهارده هزار کیلومتر از خاک ایران توسط دشمن بعثی اشغال شده بود دشمنی که حمایت کامل ابرقدرتهای وقت را پشتوانه خود داشت، ایرانی که تازه انقلاب کرده بود، نظامش نوپا بود، ارتشش دچار تصفیه داخلی شده بود، تحریم اقتصادی و نظامی و سیاسی داشت حتی سیم خاردار به او نمی دادند، مردمش مردانه ایستادند و مسئولانش جلوی هیچ مستکبری سر خم نکردند.

از بزرگترین دستاوردهای جمهوری اسلامی قیچی شدن دست قدرتهای بیگانه بود. گذشت آن زمانی که شرق و غرب برای کشورمان تصمیم میگرفتند و منابع کشور را بین خودشان تقسیم می کردند، روسای سه کشور بیگانه بی اطلاع شاه ایران در ایران قرار ملاقات می گذاشتند، هر جا را ابرقدرتها اراده میکردند از وطن جدا می ساختندو ... عزت و شرافت بالاترین نعمت برای یک ملت است.

دوباره نگاه کنید!

 

مثل این خانم معلم بلاگر قائمشهری یکی و دوتا نیست. اصلا بحث انقلابی و غیرانقلابی بودن را نمیخواهم مطرح کنم. بحث گزینش و نظارت است، اینکه هر چیزی باید سر جای خودش باشد. کسانی که حتی به هویت ملی و محلی خود هم وفادار نیستند چگونه میتوانند زمامدار امور مردم و وفادار به هنجارهای جامعه باشند؟ چقدر معلم هایی سراغ دارید که تعهدی نسبت به مسئولیتی که بر دوش گرفته اند ندارند؟ بهترین اقدام را تیم نساجی انجام داد که البته پا پس کشید و عقب نشست. جای چنین افرادی در محیطهای باشگاهی و حتی در قامت لیدر تماشاچیان فوتبال است نه نهادی مثل آموزش و پرورش که به طور مستقیم با هویت جامعه سر و کار دارد.

آن مامور انتظامی کرمانشاه را یادتان هست؟ ریش هم داشت. می گفت اصلا قانونی برای برخورد با بدحجابی نداریم! مانند او چند نفر دیگر وجود دارند؟ مانند آن مأموری که به طلبه ناهی از منکر در قم دستبند زد و برخورد زننده اش باعث بیماری قلبی وی گردید چند تای دیگر داریم؟ چندبار دیده ایم مامور پلیس فتا اگر انتقاد یک بسیجی را نسبت به مدیر رده پایین دولتی ببیند گزارش تشویش اذهان عموم رد میکند اما وقتی تخریب و تهدید انقلاب و اسلام را از بعضی بلاگرهای کژاندیش ببیند به روی مبارک خود نمی آورد؟

چند بار پیش آمده برای کاری به اداره ای بروید و احساس کنید کارمندهای محترم، حضور شما را مخل آرامش و گپ و گفت و گعده خود با همکاران دانسته و زود میخواهند با امروز و فردا کردن دست به سرتان کنند؟

من این حس را در اداراتی مثل فرهنگ و ارشاد و ثبت اسناد و ... تجربه کرده ام.

در مراجعه به بانک چقدر احساس حقارت کردید وقتی دیدید هر که سرمایه دارتر است بیشتر احترام میبیند و خدمات بیشتر و راحت تری دریافت می کند؟ چرا کسی به فکر ترمیم این حفره های فرصت سوز و براندازی موریانه وار نیست؟

حقیقت انقلاب اسلامی عمل به عدالت اجتماعی بود، چنانکه رهبر فرزانه انقلاب نیز فرمود مشروعیت مسئولان بسته به اجرای عدالت است.

از بالاترین شئون عدالت، خدمت به مردم، امانت داری و ایجاد بستر لازم برای رشد و تعالی ملت است.

نظام اسلامی، هم در مرحله سیاستگذاری و هم در مرحله اجرا نیازمند بازنگری و نظارت جدی بر میزان تطابق رویکردها و عملکردها با معیارهای دین و شعائر و اهداف انقلاب تمدن ساز اسلام است. اگر قرار باشد به صرف شب را به روز رساندن و روز را به شب رساندن و گذر ایام دلخوش باشیم؛ نظام دیوانسالار، نظام حق ولایت را به حاشیه رانده و اعتماد جامعه نسبت به سلامت و اعتبار و حقانیت حاکمیت دین را تحت الشعاع قرار می دهد. بدون تعارف باید گفت ادارات ما هنوز اسلامی نشده اند.

پدری فرزند ده ماهه اش را کشت!

 

اسلام میگوید گرسنه نمان اما به اندازه بخور نه در حدی که سیر شوی، درست راه برو بدون تکبر، نه تند راه برو نه یواش، ظلم نکن و ظلم را نپذیر، لباسی که تو را انگشت نما کند نپوش، زیاد سخن نگو، بلند حرف نزن، خودت را با درد دل کردن کوچک نکن، لباست پاره نباشد، لباس فاخر گران قیمت نپوش و دنبال تبرج نباش، زیاد نخند، غمگین و عبوس نباش، عصبانی هستی حرف نزن، به اندازه بخواب، افراط و تفریط جائز نیست، آن موسیقی که تو را از حالت عادی زندگی خارج میکند گوش نده، آن ماده و مشروبی که تو را از حالت تعادل خارج میکند کوفت نکن، اسلام دین اعتدال است، دین زندگی است می گوید انسان باید با شخصیت باشد، عقل انسان نباید زائل شود.

سخن حق دین را برای چندمین بار در ذهنم مرور کردم وقتی برای چندمین بار حادثه ای تاسف بار در صفحه جراید خواندم که انسان منهای عقل را حیوانی درنده خود و پست نشان میداد.

پلیس شرق تهران گزارش داد مردی معتاد که بر اثر مصرف مواد مخدر تعادل نداشت طفل ده ماهه بی زبانش را صرفا بابت اینکه زیاد گریه می کرد آنقدر مورد ضرب و شتم قرار داد تا کشته شد.

خوی اصیل ایرانی!

 

گاهی فقط به پز دادن و ژست گرفتن اکتفا می کنیم. ادعایمان میشود آنقدر متمدن هستیم که شعر سعدی شیرازمان بر سر در سازمان ملل نقش بسته: بنی آدم اعضای یک دیگرند... بعد باران که می آید داد میزنیم فقط دربست، ارباب رجوع که می آید امروز و فردا میکنیم، ماشین می آورند برای تعمیر یک ایراد اضافه میگذاریم رویش، بیمار می آید مطب، قرار مجدد تنظیم می کنیم و... بین ادعا و عمل گاه فاصله بسیار است. به خودمان رحم نمی کنیم چه برسد مردم سایر نقاط عالم، داد و بیداد داریم که چرا به گرسنگان آفریقا و ایتام یمن و آوارگان فلسطین آب و غذا می رسانید.

این اما تعریف همه مردم ایران نیست. آنهایی که از فرهنگ و تمدن اصیل خود فاصله گرفته و اسیر نفس و مسابقه زر و تبعیت از فرهنگ غرب شده اند اینگونه اند و الا ایرانی راستین، مسلمان باشد یا به هر کیشی، حواسش به همه محرومان و مظلومان عالم هست دلش برای بشریت می تپد. یک جلوه اش را امروز بچه های زلزله زده شهرستان خوی به نمایش گذاشتند در ابراز همدردی با کودکان زلزله زده سوریه و ترکیه.

هژمونی نظام سرمایه داری و تضعیف ملتهای مستقل

 

از قرن ششم هجری به بعد با بی خیالی و بی عرضگی حکام اسلامی و خیزش جهان مسیحیت، دوران افول تمدن اسلامی آغاز گشت و سرآمدی آن به زوال گرایید.

اندیشه سید جمال و دانشمندانی چون شهید صدر و در نهایت، انقلاب جهانی خمینی کبیر، تلنگری برای احیای مجدد تمدن اسلامی بود. در این راستا سخنان روز گذشته دبیرکل جنبش انصار الله، انعکاسی از تفکر والای اتحاد دینی و شکل گیری امت جهانی اسلام به منظور بازیابی توان و قدرت تمدنی و اصلاح گرایانه منبعث از مکتب وحی شمرده میشود. 

الحوثی با اشاره به ترور دانشمندان ایرانی، شمایی از نبرد تمدنی غرب به منظور انزوا و سرشکستگی امت مسقل اسلامی را توصیف نموده و ضرورت خودآگاهی مسلمین در جهت حفظ کرامت انسانی و حرکت به سمت تعالی جامعه دینی را گوشزد می نماید:

سید عبدالملک بدرالدین الحوثی دبیرکل جنبش انصار الله یمن در سخنرانی به مناسبت سالگرد شهادت سید حسین بدرالدین الحوثی بنیانگذار و رهبر پیشین این جنبش گفت: آمریکایی‌ها هزاران دانشمند و دانشگاهی را در بخش صنایع ایران، عراق و بسیاری از کشورهای دیگر هدف قرار دادند.

الحوثی در ادامه افزود: آمریکایی‌ها مایلند که امت ما دانشی را که به پیشرفت آن کمک می‌کند، در اختیار نداشته باشد و مزدورانی را پرورش می‌دهند تا اذهان امت ما را به کار بگیرند تا برای آنها کار کنند. آمریکا تلاش می‌کند تا توانایی‌های دفاعی کشورهای ما را از بین ببرند، همانطور که در یمن قبل از انقلاب ۲۱ سپتامبر اتفاق افتاد.

وی تأکید کرد: آمریکایی‌ها برای ضربه زدن به پروژه‌های نهضت محور در امت ما تلاش می‌کنند، آنگونه که در لبنان، فلسطین، عراق، سوریه و ایران مشاهده می‌کنیم. در عوض آمریکایی‌ها از رژیم‌های دیکتاتوری مانند رژیم‌های سعودی و اماراتی و رژیم آل خلیفه در بحرین که مردم خود را سرکوب می‌کنند، حمایت می‌کنند.

دبیرکل انصارالله تأکید کرد: امت ما به لحاظ اقتصادی در رنج هستند و آمریکایی‌ها نقش عمده‌ای در این رنج دارند. دشمنان امت در تلاشند تا کشور ما را از ثروت‌های مهم خود و استخراج و استفاده از آن محروم کنند. آمریکایی‌ها تلاش می‌کنند از طریق دلار، ثروت ملت‌ها را کنترل کنند و به پول ملی آنها ضربه بزنند و وضعیت اقتصادی آنها را تحت تأثیر قرار دهند. عربستان سعودی و کشورهای حاشیه خلیج فارس نیز با پیوند دادن دلار به نفت به منظور پذیرش آن به عنوان یک ارز جهانی، به آمریکا خدمت کردند. آمریکایی‌ها و غرب خواهان باز ماندن بازارهای عربی و اسلامی به روی محصولات آمریکایی و اسرائیلی هستند که باید توسط ما تحریم شوند.

الحوثی خاطرنشان کرد: آمریکایی‌ها و غربی‌ها نفت و منابع معدنی کشورها را با روش‌های مستقیم یا از طریق عوامل و مزدوران خود و به قیمت رنج مردم می‌دزدند. آمریکایی‌ها با مسدود کردن دارایی‌های کشورها از طریق تحریم‌ها، سرمایه‌های کشورها را تصاحب می‌کنند و این اتفاق برای بسیاری از کشورها از جمله یمن رخ داد.

وی تصریح کرد: سپرده گذاری در بانک‌های آمریکا اشتباه فاحشی است و اگر امت ما آگاهی قرآنی داشته باشند، هرگز در بانک‌های آمریکایی سپرده گذاری نمی‌کنند. آمریکا برای باج گیری مالی از امت از طریق هر مشکل یا موضوعی که خود در پشت آن قرار دارند، تلاش می‌کنند؛ مانند پرونده لاکربی که با آن علیه لیبی سیاه نمایی کردند. در لبنان نیز به دلیل ضربه زدن به واحد پول محلی فاجعه‌ای رخ داد و بیشتر کشورها از شرایط مشابه متضرر شده‌اند.

سرگشاده با اژه ای

 

بسم الله الرحمن الرحیم
حجت‌الاسلام و المسلمین، جناب آقای اژه‌ای
ریاست محترم قوه‌ی قضائیه
سلام علیکم
یک روز پس از سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، وحید اشتری، فعال عدالت‌خواه، برای اجرای حکم حبس به شعبه‌ی اجرای احکام دادسرای عمومی و انقلاب تهران فراخوانده شد. تقارن عفو چند ده‌ هزار نفری محکومان با احضار آقای اشتری جهت اجرای احکامی که در روند صدور آن‌ها نیز ابهاماتی وجود دارد، تلخ و دلسردکننده است.
برخی امضاکنندگان این نامه، چه بسا با بخش زیادی از مواضع و کنش‌های سیاسی آقای اشتری همراه نباشند، اما همگی چنین برخوردی با یک فعال اجتماعی را به دور از مصالح جامعه دانسته و با آن مخالف هستند. چنین برخوردی ممکن است با دلسرد و بدبین کردن بخش‌هایی از جوانان و دانشجویان علاقه‌مند به انقلاب، جایگاه رفیع دستگاه عدلیه را در نظر آنان مخدوش کند.
بنابراین امضاکنندگان درخواست دارند که اجرای احکام وحید اشتری از طریق درخواست عفو یا تجویز اعاده‌ی دادرسی توسط جناب‌عالی متوقف شود.

والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته
توضیح: فهرست امضاکنندگان به پیوست تقدیم می‌شود.

فهرست امضاکنندگان:
1-حجت‌الاسلام و المسلمین قنبریان؛ خطیب و استاد حوزه
2- سید مجید امامی؛ دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور
3- روح‌الله ایزدخواه؛ نماینده‌ی مجلس شورای اسلامی
4- سینا کلهر؛ معاون وزیر وزرش و جوانان
5- وحید یامین‌پور؛ معاون وزیر ورزش و جوانان
6- محمدمهدی دادمان؛ رئیس حوزه‌ی هنری انقلاب اسلامی
7-  محمدحسن روزی‌طلب؛ مدیرمسئول روزنامه‌ی ایران
8- حامد بامروت‌نژاد؛ مدیر شبکه‌ی دو سیمای جمهوری اسلامی ایران
9- حجت‌الاسلام و المسلمین جلیل محبی؛ دبیر سابق ستاد امر به معروف و نهی از منکر
10- سجاد صفارهرندی؛ رئیس پژوهشکده‎ی فرهنگ و هنر اسلامی
11- حجت‌الاسلام و المسلمین سیدعلی موسوی؛ رئیس پژوهشکده‌ی تبلیغ و مطالعات اسلامی
12- میثم مهدیار؛ استاد دانشگاه و معاون پژوهشی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات
13- حجت‌الاسلام و المسلمین مجتبی نامخواه؛ دبیر کارگروه اجتماعی پژوهشکده‌ی تبلیغ و مطالعات اسلامی
14- علی‌محمد مؤدب؛ مدیرعامل مؤسسه‌ی شهرستان ادب
15- علی جعفری؛ قائم‌مقام سازمان راهداری وزارت راه و شهرسازی
16- مسعود براتی؛ معاون سازمان سرمایه‌گذاری ایران
17- مسعود ملکی؛ مدیر مدرسه‌ی سینمایی ماه
18- رضا جوهرچی؛ تهیه‌کننده و فعال رسانه‌ای
19- امین سلیمی؛ مدیر بخش چندرسانه‌ای خبرگزاری ایرنا
20- امیرحسین ثابتی؛ فعال سیاسی
21- سیدحسین شهرستانی؛ معاون پژوهشی پژوهشکده‌ی فرهنگ و هنر اسلامی
22- مصطفی زالی؛ استاد دانشگاه تهران
23- مجید سلیمانی؛ استاد دانشگاه تهران
24- حجت‌الاسلام و المسلمین مجتبی عرب؛ رئیس بنیاد نهضت سازمان تبلیغات اسلامی
25- حجت‌الاسلام و المسلمین سیدسعید لواسانی؛ امام جمعه‌ی سابق لواسانات
26- مهدی مهرپور؛ کارشناس اقتصادی و سردبیر پایگاه خبری- تحلیلی «نود اقتصادی»
27- علیرضا مهری؛ سردبیر پایگاه خبری- تحلیلی «نسیم‌آنلاین»
28- محمدعلی فراهانی؛ رئیس امور پژوهش‌های حقوقی معاونت حقوقی ریاست‌جمهوری
29- حسین درودیان؛ اقتصاددان
30- حامد نیکونهاد؛ استاد دانشگاه و وکیل پایه یک دادگستری
31- میلاد گودرزی؛ فعال رسانه‌ای عضو کمیته‌ی سلامت اداری وزارت اقتصاد
32- محمدمهدی سیار؛ شاعر و استاد دانشگاه
33- میلاد عرفان‌پور؛ شاعر و رئیس مرکز موسیقی حوزه‌ی هنری انقلاب اسلامی
34- محمدمحسن فیضی‌پور؛ سردبیر خبرگزاری «دانشجو»
35- محمدرضا وحیدزاده؛ شاعر و نویسنده
36- مرتضی کیا؛ فعال سیاسی
37- سیدعلی سیدان؛ سردبیر مجله‌ی سوره
38- پژمان عرب؛ سردبیر نشریه‌ی «روایت پیشرفت»
39- سیدیزدان حبیبی؛ سردبیر رسانه‌ی «ازما»
40- حامد هادیان؛ فعال رسانه‌ای
41- علیرضا معادی؛ فعال فرهنگی
42- احمدرضا بلیغ؛ فعال رسانه‌ای و پژوهشگر اجتماعی
43- میثم رمضانعلی؛ فعال رسانه‌ای
44- جواد شیخ‌الاسلامی؛ شاعر و فعال فرهنگی
45- حجت‌الاسلام و المسلمین علی محمدی؛ رئیس مؤسسه‌ی پژوهشی معنا
46- فرهاد بیضایی؛ کارشناس اقتصادی

من و تو کی مبعوث می شویم؟

بعثت برای ما روز جشن است. نبی خدا، راه درست زندگی را به بشریت آموخت و باب هدایت امت را گشود.

اما پیامبر، پدرش درآمد. عذر میخواهم بابت این تعبیرم. قرار است در سطح خودمان حرف بزنیم و الّا ما کجا و درک ساحت قدسی پیامبر رحمت و نگین حلقه نبوت کجا؟

بنده خدا وقتی به خانه آمد، فشارش افتاد، ضعف کرد و از خدیجه خواست او را با ملحفه ای بپوشاند. بار فشار این مسئولیت، کمر کوه را خم میکند. لَوْ أَنْزَلْنَا هَٰذَا الْقُرْآنَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَرَأَیْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْیَةِ اللَّه

محمد، جوان خوشگل و خوش تیپ مکه، امین مردم کوی و بازار، مومن دین حنیف ابراهیم، در زمره جوانمردان شهر، معتبر به خاندان بزرگ و شهیر عرب، همسری مایه دار هم دارد که تا آخر عمرش بنشیند گوشه ای و بخورد و بخوابد برایش کافی است.

جوان سر به راهی بود. دنبال عیش و نوش که نرفت آنهم در دوره ای که نوزادان را گاه از نظر تشابه صوری به مردی نسبت می دادند و طوق پدری به گردنش می انداختند.

خوب، همین قدر کافی نیست؟ جوانی سالم باشی، موحّد باشی، معتبر و بی حاشیه باشی، آسه بیایی، آسه بروی، کار به کار کسی نداشته باشی، دیگران هم با اینکه میدانند تو بر آیین شرکشان نبوده و خدایان سنگی و چوبی شان را باور نداری باز هم کاری به کارت نداشته باشند. زن پولدار هم که داری، یعنی هم دنیایت تأمین است، هم آخرتت. خدا که آن طرف با آدم بی گناه کاری ندارد؛

اما

یا اهل المدّثّر، قم فانذر

بار گرانی بر دوش تو، انسان موحّد هدایت جوی کمال گرا نهاده شده است. فکر کرده ای راهت از دیگران سوا باشد، مسیر باطل را نروی، همین برایت کافی است و مسئولیتی بر عهده ات نیست؟ رفاه جویی و راحت طلبی در مرام اهل حق جایی ندارد.

رسالت، ریاست نیست. دردسر دارد. اول از همه بستگان و قوم و قبیله ات دورت خط می کشند. فحش می شنوی، تهمت می خوری، سنگ و زباله نثارت می کنند، فرزندانت در نسلهای بعد هم روز خوش را نمی بینند، اما

قم فانذر

همان خدایی که گفت اقراء باسم ربک؛ دقایقی بعد میگوید برخیز و انذار کن که علم، مسئولیت آور است. اصلا عالم بی عمل، جاهلی مدعی و شیادی منافق است. اگر خوب حرف میزنی و خوب مینویسی باید خوب هم عمل کنی و دیگران را به سمت خوبی ها دعوت کنی.

برخیز محمد، تو محمود خدا و خلق مومن خدایی، تو از آل ابراهیم و ادامه خط نوح و داوود و سلیمان و موسی و عیسایی، از تبار نیکان ستایش شده روزگاری، پورِ احمدی تو. قرار است طبیب دوّار امت باشی، پزشکی که دردهای پنهان و آشکار و ظلمت و گمراهی تنیده در روح و جان مردم را درمان میکند.

سنگ و چوب و فحش و تهمت می خوری، آرامش را از تو سلب میکنند، بدان که دوران انزوا و خودسازی و تفرّد به سر آمد. برای طرد شدن، اخراج و تبعید و حصر و فقر، آماده شو. دین خدا برای جامعه است. نمی توانی موحّد باشی و جهالت زمانه را ببینی و سکوت پیشه کنی، نمی توانی مومن راستین باشی و برای اصلاح جامعه، جهاد نکنی. اصلا دین داری منهای جهاد، چیزی جز طنز نیست. پوسته ای است بی محتوا، اسلام دین زندگی است، دین عدالت و هدایت و صداقت و امنیت است.

من و تو قرار است کی مبعوث شویم؟ پیرو دین محمد، آرام و قرار ندارد. دغدغه خلق، خواب و خوراکش را بر هم میزند. جور زمانه را بر نمی تابد. در برابر جبهه باطل سکوت نمیکند. گمراهی عوام و غفلت خواص را تاب نمی آورد. برای حرف حق، هزینه می دهد. برای قدم برداشتن در راه خدا معطل پول و پست نمی ماند.

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ یَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ أُولَئِکَ هُمُ الصَّادِقُونَ

اگر ادعای ایمان داری و خودت را پیرو خدا و پیامبر میدانی، به خاطر منافعت دچار تردید نمیشوی، با مال و جانت در راه خدا به زحمت می افتی، آن وقت است که معلوم می شود راست گفته ای.

 

به یاد شما هم بودم

 

امروز مردم قم و زواری که از نقاط دور و نزدیک به این شهر آمده بودند برای تسلیت به خانم، سنگ تمام گذاشتند.

همه ایران مملکت موسی بن جعفر است. امام رضا در مشهد، معصومه خانم در قم، شاه چراغ در شیراز، سبزه قبا در دزفول و... جای جای ایران زیر پرچم حاکمیت خانواده موسی بن جعفر است.

از روزهای قبل، دوستان مختلفی تماس گرفته و درخواست زیارت نیابتی داشتند. این کمترین البته لایق زیارت از طرف آن عزیزان نیست اما امروز در دسته عزا، به یاد تک تک برادران و خواهرانی بودم که سفارش کرده بودند و نیز به یاد دوستانی که میدانم دلشان برای زیارت بانو لک زده است، به خصوص عزیز بزرگواری که تاج سر من است و آرزوی توفیق بیشتر در امور زندگی اش را دارم.

امیدوارم به لطف و کرامت حضرت باب الحوائج و جایگاه دختر دردانه اش، همه مومنین از درگاه لطف اهل بیت پر نصیب مانده و مشکلات ریز و درشتشان در مسیر کمال و قرب الهی هر چه زودتر برطرف شود. بزرگترین سرمایه ما همین دعا و اتصال به خاندان کرامت است و چشم امیدمان به لطف و آبرو داری آنان در دنیا و آخرت گره خورده است. خدا دل همه تان را شاد کند.

نمونه ای از سیاست بازی کثیف

 

📸 عباس عبدی: خدا را هم قربانی این رویکرد دینی می‌کنند!

 🔹جنتی: «هرگاه دشمنان خواستند برای نظام مشکلی ایجاد کنند، خداوند اجازه نداد.»

🔹 آیا نتیجه می‌گیرید که مشکلات موجود یا مشکلات احتمالی بعدی با اجازه خداوند است و مسئولیتی متوجه شما نیست؟ 

✅️ @akhbare_fouri

 

در ادبیات دینی مان آموخته ایم که هر چه خیر و خوبی است را از لطف خدا بدانیم و هر چه شکست و تلخ کامی است را به پای خودمان بنویسیم. هر وقت موفقیتی حاصل شد با نظر و کرامت الهی بوده و هر جا ضربه خوردیم و ضعف داشتیم به خاطر کم کاری و سوءرفتار خودمان بوده است.

اینها را عباس عبدی هم که از خودش از فعالین نخستین عرصه انقلاب بوده بهتر میداند که قرار نیست کسی مشکلات را به گردن خدا بیندازد؛ اما باز هم اصرار دارد در قالب طعنه و شبهه اقدام به تخریب اذهان و نفرت پراکنی نماید.

جالب اینجاست در ماههای اخیر با شروع اغتشاشات، عباس عبدی از جمله چهره هایی بوده که هر روز با مصاحبه و نوشتار و... تلاش در ماهیگیری از این آب گل آلود به نفع جریان کژاندیش و غربگرا داشته و عجیب است که سایتها و کانالهای خبری مرتبط با علی لاریجانی و محسن رضایی هم اهتمام ویژه ای در پوشش رسانه ای به این چهره عقده ای نظام داشته و دارند. 

استخوانهایی که برای اسلام خرد شد

لگدی که به در خانه وحی کوفته شد بسیار محکم بود. آه از نهاد دخت نبی به آسمان برخاست. استخوان سینه مادر خرد شد.

سمّ ستوران کفر بر پیکر مطهر اباعبدالله، خاک کربلا را با سینه دردانه زهرا و زینت دوش رسول الله عجین و تا ابد متبرک ساخت.

ساق پای موسی بن جعفر از فشار غل و زنجیر، خرد شد.

 بدن نازنین سید حسین علم الهدی زیر شنی تانک یزیدیان زمان به خاک هویزه چسبید.

استخوان سید روح الله عمادی در جنوب شهر حلب خرد شد و دستش از پیکر جدا افتاد.

قفسه سینه سید روح الله عجمیان در جوار بهشت سکینه با ضربات مکرر اشرار شکست.

....

پرچم حق اما همچنان برافراشته مانده است. تقدس هدف والای دین در نجات بشر و نیل به کمال الهی، آنقدری می ارزد که استخوانهای اولاد نبی در جفای ظلمه دوران، خرد و شکسته شود. درخت تناور اسلام، خون آورد بدنهای تکه تکه و فرقهای شکافته و چشمهای سرخ و دلهای شکسته و در غم نشسته است؛ مفت به دست نیامده که مفت از دست برود.

 

افزایش نگران کننده مهاجرت جنوبی ها به شمال

 

همشهری آنلاین به نقل از دبیر بخش مهاجرت‌های اجباری رصدخانه مهاجرت ایران نوشت که حجم عظیمی از مهاجرت ساکنان شهرهای جنوبی کشور به خصوص خوزستان به شمال کشور در حال رقم خوردن است. مسئول مربوطه البته شرایط اقلیمی را دلیل پر رنگی این اتفاق برشمرد و از این بابت اظهار نگرانی کرد.

اما نباید فراموش کرد علاوه بر شرایط اقلیمی، وضعیت امکانات زندگی نیز در بعضی استانهای مرزی شرایط مطلوبی ندارد.

یک اشاره ظریفی هم به حس تنوع طلبی بعضی مردم کشور باید داشت. مثلا بارها مشاهده شده جوانانی اعم از دختر یا پسر از ساکنان مناطق مرکزی یا جنوبی کشور تمایل به ازدواج با همسری از اهالی شمال دارند. گویا علت این گرایش علاوه بر خوی محبت و صفای باطنی اهالی شمال، در میل به داشتن جای پا در مناطق خوش و آب هوا هم ریشه دارد. 

حالا از این نکته که بگذریم یک مقوله فرهنگی را هم مسئولان ذی ربط باید مدنظر قرار دهند. بارها در بیان و نوشتار بسیاری از مردم مناطق مرزی به خصوص همین خوزستانی های عزیز دیده شده که احساس عقب ماندگی نسبت به مردم سایر نقاط کشور دارند. بخشی از این دوستان تصور میکنند همه مردم شهرهای مرکزی و شمالی و ... به بهترین امکانات مادی دسترسی دارند و فقط آنها هستند که از دایره رقابت بر سر کسب و معاش جا مانده اند. 

ملی شدن شبکه های استانی تا حد بسیاری میتواند در حفظ هویت بومی مردم مناطق مرزی و از بین رفتن بعضی خود تحقیری های اجتماعی و فرهنگی موثر باشد.

با شخصیت باش!

 

بالاترین سرمایه انسان، شخصیت اوست. مواطب باشیم شخصیتمان به راحتی لگد مال نشود. لااقل خودمان با دست خودمان در معرض وهن شخصیت قرار نگیریم. کاری نکنیم تحقیر شویم. کسی که لایق محبت نیست و همیشه طلبکار است را از زندگی خود حذف کنیم. جایی مهمان میشوید و احترامتان را نگه نمیدارند زود برخیزید و آنجا را ترک کنید. کسی که دنبال بهره گیری و استثمار است را رها کنید و فاصله بگیرید. از آدم بی ادب دوری کنید.

اهل بیت بالاترین و سخت ترین مشکلات و مصائب را در کربلا و روز عاشورا تحمل کردند اما وقتی از امام سجاد علیه السلام درباره سخت ترین قسمت این ماجرا سوال میکنند سه بار از سر درد می گوید: الشام الشام الشام.

علتش را هم خود امام توضیح میدهد. آنها را در بازارها چرخاندند و مورد تمسخر قرار دادند و از فراز بام بر سر و صورتشان زباله ریختند و...

روح مومن مهمتر از جسم اوست. همه مرارتهای دشوار روز عاشورا به اندازه تحقیر و وهن به شخصیت اسرا در شام نبود. بر خلاف عده ای که حاضرند برای چند روز زندگی بهتر و لذت ظاهری بیشتر تن به هر حقارتی بدهند، مومن با شخصیت است و نمی گذارد روح و هویتش مورد هجمه و آسیب قرار بگیرد. هیهات منّا الذله، یک استراتژی تعطیل ناپذیر است.

بد و بدک!

 

صبح برفی روز دوشنبه، اول وقت برای کار بانکی به خیابان بلوار امین قم رفته بودم. پیاده رو، آنجاهایی که موزاییک بود حالت سُر داشت. سنگین و روی سینه پا راه می رفتم. یکجایی ناغافل پایم لغزید اما تعادل خودم را حفظ کردم و زمین نیفتادم. همین باعث شد چند لحظه ای توقف کنم و دوباره به مسیرم ادامه دهم. چند قدم که رفتم صدای قرچ قروچی را شنیدم. بالای سرم را نگاه کردم. یک متری مانده بود برسم به درختی که شاخه اش از سرما و فشار سنگینی برف، ترک خورده بود و ناگهان شکست و روی زمین افتاد. یک نفر آنطرف تر بود ایستاد، خندید و گفت شانس آوردی.

از شاخه شکسته عکس گرفتم یادگاری نگه دارم. اندازه ای نبود که اگر بالای سرم بیفتد اتفاق بدی رقم بزند هر چند خاطره بدی می شد. به هر حال اگر آن سر خوردن نبود قطعا این شاخه روی سرم می افتاد. گاهی یک اتفاق بد مانع از وقوع اتفاق بدتر است.

باز هم زن مطلقه، باز هم پول و جنایت!

 

روزنامه ایران در گزارشی خبر از صدور حکم اعدام برای قاتل یک زن سی و اندی ساله مطلقه در تهران داد.

مرد جوان متأهل دارای ارتباط پنهانی با زن مطلقه بود که در نهایت بخاطر تقاضای 40 میلیون تومان پول از سوی زن و اختلاف سر این ماجرا دست به قتل او زد و مدتی بعد دستگیر شد.

ماجراهای مشابه این اتفاق بارها در نقاط مختلف کشور رخ داده و بر صفحات حوادث جراید نقش بسته است.

بعضی از مردهای متأهل در فضای مجازی یا واقعی از سر هوسرانی دنبال ارتباط با زنان مطلقه هستند و بعضی از زنهای مطلقه نیز نگاهشان به مردان متأهل یا بخاطر سرک کشیدن در زندگی خصوصی آنهاست و یا تمنای پول به بهانه قرض و بخشش که در نهایت به دعوایی خسارت بار ختم میشود.

ضمن احترام به قاطبه مردان پاک و نجیب و اکثریت بانوان محترم مطلقه و با شخصیت ایرانی، تکثر وقوع طلاق در جامعه منشأ رویدادهای تلخ اجتماعی و فرهنگی متعددی است که برای دفع و حل آن چاره ای جدی و همه جانبه باید اندیشید.