دوباره نگاه کنید!
مثل این خانم معلم بلاگر قائمشهری یکی و دوتا نیست. اصلا بحث انقلابی و غیرانقلابی بودن را نمیخواهم مطرح کنم. بحث گزینش و نظارت است، اینکه هر چیزی باید سر جای خودش باشد. کسانی که حتی به هویت ملی و محلی خود هم وفادار نیستند چگونه میتوانند زمامدار امور مردم و وفادار به هنجارهای جامعه باشند؟ چقدر معلم هایی سراغ دارید که تعهدی نسبت به مسئولیتی که بر دوش گرفته اند ندارند؟ بهترین اقدام را تیم نساجی انجام داد که البته پا پس کشید و عقب نشست. جای چنین افرادی در محیطهای باشگاهی و حتی در قامت لیدر تماشاچیان فوتبال است نه نهادی مثل آموزش و پرورش که به طور مستقیم با هویت جامعه سر و کار دارد.
آن مامور انتظامی کرمانشاه را یادتان هست؟ ریش هم داشت. می گفت اصلا قانونی برای برخورد با بدحجابی نداریم! مانند او چند نفر دیگر وجود دارند؟ مانند آن مأموری که به طلبه ناهی از منکر در قم دستبند زد و برخورد زننده اش باعث بیماری قلبی وی گردید چند تای دیگر داریم؟ چندبار دیده ایم مامور پلیس فتا اگر انتقاد یک بسیجی را نسبت به مدیر رده پایین دولتی ببیند گزارش تشویش اذهان عموم رد میکند اما وقتی تخریب و تهدید انقلاب و اسلام را از بعضی بلاگرهای کژاندیش ببیند به روی مبارک خود نمی آورد؟
چند بار پیش آمده برای کاری به اداره ای بروید و احساس کنید کارمندهای محترم، حضور شما را مخل آرامش و گپ و گفت و گعده خود با همکاران دانسته و زود میخواهند با امروز و فردا کردن دست به سرتان کنند؟
من این حس را در اداراتی مثل فرهنگ و ارشاد و ثبت اسناد و ... تجربه کرده ام.
در مراجعه به بانک چقدر احساس حقارت کردید وقتی دیدید هر که سرمایه دارتر است بیشتر احترام میبیند و خدمات بیشتر و راحت تری دریافت می کند؟ چرا کسی به فکر ترمیم این حفره های فرصت سوز و براندازی موریانه وار نیست؟
حقیقت انقلاب اسلامی عمل به عدالت اجتماعی بود، چنانکه رهبر فرزانه انقلاب نیز فرمود مشروعیت مسئولان بسته به اجرای عدالت است.
از بالاترین شئون عدالت، خدمت به مردم، امانت داری و ایجاد بستر لازم برای رشد و تعالی ملت است.
نظام اسلامی، هم در مرحله سیاستگذاری و هم در مرحله اجرا نیازمند بازنگری و نظارت جدی بر میزان تطابق رویکردها و عملکردها با معیارهای دین و شعائر و اهداف انقلاب تمدن ساز اسلام است. اگر قرار باشد به صرف شب را به روز رساندن و روز را به شب رساندن و گذر ایام دلخوش باشیم؛ نظام دیوانسالار، نظام حق ولایت را به حاشیه رانده و اعتماد جامعه نسبت به سلامت و اعتبار و حقانیت حاکمیت دین را تحت الشعاع قرار می دهد. بدون تعارف باید گفت ادارات ما هنوز اسلامی نشده اند.
