خطری آشنا برای تاریخ انقلاب!

به وزارت اطلاعات پیشنهاد میکنم قانونی بگذارد که مسئولان این نهاد حتی بعد از بازنشستگی یا خروج از سیستم هم پست و مسئولیتی را قبول نکرده و خود را در معرض قضاوت عموم قرار ندهند.

آن چه که جامعه از رفتار و گفتار چهره هایی امنیتی چون حسام آشنا و صالحی امیری می بیند و نوع تهمت ها و جوسازی های آنها بر ضد منتقدانشان ممکن است مردم را با این شبهه مواجه کند که چه بسا پرونده هایی هم که در سال های قبل از زیر دست آنها به محاکم قضایی فرستاده شده با همین طرز فکرهای تخریبی و غیرمنصفانه همراه بوده است. 

تلنگر یک شهید به مسئولان نهادهای انقلابی

ای روسا و کارمندان نهادهای انقلابی که بعد از انقلاب توسط خون شهیدان و از دست دادن دست و پای معلولین و از دست دادن مال های مستضعفین به این پست ها گمارده شدید ، به راهی روید که خواسته های همان شهدا و معلولین و مستضعفین باشد ، که آن هم راهی جز راه اسلام و پیروزی انقلاب اسلامی نخواهد بود و همان پیمودن خط امام است . نکند که این پست ها و مقام ها شما را گول بزند و هم دیگر را بگزید و جار وجنجال شما باعث شود که دشمنان انقلاب اسلامی نفس تازه کنند و خوشحال گردند و بر عکش خانواده های شهدا و معلول و مستضعف چشم به انقلاب دوخته ناراحت و غمگین و نا امید و به آینده انقلاب نیز نگران شوند . پس بنگرید و با چشم دل ببینید که چه بودید و چگونه شدید که اگر ناسپاسی کنید اوست که شما را رسوا و حیله هاتان را بر ملا خواهد ساخت و به آنجایی که فکرش را نخواهید کرد بازگشتتان خواهد داد .

وصیتنامه شهید سید کمال الدین حسینی نیا/ بابل

باران که می بارد

ما هستیم که زمین را کثیف می کنیم. خدا باران می فرستد و پاکیزگی را به ارمغان می آورد؛ بی هیچ مزد و منتی. فضل الهی یعنی همین.

پلیدی ها از ماست، زیبایی ها از آن خدا.

بدی ها را ما به چنگ می آوریم، خوبی ها را خدا به ما عطا می کند.

ما هستیم که قلب خود را آلوده می سازیم. اشک، باران رحمتی است که غبار را از صحیفه دلمان می زداید. آنان که اشکی دارند، بدانند که در رحمت و فضل الهی به رویشان باز شده است.

کمترین تکلیف ما در قبال الطاف بیکران حق، گفتن یک الحمدلله است که گاه از همان هم دریغ می ورزیم.

یکّه سوار شرف

امروز سوم فروردین، سالروز شهادت طلبه آمر به معروف، علی خلیلی است.

یک ماه قبل از شهادتش همراه با دو سه نفر از طلاب انقلابی قم (حجت الاسلام جهانشاهی معروف به طلبه عدالتخواه سیرجانی و حجت الاسلام علی زاده که هر دو از مردان پای کار انقلاب و پرچمدار امر به معروف و نهی از منکر بودند) به عیادت علی خلیلی رفتیم. دوستانش دم در اتاق او ایستاده بودند و غریبه ها را راه نمی دادند. حرفشان هم درست بود. می گفتند: مسئولان می آیند، عکس می گیرند و می روند، بی آن که قدمی بردارند.

وقتی فهمیدند از قم آمده ایم و اسم طلبه سیرجانی را شنیدند با احترام به داخل اتاق راهنمایی مان کردند فقط شرط گذاشتند که زیاد با او صحبت نکنیم و از تختش فاصله داشته باشیم. علی خلیلی به دلیل مشکلات شدید عفونتی، به سختی نفس می کشید. قادر به خوردن غذا نبود و ... جسمش بسیار بسیار نحیف شده بود. با همان حال به ما خوش آمد گفت.

 به علی خلیلی گفتم: تو با این همه مصیبتی که کشیدی و سختی ها و بی مهری ها و مشکلات طاقت فرسایی که تحمل کردی از کار خودت پشیمان نیستی؟ حرفم تمام نشده بود که با قاطعیت سرش را به علامت مخالفت با گفته ام تکان داد و به سختی سخن گفت: من اگر باز هم در آن موقعیت قرار بگیرم از ناموس شیعه دفاع می کنم. کار من برای اسلام بود و توقعی از کسی ندارم ...

 

احمدی نژاد که اصولگرا نبود!

یکی از طنزهای روزگار این است که نشریات اقماری جریان اصولگرایی، سال های سال تا می توانند احمدی نژاد را خارج از دایره ولایت و بالطبع، اصولگرایی معرفی می کنند و ده ها تهمت و ناسزا را مطابق این جرم نثارش می نمایند؛ اما وقتی همین احمدی نژاد می خواهد تحرک انتخاباتی داشته باشد، می گویند در صف اصولگراها انشقاق انداخته!

بارقه های امید در سیاستگذاری سازمان اوقاف بابل

از من اگر بپرسند مهم ترین عملکرد سازمان اوقاف شهرستان بابل در این سال ها چه بوده، به یقین تشکیل ستاد احیای نیّات واقفین را برجسته ترین و ماندگارترین و البته فرهنگی ترین اقدام این نهاد مذهبی می دانم.

بی شک تقویت اعتماد جامعه نسبت به امر مهم وقف، مستلزم اقناع مردم از عمل به نیات واقفین و خیران است که تشکیل این ستاد با حضور جوانانی انقلابی و پرانگیزه، حرکتی ارزنده در این باره به شمار می آید.

عزم راسخ مدیریت سازمان اوقاف بابل در این خصوص، نشان از وجود اراده ای دارد که استحکام مبانی فرهنگی جامعه را در دوره ای که فقدان کارآمدی متولیان اصلی فرهنگ به وضوح مشهود است، اولویتی بایسته می داند.

اقدام اخیر ستاد احیای نیّات واقفین در تهیه سبد حمایتی برای نیازمندان شهرستان بابل را در راستای احساس مسئولیت سازمان اوقاف در توجه به خلأهای موجود و آزار دهنده اجتماع باید به فال نیک گرفت و ستود.

ورود این ستاد به عرصه فرهنگ و حمایت از جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی که از اوامر مهم و سازنده رهبر معظم انقلاب بوده، بی تردید گام شایسته ای در ترویج معارف آسمانی مکتب وحی و تقویت پایه های اعتقادی جامعه در مواجهه با طوفان شبیخون فرهنگی و مذهبی جبهه شیطان خواهد بود.

ناگفته پیداست که بهره گیری از دیدگاه ها و خلاقیت های اصحاب فرهنگ و هنر و تهیه فهرستی از اولویت های فرهنگی و مذهبی جامعه، این گام استوار ستاد مذکور را عملیاتی تر و موثرتر خواهد ساخت.

حزب اللهی ها به این تجربه، توجه کنند!

یک تجربه را خیلی دوستانه و البته خصوصی! باید خدمت نیروهای انقلابی و دلسوزان نظام عرض کنم. اگر در سازمان یا نهاد و اداره ای با مفاسدی اعم از مالی، اخلاقی و ... مواجه شدید، حتماً بر حسب وظیفه به مسئولان امر گزارش دهید؛ اما ... حواستان جمع باشد حتی اگر دستتان پر از سند و مدرک است از ارسال گزارش مکتوب که حاوی نام و امضای شماست جداً خودداری کنید!

توضیح بیشتری از من نخواهید؛ اما بدانید که بارها این تجربه را مستقیم یا غیرمستقیم درک کرده و کسانی را دیده ام که طعم تلخ پیگیری معکوس گزارشات را با تمام وجود چشیده اند. یادتان نرود دهه شصت، گذشت و رفت و تمام شد و الان کمتر مسئولی از این که پیگیر تخلف سایر مسئولان باشید خوشحال خواهد شد.

دین و دیگر هیچ

خلبان شهید ابوالحسن ابوالحسنی از شهدای مظلوم شهرستان بابل در دوران دفاع مقدس است که نه تنها جسم پاک او مفقود شد، اثری از یاد و نام او نیز چندان به چشم نمی آید.

برایم جالب بود که درباره این شهید خواندم در دوران طاغوت که دانشجوی رشته خلبانی در کشور آمریکا بود برای خواهران خود نامه می نوشت و آنها را به رعایت حجاب اسلامی توصیه می نمود.

آدمی که ثبات فکری و استحکام معرفتی و مبنایی داشته باشد به راحتی تحت تاثیر محیط قرار نگرفته و رنگ عوض نمی کند.

تذکر به دوستان اصولگرا

جای یک گله دوستانه از حامیان قالیباف وجود دارد و آن هم کم ظرفیتی و رفتار بعضاً خصمانه آنها در مواجهه با حامیان احمدی نژاد است.

برایم جالب است که مدیران گروه های تلگرامی حامی قالیباف، به بهانه آزادی بیان، گاه حامیان فتنه را در بیان مواضع ناجوانمردانه شان پیرامون نظام آزاد می گذارند اما همین ها اگر با یک عضو احمدی نژادی مواجه شوند که قصد داشته باشد مطلبی پیرامون دفاع از عملکرد دولت قبل درج کند او را از گروه مجازی خود اخراج می کنند.

متأسفانه در فضای واقعی هم مشابه این رفتار به چشم می آید. آن قدری که بعضی از این آقایان در پرونده سازی و زیرآب زنی حامیان احمدی نژاد اصرار دارند نسبت به شیطنت های مکرر فتنه گران چنین نبوده و صبر را پیشه خود می کنند و البته این طیف بیشترین ادعا را در تبعیت محض از رهبری به خود اختصاص داده اند!

مجموعه طیف های اصولگرا باید متوجه باشند که دلخوری و قهر احتمالی احمدی نژادی ها با توجه به آزارهای مکرری که از دوستان هم جبهه ای خود دیده اند به یقین شکست سیاسی مدعیان اصولگرایی در عرصه انتخابات را به همراه خواهد داشت.

روح تابناک هاشمی!

سایت تابناک از مخاطبانش درباره غمناک ترین حادثه سال95 نظر سنجی کرد و مرگ اکبر هاشمی، بالاترین رتبه را در این بین کسب نمود.

واقع امر آن است که مردم عادی کوچه و خیابان و طیف متدین جامعه، هرگز داغ شهدای مدافع حرم و آتشنشان فداکار را به راحتی فراموش نمی کنند و ابداً در افواه عموم اثری از یاد هاشمی و ناراحتی از فوت او به چشم نمی آید.

سایت تابناک هم البته در این خصوص دروغ نگفته است. این پایگاه مرتبط با محسن رضایی سال هاست که با اتخاذ شیوه یکی به نعل و یکی به میخ، بدنه نیروهای متدین جامعه را از خود دور ساخته و صرفاً موفق به جذب مخاطبانی شده است که اتفاقاً ترجیح می دهند به دور از شفافیت سیاسی، همواره مشی دو گانه ای را پیش روی خود قرار دهند. این مشی تنها حسنی که دارد آن است که با روی کارآمدن هر جریانی می تواند ادعا کند که هم پیمان طیف پیروز و غالب بوده است. از منظر این طیف، سیاست مهم ترین رکن جامعه است و بالطبع هر کنشگر سیاسی که مبنایی به نام حفظ منافع فردی و گروهی را داشته باشد از محبوبیت بیشتری برخوردار خواهد بود. این طیف با مرگ هاشمی، سهم خود از جریان قدرت را در خطر می بیند.

جای شهدای مدافع حرم خالی است

واقعه شهادت جمعی از حماسه آفرینان مازندرانی در خانطومان که در بهار 95 اتفاق افتاد داغی فراموش ناشدنی است. درباره شهدای جوان و غیور مدافع حرم بارها مطالبی را در این وبلاگ منتشر کردم.

یکی از عذاب آور ترین نکاتی که هر بار با مرور خاطرات شهدای مدافع حرم به دلم چنگ می زند، تلقی اثبات این سخن است که امثال من یک عمر را فقط در اوهام و ادعا سر کردیم و به اصطلاح، طبلی تو خالی، بیش نیستیم.

امتحان دفاع از حرم، خجالتی ابدی را برای افراد پرادعایی چون من ثبت کرد. بی پرده و صریح باید به خودمان بگوییم: ما بی لیاقت هستیم. هیچ وقت دوست نداشتم اگر شیپور جنگ، مرد را از نامرد جدا می کند من جزو دسته دوم باشم. امیدوارم خدا شرایط حضور این بنده حقیر خود را در جمع خط شکنان مدافع حریم آل الله فراهم کند.

امسال نخستین بهار را بدون حضور شهدای خانطومان آغاز کردیم. جای این شهدا خالی است و با ادعاهای امثال من پر نمی شود.

 

به حق زینب کبرا

حمله

شدید

تکفیری ها

در 

سوریه،

برای 

مدافعان حرم

دعا کنید.

دعا سلاح مومن است.

فالله خیر حافظا و هو ارحم الراحمین

عنایتی ما

امروز سالگرد شهادت جوان بسیجی، غلامرضا عنایتی اهل شهرستان بابله

البته اقای گل استقلال تهران هم غلامرضا عنایتی بوده. منتها این شهید، آقای گل استقلال جمهوری اسلامیه!

توصیه ای دوستانه به صاحب خونه!

یکی از مراکز اقتصادی شهر، در سالی که گذشت، پای دو نفر از فعالان مجازی و اجتماعی بابل را به دادگاه کشاند. این هر دو بزرگوار به رغم تفاوت هایی در نگرش سیاسی، انسان هایی متدین و موجه هستند.

اگر چه محتوای نقدی که این دو نفر از منظر خود به رشته تحریر درآورده و پایشان به دادگاه باز شد از دید این حقیر، قابل دفاع و وجاهت حقوقی نیست؛ اما حرف این جاست که تصور پاسخ به منتقد از راه دادگاه، نه تنها باعث خفه شدن صدای منتقدان نمی شود بلکه جز به افزایش خشم منتقدان و پیچیده تر شدن روش های مخالفت آمیز آنان منجر نخواهد شد.

کاش شاکی محترم بی اعتنا به فاصله طبقاتی خود با افراد متشاکی، برخوردی خردمندانه و دوراندیشانه را در مواجهه با منتقدین خویش پیشه می نمود.

مادر بودن در آمریکا ارزشی ندارد

انتقاد یک محقق ایرانی مقیم آمریکا از جایگاه زن در این کشور

لیلا پیران در گفتگو با بی بی سی:

پیش از به دنیا آمدن رها هم متوجه شده بودم که راجع به مادرانی که من می‌شناسم و در کل مادرها قضاوت‌هایی وجود دارد که به نظر من ریشه در نظام اقتصادی، سوپرکاپیتالیستی، آمریکا دارد. شما اینجا خیلی از مناسبات زندگی‌تان را باید با وضعیت شغلی و وظایف محیط کار تنظیم کنید. به قوانین کارگری نگاه کنید. چیزی به نام مرخصی زایمان وجود ندارد. اگر بخواهید مرخصی بگیرید باید از خیر حقوق‌تان بگذرید.

ایالات متحده در مقایسه با دیگر کشورهای غربی در آخرین رتبه تسهیلات برای مادران قرار دارد؛ در حالی که در آلمان مادران ۴۲ هفته مرخصی زایمان با حقوق و مزایا دارند و علاوه بر آن می‌توانند با اطمینان از حفظ شغل‌شان ۱۲۰ هفته دیگر هم مرخصی بدون حقوق بگیرند، در آمریکا زنان فقط مجازند پس از زایمان ۱۲ هفته مرخصی آن هم بدون حقوق داشته باشند. این ۱۲ هفته هم تنها به مادران شاغلی تعلق می‌گیرد که در شرکتی با حداقل ۵۰ کارمند یا کارگر مشغول به کارند و حداقل هم ۱۲۵۰ ساعت سابقه کار دارند.

برای همین است که می‌گویم مادر بودن در آمریکا ارزشی ندارد. بخش مهمی از مطالعات من در دوران فوق لیسانس و دکتری به نقش مشارکت زنان در اقتصاد جوامع متمرکز بوده؛ به ویژه زنان در جوامع خاورمیانه. من فکر می‌کنم کارآمدی یک زن یا یک نفر را نباید منحصر به فعالیت در خارج از خانه و در اجتماع دانست. همین جاست که من به آن دسته از نظریه‌های فمینیستی که زن توانمند را فقط در خارج از خانه تعریف می‌کنند، انتقاد دارم.

او در بخش دیگری از سخنان خود با گلایه از زندگی مدرن مبتنی بر الگوی توسعه غرب می گوید:

اینجا شما شبکه حمایتی ندارید. اکثر زوج‌های جوان چه مهاجر و چه جد در جد متولد آمریکا، اغلب در شهری به دور از خانواده خودشان زندگی می‌کنند. برای همین هم اگر بخواهی شغل‌ات را حفظ کنی باید از همان ماه‌های اول به فکر ساختن یک شبکه حمایتی یا استخدام پرستار کودک و ثبت نام در مهد کودک باشی.

باز هم برایمان قالی می بافند!

با شناختی که من از جماعت راست و صاحبان سهام بعضی بانک های خصوصی و ... دارم بعید می دانم تا اینها قالیباف را در پاچه ما نکنند دست از سرمان بردارند.

غرور سیاسی بعضی ها هم منجر به این شده که حتماً به هر ضرب و زوری شده به ملت تفهیم کنند که از اول هم باید به برادران خود اعتماد می کردند.

این که می بینید ده ها نشریه و سایت و رسانه های اقماری وابسته به شهرداری تهران که بعضی هایشان ید طولایی در تخریب رقبا داشته اند به سادگی از کنار مسئله کاندیداتوری حجت الاسلام رئیسی عبور می کنند؛ اما نیش و کنایه هایشان کم و بیش بر پیکر جلیلی و بقایی فرود می آید؛ یعنی این که می دانند در پس بازی های انتخاباتی جمنا، گزینه ای جز نامزد ناکام سال های 84 و 92 بیرون نخواهد آمد.

هندسه سیاسی

گاهی مهندسی انتخابات می تواند به این معنا باشد که صحنه را جوری طراحی کنند که شما چاره ای جز انتخاب کاندیدایی که دو بار طعم رد صلاحیت ملت را چشیده، نداشته باشید.

هر انتقادی هم مطرح کنید، می گویند درست؛ اما چاره ای جز این نیست!

کدام فیلم سینمایی کاندیداتوری ضرغامی را حتمی الوقوع نشان داد؟!

چند روز پیش که خبر ورود غزت الله ضرغامی در رقابت های انتخابات ریاست جمهوری به طور رسمی از سوی خبرگزاری ها اعلام شد یاد مطلبی افتادم که در سال 90 بعد از تماشای فیلم اخراجی های3 درباره این اتفاق حتمی الوقوع نگاشته بودم:

اخراجی های 3 پلی برای ریاست جمهوری ضرغامی ؟!!

+ نوشته شده در جمعه بیست و ششم فروردین 1390 ساعت 16:31 شماره پست: 756

اخراجی های 3 پلی برای ریاست جمهوری ضرغامی ؟!!

اگر چه شتاب و کم ظرفیتی جریان فتنه باعث شد محتوای مجموعه تصویری ( فیلم ) اخراجی های 3 در اذهان عموم ، ضد موسوی و دیگر مهره های صهیونیسم تلقی شود اما در واقع نگاه و تلاش سازندگان به گونه ای بود که جریان مقابل فتنه به محوریت محمود احمدی نژاد نیز منکوب و منحرف به تصویر کشیده شود . هر چند حامیان دولت ، سعه صدر نشان داده و به اقتضای برخی مصالح ، خود را به نشنیدن زدند ! در این بین جریان سومی نیز گنجانده شد که شخصیت سید جواد هاشمی نقش محوری آن را بر عهده داشت . این جریان سوم تنها در صدد بود به بهانه شرکت در انتخابات ، یاد شهدا و ایثارگران و فرهنگ دفاع مقدس را در جامعه مطرح و احیا کند .

به نظر شما کوبیدن توأمان احمدی نژاد و میر یزید و یک سو نشان دادن آن دو در فتنه ( دیدگاه علی مطهری ) و پرداختن به شخصیت سوم به عنوان مظهر آمال مستضعفان و ایثارگران ، مسئله ای اتفاقی و بدون عقبه تئوریک بوده است ؟

در فضای موجود سیاسی ، برخی از کاندیداهای احتمالی ریاست جمهوری دقیقاً همین ادعا را در شعارها و مواضع خود می گنجانند . محسن رضایی خود را جریان سوم و برآمده از اندیشه راهبردی دفاع مقدس می داند . شعار باقر قالیباف در انتخابات نهم ریاست جمهوری نیز این بود : نوبتی هم باشد نوبت بچه های جنگ است ! عزت الله ضرغامی نیز که مدتی است تیم خود را برای شرکت در انتخابات یازدهم ریاست جمهوری آماده کرده است همواره از مدیران همراه خود در سازمان صدا و سیما به عنوان نیروهای رزمنده و ایثارگران دفاع مقدس یاد نموده است . مسعود ده نمکی نیز در جریان تولید اخراجی های یک در بسیاری از تریبون ها و مصاحبه ها اعلام کرده بود شخصیت جواد هاشمی شخصیت خود او ( ده نمکی ) است !!

مسعود ده نمکی البته در این قد و قواره نیست که در جایگاه رجال سیاسی شانسی برای حضور در انتخابات داشته باشد . هر چند که یک بار با اوج گرفتن شایعات پیرامون احتمال وزارت او در پست فرهنگ و ارشاد ، کوشید با ارائه مفصل چند پیشنهاد ( بخوانید برنامه ) در وبلاگ شخصی اش خود را آماده تصدی این مسئولیت نشان دهد .

در انتخابات دهم به رغم چشم و ابروهایی که محسن رضایی برای جذب مسعود ده نمکی نشان داد وی حاضر به ساخت فیلم تبلیغاتی برای رضایی نگردید . بنابراین این گزینه نیز نمی تواند مورد نظر طراحان سناریوی اخراجی های 3 باشد .

این بحث را که قیچی کنیم اگر دقت کرده باشید تنها شخصیتی که در فیلم اخراجی های سه اشاره ای طنزآلود اما مثبت و غیر گزنده به او شد کسی نبود جزعزت ضرغامی . وقتی علی دهکردی اجرای مناظره دو طیف سیاسی را بر عهده داشت با حساس شدن صحبت ها و افشاگری ها ، این آقای مهندس ! بود که با موبایل مجری تماس گرفت و به رغم هراس وی ، دستور داد این مناظره ، آزادانه ادامه پیدا کند ! ( همین مهندسی که امثال وحید جلیلی را ممنوع التصویر کرده است ) .

به این تحلیل این گزاره را نیز اضافه کنید که در زمان انتشار نشریات ده نمکی نیز ضرغامی همواره پشتوانه وی بوده است . به طور نمونه ساختمانی که در خیابان نوفل لوشاتو به عنوان دفتر نشریه جبهه در اختیار مسعود ده نمکی قرار داشت متعلق به مهندس ضرغامی بوده است . با این نگاه ، علت پخش چندباره فیلم های اخراجی های یک و دو در دو سه سال اخیر در قالب فیلم سینمایی و سریال های سه و پنج قسمتی و نیز حضور پیاپی ده نمکی در برنامه های پربیننده ای همچون هفت ، نگاه دو و . . . آن هم در فاصله ای کمتر از یک هفته و در حالی که فیلمش هنوز بر روی پرده سینما قرار دارد بهتر قابل درک و تبیین خواهد بود .

نقش ده نمکی در انتخابات نهم ریاست جمهوری را نباید از یاد برد . درست در اواخر عمر کابینه شوم خاتمی بود که ناگهان سریالی از سخنرانی های قدیم و جدید دکتر حسن عباسی در کوچه و بازار به وفور توزیع گردید که خاتمی را به کوتاهی و بی غیرتی نسبت به پدیده قاچاق دختران متهم می نمود . هنوز مدتی از افشای این مطالب و تحلیل های ضد و نقیض در رد یا تأیید آن نگذشته بود که بلافاصله سی دی فقر و فحشای ده نمکی منتشر شد تا حقانیت ادعای عباسی را به اثبات رسانده و به طور طبیعی احساسات مردم در انزجار از کاندیداهای نزدیک به خاتمی را تحریک نماید .

بر گرفته از وبلاگ اشک آتش

تردید در انتخاب سخنگو

سخنگوی وزارت خارجه، پیشانی ادبیات و شئون یک کشور در عرصه دیپلماسی عمومی است. دولت یازدهم تنها دولتی است که در چهارسال اخیر، چهار سخنگو را تجربه کرده است. مطمئن باشید این اتفاق اگر در هر دولت دیگری رخ می داد متهم به بی ثباتی سیاسی، سوءتدبیر و بازی با آبروی یک ملت می شد.

ابهام در تعطیلی شهربازی بابل

شهربازی واقع در پارک مرحوم نوشیروانی بابل دیروز بسته شد. شهرداری علت ممانعت از فعالیت این شهربازی را عدم رعایت استاندارد در لوازم آن بیان کرد. مالک شهربازی این ادعا را مردود دانسته و مدعی است که اسناد مربوط به تایید استانداردهای لازم را در اختیار دارد.

فارغ از میزان صحت و سقم ادعای طرفین، تعطیلی این شهربازی در روز 29 اسفند، تردیدها و ابهاماتی را درباره انگیزه شهرداری ایجاد می کند.

این اقدام می توانست در روزهای قبل نیز که ادارات دولتی باز بوده و مالک شهربازی توان پیگیری حق و حقوق خود را داشت، انجام بپذیرد. فعالیت جمعی از نزدیکان شهردار در شهربازی دیگر بابل که تنها رقیب شهربازی پلمپ شده مذکور است هم شائبه تعمد در کنار زدن رقیب و درآمدزایی بیشتر با استفاده از فرصت تعطیلات نوروز را دامن می زند. چندی پیش شهرداری بابل، مکان برگزاری نمایشگاه بهاره را نیز به شهربازی مورد علاقه خود انتقال داده بود.