روضه غربت انقلاب
چندمین بار است که دوستانی از یکی از دانشگاه های علوم پزشکی شمال کشور تماس می گیرند و نسبت به وضعیت اسف بار حجاب و نیز عفاف در این دانشگاه اظهار تأسف می کنند. این اظهار تأسف ها البته بیشتر در قبال سکوت و بی تفاوتی مسئولان مربوطه نیز هست.
این بار دوستان گله داشتند که بعضی از اساتید دانشگاه روی بچه های مذهبی زوم کرده و تلاش دارند تا با توهین و تحقیر آنها باعث انزوای جوان های متدین بشوند. مثلاً استادی برخلاف بخشنامه و قوانین موجود، چادر را در آموزش های عملی بخش های بیمارستانی ممنوع می کند. یا استادی دیگر، دانشجوی مومنی را ملزم می کند که مراحل فیزیوتراپی را روی بیماری از جنس مخالف انجام دهد و با سر باز زدن آن دانشجو پنج نمره از ذرس او می کاهد...
باور کنید هیچ نظامی در دنیا نیست که در درون مختصات حاکمیتی خود چنین مهجور باشد. روضه غربت و مظلومیت انقلاب اسلامی انصافاً اشک آور است.
مجموعه های ارزشی حاضر در دانشگاه باید بدانند که کمترین بی تفاوتی آنان باعث سرخوردگی دانشجویانی خواهد شد که از نظر اعتقادی در جایگاهی متزلزل قرار دارند. به نص آیه و من یعظم شعائرالله فانها من تقوی القلوب، ولو در حد یک همایش یا هر حرکت تجلی بخش دیگری باید از ساحت حجاب و عفاف دفاع نمود.
