دوستان ناآگاه و پرچمی که از دست رفت!

طلبه عدالتخواه سیرجانی، حجت الاسلام علی رضا جهانشاهی، یک روحانی بسیجی و ولایی بود که در مسیر عدالتخواهی، هیچ گاه اجازه سوءاستفاده را به دشمنان اسلام و انقلاب اسلامی نداد. 

ممکن است از نظر عده ای، بعضی روش های او درست یا غلط بوده؛ الان کاری به این موضوع ندارم. دوستان خودی مسئول در نهادهای امنیتی و قضایی، اندک تحملی برای نقدهای او نشان ندادند و با برخوردهای شکننده خود او را به انزوا کشاندند. جهانشاهی می توانست نماد عدالتخواهی روحانیت انقلابی و ولایی باشد.

حالا به برکت اتحاد رسانه ای منتقدین نظام، شعار و پرچم عدالتخواهی به دست کسان دیگری افتاده است. قوه قضائیه و امنیتی ها نمی توانند در مقابل این اتحاد درونی و بیرونی، حرکت خاصی انجام بدهند. تنها شاهکار حضرات این بود که خواسته یا ناخواسته، پرچم عدالتخواهی و مبارزه با مفاسد اقتصادی را از جبهه انقلاب بیرون کشیدند.

در اوج برخوردهای سلبی با حجت الاسلام جهانشاهی و دوستان همراهش این تحلیل را به گوش مسئولان امر رساندم. آن موقع آقایان غرّه به قدرت و میز لرزان خود بودند. دلم می خواهد الان چشم در چشم آنها بپرسم: خوشتان آمد که زیبنده ترین شعار انقلاب اسلامی را از بچه های مخلص بسیجی و انقلابی گرفتید و حالا باید قهقهه زهرآگین قهرمانانی پوشالی و دشمن پسند را تحمل کنید که مفهوم عدالتخواهی را فقط در راستای به لجن کشاندن نهادهای کلیدی نظام به کار گرفته و سود حاصل از آن را به جیب غیرخودی ها سرریز می کنند؟!