در اسارت کلمه!
سیدحمید مشتاقی نیا | شنبه, ۷ خرداد ۱۴۰۱، ۱۱:۱۸ ق.ظ
کلمات، زندان معانی هستند
گاهی آنچه می خواهی بگویی در آنچه که می گویی نمی گنجد
کلمات وکیل خوبی برای مفاهیم نیستند
اصلاً تفسیر، از همین جسم فرتوت و نارس کلمات است که سری میان سرها درآورده
در دادگاه ذهن دیگری محکوم می شوی
بی آنکه آن چه او دریافته
آن چیزی باشد که تو اراده کرده ای، کلمات پیام بران امینی نیستند. شانه هایشان تحمل این بار سنگین را ندارد.
بیان، ریشه در پرواز روح دارد و کلمات در انحصار حروفی خشک و بی انعطاف، زمین گیر می کند و زمینی می سازد پرنده آسمانی شعر و شعورت را
تا دلها به هم گره نخورد و چشمها خط سبز عاشقی را بین سرخی قلبها جا به جا نکنند
اسیر کلمات ناتوان و پای در بند، محکوم به نقص و ضعف و وهن خواهی ماند؛ مظلوم و بی اراده
23/1/1401