درباره مرگ سیدامامی
انگیزه ای برای دفاع از عملکرد قوه قضاییه یا مدیریت زندان ها ندارم.
قضاوتی هم درباره این که سید امامی، جاسوس بود یا نه ندارم.
ولی نمی توان باور کرد نظام یک متهم جاسوسی را به قتل برساند. در کشور ما تا کنون جاسوس ها و یا متهمین به جاسوسی بارها دستگیر و تحت بازجویی قرار گرفته اند. یک متهم در پرونده جاسوسی آن قدری برای دستگاه امنیتی ارزش دارد که برای تخلیه اطلاعاتی بیشتر از جان او حفاظت کنند.
بنابراین قتل سیدامامی قابل قبول نیست.
این که بگوییم او بر اثر شکنجه خودکشی کرده نیز قابل باور نیست. پیکر مرحوم در اختیار خانواده و دوستانش قرار گرفت و اگر آثاری از شکنجه بر بدن او دیده می شد در عصر حاکمیت رسانه، تصویری از آن به راحتی به اقصی نقاط عالم منعکس می گردید.
او یا جاسوس بوده و از ترس لو رفتن اطلاعات بیشتر و فرار از تحمل بی آبرویی، خودکشی کرده و یا این که خودش را بی گناه می دانسته با این حال تحمل بررسی پرونده و اثبات بی گناهی اش را نداشته که در این فرض، با توجه به حرمت شدید خودکشی، از نظر ایمان و اعتقاد به خدا سست و پوک بوده است.
مسئولین بازداشتگاه ها، زندان ها و نهادهای قضایی و امنیتی هم البته باید حواسشان را جمع کنند که با توجه به برتری رسانه ای دشمن، از سلامت متهمین مراقبت بیشتری به عمل آورده تا زمینه تخریب وجهه نظام فراهم نیاید.
