حذف استقلال از منظری دیگر
به شخصیت امیر قلعه نویی بسیار علاقمند هستم. قلعه نویی را باید یکی از مفاخر فوتبال ایران در عرصه مربیگری دانست.
او از نظر اعتقادی نیز فر دی مومن و مقیّد به سلوک و آداب دینی است. اهل نماز است، حلال و حرام را می شناسد و... بارها از برخی دوستان شنیده ام که سحرهای چهارشنبه او را در حرم کریمه اهل بیت علیهم السلام و یا مسجد مقدس جمکران دیده اند.
چند ماه پیش، در جریان مسابقه فوتبال بین دو تیم لیگ برتری استقلال و سپاهان که در اصفهان برگزار گردید، تیم استقلال توانست حریف را در خانه شکست دهد. بلافاصله امیر قلعه نویی پس از اتمام مسابقه، میان خبرنگاران رفت و فرصت را برای بیان دلخوری هایی که در سالهای گذشته نسبت به بعضی از اعضای هیئت مدیره باشگاه سپاهان داشت مناسب دید. او تا توانست رجزخوانی کرد و دست به تحقیر تیم حریف زد. امیرخان به این اندازه هم اکتفا نکرد و پا را فراتر از گلیمش نهاد و به حضور برخی از بازنشستگان نظامی در صدر مدیریت باشگاه ها اعتراض تندی کرد. او در ادامه همین مصاحبه جنجالی به زعم خود سعی کرد طرفداران سپاهان را بر ضد مدیریت باشگاه بشوراند. برای همین مدعی شد نظامیان عضو در مدیریت باشگاه سپاهان از عمد به دنبال عدم صدر نشینی این تیم در لیگ هستند تا از شادی های خیابانی حامیان باشگاه پیشگیری کنند!
دیروز وقتی در مرحله نیمه نهایی جام حذفی فوتبال، دو تیم استقلال و سپاهان در یک بازی سرنوشت ساز در تهران مقابل هم قرار گرفتند، به پسرم گفتم برنده این مسابقه تیم سپاهان خواهد بود. او از این که می دید پدرش به رغم تعصب روی رنگ آبی چنین ادعایی می کند دچار حیرت شد. تیم سپاهان در این مسابقه توانست در مقابل چشم بیش از شصت هزار طرفدار استقلالی در خانه حریف، این تیم را از ادامه رقابت ها حذف کند. طرفداران سپاهان شب گذشته را به شادی و شعف گذراندند.
برای پسرم توضیح دادم که این سرنوشت همه آدم هایی است که ندای منم منم سر داده و در مقابل بندگان خدا، تکبّر می ورزند. به اقتضای قوانین عالم خلقت، گاه یک پشه ناچیز هم می تواند مأمور باشد تا بینی نخوت نمرود درونمان را به خاک بمالد.
انشالله بازیکنان تیم آبی پایتخت، در رقابت های باشگاهی آسیا، سربلندی ورزش ایران را رقم خواهند زد.
