حتی در دستشویی هم به یاد خدا باشید!
یکی از سایت های خبری معروف کشور، تصویری از سر در سرویس بهداشتی یکی از امامزادگان منتشر کرد و به استفاده از صفات خدا در کاشیکاری آن ایراد گرفت و این امر را وهن به اسماء الهی و نامتناسب با فضای مورد نظر دانست.
مدتی قبل در محفلی زنانه، خانم محترمی تلفظ سوره انعام را با کسر الف قرائت کرد. برایش اصلاح کردم و گفتم: انعام درست است با فتح الف.
قبول نکرد و از قول حاج خانم استاد جلسه شان که تحصیلات دینی خاصی نداشت استدلال آورد که انعام با فتح الف به معنای چهارپایان است و این نام وهن کلمات الهی به حساب می آید!
برای این بانوی بزرگوار و سایر حضار توضیح دادم که نام چند سوره قرآن به اسم حیواناتی چون گاو و ... شهرت دارد. ممکن است ما در محاوره و فرهنگ ارتباطی خود نام حیوان را توهین فرض کنیم؛ اما گاو و سایر موجودات، مخلوقات خدا هستند و قرار نیست خدا کلامش را بر اساس ذهنیت های غلط بشر شکل بدهد. هر یک از حیوانات تمثیلی از قدرت و نعمت خداوند بوده و فلسفه ای برای خلقتش وجود دارد و ...
خوانندگان محترم وبلاگ اگر یک جستجوی ساده در اینترنت انجام بدهند و یا به کتب معتبر ادعیه مراجعه کنند خواهند دید که حتی برای وقت تخلّی و در زمان استفاده از سرویس بهداشتی نیز ذکرها و دعاهای مخصوصی سفارش شده است تا ما در همه حال، خود را محتاج و وابسته به خدا دانسته و از یادش غافل نباشیم.
یاد حرف استاد بزرگواری افتادم که توصیه می کرد در هر لحظه و در هر کاری ، نیّت خدایی داشته باشید و قصدتان عبادت باشد. غذا که می خورید، قربتاً الی الله باشد و به خدا بگویید که من با غذا خوردنم قصد دارم نیرویی در بدن اندوخته تا خدمت و عبادت بیشتری بنمایم و به دستشویی هم که می روید به خدا بگویید که به امید تو می خواهم آفات را دفع کرده و بدنم را سالم نگاه بدارم تا توفیق بیشتری در خدمت و طاعت داشته باشم. این گونه است که برای نفس کشیدنتان هم می توانید ثواب ذخیره کنید.
واقع امر آن است که اگر خدا نخواهد، بستن بند کفش که هیچ، حتی امکان تخلّی هم نخواهیم داشت. به بیمارستان ها سری بزنید و ببینید بیمارانی را که برای دفع طبیعی فضولات بدن چه زجر و مشقتی را تحمل کرده و چگونه دست به دامان خدا می شوند.
در هر نفس به یاد خدا و لطف او احتیاج داریم.
