ایستاده در غبار
بعضی رفقای انقلابی در این دو روزه تماس داشتند و گله و شکایت از ضعف سیستم قضایی در برخورد با دانه درشتها. روی صحبتشان هم درباره مطلب وبلاگ با موضوع بازگشت مصطفی نیاز از متهمان فراری پرونده طبری و جولان او در شهر بود. به خصوص رفقای مسن که از قدیم دستی بر آتش انقلاب و جنگ داشته و زحمتی بسیار برای پا گرفتن این نظام کشیده اند با بغض و نگرانی و تشویش سخن می گفتند. بزرگواری میگفت من جنازه بهترین دوستانم را روی دست گرفته ام آن وقت زنده باشم و ببینم در کشور ما ذیل پرچم همین نظام، دانه درشتهای متهم اقتصادی دارند صاف صاف برای خودشان می گردند؟ یکی دیگر میگفت من که قلبم دارد از کار می ایستد شما اگر ماندید یاد و پیام دوستان شهید ما را زنده نگه دارید و...!
چاره ای نداشتم جز این که به این دوستان تسکین بدهم. خدا بزرگ است. ان شاءالله روزی شاهد شکل گیری قوه قضاییه در تراز انقلاب اسلامی خواهیم بود. از مبارزه در این مسیر خسته نمی شویم. وظیفه داریم بایستیم و تذکر بدهیم و اصلاح کنیم اما مواظب باشیم حرص نخوریم و به اعصابمان مسلط باشیم. اتفاقا جماعت نفوذی اهل تزویر که خوب بلدند زیر نقاب تظاهر به انقلابی گری و نظام دوستی به پول و پست مشروع و نامشروع دست یافته و هر جا مجالی پیدا کردند برای انقلابی های اصیل و مومن و فدایی جفتک بیندازند از خدایشان است بچه های ما حرص بخورند، غمگین و سرخورده شوند و انواع بیماری های عصبی و گوارشی و قلبی نصیبشان شود. رفقای انقلابی پیگیر برخورد با مفاسد و دنبال رو عدالت باشند اما با حفظ خونسردی و توجه به سلامت و شادابی. خون شهدا اثر دارد و دیر یا زود ایستادگی ما به لطف خدا بساط دغل بازان مکار و نفوذی های چپاولگر و مسئولان آلوده و نمک گیر فساد را جمع خواهد کرد. حسبنا الله و نعم الوکیل.
