اگر به جایی وصل باشید
یک بنده خدایی که بدهکار بزرگ بانکی و متهم دانه درشت اقتصادی است و حتی نام مجموعه او در اخبار بیست و سی نیز بعنوان مجموعه ای متخلف ذکر شد، پدرش فوت کرد.
از بزرگ و کوچک مسئولان یک استان، خودشان را رساندند پای تابوت یا در مراسم ختم و اطلاعیه صادر کردند و ... چرا؟ چون این بابا یک وقتهایی هوای حضرات را از نظر مالی داشت. عید قربان گوسفند میبرد در خانه آقایان، سفره هایشان را هر از گاه رنگین میکرد و...
همان ایام یک جانباز فرمانده و خوش نام در همان حوالی بر اثر آثار باقی مانده از جراحات دوره جنگ تحمیلی، به شهادت رسید. اصلاً اثری از مسئولان دیده نمیشد ولو در حد صدور یک پیام تسلیت.
حالا دوستان گله نکنند چرا خبر ارتحال این بزرگوار تازه در گذشته که نقش بسزایی در جبهه اقتصادی و فرهنگی کشور داشته، بخش مهمی از صنایع فلزی کشور که بعد از انقلاب با خروج مهندسان خارجی از فعالیت ایستاده بود را سر پا نگاه داشته، گروههای عدالتخواه اما غیر اسلامی غرب را با امام و انقلاب پیوند داده و جذب نموده و تا آخر عمر هر جا هر طور که توانست به انقلاب و مردم خدمت کرد این چنین با سکوت رسانه ای و بی تفاوتی مسئولان سیاسی و فرهنگی شهر و استانش مواجه شده است. این مسأله نشان میدهد او فردی مستقل و فاقد وابستگی به جناح ها و کانون های قدرت و ثروت بود. لااقل حتی اگر کمترین علقه ای بین او جریان اپوزیسون هم برقرار بود لااقل شورای شهر یک میدان به نامش میزد.
