آیا "روز ملی بابل" حاشیه ساز خواهد شد؟!
مدتی است که توسط بعضی از چهره های سیاسی شهر بابل، تلاش هایی بی صدا! و پنهان برای نامگذاری روزی به عنوان روز ملی بابل آغاز شده است. این اقدام که در صورت رعایت برخی ظرافت ها چه بسا بتواند در تثبیت و معرفی موقعیت فرهنگی و تاریخی دیار مومنان نقش موثری داشته باشد به دلیل بی اطلاعی و عدم اجماع بین بزرگان شهر و اصرار یکی از جریان های سیاسی بر انحصار در به ثمر رساندن آن هنوز به نتیجه نرسیده است.
انتخاب یک روز خاص و ویژه در تقویم که بیان گر پیشینه افتخار آمیز مردم این دیار مظلوم باشد نیازمند بررسی همه جانبه صاحب نظران بوده و به یقین، بزرگ ترین آسیب آن آغشته شدن به فرصت طلبی های احتمالی است.
در این راستا تا کنون سه مناسبت برای انتخاب روز ملی بابل مطرح شده است:
یک- روز تولد مرحوم نوشیروانی. سید حسین فلاح نوشیروانی از خیّرین نام آشنای بابل است که بخش قابل توجهی از اموال خود را در راه رضای خدا به اموری خیر و ماندگار چون ساخت چند مدرسه، دانشگاه و ... اختصاص داده است. نیک اندیشی از خصائل زبانزد مردم بابل است تا جایی که به اذعان بسیاری از کارشناسان، نقش خیران در خدمت رسانی به مردم این شهر قابل قیاس با بسیاری دیگر از نقاط کشور نیست. پیشنهاد انتخاب این روز به عنوان روز ملی بابل، از سوی ستاد انتخاباتی یکی از نمایندگان مردم بابل در مجلس شورای اسلامی طرح شده و بیشترین اصرار نیز برای ثبت چنین روزی از سوی فعالان سیاسی این ستاد صورت گرفته است.
دو- روز تأسیس مدرسه اعظام السلطنه در بابل! پیشنهاد انتخاب این روز از سوی یکی از فعالان سیاسی ملی گرا و البته خوشنام شهرمان – که در دوره های پیش موفق به کسب اعتماد عمومی برای ورود به مجلس شورای اسلامی نگردید- دستکم دو بار در محافل رسمی (یک بار در انجمن موسوم به بابلی های مقیم تهران و یک بار هم در بنیادی به ظاهر علمی) طرح شده است. ساخت مدرسه اعظام السلطنه در بابل تنها بیان گر تغییر ساختار آموزش سنتی به نظام جدید آموزشی در این شهر است و به یقین نمی تواند پیشینه درخشان علم و فرهنگ این شهر را که مربوط به قرون گذشته است به خوبی بازگو نماید.
سه- تعدادی از پژوهشگران و تاریخ شناسان متعهد و دلسوز بابل روز دفن فتنه خانمان سوز بابیت به فتوای مرحوم علامه سعیدالعلمای بارفروش و رشادت بی نظیر مردم جان برکف بابل در تقابل با آتش افروزی حامیان این فرقه ضالّه که قصد داشتند دین و دنیای مردم این شهر را هدف تاراج خود قرار دهند، به عنوان برجسته ترین روز در تاریخ فرهنگ، علم، عشق و حماسه شهرستان بابل معرفی کرده اند. 26 اردیبهشت سال 1228 شمسی مردم متدین کوچه و بازار بابل با رهبری عالم مجاهدی که به اذعان علمای معاصر خود به اختیار از زعامت حوزه های علوم دینی جهان تشیّع خودداری کرده بود در جهادی مثال زدنی با تمام توان در مقابل هجمه نظامی و فرهنگی مزدوران بابیّت ایستادگی کرده و با اهدای چند شهید والامقام که هم "جان" و هم "مال" خود را در طبق اخلاص نهادند، درسی فراموش ناشدنی به مهاجمان دادند.
نگاهی اجمالی به سه پیشنهاد مذکور، وزن هر یک را در معرفی جامع جایگاه شهرستان بابل به خوبی نشان می دهد. چهره بی نظیر علامه سعیدالعلمای بارفروش که ستاره ای درخشان در آسمان علم و فقاهت است، رشادت و جان نثاری مردم حماسه ساز بابل، ایمان و عشق مردم این دیار به آموزه های مکتب وحی، قدرت شناخت و نگاه عمیق مردم بابل نسبت به تهاجم فرهنگی دشمنان دین و پافشاری در صیانت مقتدرانه از حریم فرهنگی و اعتقادی خود و ... ابعادی برجسته و زوایایی جامع از تاریخ فرهنگ وتمدن این شهرستان را به وضوح معرفی می نماید.
بی تردید تحلیل پیرامون "خاستگاه نیک اندیشی" و علاقمندی مردم این شهر به علم و فرهنگ و هنر، هر ناظر منصف و بی غرضی را به سمت رخدادهایی تاریخ ساز سوق می دهد که اوج باورهای ملی و مذهبی این دیار را به اثبات رسانده و به عنوان بستری مناسب برای رشد صحیح فکری و فرهنگی مردم، بالندگی تربیت شدگان مکتب علم و جهاد را به منصه ظهور می رساند. سید بزرگوار، مرحوم نوشیروانی، یک شخصیت برجسته شهری است؛ اما سعیدالعلماء یک اندیشمند با حیثیت ملی است که می تواند نمادی از کمال شخصیتی و توانمندی بالفعل مرم شهر بابل در سطح کشور محسوب شود. از این رو در بزرگداشت مرحوم سعیدالعلماء بارفروش می توان هر سال جشنواره و همایشی علمی، فرهنگی، هنری و ... در سطح ملی با محوریت شهرستان بابل برگزار نمود و جایزه ای نیز با عنوان نشان یادبود و جایزه ملی سعیدالعلماء در نظر گرفت و با این رویکرد به معرفی شهرستان کهن و مستعد بابل پرداخت. چنین قابلیتی در فروض دیگر نامگذاری روز ملی بابل، به چشم نمی آید.
نباید از نظر دور نگاه داشت که روز ملی بابل فقط یک بار انتخاب شده و برای همیشه در پرونده تاریخ این شهر ثبت خواهد شد. حق و شأن مردم خوشنام این خطه اقتضا می کند در انتخاب این روز، بی توجه به برخی اغراض و یا فرصت طلبی های احتمالی، گزینه ای به ثبت برسد که همه شئون تمدنی بابل را در بر داشته باشد.
از این رو لازم است بزرگان مذهبی، سیاسی و اجتماعی شهرستان بابل با اتخاذ تدبیری شایسته و با دقت و حوصله، بی اعتنا به تلاش های انحصار طلبانه گروه های سیاسی، حرکتی هماهنگ و بایسته را در این راستا آغاز نموده و شهر افتخارآفرین بابل را با "تاریخچه ممتاز" آن به همگان معرفی نمایند.