اغتشاشات اخیر و پدیده ای به نام "اختلال شخصیت نمایشی"!

سردبیر نشریه  ای می گفت: خبرنگاران زن در انجام مصاحبه و تهیه گزارش و مطالب خبری از خبرنگاران مرد موفق ترند. علت آن هم مشخص است. اغلب مسئولان، مرد هستند و اشتهای خوبی برای هم صحبتی و مصاحبه با خبرنگاران زن نشان می دهند.

مدیر موسسه ای که در زمینه تاریخ شفاهی فعالیت می کرد نیز چنین استدلالی برای استخدام کادر محقق بانوان بیان می کرد.

تجربه فضای مجازی نیز ثابت کرد چت های طولانی دو طرفه به طور معمول مختص به افرادی از جنس مخالف است.

مخالفت اسلام با اختلاط زن و مرد لزوما به دلیل جلوگیری از ظهور انحرافات جنسی و غلیان شهوت نیست. خصلت مرد و زن این است که به جلب نگاه و توجه جنس مخالف از طریق شیرین کاری و قهرمان بازی یا مظلوم نمایی و... به منظور رفع خلأهای شخصیتی اهتمام ویژه دارند.

اعترافات شماری از دستگیرشدگان اغتشاشات اخیر نیز در خور توجه است. تعدادی از نوجوانها و جوانهای آشوبگر اذعان داشتند که با دوست دخترشان پا به معرکه گذاشتند و برای آن که جلوی آنها خودی نشان بدهند به انجام کارهای هیجانی و رفتارهای عیر عقلانی مبادرت ورزیدند. حیرت ناظران سیاسی حتی دگراندیشان و معاندان از رفتارهای دور از ادب و خرد تعدادی از دانشجویان و خشم و ستیز بابت شعارها و مطالبات بسیار سطحی و بچگانه آنان را نیز می توان علاوه بر درک ضعیف از واقعیتها و نیازهای جامعه، در چارچوب فضای احساسی و هیجانی ناشی از اختلاط  دختر و پسر در دانشگاه ارزیابی کرد.

از نظر اسلام هر شرایطی و فضایی که منجر به تحت الشعاع قرار گرفتن قدرت منطق و زوال عقل گردد و رفتار انسان را از حالت اعتدال خارج سازد، اعم از گوش دادن به موسیقی نامتعارف، مصرف مواد یا نوشیدنی های مسکر و مخدر، فقر و تنگنای معیشتی، تجرّد، تکاثر و زر اندوزی، حرص و احتکار، حسد، اختلاط غیرضروری با جنس مخالف و... مردود شمرده شده و بر لزوم اصلاح آن تأکید گردیده است.

در خصوص نشانه‌های اختلال شخصیت نمایشی، روانشناسان اینگونه گفته اند:

این افراد اغلب در مهارت‌های اجتماعی بسیار حرفه‌ای بوده و می‌توانند از آن برای هدایت افکار سایرین استفاده کنند. امروزه هر کدام از ما حداقل یک مرتبه با فردی دچار این اختلال، که نشانه‌های ذیل را دارد روبه‌رو شده‌ایم (بسیاری از نمونه‌های آن‌ها را در شبکه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام دیده‌ایم):

افرادی که در صورت عدم توجه دیگران ناراحت و افسرده هستند.

معمولاً با خنده‌ها یا صدای نامتعارف سعی در جلب توجه دیگران دارند.

از رفتارها و لباس‌های تحریک آمیز برای جلب توجه دیگران استفاده می‌کنند.

به سرعت دچار تغییر احساسات می‌شوند.

می‌توانند برای هفته‌ها افسرده و غمگین بوده و ناگهان شاد و پر انگیزه باشند.

رفتارشان شبیه به بازیگران تئاتر بوده و در همه‌چیز از صحبت‌های صمیمی تا نشان دادن احساسات خود اغراق می‌کنند.

بیش از حد به ظاهر خود حساس هستند تا جایی که نسبت به کامل و زیبا بودن آن وسواس فکری پیدا کرده و به عمل‌های جراحی متعدد یا آرایش‌های سنگین روی می‌آورند.

نسبت به انتقاد بسیار حساس بوده و به راحتی گول می‌خورند.

بسیار از محیط و دیگران تاثیر پذیر بوده و شخصیتی مستقل ندارند.

رفتارهای عجولانه، عدم تفکر پیش از انجام کار، عدم تحمل روزمرگی یا سرخوردگی

پرش فکری و عملی از کاری به کار دیگر و نیمه رها کردن تمام برنامه‌های خود

در حفظ روابط خود توانایی نداشته و اغلب شخصیتی دروغین و پوچ دارند.

جالب است بدانید امروزه با افزایش استفاده کاربران از شبکه‌های مجازی، میزان ابتلا به این اختلال در افراد ‌افزایش یافته است. به همین دلیل بسیار اهمیت دارد والدین از همان ابتدا، نسبت به آموزش استفاده صحیح از این شبکه‌ها و افزایش سطح آگاهی کودکان و نوجوانان خود اقدام کنند.