خوشحالیم که بر گشتیم!

 

اگر جلو نرفتیم عقب هم نرویم! همان جا بایستیم لااقل ‍‍از قافله جا نمانده و راه را گم نکنیم. بالاخره یکی می آید و دستمان را می گیرد و جلو می برد. اما وقتی عقب رفته و مسیری اشتباه را طی کنیم باید تلاش کنیم که تازه برگردیم سر جای اولمان و از نو شروع کنیم.

هیچ کس دوست ندارد طبیعت عالم دست بخورد. هر کس می بیند جنگل و کوه و دشت و رودی را تخریب می کنند دل آزرده می شود. طبیعت زیباست و نظمی که خدا در آن قرار داده دیدنی است. همه زیبایی های خلقت را دوست دارند. فطرت ما هم همین حکم را دارد. بگذاریم صاف و زلال بماند. دست که می خورد و آلوده که می شود زیبایی اش را از دست می دهد.

فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا۱ سرشت همه انسان ها بر نیکی و حق گرایی آفریده شده است. بچه ای که از مادر متولد می شود را همه دوست دارند. می دانند بدی و سیاهی از ساحت او دور است. می گویند حج که بروید یا توبه که می کنید و ... دوباره مثل کسی می شوید که تازه از مادر متولد شده است. ماه رمضان هم همین خصلت را دارد. عید فطر یعنی عود به فطرت. یک ماه روزه می گیریم که دوباره برگردیم سر جای اولمان. راهی که به اشتباه رفته ایم را جبران کنیم. برگردیم سر اول خط.  طبیعت زیبایی که خدا در وجودمان قرار داده را دریابیم. همانی بشویم که خدا خلق کرد. عقب نمانیم و گم نشویم. به کودک هم می گویند جایی رفتی و گم شدی همان جا بایست و تکان نخور. بالاخره یکی می آید و راه را نشانت می دهد.

عید فطر را جشن می گیریم و خدا را شکر می کنیم که به طبیعت خود بازگشته ایم. این بار همین جا که هستیم بایستیم. یکی می آید و دستمان را می گیرد. ما که بی صاحب نیستیم. فقط مواطب باشیم سرمان را به زیر نینداخته و دوباره راهی کج را اختیار نکنیم.

۱- سوره روم آیه۳۰