لطفاً به من نگاه کنید!

این که کار خیری انجام دهیم و ادعا کنیم که در مسیر شهدا حرکت کرده و از آنها الگو گرفته ایم می تواند حرف درستی باشد.

اما این که کار خیر خود را هر روز در بوق و کرنا کرده و به گوش همگان برسانیم، قطعاً بر مبنای آموزهای فرهنگ ایثار و شهادت نیست.

از شهدا که می خواهیم درس بگیریم، کامل و جامع بیاموزیم نه گزینشی و منفعت طلبانه.

شهدا در مسیر علی علیه السلام پا گذاشتند که خرما و نان و شیر را شبانه به دوش کشیده و در بیغوله ها به فقرا و نیازمندان می رساند بی آن که نامی از خود بر زبان آورد.

سیره شهدا مشحون از خاطرات گرانسنگی است که نشان می دهد تربیت یافتگان مکتب علوی، همواره در فکر رفع مشکلات دیگران بودند بی آن که اسم و رسمی برای خود قائل باشند.

"من" و "منیّت" در معارف شیعه، هیچ جایگاهی ندارد. مواظب باشیم جای خدا دنبال خود نباشیم.