موسیقی جاری در رگ های ساری!
افتضاحی که شب میلاد حضرت رسول اکرم (ص) در پارک ملل ساری رقم خورد یک بار دیگر ثابت کرد که میدان دادن به حامیان موسیقی و کنسرت و رقص و آواز، نتیجه ای جز ترویج ابتذال و قبح شکنی در جامعه نخواهد داشت.
نیروهای ارزشی شهرستان ساری اعتراض هایی را در این خصوص آغاز کرده اند که بعید می دانم به نتیجه خاصی جز یک اظهار تأسف صوری ختم بشود. به هر حال در هر جامعه ای نیروهای مدعی را باید به دو دسته تقسیم کرد: آن هایی که از بعضی مراکز به دلایلی موجّه، پول دریافت می کنند و آن هایی که از آن مراکز، پولی برای فعالیت هایشان دریافت نمی کنند. مسئولین در این سال ها به خوبی یاد گرفته اند که چطور به بهانه حمایت از بعضی فعالان فرهنگی مرتبط با امور دین، می توانند سایه امنی برای بعضی فعالیت های نه چندان سازگار با دین ایجاد نمایند.
یک پرسش به جا و درست در این میان باقی است که به راستی وظیفه نهادهایی مانند دادستانی، سپاه، امام جمعه و ... به عنوان متولیان مستقیم و اصلی حراست از خطوط قرمز شرع و انقلاب، در قبال این نوع ناهنجاری ها چیست؟ بعید است این مجموعه ها به دلیل تعاملات معمول بین ادارات، در دفاع از ارزش ها دچار انفعال شوند.
ساری دیار مومنان است و موسیقی جاری در رگ های این شهر، چیزی جز آوای عشق به دین و ارادت به اهل بیت علیهم السلام نیست.
