پیرایش چهره‌ی فرهنگی کشور، یکی از مسائل عمده‌ی ماست. چهره‌ی فرهنگی کشور باید چهره‌ی نورانی، اسلامی و کاملاً منطبق با فضیلتهای اخلاق اسلامی باشد؛ این یکی از خلأهای ماست.
29/3/85
خیلی های مان وقتی برای نخستین بار به کاری دست می زنیم و خوب از پس آن بر نمی آییم، سرخورده شده و کنار می کشیم، به خصوص اگر مورد تمسخر دیگران هم قرار بگیریم.
امین باوی این گونه نبود. رفت اذان بگوید. کلی هم تمرین کرده بود. یکهو دست و بالش لرزید. هول شد. عرق کرد. صدایش ضعیف شد. کلمات را گم کرد و ...
خیلی ها لبشان به خنده باز شد. بعضی ها هم قهقهه زدند و نمازشان خراب شد. نوجوان بود و رنجید؛ اما گفت روزی اذانی خواهم گفت که خنده های امروزتان را پس بگیرید.
زحمت کشید و تلاش کرد. شد یکی از بهترین قاریان و موذنان و مداحان منطقه. تک خوانی او در گروه تواشیح چنان سر و صدایی بلند کرد که گروهشان به رغم آن که از منطقه ای محروم وارد مسابقات رسمی شده بود، رتبه نخست کشور را به خود اختصاص داد و به دیدار رهبری دعوت شد و مورد تقدیر ایشان قرار گرفت.
همه آنهایی که آن روز به اذان گفتن اشتباه او خندیدند در برابر شاهکار این جوان خوش اخلاق و دوست داشتنی و نجیب سر تعظیم فرود آوردند، نه فقط آن روزی که تصویرش را در بیت رهبری به عنوان یک قاری موفق دیدند؛ آن روز که پیکر مطهرش را با صورتی کبود و لب های ترک خورده از عطش و با تابوتی مزین شده به پرچم سه رنگ جمهوری اسلامی، از منا به کوچه پس کوچه های شهر آبادان آورده و بر دوش گرفتند، به درجه و مقامش غبطه خوردند. سال ها برای صورت کبود مادرش زهرا و تشنگی بچه های حسین، روضه خوانده بود.
کتاب "ملا امین" مختصر و زیبا و دلنشین به خاطراتی خواندنی از زندگی شهید امین باوی از شهدای فاجعه منا می پردازد. این کتاب در 72 صفحه به قلم علی غبیشاوی توسط انتشارات کتابستان و با حمایت سازمان اوقاف و امور خیریه منتشر گردیده است.
کار خیر کردن لزوماً مشروط به پول داشتن نیست. خیلی از کارهای خیر را می توان بدون پول هم انجام داد؛ مثلا آشتی دادن بین دو نفر، نصیحت و کمک به کسی که راه به بیراهه برده و ... یا این که انسان اعتبارش را واسطه قرار دهد برای جمع اوری کمک به دیگران در ساخت یک مدرسه و مسجد و آزادسازی زندانیان و ...
یکی از کارهای خیری که در اسلام بسیار مورد تأکید قرار گرفته و واسطه گری در آن بارها سفارش شده است، واسطه گری در ازدواج است:
"بهترین وساطت ها این است که میان دو نفر در امر ازدواج وساطت شود تا سر و سامان بگیرند." علی علیه السلام میزان الحکمه، جلد5، صفحه87
باور کنید یکی از مبنایی ترین کارهای فرهنگی در جامعه همین وساطت در امر خیر ازدواج است. سن بعضی از جوان های مجرد اعم از دختر و پسر فراتر از سنین معمول ازدواج است و تعلل در این مسأله متأسفانه باعث بروز آسیب های فردی و اجتماعی متعدد گردیده است.
به عنوان یک طلبه بارها طرف مشورت و یا درد دل بعضی افراد و خانواده ها قرار گرفته ام و با تمام وجود درک کرده ام که ظهور این معضل، یکی از مهم ترین و مبنایی ترین چالش های فرهنگی، اخلاقی و اجتماعی جامعه امروز است که در سایه تقلید از فرهنگ غرب و بی توجهی اجتماع، رشد نموده است.
معتقدم اگر می خواهیم دنیا و آخرت خود و دیگران را آباد کنیم در راه تشویق به ازدواج که در واقع پاسخگویی به نیازهای فردی و اجتماعی است باید گام برداشته و نیز با واسطه گری در تحقق این امر خیر، راه را بر افزایش سنین ازدواج به خصوص برای دختران بسته و در انتخاب گزینه شایسته به خانواده ها یاری برسانیم.
