پدر خوانده

 

"پدر خوانده" نوشته ماریو پوزو را فکر نمیکنم کسی در دنیا باشد که به خواندن رمان علاقمند باشد و نخوانده باشد. دهها فیلم سینمایی با اقتباس از روح حاکم بر این اثر در دنیا تولید شده است.

ماجرا یک حقیقت محض است که در همه جوامع بشری به چشم می خورد. همیشه عده ای هستند که با پول و قدرت نفوذ درصدد پیشبرد اهدافشان بر می آیند و به راحتی جای حق و ناحق را عوض میکنند. این حقیقت هم در اجتماعات کوچک و بزرگ دنیا وجود دارد هم در نظام حاکم بر عرصه بین الملل.

مافیا در لغت به معنای جان پناه است. فلسفه تشکیل آن خلأ قانون یا عدم اقناع و رضایت از کارکرد قانون بوده است. عده ای برای دفاع از حقوق و امنیت خود به گروههای مزدور یا داوطلب پول می دادند. به مرور این گروهها تأمین منافع باندهای فساد و قاچاق را هم برعهده می گیرند و به حافظ منافع اغنیا و چپاولگران تبدیل شده و پس از مدتی خودشان به معاملات و معادلات تباهکارانه ورود پیدا میکنند. همیشه عده ای از مردان قانون هستند که دربرابر رشوه سست بوده و راه را برای تبرئه باندهای مافیایی هموار می سازند.

مترجم اثر به یقین کار دشواری داشته و با دقت و وسواس خاصی به معادل یابی کلمات پرداخته که جای تحسین دارد. خانم منیژه اذکایی اما در مقدمه اثر تلاش دارد دو برداشت شخصی را به خواننده القا و تحمیل نماید.

یک اینکه میگوید هیچکس از خواندن اثر نسبت به شخصیت جنایتکار و تبهکار پدرخوانده احساس نفرت پیدا نمی کند و حتی او را دوست می دارد! به نظرم مترجم یا میخواهد زحمت خودش را بستاید که البته لزومی به این بیان تبلیغی نداشته و خواننده با انصاف متوجه آن میشود یا تعبیر و برداشت شخصی خود را به همه تعمیم می دهد.

مترجم تعبیر دیگری دارد در توصیف اثر: "نمایاندن عمق دوگانه قدرت-مذهب" پدرخوانده و بعضی عناصر باند تبهکار وی کاتولیک هستند و بعضی آداب مسیحیت را مهم می دانند. آیا منظور مترجم این است که تقیدات مذهبی باعث تبهکاری این افراد شده؟ جای جای کتاب مشحون از شرح وسوسه انگیز روابط غیراخلاقی اعضای باند است. چرا مترجم به این نتیجه نرسید که ابتلای به فساد جنسی زمینه ساز مفاسد اقتصادی و سیاسی است؟ ممکن است خیلی ها مسیحی یا مسلمان و... باشند و از مذهب در مسیر توجیه تخلفات خود استفاده کنند و خیلی ها هم این کار را نمی کنند. می شود عملکرد غلط دسته نخست را به حساب دوگانگی بین دین و قدرت گذاشت؟ قدرت لزوما مساوی با فساد نیست و قدرت فاسد اساسا مشروعیت ندارد.

یک عبارت جالب را هم نویسنده یا مترجم اثر در ابتدای کتاب از قول بالزاک بیان میکند که خوب است به عنوان ضرب المثل و سرمشق مورد توجه نهادهای اطلاعاتی و پلیس اقتصادی همه کشورها قرار بگیرد: "در پس هر ثروت بزرگ، جنایتی نهفته است."

عبرت نگرفتیم

 

کشف حجاب و هنجارشکنی به امری عادی بدل شده. موضوع از برداشتن روسری گذشته. بعضی زنها با تی شرت در معابر تردد کرده و جالب آن که به زنان چادری رهگذر توهین و تمسخر حواله می کنند.

بعضی ائمه جمعه در مقابل پول ضعیفند. بی توجه به این که سلام گرگ بی طمع نیست با متهمان اقتصادی عکس یادگاری می گیرند و پشت تریبون برای سلامتی شان صلوات می فرستند. 

متهمان دانه درشت پرونده های اختلاس بانک دی و طبری و کرسنت و... آزادانه در شهرها جولان میدهند.

امور اجرایی مملکت افتاده دست بعضی عناصری که سابقه علنی و کیفری در مخالفت با نظام داشته اند.

بانکها، خودروسازها و هلدینگها به حال خود رها شده و جیب مردم را غارت میکنند.

اسرائیل هر روز دارد وحشی تر از گذشته به قلع و قمع نیروهای مقاومت اعم از ایرانی یا دوستان ایران در کشورهای مختلف دست می زند. عزتمان زیر سوال رفته است.

و....

اندلس را مسخره کردیم سرمان آمد. مصلحت اندیشی های مکرر و کاذب و ملال آور ریشه در رفاه زدگی و راحت طلبی و دنیا دوستی بعضی تصمیم سازان دارد.

یک صحبتی داشت آقا سال 75 و نیز 76 در جمع پاسداران لشکر سرافراز 27 درباره دنیا زدگی خواص. لازم است آن بحثها را دوباره مرور کنیم.

چه عرض کنم

 

خب گویا بوی بازگشت کیمیا علیزاده هم به مشام می رسد. چند سلبریتی دیگر مثل پرستو صالحی و... هم هوای بازگشت دارند. می گویند فریب خوردیم. چه عرض کنم! وطن متعلق به همه است اما تاوان بی وطنی باید نمایان باشد. قبح پیمودن این مسیر زشت باید عیان شود.

بعضی سایتها درباره پناهندگی سیاسی علیزاده نوشته اند: "باید بیش از ‎کیمیا علیزاده به افشای چهره زشت ‎حامد معدنچی همسر این دختر ایرانی پرداخت، مردی که به گفته کیمیا از او به عنوان ابزاری برای رسیدن به خواست های خودش نهایت سوءاستفاده را کرد و سپس طلاقش داد و در غربت تنهایش گذاشت. بیشتر مراقب شریک زندگی خود باشیم!!"

 

عجیب است گاه ساده ترین انسانها مدعی اند که میتوانند در مهمترین امور حیاتی ملت تصمیم ساز باشند.

مهد تناقض

توهین به مقام نبی خدا حضرت عیسی علیه السلام در افتتاحیه المپیک فرانسه در بالاترین سطوح سیاسی جمهوری اسلامی محکوم گردید.

فرانسه که خودش را مهد تمدن میداند دریای ژرف تناقضات رفتاری در مواجهه با ادعاهای پوچی است که به نام تمدن ارائه می دهد. این کشور در حالی دم از صلح می زند و میدان شارل دوگل را نماد آن تلقی میکند که میلیون ها نفر را در مستعمرات آفریقایی خود به خاک و خون کشانده و از جمجمه های آنها موزه ساخته است. دم از آزادی و حقوق انسانی میزند اما حضور محجبه در مراکز آموزشی را منع کرده جالب آنکه در همین مراسم افتتاحیه با اینکه مجوز حضور نمادهای همنجنس گرایی را میدهد مانع حضور ورزشکار مسلمان تیم ملی کشور خود به خاطر رعایت حجاب در می گردد!

توهین به مقدسات مسیحیت در این مراسم جهانی و در مقابل انظار میلیاردها انسان نشان میدهد تمدن غرب که مبتنی بر لذت جویی و استثمار و سرمایه سالاری است اصل اخلاق و معنویت و دین را مانعی در راه تحقق امیال نفسانی و سیری ناپذیر کانونهای ثروت دانسته و هویت زدایی و گستره پوچی و لاابالی گری را ضامن تأمین منافع کارتل های غارتگر اقتصادی می داند.

محکومیت این رفتار ننگین از سوری رهبر معظم انقلاب، وزارت امور خارجه و گروههای اسلامی شیعی منطقه باعث قدرشناسی مومنان آیین مسیح و تشکر آنها و انتقاد از رهبران کلیسا و معرفی بهتر دین اسلام در سطح جهان گردید.

مرحوم مهندس اردبیلی اهل بابل که اصالت آذری دارد و از او به عنوان پدر صنعت مس ایران یاد گردیده مدتی سفیر ایران در نروژ بود. او در خاطراتش می نویسد (نقل به مضمون) رییس کلیسای مرکزی نیکاراگوئه برای او نقل کرد وقتی به واتیکان و محضر پاپ رفت و از او خواست در برابر زورگویی ایالت متحده که با اعمال تحریمهای ناجوانمردانه باعث فشار سهمگین به مردم مسیحی این کشور گردیده موضعی اتخاذ کند با پاسخ سرد و ممتنع وی مواجه گردید که بهتر است با آمریکا همراهی کنید! او از این پاسخ پاپ متعجب شد و گفت من چندی پیش به تهران سفر کرده و با رهبر انقلاب ایران دیدار داشتم. او با اینکه مسیحی نیست اما ظلم آمریکا نسبت به مردم نیکاراگوئه را محکوم کرد اما شما که رهبر مسیحیان هستی حاضر نیستی از مظلومیت هم کیشان خود دفاع کنی. من کشیش مسیحی هستم اما از این به بعد رهبر من امام خمینی است. بعد از این مواجهه تند و تاریخی، پاپ دستور عزل او از تصدی امور کلیساهای نیکاراگوئه را صادر کرد. این دستور پاپ البته با بی اعتنایی مردمی روبرو شد که نمی خواستند زیر بار ظلم و زیاده خواهی و چپاولگری آمریکا کمر خم کنند.

اسلام دین منطق و حامی مستضعفان جهان است. در معرفی اضلاع جهان شمول مکتب اسلام بیشتر تلاش کنیم.

خوارج همان روشنفکری است

 

خوارج با جریان روشنفکری و لیبرالیسم مخرج مشترک دارد. برخلاف آنهایی که تلاش می کنند خوارج را صرفا آدمهای دگم و خشک مقدس تعریف کنند خوارج همپای جریان روشنفکری با خروج از چارچوب موازین شرع و امام عدالت با خودرأیی و اکتفا به برداشت شخصی اقدام به تأویل و تفسیر دین نمودند.

جریان روشنفکری و نیز لیبرالیسم ورای احادیث و روایات و فتاوا و احکام تلاش دارند آنچه برداشت شخصی خود هست را به نام دین و مذهب قالب نمایند. هرج و مرج دینی و مصلحت اندیشی های منفعت طلبانه خروجی همین طرز تفکر است.

یک عده بعد از شکستی که در انتخابات خوردند و وقتی متوجه شدند جایگاهی در میان قشر متدین ندارند شروع کردند به اتهام زنی و تخریب جلیلی و حامیانش که اینها متحجر و خوارج دوران هستند. منبری های معروف هم که دیدند حرفشان فراتر از محدوده جشن و عزا خریداری ندارد و بچه های انقلابی اهل تقلید کورکورانه از آنها نیستند در حال تئوریزه نمودن وقیحانه این بهتان به منظور انزوا و عقب راندن بچه های جوان بسیجی و انقلابی مستقل هستند که با احساس تکلیف به صورت خودجوش پا به میدان تبلیغ برای کاندیدای عدالتخواه جبهه انقلاب نهادند.

از احمدی نژاد هم که شکست خوردند او را حجتیه نامیدند. کجا حجتیه طرفدار مبارزه با فساد و آبادانی کشور و محرومیت زدایی و نبرد با اسرائیل است؟ 

جلیلی متحجر است که حرف حسابش عمل به مجموعه منویات دین و اعمال و احقاق سبک زندگی دینی به عنوان نسخه نجات بخش جهان بشریت است یا جریانی که برای حفظ قدرت و صندلی ریاست و کانون ثروت معتقد به نرمش و انعطاف در مقابل جریان غربگرا و عدول از موازین انقلاب و عدالت است؟

کدام یک خوارج واقعی دوران است؟

خوب، بد، لازم

 

رقابت درون گروهی نیروهای ارزشی هم خوب است هم بد؛ اما به هر حال اجتناب ناپذیر است.

بالاخره یک طیف از این بچه ها به ارکان قدرت می چسبند و شیرینی پست و پول را با همه وجود می چشند. همه البته اینطور نیستند اما خیلی ها جنبه پول دار شدن و دسترسی نامحدود به امکانات مادی را ندارند. از طرفی هم رویشان نمی شود از شعارهایی که پیش تر داده و به همان واسطه به قدرت رسیده اند را کنار بگذارند.

چه کار می کنند؟

می شوند مثل کسی که حال ندارد طرف قبله بچرخد می گوید قبله را بچرخانید طرف من. شروع می کنند به تئوریزه کردن فرهنگ اشرافی گری و خوی تجمل پرستی و رفاه طلبی و رانت خواری آنهم به ظاهر مبتنی بر فرمایشات دین. الی ماشاءلله مداح و منبری همراه و نمک گیر هم دارند. در کنارش تلاش میکنند با سیاه نمایی و اتهام زنی، رقبای ارزشی را در اذهان عموم تخریب نمایند.

از این منظر رقابت درون گروهی اگر چه تلخ و گاه زیان بار است؛ اما لااقل باعث می شود مرزهای انقلابی اصیل و انقلابی مغشوش هویدا شده و هنجارهایی چون ساده زیستی و عدالت ورزی و پاک دستی حکام به فراموشی سپرده نشود. به نظرم این چرخه پایان ناپذیر و ادامه دار خواهد بود.

طلای بدون اجرت

 

مصوبه اخیر دولت در ممنوعیت فروش طلای دست دوم خدمتی بزرگ به طبقه ثروتمند تولیدگر طلا و اجحاف به قشر متوسط و ضعیف جامعه به شمار می آید. هزینه هنگفت و غیر معقولی به بهانه دستمزد ساخت طلا گرفته می شود که به نفع سرمایه داران تولیدکننده و فروشنده و عامل خالی شدن جیب طبقه ای است که با خرید طلا درصدد حفظ ارزش پولی خود هستند.

خرید طلای بدون اجرت، راهکار بسیاری از اقشار جامعه به امید حفظ دارایی و سودآوری به موازات رشد تورم بود که به مذاق طبقه اشراف خوش نمی آمد. بهانه پیشگیری از فروش طلای بی کیفیت هم از آن حرفهاست که در واقع نقض نظارت در این بازار را اذعان می دارد. چه بسیار طلاهای نو و تازه تولیده شده ای هم در بازار موجود است که فاقد استاندارد لازم و کیفیت مطلوب می باشد.

شفاف و پاسخ گو

مناظره امشب را دیدم. این جمع را لزوما نماینده جامعه نخبگانی ایران نمی دانم. به نحوه بررسی و تأیید صلاحیتهای شورای نگهبان در انتخابات مجلس و خبرگان و ریاست جمهوری نقد جدی دارم که قبلا بیان کرده ام.

نامزدها بحث تخصصی قابل توجهی نداشتند و تقریبا همه یک حرف را می زدند؛ اما از نظر من سعید جلیلی اشراف و تسلط بیشتری نسبت به امور جاری کشور در عرصه اقتصاد داشت.

خوبی مناظره ها و برنامه های پرسش و پاسخ به خصوص در حضور نخبگان یا دانشجویان و طلاب همین است که روشن می شود چه کسی چه چیزی در چنته دارد. مقام معظم رهبری هم از مسئولان خواسته بودند به میان مردم و جوانان رفته و با آنها دیدار و گفتگو داشته باشند. اغلب مسئولان از این کار سر باز می زنند. عده ای هم صرفا در محیط هایی کنترل شده حضور نمایشی دارند و بعضا به سوالها جواب مشخصی نداده، کلی گویی کرده و زود از جمع خارج می شوند.

از مصطفی پورمحمدی خوشم نمی آید. ایشان دبیرکل جامعه روحانیت مبارز تهران است که اساسا به این جریان حسن ظن ندارم. جمعیتی که حسن روحانی و ناطق نوری و هاشمی رفسنجانی از بزرگان آن بوده اند. جماعتی که در ماههای نخست انقلاب مقابل شهید بهشتی ایستاده و ابوالحسن بنی صدر را که یک آقازاده بود مورد حمایت قرار دادند.

نکته دیگر اما درباره رویکرد تبلیغاتی کاندیداهاست. همه کاندیداها متفق القول بودند که در کشور فسادهایی وجود دارد، اختصاصی سازی صورت گرفته، انحصار خودروسازی و اداره غلط نظام بانکی به کشور لطمه زده، تورم پدر مردم را درآورده، از توانایی نخبگان و بضاعت و استعداد کشور استفاده نگردیده، رانتخواری و بی عدالتی هست و... خب یکی نیست بگوید پدر آمرزیده ها! شما همه تان یا نماینده یا رییس مجلس یا وزیر و عضو هیات دولت بوده اید. باید جوابگو باشید در منصبی که قرار داشتید چقدر از اختیارات و ظرفیتهای خود برای اصلاح امور بهره گرفته اید؟ جوری ژست نگیرید که انگار تا به حال مدیریت کشور در اختیار عناصری از کره دیگر بوده و خودتان در وضعیت موجود هیچ نقشی نداشته اید.

جنگ به توالت ها کشید!

 

یکی از ادله ای که فقها با استفاده از کروات مخالفند حرمت تشبّه به کفار است. اسلام با کفر چه در باطن و چه در ظاهر مرز دارد. 

موسیقی مناسب مجالس لهو را یک مسلمان ولو در خلوت خودش نباید گوش بدهد.

و...

جنگ بین ما با دنیای غرب و هر آنچه که فرهنگ دین را متزلزل می سازد یک نبرد تمدنی است. حجاب و عفاف و آزادی روابط و ... بخش هایی از این تقابل بزرگ است. معماری ما نباید به سمت و سوی غرب برود که رفت. سگ بازی، تغییر اسامی مذهبی، مصرف گرایی، خود نمایی به خصوص با ابزار رسانه، شهوت پرستی و خوشگذرانی، دخانیات و مشروبات الکلی، وطن ستیزی، وطن گریزی و ... ابزارها یا نمادهایی در تهاجم فرهنگی غرب نسبت به جامعه دینی است، جامعه ای که ایستادگی اش در جنگ نظامی مرهون فرهنگ دینی و ملی بوده و حالا برای ضربه فنی شدن باید از هویت تاریخی و تمدنی خود عاری گشته و به سمت پوکی و بی غیرتی و بی خیالی سوق داده شود.

خلاصه و گذرا خواستم به بهانه نصب توالتهای فرنگی ایستاده! در بعضی مراکز خرید تهران به جدی بودن تهاجم یا به قول آقا ناتوی فرهنگی غرب اشاره کنم. این سنگ های نوالت با اعتراض و پیگیری بعضی از شهروندان برداشته شد؛ اما کمی جدی تر باید به معضل وادادگی فرهنگی لایه هایی از جامعه و حس تقلید گرایی و خودباختگی آنها در برابر نمادها و مظاهر تمدن حیوانی غرب توجه نشان دهیم.

کمترین مواجهه ما باید اصرار بر تغییر سبک معماری رایج و بازگشت به سرمایه های مهندسی و معماری ایران کهن به منظور تقویت عناصر تمدن ملی و دینی باشد.

هر ده روز یک پزشک خودکشی میکند؟!

 

بعضی فعالان عرصه بهداشت و درمان از جمله دبیرکل خانه پرستار در صفحات مجازی خود مدعی شدند هر ده روز یک پزشک در ایران خودکشی میکند.

وزارت بهداشت تا کنون درباره میزان صحت این آمار سکوت کرده.

آقای پزشکیان هم مصاحبه کرد و گفت تقصیر اصولگراهاست.

بعضی پزشکان هم یادداشتهایی منتشر کرده و درصدد علت یابی این اقدام زشت همکارانشان برآمده اند. از جمله اینکه گفته اند درآمد کم! حضور در مناطق محروم! برخورد نامناسب مردم! دوری از خانواده و ... دلایلی است که منجر به خودکشی پزشکان می شود.

کدام پزشکی است که نداند بسیاری از امراض جسمی نشأت گرفته از ملالت ها و بیماری های روحی است؟ طبیب باید به موازات جسم با روان هم آشنا باشد؛ اگر نه به یقین پزشک حاذقی نیست. تمایل به خودکشی علامت یک بیماری عمیق روحی است. به نظر می رسد دانشگاههای علوم پزشکی علاوه بر آموزش علم طب و شناخت پیچ و خم و قواعد درمان جسم نیازمند آموزش اخلاق و معنویت هم هستند. بر فرض صحت ادعای پزشکان در خصوص علت خودکشی همکاران جوانشان نباید از نظر دور نگاه داشت که بسیاری از مردم هم در ابتدای شروع به کار و زندگی با درآمد پایین و حضور در مناطق سخت و مشکلات عدیده دیگر دست و پنجه نرم می کنند. 

پزشکی که نتواند درد خودش را بشناسد، پزشکی که نتواند صبوری به خرج داده و مشکلات موقت زندگی را تحمل کند، پزشکی که راهی برای جبران خلأهای روحی و معنوی خویش نیافته و انتظار دارد پس از هفت سال تحصیل به همه خواسته های مادی دست پیدا کند بعید است بتواند حال مردم را خوب کند.

یک نکته را هم بنا به تجربه عرض کنم چون در چند گروه مجازی پزشکان و نیز فرهنگیان عضو بوده ام دیده و خوانده ام همانقدر که بعضی معلمان به شکل مشمئز کننده ای در حال فوروارد مکرر پیامهایی هستند که نشان می دهد همه خورده و برده اند و فقط معلمان هستند که مظلوم واقع شده و از مسابقه بخور بخور جا مانده اند، بخشی از پزشکان نیز به رغم برخورداری از مواهب قابل توجه مادی با رصد وضع اقتصادی و امکانات رفاهی چند متخصص شهیر، احساس میکنند اگر چند دستگاه خودرو لوکس و چند ویلا و خانه و مغازه و... در فهرست دارایی هایشان ثبت نباشد مغبون بوده و وقتشان را هدر داده اند. نمی شود کتمان کرد سطح توقع جامعه با نابخردی متولیان فرهنگی و شیطنت رسانه های مجازی در رقابت بر سر مصرف گرایی و رفاه طلبی و اشرافی گری و... چنان بالا رفته که گاه احساس می شود با هیچ میزان درآمدی قابل تسکین نباشد.

این باور غلط در حالی شکل گرفته که بسیاری از همین افراد در دهه های گذشته رویای زندگی امروز را در خواب هم نمی دیدند و نیز بسیاری از مردم در کشور خودمان هستند که از کمترین امکانات مادی بی بهره بوده و حسرت زندگی آنها را می خورند؛ اما صبوری به خرج می دهند.

به یک انقلاب اخلاقی در نحوه نگرش به مقوله معیشت و زندگی نیازمندیم. این مساله البته نافی رفتار غلط بعضی مسئولان در دامن زدن به شکاف طبقاتی و ویژه خواری و نادیده گرفتن حقوق مردم عادی کوچه و بازار نیست.

عمله سودجوها نباشید

 

صدا و سیما دارد جشنواره آگهی های بازرگانی برگزار می کند. حالا جالب است در تبلیغ همین جشنواره و توجیه آن از عبارت "عدالت گستر" استفاده می کند!

فارغ از اینکه بخش قابل ملاحظه ای از تبلیغات بازرگانی اساساً غلو و دروغ است مثل همین حشره کش صوتی که مصداق کلاهبرداری علنی است؛ چگونه می توان دامن زدن به جوّ کاذب خرید، فرهنگ مصرف گرایی، تحریک حسّ فقر و نیاز، ایجاد عقده های اجتماعی، شکاف طبقاتی و تبعیض و تقویت نظام سرمایه داری را در راستای عدالت گستری توصیف کرد؟!

البته وقتی بانکداری ما که طبقه محروم را بر خلاف شعائر انقلاب رها ساخته و در خدمت سرمایه داران و دلال ها و جماعت رانت خوار است عنوان اسلامی را یدک می کشد چرا تبلیغ فرهنگ ویرانگر مصرف گرایی در راستای عدالت تعبیر نشود؟

یاد گرفته ایم پشت نقاب کلمات مخفی شویم.

در مملکتی که قرار است معنویت و اخلاق پررنگ شود دامن زدن به حسّ دنیاخواهی و رفاه طلبی و پول پرستی، عین خودکشی است.

وحدت حوزه و دانشگاه و سلبریتی ها!

 

صدا و سیما چه بر سر مردم می آورد؟

حضور امیر محمد، پسر اینستایی "واگعیه یا کیکه" در برنامه سیما باعث واکنش اعتراضی بسیاری از نخبگان حوزوی و دانشگاهی و مذهبی و غیر مذهبی شد. حتی سردار آزمون هم که خودش هم همچین بی حاشیه نبوده به این مدل الگوسازی سیما اعتراض کرده است.

صدا و سیما به بهانه رقابت با ماهواره و فضای مجازی، در موضع انفعال قرار گرفته و با بها دادن به امثال امیرمحمد و صادق بوقی و ... در واقع در حال برجسته سازی رسانه های غیر قابل اعتماد است که عواقب فرهنگی آن دامنگیر جامعه خواهد شد.

تبلیغات گسترده برای مصرف گرایی و مسابقه خرید و دامن زدن به حس نیاز کاذب و گسترش فقر و احساس نداری و کمبود، اگر چه برای صدا و سیما درآمد دارد اما جامعه را به سمت خشونت و ناامنی و عصبانیت و درگیری و نارضایتی و خودکشی پیش خواهد برد.

فکرش را میکردید روزی سیاستهای صدا و سیما به اندازه ای لوث و منفعل و سطحی و نازل بشود که همه اقشار جامعه با هر طرز فکر و گرایشی در انتقاد از رویکردهای مخرب فرهنگی آن متحد شوند؟

از زاویه دیگر البته این اتحاد بین دلسوزان جامعه را باید به فال نیک گرفت. هنوز ارزشهایی در جامعه زنده هست که بشود سر آن وفاق ملی را تجربه کرد.

مرثیه ای برای فرهنگ

 

دکتر مهدی گلشنی از بزرگترین متفکران و دانشمندان معاصر ماست که همواره دغدغه انقلاب و تمدن اسلامی را داشته است. اخیراً وی در مراسمی که برای تجلیل از مقام علمی او برگزار شد نکات قابل تأملی را بیان کرد که گزیده ای از آن را تقدیمتان میکنم:

در این زمان مسأله فرهنگ حاکم بر محیطمان بسیار مهم است. خدمت وزیر علوم جناب آقای زلفی‌گل گفتم وضعیت اخلاقی در دانشگاه‌ها خوب نیست. ایشان نیز گفتند در جامعه هم خوب نیست. مقوله فرهنگ بعد از انقلاب مورد غفلت واقع شد درحالیکه فرهنگ، نقش اساسی در اقتصاد و سیاسی ایفا می‌کند. مسائل فرهنگی در زمان انتخابات در صحبت هیچکدام از کاندیداها مطرح نشد....

تمدن جدید دنبال قدرت و ثروت است و می‌خواهد نقاط غیر از این دو مقوله را نابود کند و برایش مهم نیست. در محیط امروز باید دید چه چیزی حاکم است باید از دانشجویان پرسید برای چه هدفی درس می‌خوانند در جمعی از اساتید که این موضوع را مطرح کردم اساتید خندیدند و گفتند زمانی که از دانشجویان این امر را می‌پرسیم به دنبال این هستند که در دانشگاهی درس بخوانند که بتوانند در آینده پذیرش از دانشگاه‌های آمریکا و اروپا بگیرند. این نشان می‌دهد وضعیت فکری و فرهنگی خراب است، حتی عده‌ای از دانش آموز در کنکور شرکت نکردند تا از ابتدا مهاجرت کنند....

بزرگداشت علما هم نکته دیگری از خصوصیات تمدن اسلامی است. آنقدر که ورزشکاران مورد تجلیل و تقدیر قرار می‌گیرند علما مورد توجه قرار نمی‌گیرند....

یکی از چیزهایی که غفلت شده آشنایی محیط ما با تمدن اسلامی است. محیط جامعه ما سعدی و ابوریحان را نمی‌شناسد. ما در زمانی که در دبیرستان بودیم مقداری گلستان خوانده بودیم. به نظر من شناخت تمدن اسلامی خیلی مهم است. جرج سارتن یکی از مورخین تاریخ علم است که در کتابی می‌گوید مسلمانان در علم خیلی اثر داشتند. می‌گوید اگر می‌خواهیم دلیل شکوفایی تمدن اسلامی را بدانیم باید قرآن را دارای نقش محوری بدانیم. ولی در داخل و حال حاضر محیط علمی ما اصلاً از قرآن اثری نیست....

تقویت هویت دینی و ملی از دیگر موارد مهم خصوصیت تمدن اسلامی است که بسیار ضعیف است. در آمریکا که دانشجویان ایرانی و چینی را می‌دیدم بسیار متفاوت بودند. جهان بینی اسلامی و تفکر اصیل اسلامی باید شناسانده شود. این چیزها را نمی‌شد با زور تزریق کرد بلکه با فرهنگ خوب منتقل می‌شود. حجاب را در مالزی با فرهنگ خوب جا انداختند. با فرهنگ می‌توان این کارها را انجام داد. باید جاذبه ایجاد کرد. نسل جدیدی که تربیت می‌شوند متوجه تفکر اسلامی نیستند و تنها چیزی که آینده ما را تأمین می‌کند اصلاح فرهنگ است.

تک تیرانداز

 

روز گذشته بود که جناب قاضی القضات مصاحبه کرد و گفت عدلیه با هر چه و هر که مفسد و فاسد باشد برخورد میکند اصلا کجا مسئولی را سراغ دارید فسادش ثابت شده باشد و ما برخورد نکرده باشیم؟

امروز سید اولاد پیامبر، پدر سید روح الله عجمیان در پخش زنده تلویزیونی تشر رفت که چرا یکی مثل دکتر ولایتی در پرونده قضایی قاتلان پسرش دخالت میکند و...؟

من دیشب به ذهنم رسیده بود جوابی برای نقض ادعای اژه ای بنویسم مثلا درباره مفاسد یا تخلفاتی که پیرامون عملکرد مهندس غرضی و زنگنه تا پتروشیمی میانکاله و فولاد مبارکه و اوقاف و ... افشا شده و رسیدگی نشده است؛ اما پشیمان شدم. سید لرستانی ما که ایثارگر و کارگری ساده و فصلی در کمال شهر کرج است، کاسه و کوزه همه صاحبان قدرت را به هم ریخت. او نشان داد که خون دلاوری اش در رگهای سید روح الله جریان داشته است؛ پسر کو ندارد نشان از پدر...

روزی امثال ولایتی هم باید جواب بدهند چرا وقتی پسرانش در حال خوشگذرانی با گرگهای وال استریت هستند او مردم را به ساده زیستی و عبرت آموزی از مقاومت شیران یمن دعوت میکند؟ اساساً این نوع تعارضات گفتاری و رفتاری مسئولان چه بلایی بر سر اعتماد مردم نسبت به نظام اسلامی در می آورد؟ جناب محسنی اژه ای از این زاویه به امور مملکت نگاه کند تا متوجه شود که چرا مردم حتی نیروهای مومن انقلاب هم نمیتوانند به داعیه برخورد بدون تبعیض با متهمان دانه درشت باور داشته باشند؟

آه کوخ نشینان و صاحبان و ولی نعمتان حقیقی انقلاب دامان همه سردمداران اشرافیت و رانت و تبعیض و بی عدالتی و شکاف طبقاتی را خواهد گرفت. خون شهدا بی اثر نیست.

هامون، دیروز و امروز

 

دیشب برای پنجمین بار نشستم و هامون را دیدم. اولین بار یازده یا دوازده سالم بود که آن را در سینما دیدم. چون قهرمان داستان، حمید هامون بود خوشم آمد و باز هم برایش تماشایش به سینما رفتم. درست مثل فیلم عروس که آنجا هم قهرمان داستان، حمید بود.

با یم یلد ولم یولد بچگی های حمید میخندیدم. با آشفتگی هایش، نویسنده بودنش، کتابخوانی هایش، دویدن هایش به وجد می آمدم. از این که بیقرار کشف حقیقت بود او را می پسندیدم. دریا را همیشه دوست داشتم. زیباترین موسیقی خلقت، صدای امواج آب است. از اینکه حمید هامون دل به دریا می سپرد آرامش میگرفتم و...

الان البته آن نگاه را ندارم. هامون، تصویر از هم گسیختگی روانی جماعت روشنفکر است که ماندن در راه و سرگشتگی و حیرانی را به ثبات قدم و یافتن مقصد و اقامت در منزل عبودیت ترجیح میدهند. درست مثل آنهایی که زیارت را بهتر از نماز می پندارند. مثل طلبه ای که نعلین زرد و عطر و سورمه چشم را واجب تر از درس بپندارد.

روشنفکرها اهل بازی و خوشگذرانی اند. دنبال تفاوتند و حاشیه را بر متن ترجیح میدهند. عرفان شیعه اما حقیقتی آرامش بخش در بطن نورانی خود دارد که در گرو همرهی و طیّ طریق با خضر ظلمت ستیز، قابل دستیابی و تحقق است.

رگه های نگاه چپ نیز در گفتگوهای فیلم دیده میشود. آنجا که توسعه مدل آمریکایی سنگاپور و فیلیپین و مالزی را دست و پا زدن سوسک وار در لجنزار برای رفاه بیشتر، حول محور شکم تلقی میکند.

اگر مهرجویی، گاو را گاو نامید، هامون را باید خر می نامید که این تعبیر نه البته از سر بغض و وهن که برگرفته از دیالوگهای مکرر قهرمان قصه است آنگاه که اذعان میدارد در پس این حیرانی چهل و خورده ای ساله، هیچ گُهی نشده است.

همه این ماجرا اما به آنجا که عارف مسلکی خداجو به نام علی عابدینی، در دریای گمگشتگی، دست نجات به سوی هامون دراز میکند قابل اغماض است. هامون را صدباره هم پخش کنند می بینم. دیدن یک فیلم لزوماً به معنای تأیید کامل محتوای آن نیست. همین که آدم میفهمد سازنده فیلم و سراینده داستان به فهم خودش احترام گذاشته و اثری جدی را خلق کرده هزاران بار می ارزد به تماشای سینمای غالب این سالها که معجونی از تلفیق تصاویر وارونه و صحنه های مشوّش بی هدف مبتنی بر ارضای شهوات و امیال حیوانی و اغراض بیگانه پسند سازندگانشان است. هامون لااقل ایرانی است.

یا ضامن کارمند!

 

پشت وانت نوشته بود: یا ضامن کارمند!

تصویر را یکی از دوستان پزشک بابلی فرستاد و در ادامه نوشت:

اما سند این تصویر، خودم بودم

آمریکا برای براندازی نظام هیچ غلطی نمی‌تونه بکنه

اما بانک‌ها نه؛ غلط‌های زیادی کردند و هم اکنون هم دارند می‌کنند.

پاشنه آشیل انقلاب، بانک‌ها هستند.

بلوار نوشیروانی، جنب تربیت‌بدنی

یک دنیا حرف برای گفتن داشت

یکی از بدترین فحشی که به یک حکومت اسلامی شیعی می‌شه گفت همین عبارت بود.

به بهانه پایین کشیدن دیوارنگاره کلام رهبری

 

حاکمیت اول، نظام مشروع امت و امامت است، رابطه دلی و آرمانی بین حزب الله با ولی فقیه که خود منتقد اوضاع جاری بوده و بر مبنای اصل مترقی امر به معروف و نهی از منکر در تکاپوی اصلاح امور و اجرای منویات دین هستند. از نگاه نظام اصیل و مشروع دینی منطبق بر فرامین رهبری، ما در عدالت اجتماعی عقبیم، بانکداری ما اسلامی نیست، مبتلا به تبعیض در نظام آموزش هستیم، انتقاد از مسئولان جائز بوده و مهمترین مصداق امر به معروف و نهی از منکر است، قوه قضاییه باید با دانه درشتها برخورد قاطع کند، طرحهای صنعتی باید پیوست محیط زیست داشته باشند، خودرو سازی ما مناسب شأن مردم نیست، جبهه فرهنگی انقلاب باید تقویت شود، سبک زندگی مسئولان و مردم باید دینی و ملی باشد، فضای مجازی نباید در اختیار دشمن قرار بگیرد، رانتخواری، حقوقهای نجومی و شکاف طبقاتی منافی اهداف انقلاب است و...

اما حاکمیت دوم که تنیده در ذیل چتر تبعیت از حاکمیت اول بوده و در بزنگاه اداره امور به زور تزویر، اهداف انقلاب را وارونه جلوه داده و بین نظام اسلامی و انقلاب اسلامی شکاف ایجاد کرده و منفعت طلبی و باندبازی را بر مصالح عموم ترجیح داده و آموزه های نظام سرمایه داری غرب را از باورهای دینی و مطالبات رهبری و ارزشهای جامعه مهمتر میداند موافق شکاف طبقاتی است، جلوی اصلاح نظام بانکی را میگیرد اجازه برخورد با مافیای کنکور را نمی دهد، برخورد با دانه درشتهای مفسد اقتصادی و مقابله با ویژه خواری و آقازاده بازی را از محور برنامه های نظام خارج می سازد و... ذیل نقاب اسلام و انقلاب با پرونده سازی برای منتقدان حزب اللهی و از گردونه خارج کردن دلدادگان حقیقی ولایت فقیه، با دستکش مخملی قانون، راه را برای غربی سازی ایران و تحریف حقایق و خاستگاه انقلاب جهانی مستضعفان و ایجاد ناامیدی در آزادی خواهان عالم هموار می سازد.

اگر دلتان برای جهاد تبیین می تپد، اگر دنبال روایت اول هستید، اگر می خواهید مقابل تهاجم فرهنگی بایستید اگر مخالف انحراف در نظام هستید، اگر دغدغه رهبری را دارید، اگر میخواهید فتنه های مستمر را ریشه ای دفع کنید، اگر دلتان برای خون شهدا می تپید با حکومت دوم مقابله کرده و آنها را رسوا نمایید. راه هم کاملاً مشخص است. فهرستی از مطالبات رهبری تهیه نموده و از کوبیدن چوب اهمال و کم کاری و غفلت و وادادگی بر سر مسئولان خودباخته هراسی نداشته باشید.

اول یقه خودتان را بگیرید

 

یکی از شاکی ترین و پرادعاترین و منتقدترین اقشار جامعه، بخشی از معلمان عزیز هستند. ضمن احترام به معلمین دلسوز و با شخصیت اما اگر سری به نشست ها یا گروههای مجازی این صنف بزنید خیلی زود دچار سرسام می شوید. یکضرب شکایت و گله و آه و ناله و خبرهای منفی که ما چقدر بدبخیتم و همه جا خراب شده و کسی به فکر حل مشکلات نیست و هیچ چی سر جای خودش قرار ندارد و... این طرز فکر چقدر باعث میشود از کیفیت تدریسشان بزنند بماند.

حالا خدا نیاورد کارتان گیر کند پیش همین عزیزان در اداره آموزش و پرورش یا دفاتر مدارس. مثلا نامه ای بخواهید. چشمتان روز بد نبیند، این هست آن نیست، این پاس می دهد به آن، آن به این؛ نمی شود، طول می کشد، امروز برو فردا بیا، بیا این قسمت را خودت انجام بده و... گاهی هم که ویرشان میگیرد پولی طلب کنند در راه خدا و...

خب یکی نیست به این جماعت بگوید آن مدیران و مسئولان و صاحب منصبانی هم که کارشان را درست انجام نمیدهند و از دستشان فغان دارید تربیت شده خودتان پشت همین میز و صندلی ها هستند از آسمان که نیامده اند. شما اینید که آنها هم آن شدند. 

سودای سیمرغ

 

پول پرستی، خودخواهی، منفعت طلبی، شهرت گرایی، چشم و هم چشمی و... در غریزه همه آدمها وجود دارد اما رسانه باعث شعله ورتر شدن و تحریک ناتمام آن گردیده. اینکه میل به مهاجرات و کسب موفقیت و پول بیشتر ولو زیر پرچم کشوری دیگر و لگدزدن به هویت ملی به امری عادی در نسل جدید و خانواده هایشان تبدیل شده از ثمرات عصر حاکمیت رسانه است. حالا این خبر را هم بگذارید رویش. من توضیح بیشتری نمی دهم:

برترین‌ها: عکسی از آرات حسینی در حال انجام حرکات نمایشی در خیابان منتشر شده که مورد انتقاد کاربران فضای مجازی قرار گرفته است.

یکی از کاربران نوشت: « آرات از آکادمی‌ تیم بارسلونا و لیورپول رسید به نمایش خیابانی!! این بچه رسما بازیچه دست باباش شده و هیچ آینده درخشانی نداره...»

دیگری هم نوشت: این بچه چرا قد نمی‌کشه؟!!! من جدی نگرانشم

آبرو داری در کشور همسایه

ایرانی هایی که می روید ترکیه خرید میکنید و اقتصاد کشورتان را پنچر کرده اید

هموطنانی که ارز مملکت را هدر می دهید

عزیزانی که همیشه طلبکار هستید چرا پول روضه خرج فقرا نمی شود اما تفریح و خریدتان را میبرید ترکیه

اگر این نظرات متعلق به کاربران عراقی بود در آستانه ایام اربعین چه جار و جنجالی را بر ضد مسافران و زائران کربلا بلند می کردید؟