کاش همه مسلمین غیرت داشتند

 

اولین کشور اسلامی که اتمی شد پاکستان بود. ساخت بمب اتم توسط پاکستان باعث رعب و خشم آمریکا و انگلیس و اسرائیل شد. آنها باور داشتند مسلمانان پاکستان انگیزه لازم برای دفاع از مردم فلسطین و نبرد با رژیم غاصب را دارا هستند. از آن پس اما ایجاد درگیری های قومیتی داخلی در پاکستان، روی کار آوردن عناصر غربگرا در مناصب کلان، نزاع با همسایگان به خصوص هند و بعد افغانستان و ایران در اولویت طرح های موذیانه غرب برای تضعیف دولت مرکزی پاکستان و ایجاد وابستگی بیشتر به غرب و پرداختن به امور درجه دو و فرسایشی قرار گرفت.

اگر یک شلیک از پاکستان به تل آویو صورت بگیرد، اگر مصر و اردن و عربستان و... از انفعال و توسری خوری و بی غیرتی خارج شوند، اگر کشورهای اسلامی به اسلام عمل کنند، رژیم غاصب جرآت این همه جنایت و توحش و تجاوز را نداشته و زودتر از آنچه که تصور میشود سقوط خواهد کرد. 

یک عکس و هزار حرف

 

این عکس مربوط است به شهر سامرا در قدیم. وقتی شهر سامرا بنا شد محور و مرکزیت آن با دارالخلافه عباسی بود. بعد از شهادت و تدفین امامین عسکریین به مرور خانه های مردم به سمت مرقد این دو امام بزرگوار کشیده شده و شهر به این نقطه منتقل گردید و ساختمان دارالخلافه متروک و مطرود ماند.

پدر خوانده

 

"پدر خوانده" نوشته ماریو پوزو را فکر نمیکنم کسی در دنیا باشد که به خواندن رمان علاقمند باشد و نخوانده باشد. دهها فیلم سینمایی با اقتباس از روح حاکم بر این اثر در دنیا تولید شده است.

ماجرا یک حقیقت محض است که در همه جوامع بشری به چشم می خورد. همیشه عده ای هستند که با پول و قدرت نفوذ درصدد پیشبرد اهدافشان بر می آیند و به راحتی جای حق و ناحق را عوض میکنند. این حقیقت هم در اجتماعات کوچک و بزرگ دنیا وجود دارد هم در نظام حاکم بر عرصه بین الملل.

مافیا در لغت به معنای جان پناه است. فلسفه تشکیل آن خلأ قانون یا عدم اقناع و رضایت از کارکرد قانون بوده است. عده ای برای دفاع از حقوق و امنیت خود به گروههای مزدور یا داوطلب پول می دادند. به مرور این گروهها تأمین منافع باندهای فساد و قاچاق را هم برعهده می گیرند و به حافظ منافع اغنیا و چپاولگران تبدیل شده و پس از مدتی خودشان به معاملات و معادلات تباهکارانه ورود پیدا میکنند. همیشه عده ای از مردان قانون هستند که دربرابر رشوه سست بوده و راه را برای تبرئه باندهای مافیایی هموار می سازند.

مترجم اثر به یقین کار دشواری داشته و با دقت و وسواس خاصی به معادل یابی کلمات پرداخته که جای تحسین دارد. خانم منیژه اذکایی اما در مقدمه اثر تلاش دارد دو برداشت شخصی را به خواننده القا و تحمیل نماید.

یک اینکه میگوید هیچکس از خواندن اثر نسبت به شخصیت جنایتکار و تبهکار پدرخوانده احساس نفرت پیدا نمی کند و حتی او را دوست می دارد! به نظرم مترجم یا میخواهد زحمت خودش را بستاید که البته لزومی به این بیان تبلیغی نداشته و خواننده با انصاف متوجه آن میشود یا تعبیر و برداشت شخصی خود را به همه تعمیم می دهد.

مترجم تعبیر دیگری دارد در توصیف اثر: "نمایاندن عمق دوگانه قدرت-مذهب" پدرخوانده و بعضی عناصر باند تبهکار وی کاتولیک هستند و بعضی آداب مسیحیت را مهم می دانند. آیا منظور مترجم این است که تقیدات مذهبی باعث تبهکاری این افراد شده؟ جای جای کتاب مشحون از شرح وسوسه انگیز روابط غیراخلاقی اعضای باند است. چرا مترجم به این نتیجه نرسید که ابتلای به فساد جنسی زمینه ساز مفاسد اقتصادی و سیاسی است؟ ممکن است خیلی ها مسیحی یا مسلمان و... باشند و از مذهب در مسیر توجیه تخلفات خود استفاده کنند و خیلی ها هم این کار را نمی کنند. می شود عملکرد غلط دسته نخست را به حساب دوگانگی بین دین و قدرت گذاشت؟ قدرت لزوما مساوی با فساد نیست و قدرت فاسد اساسا مشروعیت ندارد.

یک عبارت جالب را هم نویسنده یا مترجم اثر در ابتدای کتاب از قول بالزاک بیان میکند که خوب است به عنوان ضرب المثل و سرمشق مورد توجه نهادهای اطلاعاتی و پلیس اقتصادی همه کشورها قرار بگیرد: "در پس هر ثروت بزرگ، جنایتی نهفته است."

وقتی اسلام هدف باشد

 

آیت الله طالقانی زودتر از امام پا در میدان مبارزه مستقیم با دستگاه حاکمیت گذاشت. سال 1318 جریان کشف حجاب در مقابل رضاشاه ایستاد. در جریان ملی شدن صنعت نفت و مقابله با کودتای 28 مرداد هم نقش ایفا کرد. در تهران یعنی پایتخت کشور جایگاه مردمی داشت. همه مبارزان آن دوران اسمش را شنیده بودند. نه تنها قشر مذهبی و مسجدی که قشر دانشگاهی و روشنفکر مخالف رژیم هم دورش حلقه زده بودند. برای خودش برو بیایی داشت. شاه از او حساب می برد. مجتهد بود. کلاسهای تفسیر قرآن و نهج البلاغه اش شهرت داشت....

امام که در سال 41 پا در میدان مبارزه گذاشت، سید محمود علایی طالقانی وجاهت و اعلمیت وی را دید به قم آمد و با ایشان دیدار نمود. پیوند برادری بست و هماهنگ شد. نگفت من بیست سال زودتر پا به عرصه مبارزه گذاشته و سابقه بیشتری دارم. زیر چتر رهبری امام ایستاد، ادعایی نداشت و تا آخر از فرامین ایشان پیروی کرد.

همان موقع روحانی گمنامی بود که می گفت چون امام دوره جوانی چند جلسه ای رفع اشکال دروس حوزوی اش را پیش من گذرانده شأن خود نمی دانم با او در انقلاب همراهی کنم.

یکی دیگر چند تا اطلاعیه داده بود و مشکلات ملت را در طولانی بودن صف اتوبوس و گرانی مرغ خلاصه کرد بعد مدعی شد من هم باید جایگاهی همطراز امام داشته باشم.

 طلبه های کم سوادی هم داریم به صرف بهره مندی از صدای خوش و منبر و ناز و کرشمه های مجازی، اناالرجل دارند، شاخ شده اند، ساز مخالف می زنند و... قدر امثال طالقانی را باید دانست. وقتی خدا و اسلام هدف حقیقی باشد منیّت معنا ندارد. شادی روحش صلوات.

پاجوش ها

سعید جلیلی نه بیان خوبی دارد نه صدای گرمی. اصلا قابل قیاس با عزیزان منبری و مداح نیست.

بعضی عزیزان منبری و مداح می دانند که در قشر غیرمذهبی جایگاهی ندارند و اگر پای تریبون و منبرشان شلوغ است به برکت حضور نیروهای مذهبی است. تصورشان این بود لااقل در این طیف نقش لیدری و فرماندهی فکری دارند و با اشارتی می توانند لشکری پشت سر خود راه انداخته و کن فیکون نمایند.

بدنه نیروهای مذهبی مطابق گفتمان رهبری صاحب تحلیل و اجتهاد سیاسی است. این طیف حاضر نشد در انتخابات گذشته تابع نگرش و اشارت افراد صاحب نام و سلبریتی های مذهبی قرار بگیرد.

طبیعی است خشم ناشی از این شکست اجتماعی برای بعضی عزیزان دردناک بوده و به منظور تخلیه خود درصدد تخریب و انتقام برآیند. برچسب متحجر و وحدت شکن و دوقطبی ساز و... را در همین راستا تحلیل کنید. امید است با مرور زمان و خنک شدن دل دوستان، خشم و غضب شان فرونشسته و با انصاف و تحلیل و تأمل و دوراندیشی بیشتری نسبت به امور سیاست و جامعه اظهار فضل نمایند. هیچ کس دوست ندارد سرمایه های تبلیغی و فرهنگی طبقه متدین به راحتی هرز رفته و قربانی لجاجتهای سیاسی شود. اگر می توانید با همه وفاق داشته باشید لطفا بچه های حزب اللهی مستقل و جناح گریز را هم تحمل کنید.

ذلت یا عزت؟

مسعود پزشکیان مواضع خوبی در محکومیت جنایات غزه، تقبیح رفتارهای کاخ سفید، وضعیت منطقه به خصوص همسایگان شمال غربی و... گرفته است. خدا خیرش بدهد.

حسن روحانی نیز در سال نخست تصدی قوه مجریه در جمع اعضای جامعه مدرسین تصریح کرد نخواهد گذاشت آب در دل رهبری تکان بخورد. بندگان خدا خوشحال شدند. در جمع فرماندهان سپاه هم جوری مواضع انقلابی گرفت که آنها را به وجد آورد و فریاد تکبیر سر دادند. لبخند فاتحانه حسن روحانی تماشایی و آزاردهنده بود.

به هر حال مواضع و گفتار مسئولان ارشد سیاسی مهم است و از این بابت اگر موضع درستی گرفتند باید از آنها قدردانی نمود.

اما

مهمتر از بیان مواضع، اتخاذ سیاستها و راهبردهای اجرایی در عرصه سیاست بین الملل است که باید دید در نهایت به نفع کدام جبهه تمام خواهد شد. یادم است یکبار جان کری بعد از توافق برجام درباره مواضع تند بعضی سیاستمداران ایرانی گفت حرفهایشان مهم نیست ما با عمل آنها کار داریم. 

امیدوارم در دولت جدید تصمیم گیری ها نیز بر مبنای مواضع شفاهی انقلابی بوده و کشورهای متخاصم احساس کنند با ایرانی عزتمند و مستحکم و سربلند طرف هستند نه کشوری با مواضع دوگانه و تسلیم پذیر و منفعل.

خوارج همان روشنفکری است

 

خوارج با جریان روشنفکری و لیبرالیسم مخرج مشترک دارد. برخلاف آنهایی که تلاش می کنند خوارج را صرفا آدمهای دگم و خشک مقدس تعریف کنند خوارج همپای جریان روشنفکری با خروج از چارچوب موازین شرع و امام عدالت با خودرأیی و اکتفا به برداشت شخصی اقدام به تأویل و تفسیر دین نمودند.

جریان روشنفکری و نیز لیبرالیسم ورای احادیث و روایات و فتاوا و احکام تلاش دارند آنچه برداشت شخصی خود هست را به نام دین و مذهب قالب نمایند. هرج و مرج دینی و مصلحت اندیشی های منفعت طلبانه خروجی همین طرز تفکر است.

یک عده بعد از شکستی که در انتخابات خوردند و وقتی متوجه شدند جایگاهی در میان قشر متدین ندارند شروع کردند به اتهام زنی و تخریب جلیلی و حامیانش که اینها متحجر و خوارج دوران هستند. منبری های معروف هم که دیدند حرفشان فراتر از محدوده جشن و عزا خریداری ندارد و بچه های انقلابی اهل تقلید کورکورانه از آنها نیستند در حال تئوریزه نمودن وقیحانه این بهتان به منظور انزوا و عقب راندن بچه های جوان بسیجی و انقلابی مستقل هستند که با احساس تکلیف به صورت خودجوش پا به میدان تبلیغ برای کاندیدای عدالتخواه جبهه انقلاب نهادند.

از احمدی نژاد هم که شکست خوردند او را حجتیه نامیدند. کجا حجتیه طرفدار مبارزه با فساد و آبادانی کشور و محرومیت زدایی و نبرد با اسرائیل است؟ 

جلیلی متحجر است که حرف حسابش عمل به مجموعه منویات دین و اعمال و احقاق سبک زندگی دینی به عنوان نسخه نجات بخش جهان بشریت است یا جریانی که برای حفظ قدرت و صندلی ریاست و کانون ثروت معتقد به نرمش و انعطاف در مقابل جریان غربگرا و عدول از موازین انقلاب و عدالت است؟

کدام یک خوارج واقعی دوران است؟

خوب، بد، لازم

 

رقابت درون گروهی نیروهای ارزشی هم خوب است هم بد؛ اما به هر حال اجتناب ناپذیر است.

بالاخره یک طیف از این بچه ها به ارکان قدرت می چسبند و شیرینی پست و پول را با همه وجود می چشند. همه البته اینطور نیستند اما خیلی ها جنبه پول دار شدن و دسترسی نامحدود به امکانات مادی را ندارند. از طرفی هم رویشان نمی شود از شعارهایی که پیش تر داده و به همان واسطه به قدرت رسیده اند را کنار بگذارند.

چه کار می کنند؟

می شوند مثل کسی که حال ندارد طرف قبله بچرخد می گوید قبله را بچرخانید طرف من. شروع می کنند به تئوریزه کردن فرهنگ اشرافی گری و خوی تجمل پرستی و رفاه طلبی و رانت خواری آنهم به ظاهر مبتنی بر فرمایشات دین. الی ماشاءلله مداح و منبری همراه و نمک گیر هم دارند. در کنارش تلاش میکنند با سیاه نمایی و اتهام زنی، رقبای ارزشی را در اذهان عموم تخریب نمایند.

از این منظر رقابت درون گروهی اگر چه تلخ و گاه زیان بار است؛ اما لااقل باعث می شود مرزهای انقلابی اصیل و انقلابی مغشوش هویدا شده و هنجارهایی چون ساده زیستی و عدالت ورزی و پاک دستی حکام به فراموشی سپرده نشود. به نظرم این چرخه پایان ناپذیر و ادامه دار خواهد بود.

چهره به چهره

 

یکی از زیباترین اتفاقات انتخابات اخیر، حضور جوانان متدین بی ادعا و بی توقع برای معرفی شخصیت، تفکر و برنامه های دکتر جلیلی است که چند روزی است از کار و زندگی خود زده، در سطح شهر و گاه به روستاهای دور افتاده رفته و با مردم گفتگو می کنند.

قطعا اجر اخلاص این بچه ها نزد خدا محفوظ است. ان شاءالله کام این بچه ها با پیروزی کاندیدای جبهه انقلاب و مقاومت شیرین شود. امیدوارم این تجربه گرانقدر در تبلیغ چهره به چهره در برهه های دیگر برای تبیین حقایق انقلاب و اسلام و تحکیم پایه های اجتماعی شریعت استمرار یابد.

در مورد آقای پزشکیان یک سوال ذهن مرا به خود مشغول داشته. او سالهای سال نماینده مجلس بوده و هست. به راستی چند نفر دیگر با سطح نازل درک و آگاهی و فقدان اشرافی که او در مسائل مهم کشور بدان مبتلاست در مجلس حضور داشته و درباره حساس ترین موضوعات مملکت قانون تصویب می کنند؟!

بزنگاه!

 

دکتر محمد مبلغ الاسلام یک متخصص دندان پزشک جوان بابلی و اهل ادبیات و شعر و شاعری است که بعضی آثار زیبایش منتشر شده است. پدر وی معلم شهید صادق مبلغ الاسلام نیز دستی بر قلم داشت که یادداشتهای او هم در قالب کتاب به انتشار رسیده است.

امروز متنی از این دوست بزرگوار با رویکرد انتخاباتی به دستم رسید که جالب و خواندنی بود و در گروههای مجازی منتشر کردم:

سلام
آدم احساسی نیستم ،
تعصب بی جا هم ندارم،
 در هیچ انتخاباتی 
اسمی از نامزدی نیاوردم 
فقط مشارکت بیشتر را تبلیغ کردم

 این بار  اما برایم اظهر من الشمس است

به جلیلی 
و برنامه ها
 و‌تلاشش
 و صداقتش
و پاک دستی اش،
حتی مخالفینش 
 ایمان دارند

« تفاوت این دو نامزد، از زمین تا آسمان است »

 می دانم هیچکس معصوم نیست 
و نمی شود آینده را تضمین داد
و می دانم در بهترین شرایط 
«بخشی» از برنامه ها عملی می شود 
اما 
👈 « فرق است بین آن که میداند و نمی داند. »

🌼جلیلی بسته نیست 
🌼جلیلی خشک مقدس نیست
🏵️جلیلی با نخبگان و دانشگاهیان در ارتباط است
🏵️جلیلی اشراف کامل به چالش های کشور دارد
🌸جلیلی با فساد مبارزه می کند
🌸 جلیلی اهل تعامل است
 🍁جلیلی حامی محرومان است
🍁جلیلی حامی روستائیان است

⚫️ همه اذعان دارند هیچ نقطه ی تاریکی
 در زندگی اش نیست ⚫️

چرا روزه ی شک دار بگیریم ؟؟ 

ریاست جمهوری برازنده ی جلیلی،
 از اینهمه تلاش است 
(باور ندارید مستندش را نگاه کنید )

کمک کنید برنگردیم به بحران های قبلی 
به گرانی بنزین 
به توقف ساخت مسکن
به نفروختن نفت
به بحران پوشک و گندم و تخم مرغ و برق 
به مدیریت سرمایه داری
به تعطیلی کارخانه جات
و...

 
دکتر محمد مبلغ الاسلام
دندانپزشک _ متخصص بیماری های دهان

سه چهار نکته

یک- پایین بودن آمار مشارکت به معنای باخت همه نامزدهاست. نحوه طراحی عرصه رقابتها در کاهش میل به مشارکت در انتخابات تأثیرگذار است. شورای نگهیان در دوره های بعد تدبیر و منطق قابل قبول تری در تأیید صلاحیتها به نمایش بگذارد. مردم احساس کنند شور و رقابتی جدی و سرنوشت ساز در انتخابات وجود دارد.

دو- مردم و به خصوص طبقه متدین به جایگاه وعاظ و مداحها بی اعتنا نیستند؛ اما به حدی از بلوغ و رشد سیاسی و فکری رسیده اند که در انتخاب خود تابع سلبریتی های مذهبی نباشند. از این بابت استقلال رأی و کنشگری بر مبنای فهم و منطق شخصی و اعتماد به نفس متدینین را باید ارج نهاد. امیدوارم طبقه غیرمتدین جامعه هم به این سطح از رشد فکری برسد که در بزنگاهها فریب اغوا و هیاهوی سلبریتی های عرصه سینما و ورزش را نخورد و یا کورکورانه تابع رسانه های آن ور آبی نباشد. بعضی عزیزان مداح و منبری باید دست از کدخدا منشی برداشته و این طور خود را برای به قدرت رسیدن دیگران آنهم در رقابتهای درون گفتمانی هزینه و گاه ضایع نکنند. بعضی سرداران پرافتخار و محبوب سپاه که در حد قهرمان ملی مطرح هستند باید جلوی سوءاستفاده سیاسی از نامشان را می گرفتند. 

سه- آرای نامزد آخر اگر چه قابل توجه نیست اما قطعا قابل تحلیل هست. باید مشخص شود این حدود دویست هزار نفر دقیقا بر چه مبنایی اسم این نامزد را انتخاب کردند. قصدشان انداختن رأی سفید و باطله بود که محترمانه اش را به جا آوردند یا واقعا گمشده خود را در میان تناقضات و چندپاره گویی های نامزد مورد نظر یافته اند؟

چهار- دور دوم رقابتها بی اعتنا به جنجال های سیاسی و دعواهای جناحی صرفا باید متمرکز بر تبیین برنامه ها باشد. هر چقدر دست یکی از آن دو در این خصوص پر است دیگری چیزی در چنته ندارد. نامزدها و حامیانشان با پرهیز از هوچی گری و به میان آوردن دعواهای بی حاصل سیاسی و رو کم کنی های جناحی به ارائه برنامه های سازنده خود به خصوص در عرصه اقتصاد و رفاه عمومی بپردازند به نفع خودشان و مردم خواهد بود.

مناظره چهارم

 

شخصیتهای سیاسی بابت مراوداتی که دارند و فرصتهایی که در ارتباط با اجتماعات مردمی پیدا میکنند حتی اگر نخواهند نامزد ریاست جمهوری شوند باید روی فن بیان و خطابه کار کنند. غیر از روحانیون البته گاه شخصیتهایی مثل احمدی نژاد و لاریجانی هم در بین مسئولان بوده اند که در ادای کلمات دچار لکنت و سکت و دستپاچگی نمی شدند اما لااقل در این دور از رقابتهای انتخابات این ویژگی مثبت کمتر دیده می شود.

در انتخابات سه سال پیش بحثی از سیاست خارجی به میان نیامده بود که دون شأن مناظراتی در سطح تصدی ریاست جمهوری اسلامی بود. شکر خدا در این دور از انتخابات شاهد اصلاح رویکرد غلط قبلی هستیم.

بعضی افرادی که احمدی نژاد آنها را کنار گذاشت یا درگیر شد بعدها مشخص شد چه ماهیتی دارند. یکی اش ناطق نوری بود، یکی اش خانواده لاریجانی و قطعا یکی هم مصطفی پورمحمدی است؛ اولین وزیری که احمدی نژاد اگر چه با سفارش یکی از مجموعه ها به کابینه راه داد اما از ادامه فعالیت برکنار کرد. حرفهای خاله زنکی، کوچه بازاری و فاقد مطالعه و غیر علمی پورمحمدی به خصوص در مناظره امشب آزاردهنده و خجالت آور بود. زشت است همچین شخصیتی دبیر جامعه روحانیت تهران هم باشد. او  به اندازه پزشکیان نتوانست آیه و حدیث بخواند که لااقل ثوابی ببرد!

سعید جلیلی که در مناظرات قبلی در قالب شخصیتی نزدیک به نجم الدین شریعتی ظاهر شده بود این بار با استحکام و قاطعیت بالایی جلوه نمود. در مجموع از نظر حقیر اشراف و تسلط و علمی که جلیلی نسبت به اساس حکمرانی دینی در عرصه های فرهنگی و سیاسی داشت غرورانگیز و افتخار آفرین است. وجود چنین شخصیتهایی ضامن احیای آرمانها و تحقق مدنیت نوین جهانی در بستر مردمسالاری دینی خواهد بود.

مدتی برایم سوال بود مگر تهیه کننده سیما و سینما بسترساز و تدارکاتچی ساخت اثر هنری نیست؟ به عبارتی وظیفه اصلی تهیه کننده، تأمین و پشتیبانی مالی تولید اثر است. خب چنین مسئولیتی چه نیاز به گذراندن دوره آموزشی و مدرک دانشگاهی و رشته تخصصی دارد؟ پرسیدم و فهمیدم تهیه کننده اتفاقا از این باب که باید تأمین کننده مادی تولید برنامه باشد لازم است از مجموعه فعالیتهای هنری مرتبط با تولید اثر شناخت و سر رشته ای داشته باشد تا سرش کلاه نرود! بداند فیلمبردار یا کارگردان یا بازیگر یا گریمور یا جلوه های ویژه و... چه وظیفه ای دارد و چه می کند. بفهمد کارها درست پیش می رود یا نه؟ بودجه و امکانات و زحمتش هدر نرود. اگر بخواهد چشم بسته امضا بدهد خیلی زود ورشکست و نابود خواهد شد. رئیس جمهور ممکن است در همه زمینه ها تخصص نداشته باشد اما لااقل یک اطلاعات اولیه و کلی و در حد سررشته باید داشته باشد که فریب هر کسی را نخورد. پرشکیان را آدمی سالم و دلسوز می دانم. اما این سطح سادگی و خوش قلبی که در موارد متعدد ثابت شد به صرف اعتماد به دوستان اکتفا می کند می تواند خسارت بار باشد. نمونه اش را در جریان برجام یا سوال از رییس جمهور وقت در حمایت از گشت ارشاد و بعدها مخالفت با آن و ... دیده ایم که در نهایت گفت به دوستان اعتماد کردم! رییس جمهور اگر اینگونه باشد بازیچه و عروسک خیمه شب بازی دیگران خواهد شد.

نفاق درون

 

در جریان سفر مسعود پزشکیان به یکی از شهرها، عده ای از هواداران وی با در دست داشتن تصاویر موسوی و رهنورد در جمع حضور یافته و اعلام کردند برای حمایت از آن دو می خواهند به مسعود پزشکیان رأی بدهند.

این جماعت در سال 88 پس از اعلام شکست نامزد مورد نظرشان از سوی شورای نگهبان، با زدن به زیر میز، بازی را به هم ریخته و مدعی وجود تقلب در انتخابات شدند. اگر واقعا در انتخابات تقلب می شود چرا الان قصد دارند رأی بدهند؟ اگر تقلب نمی شود غلط کردند آن سال کشور را هشت ماه درگیر بحرانی بزرگ تا حد فروپاشی نموده و زمینه گستاخی دشمن و اعمال تحریم های سنگین برای ملت را فراهم آوردند.

قصور عجیب در مناظره امشب

 

در غربت امام هادی علیه السلام همین بس که در شب ولادت ایشان هیچ یک از نامزدهای ریاست جمهوری اسلامی در شروع برنامه مناظره یک جمله تبریک هم نگفت؛

امامی که جامعه کبیره اش مخزن ناتمام معارف شیعه است و شبکه نقابتش سرآغاز ارائه الگوی حاکمیت ولایت فقیه.

کاندیداهای ما روز اصناف و برد تیم ملی والیبال را تبریک گفتند؛ اما حواسشان به گرامیداشت یاد این امام غریب نبود. امام مظلومی که در همین یک دهه گذشته آماج حملات هجو و تخریبی معاندان مکتب وحی بود. صدا و سیما هم البته قصور مسلّم داشت.

میلاد هادی امت حضرت علی النقی علیه السلام بر شما مبارک.

 

یکی از مخاطبان وبلاگ پیام داد که آقای زاکانی تبریک گفت. من متوجه نشدم ولی به اعتبار ایشون این توضیح رو اضافه کردم. دم زاکانی گرم.

در تایم استراحت جلسه مناظره که اواسط برنامه بود مجری شبکه یک سیما عید ولادت امام دهم رو تبریک گفت.

مسئولان خر اسلامند!

اصلاً برای من قابل هضم نیست عده ای آدم احساسی و جو گیر برای به قدرت و مکنت رسیدن دیگران، خودشان را به آب و آتش زده، بذر کدورت و نفرت پراکنده و خودشان و دیگران را عصبی و خسته می سازند. البته عده ای در این راه پول یا سهمی از قدرت دریافت می کنند که کارشان قابل شاید قابل توجیه باشد اما جماعت ساده لوح بی نصیب عقب مانده بعد از مدتی وقتی می بینند دولت یا شخصیت آرمانی شان هم در معادلات پیچیده عالم سیاست پا پس نهاده و ریب می زند و مجبور به معامله بر سر شعائرش می شود، سرخورده و منزوی می گردند. کدام دولتی را سراغ دارید کم و بیش به مفسدان و متهمان اقتصادی و اخلاقی در اداره امور سهمی نداده باشد؟

این مساله متفاوت است با وظیفه ای که در قبال روشنگری برای جامعه داریم. عصبیت با اندیشه فرق می کند. مسئولین از هر طیف و قماشی که باشند به مقداری پیش ما اعتبار دارند که خر اسلام بوده و باری از انبان طلایی دین و انقلاب را به سر منزل مقصود برسانند. جمهوری اسلامی نیز هر جا که احکام دین را پیاده کرد اعتبارش افزوده شد هر جا هم برای حفظ قدرت از دین و ارزشها دست کشید هم خودش آسیب دید و سست شد هم اعتبارش نزد مردم لطمه دید. مقام معظم رهبری نیز فرمود اعتبار و مشروعیت من و شما به اجرای عدالت است. 

ما سرباز دین و انقلابیم و وظیفه ای جز پیش برد اهداف دین نداریم. انتخابات یا هر حادثه دیگری، فضای مجازی یا هر رسانه دیگر برای ما صرفا حکم یک فرصت و ظرفیت را دارد که از قِبَل آن باید برای تبیین اهداف و احکام شریعت بهره برده و گامی به سوی تحقق مدنیت جهانی اسلام بر پایه مردمسالاری دینی و ظلم ستیزی برداریم.

خردورزی

 

دوستان انقلابی من در انتخابات پیش رو به دو قشر حامی جلیلی و یا حامی قالیباف تقسیم می شوند. هر یک هم برای این رویکرد خود و نیز رد طیف مقابل ادله ای ذکر می کنند.

یک حرف این وسط برای من تازگی داشت. دوستانی در حمایت از قالیباف به استدلالی پیرامون نقد جلیلی استناد کردند که اگر چه قانع کننده نیست اما از جهت اخلاقی می تواند محل تأمل باشد.

آنها می گویند در طول رفاقت و تعامل با دوستانی که تحصیل کرده دانشگاه امام صادق علیه السلام تهران و یا موسسه امام خمینی قم هستند همواره دچار مشکل و ناراحتی شده و خاطره خوبی برایشان رقم نخورده است. احساسشان بر این بود دوستانشان به صرف دریافت مدرک از دو مرکز علمی مذکور با نگاهی از بالا به پایین نسبت به مسائل جاری برخورد نموده و هر کس از دوستان خود را به صرف اندک نقد و نگرشی متفاوت رد و طرد نموده اند. این نوع خود حق پنداری مطلق چیزی شبیه مبانی فکری داعش و سلفیون است که در نهایت خون هر کس با اعتقادی متفاوت را مهدور می دانند.

این دوستان نگران بودند با روی کار آمدن سعید جلیلی و میدان گرفتن تحصیل کردگان دو مرکز فوق، شاهد رواج بداخلاقی و نزاع و طرد و تکفیر در جامعه باشیم.

البته همانطور که عرض کردم ادعای این دوستان اقناع کننده نیست. در هر طیف و جماعتی هر نوع آدم با هر نوع رفتاری ممکن است به چشم بیاید؛ اما صرفا از باب تذکار اخلاقی خوب است نیروهای انقلابی به این مساله توجه کنند که ناشکیبایی شان در مقابل دوستان و مردم در درجه اول باعث آسیب به خط فکری و جریانی خودشان و ریزش همفکران و ناکامی مستمر سیاسی و اجتماعی خواهد شد.

ارتفاع پست!

 

اولین رییس جمهور ایران یک آقازاده بود. خارج تحصیل کرده بود. نقشی در انقلاب نداشت. همه را از بالا به پایین نگاه می کرد. خودش را از امام هم بالاتر می دید. سرنوشتش با خفت و خاری گره خورد.

علی لاریجانی یک آقازاده است. سرد و گرم دنیا را نچشیده. در غرب تحصیل کرده است. هزینه نداده و در بحران و خطر حضور نداشته نه در انقلاب نه دفاع مقدس نه در فتنه ها. او هم به زبان تحقیر و تبختر عادت دارد و میخواهد رییس جمهور شود.

خدایی که نمرود را ذلیل کرد هر متکبر خودپسندی را نیز رسوا می سازد. ان الله لایحب کل مختال فخور.

یک نکته را هم باید به دنیازدگان سیاست باز و قدرت پرست یادآور شد. همه شهدا در ظاهر به زمین افتادند. تکه تکه و غرق در خون شدند؛ اما شهادت به فرموده رسول الله بهترینهای امت را گلچین می سازد. عزت از آن خداست. شهدا عزیز ملت و چشم و چراغ تاریخند. چه بسیار فرعونها و یزیدیان و نمرودیانی که در ظاهر به ارتفاع رسیدند اما در دنیا و آخرت ذلیل و حقیر گردیدند. عزت از آن خداست.

پر شور تر از همیشه

 

مناظره بین احمدی نژاد و علی لاریجانی بر فرض تأیید صلاحیت احتمالی، پربیننده ترین برنامه تاریخ سیمای جمهوری اسلامی خواهد بود.

به من باشد معتقدم هر رجل سیاسی که نسبت به امور جاری کشور اشراف داشته و متهم به ارتباط با بیگانه یا فساد اقتصادی و اخلاقی نباشد صلاحیت تأیید و ورود به عرصه انتخابات را دارد و بر حجم مشارکت عمومی خواهد افزود. سایر موارد اختلافی، کم اهمیت و قابل اغماض است. ملت هم سرگرم شده و نشاط اجتماعی تقویت خواهد شد!

از سوی دیگر این مساله را باید مدنظر داشته باشیم که مناظره ها نقش اساسی در اقبال مردم به کاندیداها دارد. طبیعی است علی لاریجانی و ظریف و حسن روحانی که سخنور و در عرصه بیان پیشتاز بوده و خوش زبان و حاضر جواب با رویکرد تهاجمی هستند به راحتی میتوانند شخصیت های مبادی آداب مثل سعید جلیلی و ... را در انظار عموم به گوشه رینگ برانند. یکی مثل محمود احمدی نژاد است که به سادگی می تواند با چند جمله، مچ رقیب را گرفته و او را از گردونه بازی خارج کند. 

فارغ از این بحثها و هر نقد و نظری که پیرامون شخصیتها داریم، امیدوارم رقابت انتخاباتی پیش رو یک رقابت زیبا و با مشارکت حداکثری بوده و نتیجه آن به نفع مردم و جامعه اسلامی رقم بخورد.

راستی یک نکته ای! انتخابات قبلی ریاست جمهوری همزمان با انتخابات شوراهای شهر و روستا برگزار شد. قرار هم بر این بوده که این دو انتخابات همزمان برگزار شوند. الان با توجه به انتخابات زودرس و پیش از موعد ریاست جمهوری تکلیف انتخابات بعدی شوراها چه خواهد بود؟ آیا به صورت مستقل برگزار می شود یا با طولانی ساختن مدت حضور اعضا با انتخابات دیگری همزمان خواهد شد؟

دیپلماسی عزت

 

وزیر خارجه هم ممکن است شهید شود؛ دیپلماسی که فقط سازش و تسلیم و ضعف و انفعال نیست. بسیجی که باشی عرصه سیاست را میدان شکل گیری جبهه انتفاضه جهانی بر ضد استکبار و صهیونیسم و معرکه جهاد فی سبیل الله در تقابل با نظام سلطه امپریالیسم قرار می دهی. تو نیستی که مقهور ابهت پوشالی دولتهای زیاده خواه می شوی و زانو می زنی، سیاست ورزان مدعی عالم را به دنبال خود می کشانی. آرامش نداری، یکجا نمی نشینی. خودت را در خط مقدم دفاع از حریم اندیشه دین می بینی. رسالت تاریخ را بر دوش خود احساس می کنی، دشمنت را به زار و زانو می کشانی. میشوی قاسم سلیمانی عرصه سیاست خارجه.

شهادت هنر مردان خداست. رعنای رشید سرافراز جبهه اسلام، امیر بلامنازع عرصه دیپلماسی انقلاب، سفیر ایستادگی و آزادگی و سلحشوری در مصاف با استبداد، جز ردای شهادت، رختی برازنده اش نیست. به حرمت خون پاک و مجاهدت بی مثالش، پیروزی جبهه مقاومت جهانی و آزادی قدس، محقق و نزدیکتر از همیشه، ان شاءالله.

مشارکت سیاسی در حکومت غیر مشروع

 

دوست عزیز و بزرگوارم نیاز علی لهر از طلاب خوب و موفق پاکستان که در درس خارج فقه سیاسی استاد ایزدهی شرکت می کند در پنجمین همایش کتاب سال حکومت اسلامی و نیز کتاب سال حوزه با ارائه پایان نامه تحت عنوان «مشارکت سیاسی در حکومت غیرمشروع» خوش درخشید و مورد تقدیر قرار گرفت. برای این برادر بزرگوار آرزوی سربلندی و موفقیت بیش از پیش دارم.