مخابرات با چه مجوزی گران فروشی می کند؟

 

شرکت مخابرات با سوءاستفاده از فضای آشوب و اغتشاش اقدام به افزایش چند برابری هزینه مشترکین تلفن ثابت نموده است در حدی که قبوض برخی مشترکین کم مصرف که بطور معمول مبلغی کمتر از پنج شش هزار تومان ثبت می شد در جهشی ناگهانی به حدود سی هزارتومان افزایش پیدا کرد.

در این بین اما فقدان نظارت و عدم پاسخگویی دستگاههای نظارتی بیشتر باعث دلخوری و ناامیدی مردم می شود. واقعا هیچ یک از نهادهای مسئول متوجه این اقدام خودسرانه شرکت مخابرات و جفای علنی به حقوق مردم نشدند؟!

چنین رفتارهای مشکوکی از سوی بعضی مسئولان در زمان اغتشاش نشانگر استعداد آنها برای تحریک ملت نیست؟

بی قانونی دستگاهها، خودش نوعی آشوب به شمار نمی آید؟

آقای مسئول! با شما هستم.

 

از چهارتا بچه سوسول تازه به دوران رسیده و روسپی ها و پسرکهای تنبان شل و لوده و هرز و جماعت شکم سیری که تمام دغدغه شان خلاصه در ارضای زیر شکم است بگذریم؛ نباید از حق گذشت که عدم همراهی مردم نجیب کشورمان با اغتشاشگران نه از این جهت است که به امور جاری کشور معترض نیستند بلکه بخاطر بیزاری از دریدگی فرهنگی و مخالفت با چیرگی فضای غیراخلاقی اذناب غرب در سطح جامعه است.

مردم اگر با اغتشاشگران و اوباش همراهی نمیکنند و شورشها از بدنه اجتماعی تهی شده بخاطر پی بردن به ذات کثیف اراذلی است که در صورت تسلط بر جامعه برای ناموس کسی حریم قائل نخواهند شد.

وگرنه دل مردم از وجود کاستی ها پر از درد است.

گرانی و بیکاری باعث آزار مردم است. مستأجرها در سختی به سر می برند و طرح مسکن سازی دولت راه به جایی نبرده است.

نظام آموزش و درمان کشور در اختیار دلالان اقتصادی است و کسی که پول ندارد –برخلاف شعار حمایت از مستضعفان- راه روشنی به سوی دانشگاههای معتبر نخواهد داشت و در مراکز درمانی مورد بی مهری قرار می گیرد.

زمینه سازی ازدواج به عنوان نیاز اصلی تأمین امنیت روانی جوانان و زیرساخت فرهنگ مورد اهتمام مسئولان نیست.

نظام خدمت سربازی طولانی مدت و به دور از عدالت است. جوانهای بی کس و کار در نقاط پرخطر و در مواجهه با قاچاقچیان یا اراذل و اوباش به کار گرفته می شوند. نورچشمی ها پشت میز می نشینند.

شکاف طبقاتی و رانت و باندبازی باعث بدبینی مردم شده است.

بانکها در خدمت مردم نیستند.

قوه قضاییه برخورد محسوسی با دانه درشتها ندارد.

مسئولان و صاحبان قدرت با پرونده سازی و زیرآب زنی دهان منتقدان را گل می گیرند.

بعضی از ائمه جمعه سوحان روح مردم هستند و فامیل بازی و پول پرستی و سیاست زدگی شان حال جامعه را بد کرده است.

بعضی مأموران نهادها از قدرت خود سوءاستفاده می کنند.

صنعت خودروسازی اعتماد مردم نسبت به شعار حمایت از تولید ملی را سست نموده و تلفات بسیاری به جامعه تحمیل کرده است.

کمیته امداد و بهزیستی نیاز به غربالگری دارند. فقدان نظارت کافی بعضا باعث تحت پوشش قرار گرفتن افرادی شده که نیازی به حمایت نداشته و منابع عمومی را هدر می دهند.

طولانی بودن سالهای آموزش و عدم حذف دروس اضافی و بی خاصیت باعث افسردگی نوجوانان و جوانان گردیده و سن ازدواج و اشتغال را بالا برده و به جامعه ضرر وارد میکند.

حقوقهای نجومی و بریز و بپاش ادارات و مسئولان منجر به سرخوردگی مردم گردیده است. مسئولان بی لیاقت و ناکارآمد به آبروی کشور ضربه زده اند.

و...

مردم نجابت دارند و به پاس رشادت شهدا و مدافعان اسلام و میهن نه تنها با آشوبگران همراهی نمیکنند بلکه به دهان آنها نیز کوبیده اند؛ اما شما را به خدا فضا که آرام شد از بی خیالی و شعارزدگی و کارهای نمایشی دست بردارید و دردهای مردم را درمان کنید.

وقتی می خورد توی پَرَت!

خیلی بد و ناراحت کننده است برای یکی که خیلی دوستش داری بدوی، خودت را به آب و آتش بزنی،خسته شوی اما کم نیاوری به عشق یک گل لبخند رویَش، شب و روز نشناسی، آبرویت را بگیری سر دست و این طرف آنطرف رو بیندازی و خودت را کوچک کنی، حتی اگر به نتیجه نرسی زحمتت را کشیده ای و وجدانت راحت است که کم نگذاشته ای؛

اما

یک تشکر خشک و خالی نشنوی که هیچ، طرف طلبکار هم باشد، یقه ات را بگیرد که تو اصلا کاری برای من نکرده ای، پرخاش کند، سرکوفت بزند، یک قدم جلوتر، تهمت نثارت کند که تو از اول هم مرا سر کار گذاشتی و دروغگویی بیش نیستی، اصلا خودت نیستی و...!!

درد دارد مگر نه؟ ببینی یکنفر که دوستش داری و برایش دویده ای حتی مساوی با دیگران، نه بیشتر، اعتنایت نمی کند که هیچ، گاه اصلا محلی به تو نمی گذارد که انگار نیستی و با هیچ، یکی هستی و...

لااله الاالله

تو که این درد را کشیده ای و رنج برده ای، با خدایت این کار را نکن. او که اینقدر تو را دوست دارد و به اندازه سعه وجودت و کرامت خودش به تو نعمتهایی داد که دیده ای و نعمتهایی داده که ندیده ای، شکرش را بگذار و با عقل و علم محدود خودت او را به محکمه نکشان و دلش را نسوزان. او خداست ولی تو هم انسان باش.

پیام روشن یک تحریم

 

دولت کانادا اقدام به تحریم بعضی مسئولان جمهوری اسلامی در راستای حمایت از اغتشاشگران نمود که در بین آنها اسامی افرادی چون سعید مرتضوی، علی لاریجانی و جواد ظریف نیز به چشم می خورد.

شاید در نگاه اول اینطور قلمداد شود که دولت کانادا دولتی عقب افتاده و بی اطلاع از فرآیند تقسیم قدرت در کشور است و اطلاع ندارد لاریجانی و ظریف در حال حاضر فاقد مسئولیت هستند و سعید مرتضوی که اصلا مدتی به زندان افتاده بود و بعید است دیگر جایی در هرم قدرت داشته باشد و...

اقدام دولت کانادا یک پیام مهم در خود دارد. غرب برای هیچ یک از مسئولان قبلی و فعلی کشور که همچنان ذیل پرچم جمهوری اسلامی حضور داشته و رسما به دشمن نپیوسته اند نوشابه باز نمی کند! غرب با همه کسانی که در ساختار جمهوری اسلامی و تثبیت آن نقش داشته یا دارند مشکل دارد و در صورت امکان به همه آنها ضربه می زند.

چرا این نکته را گقتم؟

چند روزی است اصلاح طلبان که در شعله ور شدن آتش اولیه آشوب با ارسال پیام های دروغ و تحریک کننده نقش داشتند و خودشان به گوشه ای خزیدند و مرگ جوانان را به تماشا نشستند این روزها که احساس میکنند بساط فتنه و ناامنی در حال جمع شدن است باز به میدان آمده و دنبال امتیازگیری و بر هم زدن دوباره نظم جامعه از طریق تحریک افکار عمومی و طرح شعارها و مطالبات غیرمرتبط با دغدغه های مردم برای شیرین کاری نزد دولتهای غربی هستند.

خواستم به این دوستان یادآوری کنم که اگر فرضا نقشه های فتنه آلود شما به ثمر نشسته و دشمن در این کشور به قدرت و احاطه ای برسد با خود شما نیز که سالهای سال در این مملکت نقش حاکمیتی داشته اید برخورد بدی خواهد داشت. دشمن مثل قوه قضاییه ما نیست که خودش را به ندیدن زده و کسانی که در ایجاد وضعیت موجود و تحمیل خسارت به مردم و نظام نقش داشته اند به راحتی عفو نموده و از سرتقصیراتشان گذر کند.

شاید شکایت از عباسی به نفعتان تمام نشود

 

اوایل روی کار آمدن دولت روحانی، حسن عباسی کتابی نوشت و در فضای مجازی منتشر کرد با نام تماس درباره سوابق مشکوک روحانی در سالهای پس از پیروزی انقلاب که در بخشی از آن به ارتباط و دیدار وی با یکی از عناصر مطرح سرویس جاسوسی موساد نیز اشاره گردید.

حسن روحانی از او به اتهام نشر اکاذیب شکایت کرد اما عباسی مدارکی در دادگاه نشان داد که توانست از این اتهام مبرا شود. از آن پس بود که نیروهای انقلابی با دستی پرتر یقه شورای مصلحت اندیش نگهبان را گرفتند که با چه مجوز شرعی آدم مشکوکی در قامت حسن روحانی را در سال 92 برای تصدی مسئولیت خطیر ریاست جمهوری حائز صلاحیت تشخیص داد در حالی که بهترین فرزندان این مرز و بوم مثل باقری لنکرانی و محمدمهدی زاهدی و سعیدی کیا و متکی و ... که لااقل چیزی از حسن روحانی کم نداشتند را رد صلاحیت نمود؟ دردآورتر آنکه حسن روحانی به رغم اشتهار در عدم اشراف بر احادیث و مبانی دین که اشتباهات فاحشش بارها باعث تمسخر وی در محافل علمی و حوزوی گردید از سوی شورای نگهبان بدون آزمون بعنوان مجتهد تاییدیه گرفت و وارد مجلس خبرگان شد اما اساتید مسلّمی چون آقاتهرانی که سالها در قم کرسی تدریس سطوح عالی داشت و نیز سقای بی ریا و ... رد صلاحیت شدند.

این روزها که بحث شکایت فدراسیون فوتبال از حسن عباسی بابت زیرسوال بردن تقیّد دینی و اخلاقی و خانوادگی بعضی فوتبالیستها مطرح شده خواستم با یادآوری آنچه در دادگاه کتاب تماس گذشت این هشدار را به فدراسیون مربوطه داده باشم که ضمن تأکید بر اخلاق مداری و تدین شماری قابل توجه از ورزشکاران اما واقعا اثبات لاقیدی بعضی فوتبالیستها کار دشواری نیست و چه بسا جز آبروریزی بیشتر برای این جماعت و مدافعانشان دستاورد دیگری نداشته باشد.

آزادی با طعم س ک س و خشونت

 

ما  هم طرفدار آزادی هستیم. اصلا امر به معروف و نهی از منکر یعنی ضمانت آزادی در اسلام که حکومتها معمولا دل خوشی از آن ندارند. ما طرفدار آزادی نشر افکار دین در شئون زندگی هستیم. طرفدار آزادی انتقاد از مسئولانی که دو دستی به میز و فیش حقوقی شان چسبیده اند و هر صدای نقد و ایرادی را به انضمام پرونده ای نفس گیر و نابودگر، خفه میسازند.

حزب الله به دنبال آزادی است، در عرصه داخل برای ترویج احکام وحی و انتقاد از مسئولان ناکارآمد و بی اعتقاد به مصالح ملت و امت، در عرصه بین الملل آزادی برای طرح اندیشه تمدن ساز اسلام و افشای ماهیت جهانخواران و نجات مستضعفان.

اگر آزادی بیان باشد مسئولی به خودش اجازه نمی دهد دنبال رانت و باندبازی و قبیله گرایی برود، کسی در قبال مرگ دهها نفر بخاطر سوءمدیریت صنعت خودروسازی بی تفاوت نمی ماند، فرصت سوزیهای دوره مدید سربازی نادیده انگاشته نمی شود، تبعیض و شکاف طبقاتی از بین می رود، شایسته سالاری جای رابطه بازی در امور مدیریتی قرار میگیرد، ازدواج و اشتغال جوانان به عنوان زیربنایی ترین کار فرهنگی حاکمیت نگریسته می شود و...

کلی حرفها و کارهای بر زمین مانده داریم که در قالب تحقق آزادی باید به دنبال آن باشیم.

شما شکمت سیر است که سطح آزادی را در حد چند وجب پارچه روسری پایین می آوری! روسری را برداری آزاد شده ای؟ سینه هایت را بیندازی بیرون و نیشخند مردان چشم چران را ببینی به آزادی رسیده ای؟ پسرها بغلت کنند آزاد میشوی؟ سلف دانشگاه مختلط باشد به آرمانت رسیده ای؟ بعد تو دم از نجات میهن و ملت می زنی در حالی که دغدغه ملت را نداری و درد مردم را نمی شناسی؟ خدایی اش تو مامور نیستی به این که مطالبات اصلی مردم را به انحراف و فراموشی بکشانی و دست رانت خواران و غارتگران بیت المال را چند صباحی دیگر باز بگذاری؟!

البته حاکمیت هم دارد چوب غفلت از نیازهای فطری و غریزی جوانان را میخورد. حاکمیتی که شعار تمدن سازی اسلامی می دهد اما به تبعیت از غرب، سالها وقت بچه های مردم را در آموزشهای طولانی مدت و گاه بی خاصیت مدراس و دانشگاه و سربازی هدر میدهد و حواسش به غلیان نیازها و شکسته شدن قبح گناه و بالا رفتن سن ازدواج و سرد شدن میل به تشکیل خانواده نیست و نمی داند مسئولیت پذیری جوان با تشکیل خانواده میتواند بسیاری از ناهنجاری ها و هرزگردی ها و بی هویتی های رایج در سطح جامعه را از بین ببرد باید هم تاوان پس بدهد و با انقلاب شهوت و سکس و خشونت مواجه شود. هر چند این وسط باز هم جوان های مردم هستند که برای دفاع از حیثیت اسلام و میهن بر میخزند و مقابل هوسرانی اوباش شهوت زده می ایستند و شهید و مجروح می دهند.

حواس نظام هست این چند ساله چقدر آمار زورگیری های خشن در جای جای کشور افزایش پیدا کرد؟ کدام اتاق فکر فرهنگی دنبال چاره ای برای از بین بردن بستر بی قانونی و خشونت و حرام خواری و... برآمد؟ حواس نظام به فضای مجازی و سیل شبهات و تخریبها هم نبود و حواسش نبود به سر و سامان گیری صدها خانه تیمی فساد که با سوءاستفاده از نیاز طبیعی وجنسی جوانان تحریک شده فضای مجازی، عملا به سازماندهی پنهان تیم های شورش و اغتشاش انجامید.

آقای جمهوری اسلامی! جوان مردم زن میخواهد! شوهر میخواهد! درست مثل آب و غذا و حمام و دستشویی، ازدواج هم یک نیاز طبیعی است که باید به آن توجه نشان داد. انسان باید بتواند در سنی که نیاز به تکامل دارد به خواسته مشروعش برسد و آرام شود. (لتسکنوا الیها...) بماند آدمی که مسئولیت خانواده روی دوشش باشد اینقدر سبک و جلف نیست که دست به خیزشهایی از سر عقده و حرص و شهوت بزند و از ناامنی بیزار است.

سالهای آموزش را کم و خلاصه کنید. به قول رهبر معظم انقلاب دروس زائد را حذف کنید. دوره سربازی را کوتاهتر کنید. زمینه اشتغال را هم تقویت نمایید. زمینه بسیاری از آشوبهای مجازی برخاسته از شهوت و وهم و بی قیدی برطرف خواهد شد.

پاسخگویی پیشکش، لااقل طلبکار نباشید!

 

اظهارنظرهای شاذ ضرغامی درباره حجاب و امر به معروف و اغتشاشات و.. اولین بار نیست که از او سر میزند. فارغ از درستی و غلطی این اظهارنظرها باید توجه داشت که اصرار بر شنای خلاف جهت آب از سوی مسئولی در جمهوری اسلامی که حوزه کاری مشخصی دارد که البته هیچ ارتباطی هم بین آن مسئولیت با اظهارنظرها و موضع گیریهای سیاسی اش موجود نیست، قابل تأمل است.

به نظر می رسد سید عزت الله ضرغامی که مدعی تصدی پست ریاست جمهوری بود و به مانند محسن رضایی و زاکانی و قاضی زاده هاشمی و ... نه لزوما از باب لیاقت که به تدبیر سهم خواهی فحول جبهه اصولگرا و حق الانصراف از رقابت به کابینه رییسی تحمیل شد، از موقعیت فعلی خود راضی نیست.

او در این مدت به خوبی دریافته است که وزارت گردشگری اساسا یک شغل سرکاری است و به خصوص با توجه به محدودیت منابع مالی دولت، قدرت مانور برای ایجاد تحول ولو به صورت نمایشی و ایفای نقش یک منجی را ندارد.

او که خود با توجه به فقدان عقبه تئوریک فرهنگی، توسعه صدا و سیما را صرفا در ابعاد کمّی می دید و راهبردی برای غنای محتوایی و تبدیل این سازمان به جایگاه اصلی آن در فرآیند تمدن سازی به عنوان یک دانشگاه اسلامی نداشت، چاره کار را در سلبریتی بازی و وقت کشی برای پر کردن آنتن سیما دید که تأثیری مخرب در تغییر سبک زندگی جامعه دینی و تقویت الگوهای بیگانه با مبانی اخلاقی داشت.

او به جای اثرگذاری بر سلبریتی ها خود به تأثّر از آنان، چاره اشتهار را در زدن ساز مخالف و خودنمایی بیشتر دید. صبحانه های معروف او با بعضی چهره های حاشیه ساز سیاسی بعد از دوره ریاست صدا و سیما که حرکتی در تقابل با حسّ درونی مرگ سیاسی اش بود نمونه ای از همین عشق به بودن و دیده شدن در فضای رسانه ای است.

بعضی مدیران فرهنگی کشور اعم از چپ یا راست، مثل زم، بنیانیان، لاریجانی و... فارغ از گرایشات درست و غلطشان، سواد و فهمی در قبال مسائل جاری فرهنگ عمومی داشتند که در حرفها و سخنرانی ها و مقالاتشان قابل رویت است. عجیب اینجاست ضرغامی که از لابلای همه سخنان و مصاحبه هایش یک حرف عمیق مطالعاتی که حکایت از شناخت نسبت به تئوری های فرهنگی و اجتماعی و برنامه برای تحول یا تغییر داشته باشد به چشم نمی آید، سالهای سال تصدی مسئولیت های مهم فرهنگی جامعه از معاونت سینمایی ارشاد تا ریاست صدا و سیما و عضویت شورای عالی فضای مجازی و شورای عالی انقلاب فرهنگی و وزارت گردشگری را برعهده داشته و دارد و جالب آن که به جای پاسخگویی درباره پیشینه عملکرد خود که سهمی مهم در بسترسازی ناملایمات فرهنگی امروز داشته، با ژستی طلبکار در جایگاه منتقد و پرسشگر می نشیند! یکی از مصادیق بی عدالتی در جمهوری اسلامی همین رشد بی دلیل بعضی چهره های فاقد صلایت صرفا از باب رانت و اتصال به کانونهای قدرت است که جای نخبگان حقیقی را در عرصه های مختلف اشغال کرده اند.

ته چاه باشی و بگویی نوک قله ام؟!

 

انتخاب اولش اشتباه بود. داماد، غریبه نبود، از راه دور نیامده بود، پسر عموی خودش بود. تازه بعد از عقد فهمید که تفننی مواد میزند، به مادرش چقدر وابسته است و در خانه دست بزن دارد. طلاق گرفت...

از طریق فضای مجازی با کسی آشنا شد که کیلومترها از او دور بود. دل بست. گفت پسر خوبی است، همه چیزمان به هم می آید. ماهها چت کردند. قراری گذاشتند. پسر بعد از صحبت حضوری، ناگهان غیبش زد. چه شد یا چه دید، خدا میداند. مدتی بعد هم دستگیر شد. جرمی داشت که از دختر مخفی نگاه داشته بود....

حالا همین دختر پس از طی دوره افسردگی و سرخوردگی در قامت مشاور دو حرف از دهانش پایین نمی افتد. یکی اینکه آخوندها مقصر این وضع ما دخترها هستند که مانده ایم! دوم اینکه دخترها باید از طریق فضای مجازی برای خود همسر انتخاب کنند. جالب اینکه مدعی هم هست با هر که همکلام شود از طریق حسّ درونی خود میفهمد طرف آدم خوب یا بدی است!!

والّا تو در تشخیص همسری که قوم و خویش خودت و از کودکی هم بازی ات بود هم دچار اشتباه شدی، ضرب شست ازدواج مجازی را هم که خوردی بماند؛ حالا نسخه میپیچی برای دختر مردم که چه بشود؟ خودت لااقل یک راه درست را تا انتها برو بعد به بقیه بگو که پا جای پایت بگذارند...

میخواهید خفه نشوید، درها را باز کنید!

 

تازه رسیدید به حرف آقا بعد از این همه مدت که گذشت و سالها و عمرهایی که تلف شد و هزینه هایی که ماند روی دست نظام؟  باید گوشتان کشیده میشد کمی افق دیدتان را بالا ببرید؟ الان می خواهید خانه گفتگوی ملی و محفل نقد آزاد و ... راه بیندازید تازه مدعی هم هستید که به چه راهکار نویی دست پیدا کرده اید؟! چند بار آقا روی برگزاری کرسی های آزاد اندیشی تأکید کرد؟ چند سال از آن دوراندیشی عالمانه گذشت؟ برای آنکه حرف رهبری روی زمین نماند چند جلسه ای این طرف و آن طرف، حوزه یا دانشگاه راه انداختید به اسم کرسی آزاداندیشی که گرمایی نداشت و یخ زده بود، اصلا درد و حرف مردم در اولویت آن نبود که هیچ، اندیشه و سخن تازه و خاصی که خدای نکرده ته دل حضرات سایه نشین را بلرزاند هم بیان نشد. عده ای آمدند اتو کشیده و مرتب و از پیش طراحی شده، دور هم ساعتی را گذراندند و چند ایده و نظر غیر مرتبط با دغدغه ملت را طرح کردند و عکس و گزارشی و ... همان هم البته بعد زمانی کوتاه رفت روی هوا و تعطیل شد.

درست مثل جلسات پرسش و پاسخ مسئولان با دانشجویان و طلاب که بارها مورد تأکید رهبری قرار گرفت و چند جلسه ای فرمالیته و نمایشی برگزار گردید و رفت پی کارش. درست مثل مقابله با شبیخون و ناتوی فرهنگی دشمن که نان و آبی برای همپالکی هایتان داشت و چند ساختمان جدید به ساختمانهای بی خاصیت دیگر فرهنگی اضافه کردید. مثل محتوا سازی در فضای مجازی که بودجه هایش صرف رقابتهای انتخاباتی گردید و مبانی دین و انقلاب به فراموشی سپرده شد و غریب ماند. مثل مخالفت آقا با ساخت برنامه های بیهوده سلبریتی محور و تاکید بر ضرورت معرفی نخبگان علمی و فرهنگی بعنوان الگوی نسل جوان. مثل گله رهبری از تبعیض در نظام آموزش که اصلا به روی مبارکتان نیاوردید. مثل انتقاد رهبری از وضعیت اسف بار خودروسازی که عین خیالتان نیست. مثل تاکید آقا بر اولویت امر به معروف و نهی از منکر در حوزه مسئولان که هیچگاه به مذاقتان خوش نیامد و دمار از روزگار منتقدان درآوردید. مثل تحقق حوزه انقلابی که به حوزه جناحی و آسه برو آسه بیا تقلیل دادید و بسیاری دیگر از حرفهای بر زمین مانده آقا که به کتاب تاریخ سپردید.  همین شمایی که هر منتقدی را برای از میدان به در کردن به ضدیت با ولایت فقیه متهم میکنید موقع عمل خودتان که می رسد پای صداقتتان می لنگد.

تازه به اینجا رسیده اید مردم حرف دارند برای گفتن و حق دارند برای گفتن، ابهام و سوال و شبهه دارند و یکی باید بیاید بنشیند و با آنها گفتگو کند؟ صبح شما بخیر!

شما تاب تحمل همین بچه های عدالتخواه را هم نداشتید. رائفی پور را بعد از شش سال حالا که قافیه شعر قدرت و مکنتتان به تنگ آمده به سیما راه دادید. کوران فتنه 88 سعید قاسمی را یواشکی به جهان آرا آوردند و توبیخ هم شدند بابت این خیره سری. همین وحید جلیلی که حالا سیمش به سیما و صدا وصل شده در دوره جناب آقای ضرغامی که این روزها با لبخند مصنوعی اش ژست نچسب و نخ نمای روشنفکری میگیرد ممنوع التصویر بود.

الان هم البته دیر نیست. چند حرکتی در بعضی شبکه ها آغاز شده که باید به فال نیک گرفت اگر مستمر بماند و خرتان که به برکت خون بچه های مظلوم بسیج و انتظامی از پل گذشت متوقفش نکنید. چه اشکال دارد به سیاق برنامه های سالهای نخست انقلاب مناظره ها و گفتگوهایی صریح و انتقادی درباره اصول اعتقادی و مبانی انقلاب و... در صدا و سیما شکل بگیرد و حرف موافق و مخالف بیان شود؟ عادت کرده اید منبرهای یکطرفه تلویزیونی را بدهید دست چند نفر معدود متصل به گعده های از مابهتران خلوت نشین و اهل بخیه که جز بازی با کلمات و نگاه ذوقی به احکام اسلام، حرف خاص و کاربردی برای تبیین حقیقت دین و عدالت ندارند. درهای صدا و سیما را به روی اندیشمندان حوزوی و دانشگاهی باز کنید تا ببینید که می شود رسانه برتر و بی رقیب بود و مرجع و ملجأ افکار عمومی قرار گرفت. برای خطبه های ملال آور و گاه بی خاصیت نمازجمعه هم البته فکری اساسی کنید.

چه اشکال دارد شبکه ای در تلویزیون بنام مردم اختصاص پیدا کند و همین حرفهای کوچه و بازاری که گاه به شبهه ای خنیاگر و نفس گیر و فرصت سوز تبدیل میشود با صدای بلند طرح گردیده و پاسخ درخور و عالمانه دریافت کند؟ مسئولان بالا شهری با حرفها و مشکلات مردم بیشتر آشنا شوند و دغدغه هایشان را دریابند. چه بسا از دل همین حرفها و نقدها ایده هایی نو برای تحقق فردایی بهتر و سازنده استخراج شود. رقابت با فضای مجازی کار دشواری نیست اگر شهامت داشته باشید و از برهم زدن رکود فسادآور این باتلاق متعفن رسانه ای نهراسید.

یادمان نرود انقلاب اسلامی از اساس یک انقلاب فرهنگی است. مبدع جنگ نرم در حقیقت، خمینی کبیر است که با سلاح اندیشه و بیان و قلم و منبر و کتاب و نوار و ... بنیان 2500 ساله طاغوت را زیر و رو کرد و بیداری مستضعفان جهان را رقم زد.

شرط بقای انقلاب و نظام دینی، شرط حدوث آن است. اگر از خودتان مطمئن نیستید و یا گفتمان عدالت و تضارب آرا را در تضاد با منافع خود می دانید که حرف دیگری است؛ اما از جانب نخبگان دینی و انقلابی مطمئن باشید اگر تریبونی داشته باشند، حقیقت دین و حاکمیت مکتب وحی را که منطبق بر فطرتهای پاک بشریت است به سمت و سوی تمدن سازی و اهتزاز بیرق جهانی حکومت مستضعفان سوق خواهند داد؛ به حول و قوه الهی.

برای مظلومیت حزب الله

 

برشی از مقاله سید الشهدای اهل قلم، سید مرتضی آوینی:

به راستی که بود که در جریان انقلاب با مشت در برابر تانک ایستاد و گلوله های اسرائیلی و آمریکایی را به جان خرید و خونش را هدیه نهرهای میدان ژاله کرد تا شعار «خدا، قرآن، خمینی» را به جای شعار «خدا، شاه، میهن» بنشاند؟ که بود که در کردستان سر خویش را بهای حفظ تمامیت ارضی ایران گرفت و مُثله شد تا ایران مُثله نشود؟ که بود که در برابر منادیان التقاط تا آنجا ایستاد که در شکنجه گاه های مافیایی منافقان شیطان پرست، ناخن هایش را کشیدند و پوستش را با آب جوش کندند و دست و پایش را اره کردند و چشمانش را زنده از کاسه سرش بیرون آوردند و افطارش را با گلوله باز کردند و زن و فرزندانش را در جلوی چشمانش آتش زدند تا لب از شعار « حزب فقط حزب الله، رهبر فقط روح الله » ببندد، و نبست و اجازه نداد که انقلاب اسلامی نیز به سرنوشت انقلاب های دیگری دچار شود که بعد از پیروزی مردم، و درست در هنگام استقرار نظام، رئیس جمهور و اعضای کابینه و نمایندگان پارلمانش با هواپیما از غرب سر می‌رسند و میراث شهدا را همان جا در سالن ترانزیت تقسیم می کنند… و بعد هم با نام توسعه اقتصادی و پیشرفت و تجدد و تمدن و نهادهای دموکراتیک و آزادی، شیطانی را که مردم از در رانده اند از پنجره به درون دعوت می کنند؟

....

چرا آقازاده ها را تحریم نمیکنید؟

 

اتحادیه اروپا قرار است در بسته تحریمی جدیدی که برای تحت فشار قرار دادن مقامات کشورمان در نظر گرفته، علاوه بر بلوکه نمودن اموال بعضی از مسئولان، ورود آنها به کشورهای عضو این اتحادیه را نیز ممنوع کند.

اصل را بر این میگذاریم که ان شاءالله هیچ یک از مسئولان ما سپرده و ملک و سهامی در کشورهای غربی نداشته و این ادعای اتحادیه اروپا بلوفی بیش نیست؛ اما حالا که عزم اتحادیه برای منع ورود مسئولان به کشورهای اروپایی جزم شده پیشنهاد میشود سکونت فرزندان مسئولان که گویا تعدادشان چند هزار نفر است نیز در کشورهای عضو اتحادیه اروپا به بهانه کار یا تحصیل یا سرمایه گذاری و... ممنوع اعلام شود. البته این پیشنهادی است که نه غرب از اجرای آن استقبال میکند نه مسئولان ما از تصویب آن خوشحال میشوند.

جای این ابهام همچنان باقی است که چرا کشورهای اروپایی به رغم تحریم مسئولان و گاه همسرانشان؛ اما همواره از تحریم آقازاده ها اجتناب می ورزند؟

غرب حتی بیماران ما را با تحریم دارویی به کام مرگ می کشاند به این بهانه که قصد دارد به مسئولان جمهوری اسلامی فشار بیاورد؛ اما با همین استدلال هم حاضر نیست آقازاده های مسئولان را تحریم کند.

یاد دیالوگ معروف سفیر بریتانیا در فیلم سینمایی قلاده های طلا می افتیم که گفت: آینده ایران در دست فرزندانی است که ما تربیت میکینم!

اگر حوزه انقلابی بود

 

دیده اید عده ای عادت کرده اند هر اتفاقی که می افتد هر ضعف و کاستی که می بینند همه حرفهایشان را خلاصه کنند در یک جمله و بگویند: همه اش تقصیر آخوندهاست؟!

این عبارت از یک منظر غلط است که عده ای گمان میکنند آخوندها زده اند و خورده اند و برده اند! زندگی اغلب روحاینون و طلاب و فضلای حوزه از سطح زندگی متوسط مردم چه بسا پایین تر است.

اما

از یک منظر دیگر این حرف میتواند درست باشد. اغلب روحانیون و طلاب و فضلا در قبال زدن و خوردن و بردن ازمابهتران و اغنیا و صاحبان قدرت و مکنت، مهر سکوت بر دهان زده و لب به شکوِه باز نمی کنند.

مردم انتظار دارند آنگونه که امیرالمومنین فرموده علما در قبال ظلم جائران سکوت پیشه نکنند.

بسیاری از روحانیون با برداشت اشتباه از مفهوم حفظ نظام، گمان میکنند اعتراض به باندبازی و رانت خواری فلان مقام و بهمان مسئول، باعث بدبینی مردم و ضعف پایه های نظام می شود. در حالی که باید اذعان داشت عکس این موضوع صادق است. وقتی مردم می بینند معدودی در کسوت امامت جمعه یا نمایندگی مجلس و ... فقط به فکر بستگان و وابستگان خود هستند، بار چند نسلشان را از درآمدهای نجومی بیت المال و ... بسته اند، به نظام بدبین می شوند اما هر جا مشاهده کردند صدایی از بدنه حوزه و روحانیت در جهت دفاع از حقوق ضعفا به هوا برخاست و داد مردم از حلقوم فضلا شنیده شد اعتماد و اعتقادشان به اهداف نظام دینی عمیق تر گردید.

تعارف که نداریم. بعضی از معممین همسفره مافیای قدرت و ثروت شده اند و تلاش دارند فرهنگ سکوت و توجیه را در بدنه حوزه تعمیم دهند حالا به هر بهانه ای از جمله حفظ نظام و جلوگیری از سوءاستفاده دشمن و ... عده ای هم این تحلیل ساده و ابتدایی را پذیرفته اند، عده ای نیز مرعوب برخوردها و تهدیدهای نهادهایی هستند که اساسا گمان میکنند طلبه، کارمند مجیزگوی نظام دیوانسالار است و نباید جیکش در بیاید مگر برای ماله کشی و معدودی هم البته زبان به نقد اوضاع میگشایند که اغلب پرونده ای قطور را به همت عزیزان همیشه در صحنه یدک میکشند و صلاحیتشان برای تصدی هر امر و انجام هر فعالیتی مردود شمرده میشود! مردم می بینند امام جمعه ای که در مقابل زمین خواری و کوه خواری نورچشمی ها ایستاد برکنار شد؛ اما امام جمعه هایی که به منتقدان خود توهین کنند و دغدغه شب و روزشان باندبازی و کسب قدرت بیشتر و قبیله گرایی و همپیالگی با مفسدان اقتصادی است همچنان بر مسند قدرت حضور دارند.

مردم دلشان میخواهد صدای حق را از حلقوم مدعیان حق بشنوند. مگر میشود اسلام را شناخت و در مقابل تبعیض و رانت و اختلاس سکوت کرد؟ میشود حوزه انقلابی باشد و از پارتی بازی، بی عدالتی در آموزش و سربازی و نابرابری در توزیع امکانات و ضعفهای مدیریتی و چالش های فرهنگی و... اعلام برائت نکند؟ همان اسلامی که به ما یاد داد حاکمیت دینی و اجرای احکام الهی از تکالیف حتمی و ضروری دین است، عدالت محوری و مقابله با مظاهر فساد در هر لباس و مقامی هم که باشد را در قالب اصل سازنده امر به معروف و نهی از منکر واجب شمرده است.

مگر درک مسئولان حوزه و دادگاه ویژه و... بالاتر از درک و فهم مقام معظم رهبری است که ایشان، نظام آموزش را آغشته به بی عدالتی دانسته اند، صنعت خودروسازی را به دور از شئون ملت قلمداد نموده، ساده زیستی و پرهیز از تجمل گرایی را صدها بار مورد تاکید قرار داده، مسئولان را به همنشینی با مردم فراخوانده، رانت و پارتی و دخالت در عزل و نصبها توسط ائمه جمعه و نمایندگان و... را خلاف دانسته، مسئول بی عدالت را فاقد مشروعیت توصیف نموده، مهمترین جلوه نهی از منکر را در حوزه مسئولان برشمرده و حوزه را به انقلابی بودن و پرهیز از یکجانشینی و بی مبالاتی و سکون و فاصله از ملت فراخوانده است؟

حوزه اگر انقلابی باشد مردم متوجه خواهند شد خیلی از ضعفها و کاستی ها و ظلمهای موجود نه بخاطر وجود حاکمیت اسلام که اتفاقا از سر فاصله و دوری از آموزه های دین و عمل نکردن به منویات مکتب وحی به وجود آمده است.

صادقانه ای برای زن، زندگی، آزادی!

 

چرا تو هر چه عریان تر باشی محبوب تری و مرد هر چه پوشیده تر، با شخصیت تر؟

مرد اگر یکی دو دکمه از یقه پیراهنش باز باشد می گویند لات شده، عوضی است، اگر مهمانی و مجلسی رسمی باشد که اصلا می گویند طرف ادب را رعایت نکرده و فرهنگ ندارد؛ اما برای زن

انگار هر چه یقه بازتر باشد و حتی چند سانتی از سینه اش پیدا، پسندیده تر است! تشویق و تحسینش هم میکنند همان مردها که ماشالا چه خوشگل شدی امشب!

مرد جرات دارد با شلوار کوتاه در یک مراسم رسمی برود؟ ایران را نمی گویم هر جای عالم را دوست داری تصور کن، همان جاهایی که بیشتر از همه شعار آزادی میدهند. اما برای زن هی دامنها را کوتاه تر می کنند، اصلا زنی که مینی ژوپ بپوشد، کشاله رانش نمایان باشد کار شایسته ای انجام داده و لایق توجه بیشتر است. از جانب چه کسی؟ از جانب همان مردانی که لباس هم جنس خودشان کامل و پوشیده نباشد، به خشم آمده و ادب و نزاکتش را زیر سوال میبرند.

مرد با آستین حلقه ای برود داخل یک مهمانی و مراسم رسمی؟ توهین محض است در همه جای دنیا؛ اما باز هم این زن است که زیر بغلهایش را نمایش بگذارد احترام میبیند البته با چاشنی لبخند شیطنت آلود و پیروزمندانه و گاه چشمکی مخفیانه که بین مردها رد و بدل میشود.

طراحی لباس های ورزشی مرد و زن هم در همه جای دنیا متفاوت است. غیر از کشورهای اسلامی، لباس ورزشی زن معمولا کوتاه تر و چسبان تر از لباس مردان است. چرایش را دیگر خودتان فهمیده اید.

یک لحظه فکر کن چرا همین مردنماهای پوشالی شهوت زده برای دهها ظلم و بی عدالتی و بی قانونی که بارها در کشور اتفاق افتاده، از بی عدالتی در آموزش تا شکاف طبقاتی و رانت و اختلاس و تبعیض و... به خیابان نیامده و اعتراض و اغتشاش نمی کنند؛ اما برای آنکه زن بی حجاب باشد، حاضرند به هر کاری دست بزنند؟ چرا مطالبه اول خود را در فتح و کشف حجاب زن می جویند؟ چرا یکنفر از مردان معترض به حجاب، (حجابی که هم برای مرد و هم برای زن اجباری است) شلوارش را در نمی آورد آتش بزند؛ اما کلی دست و جیغ و هورا نثار میکنند برای زن یا دختری که به اسم اعتراض، رو سری اش را بردارد یا چند دکمه از لباسش را باز کند و اصلا مثل همان زن بدکاره عریان شده و جولان بدهد؟!

الان دقیقا چه کسی دارد به آزادی می رسد؟ زن یا آن مرد چشم چران؟

اسلام می گوید: زن، زندگی، آزادی یعنی آزاد از قید هوسرانی و در امان از نگاه هیز مردان، با کرامت و شخصیت و حرمت زندگی کن.

آنها می گویند: زن، زندگی، آزادی یعنی زن باید ابزاری باشد برای آنکه ما آزاد زندگی کنیم و خوش باشیم.

با جماعتی طرفید که زن را هر چه برهنه تر باشد بهتر می دانند و  برای آزادی و لذت خود دم از حقوق زن می زنند؛ وگرنه همین زن دهها حقوق پایمال شده داشته باشد و هر جای جامعه نادیده انگاشته شود و قانون و پشتوانه ای نداشته باشد، کمترین صدایی از همین پسرکهای تنبان شل باد شده مجازی، برنخواهد خواست.

... الّا الذین آمنوا....

 

در وسط این همه جنجال و غوغا و هیاهو و میانداری آدمهای بی آبرو،

تو را عشق است فقط در امشب شبی که ردای سبز امامت بر قامت نازنینت نشست و تبرک جست.

ما خوشبخت عالمبم که تو امام مایی. تو منجی مایی. تویی راهنما و مهدی و هادی ما.

ای پیامبر مکرر، علی دوباره، حُسن حسن، زیبایی حسین، وارث سجاد، نوید باقر و ندای صادق، آه دل موسای کاظم و رضایت خاطر علی بن موسی، جواب جواد و نغمه هادی و امید عسکری، حجت خدا، منتقم غربت اولاد زهرا، تجسم آیات وحی...، صاحب عصاره تاریخ در وادی آخرالزمانی که به عصر فشرده حاکمیت الهی تو سوگند، انّ الانسان لفی خسر، بازنده ایم در هجمه غوغا و هیاهو و زیر غبار نسیان و طوفان بی هویتی و گرداب حیرانی و غم ویرانی، مگر آنکه ایمانمان به حجیت راه و آرمانت، عمل صالح و تواصی به حقیقت و استقامت را در گفتار و رفتارمان جاری سازد.

شب گمگشتی ما با طلوع امامت تو روشنای روز را خواهد دید، امام همیشه حاضر که غیبتمان را نادیده انگاشتی. قنوت حاجاتمان، ضریح نگاه عنایت تو را می جوید. تو همیشه منتظر رسیدن مایی و ما مدعی انتظارت. ببخش اگر سیاهه روزمرّگی ها، گاه یاد تو و راه تو را از خاطرمان دور میسازد. ببخش که دیدن تو را به قاب چشم و درک جسم سپرده ایم و وجه الهی تو که همان طریقت و شریعت نبوی و عدل علوی است را زیر بوته فراموشی دفن کرده ایم.

امشب شبی دل نورانی همه اجداد طاهرینت در وجد و سرور است، ما، فاضل طینت اهل بیتیم، حلال زادگان پیوند قدسی زمین و آسمان که به تأسی از اولیای راه حق، طراوت ازلی و معراج رستگاری مان را در ظهور تو میجوییم. شادی ابدی ما روزی تحقق خواهد یافت که پرچم حاکمیت توحید بر فراز بام دنیا، بانگ انا بقیة الله را سرود رهایی و سعادت مستضعفان عالم سازد. تا آن روز در بیعت تو و بیعت ولی تو باقی می مانیم.

 

ما از چه چیز دفاع میکنیم؟

 

ما از امام جمعه های دو رویی که مصداق طاغوت نوین و مقدس هستند، با مفسدان اقتصادی همنشین میشوند، منتقدان را به دادگاه و زندان حواله میدهند، دغدغه ای جز شغل و مسئولیت فرزندان و دامادها و اقوام و دار و دسته شان ندارند، حمایت نمی کنیم.

ما از مسئولان فربه یقه سفید پرادعایی که بالاترین نسبتشان با نظام اسلامی، فیش حقوقی تپلشان است، آقازاده هایشان دور سفره انقلاب چریده و بزرگ شده اند و بابت آن سر مردم منت دارند، فرزندانشان غرب را برای تحصیل و کار و زندگی انتخاب میکنند، دفاع نمیکنیم.

ما از ماموران نفوذی نهادهای قضایی و انتظامی و امنیتی که بجای نظام از مسئولان نظام صیانت میکنند و زبان مصلحان و آمران به معروف را به کامشان میدوزند، تبری می جوییم.

ما با مسئولانی که در قبال کاستی ها و ضعفهای موجود به شعار بسنده کرده اند، دولتهایی که حتی نتوانستند صنعت خودروسازی را -که در حد یک جنگ تمام عیار کشته و مصدوم بجا گذاشته- سر و سامان بدهند نسبتی نداریم.

ما از قوانینی که بانکداری را در خدمت سرمایه داران درآورده، حقوقهای نجومی را مشروع میشناسد و به شکاف طبقاتی دامن میزند، طول مدت سربازی را مانع رشد جوانان قرار داده، نظام آموزش را به تبعیض آلوده ساخته، رانت را معتبر شناخته، فرهنگ نورچشمی و آقازادگی و باندبازی را رواج داده، به اقتضائات طبییعی جامعه توجه نشان نداده، حق ضعفا را نادیده انگاشته و... بیزاریم.

ما از نظام دیوانسالاری که اسلام را لقلقه زبان و ملعبه ای برای توجیه نواقص و ابزاری جهت دوام بیشتر مسندنشینان فرصت طلب قرار داده دفاع نمکنیم.

ما از نظام امت و امامت که اسلام ناب محمدی را نسخه حیات بخش و سعادت آفرین جوامع بشری میداند و عدالت را در همه شئون زندگی جاری و ساری میسازد، حمایت مکنیم. ما از آرمانهای بر زمین مانده شهدا که با نفی استبداد و استکبار و شرک و طاغوت و تبعیض و ظلم و بی عدالتی، مشروعیت حاکمان دینی را در زمینه سازی برقراری حکومت مهدوی و اجرای عدل و دفاع از حقوق محرومان میداند با جان و دل حفاظت خواهیم کرد. بر سر خون شهدا معامله نداریم و خائنان به خون شهدا را اراذل خیابانی باشند یا اوباش کت و شلواری شیاد پشت میزنشین، طرد و تنبیه و رسوا خواهیم ساخت؛ لاحول و لاقوه الا بالله.

فتنه مسئولان!

 

می دانید! دوگانگی و تناقض، بدترین فتنه ای است که بنیان های حاکمیت را سست می سازد.

اینکه به مردم بگویید صبر و استقامت را از یمنی ها یاد بگیرید اما فرزندانتان با گرگهای وال استریت عکس یادگاری بگیرند،

حس وطن دوستی را جزیی از ایمان معرفی کنید، اما برای خرید سیسمونی نوه هایتان به خارج کشور بروید،

بی حجابی و فساد اخلاقی را منشا خشم خدا و نزول عذاب آسمانی بدانید؛ اما در مقابل فقر و بیکاری و تجرد جوانان که گناه حاکمیت است، سکوت پیشه کنید،

بی حجابی را معضل بدانید؛ اما دخترها یا عروسهایتان حجاب درست و حسابی نداشته باشند، پسرها یا دامادهایتان اهل بخیه باشند، دانشگاه مختلط اسلامی راه بیندازید!

اصلا بگویید حجاب طبق فتوای مراجع واجب است، بعد برخلاف فتوای مراجع زنها را برای تماشای مسابقات مردان به ورزشگاه راه بدهید، برخلاف فتوای مراجع در بانکها جریمه دیرکرد بگیرید و...،

فیلترینگ راه بیندازید و بعد همه تان در توییتر فعال باشید،

دم از لزوم یادگیری سواد رسانه بزنید و در رسانه هایتان مزخرف ترین چاخان ها را برای از میدان به در کردن رقیب ببافید،

دانشگاهها و بیمارستاهای کشور را پیشرفته بدانید؛ اما خودتان و کس و کارتان برای تحصیل و درمان به خارج کشور بروند،

و....

وقتی مردم را به ادعاهایتان بی اعتماد کنید و صداقت خودتان را زیر سوال ببرید، ریشه های بقای خودتان را سست و فرسوده نموده اید. فتنه ای که بعضی مسئولان به پا میکنند گاه بدتر از خنجری است که دشمن از روبرو بر پیکر نظام فرو میکند.

ضدانقلاب در خدمت انقلاب!

 

بعضی از این پیرمردهای ملی گرای حامی مصدق و بازرگان را حتما دیده اید وقتی جایی دنج گیرتان می آورند میروند روی مختان و شروع میکنند از تجربیات موفق خود در مبارزه ملس با شاه گفتن و بعد یواش یواش درباره ریز و درشت مسائل داخلی و بین المللی اظهار نظر میکنند.

یکسری نظراتشان در نوع خود جالب است.

یکی اش همین که معتقدند افسار اپوزیسیون دست خود آخوندهاست و نظام، سیاستی را در پیش گرفته که اپوزیسیون را در زمین خودش به بازی بگیرد.

این سخن درست است یا غلط حرفی ندارم؛ اما اتفاقات این روزها به نوعی باعث شد یاد این حرف آن پیرمردهای محترم و پرادعا بیافتم.

یکی از بزرگترین خدماتی که ضدانقلاب شاید ناخواسته به ما میکند و باعث استحکام بیشتر نظام اسلامی می شود همین رفتارهای سبک غریزی و جنسی و حیوانی است. مردم ایران حتی قبل از ظهور اسلام در پاکی و خانواده محوری و اخلاق مداری، پیشتاز همه تمدنهای عالم بودند. وقتی میبینند افرادی مخالف جمهوری اسلامی هستند که در ابتدایی ترین فرصت اعتراض، تمایل به برهنگی را ابراز میکنند، الفاظ رکیکی که در شأن جانورهایی مثل خودشان است را در معابر فریاد میزنند، انسجام و تشکیلاتشان از خانه های فساد ساماندهی شده است و اغلبشان دوست دختر و دوست پسر و مبتلا به آلودگیهای اخلاقی هستند و...، راه خود را کج کرده و هر اعتراض و گلایه ای هم که به وضعیت کشور داشته باشند اما با جماعت شهوت پرست و اوباش جنسی همراه نمی شوند. ایرانی حقیقی هر گرایش سیاسی که داشته باشد، ناموس پرست و عفیف است و هیچگاه با جریانهای خرد واداده حامی بی ناموسی، همگام نخواهد شد.

انتقاد توهین است اما توهین، توهین نیست!

 

جوجه فوکولی هایی که بدترین توهینهای ناموسی خطاب به مسئولان طراز اول مملکت را در سطح جامعه فریاد زدند آزاد کردید، عیبی ندارد؛ اما یادتان باشد وقتی با بچه های عدالتخواه طرف میشدید چه بر سرشان آورده و چگونه زار و زندگی شان را تهدید می کردید و از هست و نیست می انداختیدشان. چقدر بچه های عدالتخواه که بالاترین جرمشان تذکر اشتباهاتتان بود را گاه بدون محاکمه مدتها در زندان نگاه می داشتید.

یادتان باشد سر اسلام و انقلاب همیشه اهل تسامح و مصلحت سنجی بودید اما وقتی پای میز مسئولان و فیش حقوقی از مابهتران و حفظ صندلی صاحبان قدرت در میان باشد چه بلایی بر سر منتقدان و آمران به معروف در می آورید که دیگر هوس مچ گیری از دور و بری های باندتان به سرشان نزند. خوب میدانید که انقلاب اسلامی به این راحتی از پا در نخواهد آمد؛ اما میز و پست بادآورده شما هر آن ممکن است فنا رود.

وقتی فیلتر میتواند فسادزا باشد

 

تلگرام که فیلتر شد نسخه هایی از آن تولید گردید که بدون فیلترشکن نیز قابل دسترسی باشد. این نسخه های جدید بعضا کانالهایی دارند که حاوی فیلمها و کلیپهای مبتذل است و خود بخود استفاده کنندگان از این نسخه ها را که از قضا اکثرشان در شمار جوانها و نوجوانان هستند عضو میکنند.

من با فیلتر و قطع شبکه های غیر بومی مجازی موافق هستم؛ اما اگر قرار است سرورهای این شبکه ها همچنان تقویت شوند، فیلترینگ ما سوراخ داشته باشد،خودمان فیلترشکن بفروشیم، نسخه بدیل داخلی نداشته باشیم، دولت کسری بودجه خود را از بالا رفتن مصرف اینترنت جبران کند و... این فیلتر کردنها جز ایجاد هزینه و آسیب دستاوردی برای جامعه نخواهد داشت.

قاتل پسر نسرین مقانلو کیست؟!

 

چند روز پیش ارشیا پسر بزرگ نسرین مقانلوکه 26 سال داشت و در آمریکا درس می خواند، بعد از گذشت ده روز که برای دیدار با مادر به تهران آمده بود به طور ناگهانی بدرود حیات گفت.

نسرین مقانلو هنرمند سرشناس کشور درباره علت فوت ناگهانی فرزند جوانش گفت که او داروهایش را مصرف کرده و برای استراحت به اتاقش رفته بود که چشم از دنیا فروبست. درباره پرونده پزشکی او توضیح داد که چند سال قبل به دلیل تصادف و صدمه ای که به سرش وارد شد به بیمارستان رفت و پزشکان او را از ناحیه مغز مورد جراحی قرار دادند.

این اتفاق در همین روزهایی رخ داد که مرگ ناگهانی مهسا امینی که از قضا مقابل دوربین بود باعث ایراد اتهام به نیروی انتظامی گردید و شائبه ضرب و شتم او را دامن زد و با میدانداری اشرار مسلح، خسارتهای هنگفتی به بار آورد و جوانانی را به خاک و خون کشاند، در حالیکه او نیز در سالهای گذشته از ناحیه سر به دلیل عارضه ای عمل جراحی داشت و دارو مصرف می کرد.

کسی مدعی نیست نیروی انتظامی یا هر مجموعه دیگری پاک و مبرای از خطاست. اساس تشکیل دادگاه ویژه روحانیت، دادگاه انتظامی قضات، دادسرای ویژه نیروهای مسلح و دیگر نهادهای نظارتی و حفاظتی درون سازمانی دقیقا موید این مساله است که امکان بروز تخلف و فساد در هر دستگاهی وجود دارد.

فراتر از هر شنیده و ادعایی خود شاهد بعضی کجرویها در بعضی نهادها و توسط معدودی از عناصر بی جنبه و خودسر یا نفوذی بوده و زبان و قلم به انتقاد گشوده ام و بابت آن به دادگاه نیز کشانده شدم.

اما دو نکته را از باب انصاف نباید از نظر دور نگاه داشت:

اولا در ماجرای مرحومه امینی هیچ قرینه و دلیل و شاهدی حاکی از سوءرفتار با وی به دست نیامده است.

دوم اینکه بر فرض هم اگر ثابت میشد ماموری خاطی با او برخوردی نابجا داشته و در مرگش دخیل بوده به هیچ وجه نمیتوانست دلیلی بر تعطیلی حکم وجوب حجاب یا گشتهای موسوم به ارشاد باشد. آیا خطای پزشک یا قاضی با مامور شهرداری و... دلیلی بر تعطیلی بیمارستانها و دادگستری ها و شهرداری ها و... است؟ عزیزانی که تمدن را در غربزدگی میجویند آیا دیده یا شنیده اند خطای مامور پلیس آمریکا و فرانسه و... باعث تعطیلی گشتهای پلیس شده باشد؟

و البته باز هم تاکید بر این مهم را لازم میدانم که اسلام مجموعه ای از احکام اجتماعی و حکومتی و واجبات و محرمات است که وجوب حجاب، جزیی از آن به شمار می آید. به یقین حرمت رانت و ویژه خواری و مفاسد اقتصادی و تبعیض و وجوب توجه به زیرساختهای معیشتی و فرهنگی و زمینه سازی برای اشتغال و ازدواج و تحقق عدالت اجتماعی و ... نیز اجزای دیگر این کلیت دینی هستند که نباید مورد غفلت مسئولان واقع شوند.