نقشه راه!

از این دست آدم ها نبود که راه بیفتد برود پیش استادی و بگوید لطفاً مرا نصیحت کن! بعد عمری هم ببیند نصیحت جمع کردن برایش به یک عادت تبدیل شده و انگیزه ای برای آن که به شنیده هایش عمل کند، ندارد.

حاج آقا ایازی را استاد کاملی می دانست. استاد را همیشه زیر نظر داشت. بی آن که بپرسد، بایدها و نبایدها را از رفتار ایشان می آموخت و به کار می بست. معتقد بود مهم نیست آدم چقدر می داند، مهم این است که انسان چه میزان به دانسته هایش عمل می کند.

طلبه شهید محمدزمان ولی پور