من نظری ندارم
چند روز پیش، صبح روز وفات حضرت زینب سلام الله علیها دلم طاقت نیاورد و رفتم حرم حضرت معصومه، زیارت.
همان ورودی حرم، ژل ضدعفونی کننده دست قرار داده شده بود. حرم هم جمعیت چندانی نداشت. می شد بدون ارتباط و تماس با کسی ایستاد گوشه ای و زیارت کرد.
امروز صبح رفتم فروشگاه جانبازان، دقیقا ساعت نه صبح. این فروشگاه را قمی ها خوب می شناسند حدود ده شعبه در سطح شهر دارد و اجناسی که در اختیار عموم قرار می دهد از مقداری تخفیف برخوردار است. عرض کردم ساعت نه صبح بود. چرخ دستی که هیچ، حتی سبد معمولی خرید کالا هم پیدا نمی شد. جمعیت آمده بودند خرید نوروزشان را انجام داده و مایحتاجشان را برای ایام تعطیل تهیه کنند. مقابل صندوق حدود بیست دقیقه معطل شدم. صف ها به صورت فشرده در کنار هم مقابل متصدیان صندوق چیده شده بود. نفس به نفس و نزدیک یکدیگر ایستاده بودیم تا نوبتمان بشود برای پرداخت وجه و خروج از فروشگاه. نه ژل ضدعفونی کننده در کار بود و نه اصلا کسی از این که سبدها و چرخ های دستمالی شده دیگران را در اختیار می گیرد نگران ابتلا به ویروس بود. این وضعیت را درباره بسیاری دیگر از شهرهای کشور شنیده و یا تصویرش را در فضای مجازی دیده ام.
چند روز است می گویند حرم را ببندید، ممکن است ویروس کرونا از طریق زیارت فراگیر شود.
