مفت نمیرید!
سه هفته پیش بود که امام جمعه بابل هماهنگ با همه ائمه جمعه کشور، رقص دختران در برج میلاد تهران که به مناسبت روز زن انجام گرفت را محکوم کرد و افزود که اگر کسی به خاطر این اتفاق از غصه دق کند، شایسته ملامت نیست.
این جمله ایشان مرا یاد حدیث امیرالمومنین علی علیه السلام در مورد ظلم به بیگناهان و همدردی با مظلومان و مستضعفان انداخت که فرمود اگر کسی خبر کشیده شدن خلخال از پای زن یهودی را بشنود و از غصه بمیرد رواست.
البته اتفاقی که در برج میلاد افتاد واقعه ای زشت بود که قابل دفاع نیست و قطعا باید از تکرار موارد مشابه جلوگیری کرد.
اما؛
چند ماه پیش خبری در همه رسانه های مجازی کشور دست به دست چرخید مبنی بر فوت دختر یک روحانی که چهار میلیون تومان پول برای انتقال فرزند خود به تهران و ادامه درمانش نداشت و در مقابل چشم خود جان دادن جگرگوشه اش را به تماشا نشست.
این روحانی جوان، حجت الاسلام نجار نام دارد که ار قضا اهل بابل و مقیم این شهر و عضو جلسات جامعه روحانیت است. دیداری حضوری با او داشتم و از چند و چون ماجرا جویا شدم. جالب بود که او می گفت همه بزرگان شهر از بیماری دخترش و شرایط بد مالی او اطلاع داشتند.
من هنوز نشنیدم در این خصوص کسی از غصه دق کند.
