غوره و مویز
علی علی زاده دیر متولد شد. تازه توفیق پیدا کرد بیاید به دامان انقلاب و گفتمان اسلام ناب. عرض خیر مقدم؛ اما
قرار نیست از راه نرسیده بشود پیشنماز جماعت حزب الله و لیدر نیروهای انقلاب و بولتن های بصیرت افزایی نهادها را بلغور کند.
دمش گرم که از ماهیت و مبانی انقلاب در مجموع خوب دفاع می کند؛ اما سر ورود به مصادیق باید تأمل بیشتری داشته باشد و پایش را از گلیمش درازتر نکند.
او مدعی برائت از تفکر اکبر هاشمی است؛ اما اکبر هاشمی درونش زبانه می کشد و مثل مدیران دهه هفتادی، انتقاد از رئیس هلال احمر و امام جمعه گرگان و فلان صاحب قدرت و میز را در تنافی با نظام می بیند.
بچه های کف میدانی و خط مقدمی حزب الله سالهاست که در بزم عاشقانه عدالتخواهی خود، چونان که رهبر انقلاب نیز در گفتمان خویش ساختار دیوانسالاری را با نظام امت و امامت جدا دانسته و انتقاد از همه حتی منصوبینش را مجاز و گاه واجب میشمارد، از هر چه روابط عمومی و مخبربازی و عقیدتی سیاسی و هر آن مرکز و مبنایی که جز به توجیه غلط کاری پیرامون خویش نیندیشیده و مشروعیت نقد را بر این فرض می داند که نوک پیکانش به سمت حریف باشد، بیزاری جسته اند.
