درد نامه!
این پیام را یکی از دوستان وکیل که استاد دانشگاه نیز هست برایم فرستاد:
سلام و احترام
امروز در دفتر یکی از همکاران وکیل دادگستری حضور یافتم تا با ملاقات آن بزرگوار مرحمی بر آلام قلب مجروحم شود به مناسبت روزگار سختی که بر مردم عزیز کشورمان میگذرد که با شنیدن مطلبی از ایشان ، آه از سویدای دل داغدیده ام برخاست و با کوله باری از درد پنهان بدون آنکه بداند عنان از کفم خارج شد بیرون شدم و بی اختیار تا مسیر دفترم ابر درونم باریدن گرفت و کاملا سیلابی شدم ، بله ، موضوع زندگی کانتینری خانواده های کم درآمد بود ، عنوانی دردناک که دیگر زیر پوست شهر هم نیست ، موضوع را با حساسیت دنبال کردم که به این خبر رسیدم ، مدیر عامل یکی از انبارهای کانتینری در جنوب تهران به خبرگزاری ایرنا گفت:«۹۰ درصد از ۲ هزار و ۵۰۰ کانتینر ۲۰ و ۴۰ فوتی این شرکت میزبان اسباب و اثاثیه افرادی است که به ناچار و از سر بیپولی مجبور به اجاره کانتینر شدهاند»
اگر از شنیدن این خبر نمی میرم انسان نیستم بخدا 😔😔😔
😔روزگار غریبی ست.