خودش پدر فیک هاست!
نصف فامیلش سابقه امنیتی دارند؛ حالا یا عضو نهادهای امنیتی بودند یا از طرف نهادهای امنیتی مورد تعقیب قرار گرفتند!
او و برادرش را پدر فیک های شهرشان می شناسند.
ایام انتخابات مجلس، مبتکر بی اخلاقی رسانه ای در امر تبلیغات بود. یک منزل را اجاره کرده و در اختیار سه تیم رسانه ای قرار داده بود. یک کارتن بزرگ سیم کارت آورده بود، همه اش هم ناشناس.
هر یک از این سه تیم وظیفه مجزایی داشتند.
یک گروه فقط باید درباره او تبلیغ می کرد و حرف های خوب می زد.
یک گروه وظیفه رصد داشت تا ببیند چه حرف و حدیث هایی در فضای مجازی درباره او منتشر شده و اشکالات و نقدها و پرسش ها در چه موضوعی است.
گروه دیگر اما موظف به کار ضداخلاقی بود. این گروه باید به تخریب رقبا می پرداخت و اگر می دید کسی دارد بر ضد کاندیدای مطلوب حرفی می زند باید از طریق توهین و تهدید ساکتش می کرد و ...
چه پول هایی که برای استفاده از این روش خرج کرد، بماند.
حالا می آید ژست مطالبه گری و اخلاق مداری می گیرد و از وزیر ارتباطات می خواهد با کانال ها و صفحات مجازی که منتقد مسئولان (یعنی خودش) هستند، به مقابله برخیزد. او به هیچ وجه دغدغه برخورد با صفحات فعال ضد انقلاب و ضد دین را ندارد. حرف حسابش این است: روش تخریب، شیوه من است و کس دیگری نباید با استفاده از همین اسلوب به نقد و سوال و احیانا تخریب من بپردازد!
پدر فیک های شهر!
بی اخلاقی بد است؛ چه بر ضد تو و چه بر ضد رقبایت.
