حجاب اجباری

 

پوشش انسان ها یک مسأله شخصی و جزء حریم شخصی آنهاست. با این حساب نباید حجاب را امری اجباری دانست!

در پاسخ باید گفت: در همه جوامع بشری، همه حکومت ها چه دینی و چه ضد دین، قوانینی برای میزان پوشش افراد تصویب کرده اند. مثلاً در بسیاری از کشورها کسی با پیژامه یا زیر شلواری نمی تواند در جامعه تردد داشته و قطعا با او برخورد می شود.

از این رو باید توجه داشت که پوشش انسان در جامعه، دیگر یک مسأله شخصی و حریم خصوصی او نیست و با توجه به جلب توجه و در معرض نگاه دیگران قرار گرفتن، یک مقوله اجتماعی به حساب آمده و باید با هنجارهای رایج آن جامعه همخوانی داشته باشد. در هیچ کشوری در دنیا در مسأله پوشش، آزادی مطلق وجود ندارد و میزانی از حجاب در همه جای دنیا اجباری و متداول است.

در ایران نیز با توجه به شخصیت دینی و فرهنگی مردمان آن در طول تاریخ و حتی پیش از روی کار آمدن اسلام، حجاب و پوشش و حفظ حریم، یک ارزش مورد قبول و رایج بوده است. همان طور که در همه کشورها، پوشش انسان ها در سطح جامعه از حداقل های قانونی تعریف شده ای برخوردار بوده و تخلف از آن جرم محسوب می شود در ایران نیز بر اساس فرهنگ عموم و آموزه های اسلام و احکام شرع که آیه 31 سوره نور نیز بدان تأکید نموده، حجاب و نوع پوشش از تعریفی قانونی برخوردار است که عدم رعایت آن در انظار عموم، خلاف قانون به شمار می آید.