بعضی موسسات خیریه، شرّ هستند!
اول این خبر را بخوانید بعد حرف خودم را بزنم:
"تصویر استفاده هتلی در مشهد از کارتخوان یک مؤسسه خیریه برای دریافت وجه در فضای مجازی منتشر شده است؛ درحالی که متولیان وقوع این اتفاق را انکار میکنند اما یک کارشناس مالیاتی از اجاره کارتخوان مؤسسات خیریه توسط بنگاههای اقتصادی خبر میدهد.
طی هفتههای اخیر در فضای مجازی موضوع استفاده برخی هتلها از کارتخوانهای خیریه و شائبه انجام این کار با هدف فرار از پرداخت مالیات را مطرح کرده است.
حسین میرزائی مدیر سامانه اصناف کشور از جمله افرادی است که با این گونه هتلها برخورد داشته وی در گفتوگو با خبرنگار تسنیم گفت: براساس بند ب تبصره 17 قانون بودجه کشور همه خیریهها مکلف هستند اطلاعات مالی و شماره حسابهای خود را روی سامانه وزارت رفاه ثبت کنند."
راستش را بخواهید ضمن احترام به فعالان امور خیریه، به خیلی از موسسات خصوصی خیریه اصلا خوشبین نیستم.
اگر عده ای به شکل مستقل می خواهند فعالیت خیریه داشته باشند مثل انبوه گروههای جهادی و خیریه مستقر در مساجد یا دانشگاهها نیاز به بهره گیری از امکانات دولتی مثل ساختمان و زمین و ... نیست و اگر دولت میخواهد کار خیر کند خودش نهادهای خیریه رسمی دارد و اساسا باید پاسخ بدهد که چرا نهادهای خیریه دولتی نتوانسته اند مستمندان را درست و حسابی پوشش بدهند که حالا نیازمند دخالت گروههای مردم نهاد شده اند؟
بعضی از گروههای خیریه صرفا کارکرد پوششی دارند. نمیخواهم قضیه را بیشتر توضیح بدهم اما بهتر است دفتر و دستک هر مجموعه ای بر اساس هزینه فایده مورد بررسی قرار بگیرد. اگر مقصود کار خیر و کمک به نیازمندان است چه لزومی دارد هزینه ها در مواردی بیشتر از نفعی باشد که به جامعه هدف می رسد؟
شخصا گروههای مستقل نیکوکار بسیاری را می شناسم که بدون هیچ تابلو و داد و هوار و برو و بیا و دفتر و دستکی فی سبیل الله در حال انجام کار خیر در حق نیازمندان هستند. این که یک عده ای جمع شوند موسسه خیریه تشکیل بدهند و بخش قابل توجهی از کمکهای دریافتی مردمی یا دولتی را صرف هزینه مکان و حقوق هیات مدیره و ... کنند ابدا قابل توجیه نیست و با داعیه متولیان منافات دارد.