بشقاب غذاخوری

اعتراض می کرد که این دیگر چه جور ظرفی است. چیزی تویش جا نمی شود من این هیکل را چه جوری سیر کنم؟! هر جا هم می رویم فقط همین مدل بشقاب هست.

می گفتند: همه دارند توی همین ظرف غذا می خورندٰ سیر هم می شوند. تقصیر ما چیست که شکمت بزرگ است و به این راحتی پر نمی شود؟!

یکی از بچه ها برایش ظرف بزرگ تری آورد. بقیه هم هوایش را داشتند و از بشقاب خودشان در ظرف او می ریختند.

تا جبهه بود دیگر از آن بشقاب ها استفاده نکرد. اصلاً از آن نوع بشقاب بدش آمده بود. می گفت: قیافه اش شبیه مین است! بشقاب را که می دید راهش را کج می کردٰ انگار که چیز خطرناکی دیده باشد. بچه ها هم همین اسم را روی بشقاب گذاشتند. چون با هیکل آن بنده خدا و فرارش از دست این بشقابٰ هم تناسب داشت به آن می گفتند: مین ضد تانک!