جای حامد زمانی خالی است

 

این روزها خیلی ها سراغ حامد زمانی را میگیرند. جای خالی او احساس میشود. در فتنه ها و چالش ها، صدای گرم و موسیقی حماسی او روح دوباره ای در جامعه دمیده و فریاد انقلاب را در گوشها به طنین می انداخت. حامد زمانی خودش هم به این دلتنگی ها واکنش نشان داد و البته گله کرد از کم لطفی هایی که توسط جریان خودی در حقش روا شده و باعث شد چند سالی را در غربت و عزلت بگذراند. در این باره پیش تر نیز مطالبی منتشر کردم و در همین وبلاگ به ناعدالتی در برخورد با او واکنش نشان دادم. امیدوارم حامد زمانی یکبار دیگر عرصه هنر و موسیقی را با آوای حیات بخش خود گرم و زیبنده نگه دارد.

در این میان اما هیچ کس سراغ حسین قدیانی را نمی گیرد. کسی دلش برای او تنگ نشده است. کسی هوس تکرار بدگویی ها و تندمزاجی ها و اهانتهایش را به بهانه انقلابی گری ندارد. جای حسین قدیانی اصلا خالی نیست مگر روزی که از زشت گویی هایش اظهار ندامت کند.

قربون کبوترای حرمت امام رضا

 

مگر می شود یک بار زیارت بروی و دلت دیگر برای حرم آقا تنگ نشود؟ انگار از خانه خودت دوری و طاقت فراق از کف داده ای. گم شده ای داریم در حرم آقا که داغی بر دل سوخته مان گردیده و جز به تبرک نسیم مشهد مشرّفش، تسکینی برای آلام آن نخواهد بود.

کاش به جای شبکه پوچ تهران -که دیار حیرانی و بلاتکلیفی است- سیمای خراسان رضوی را به شبکه ملی تبدیل می کردند تا هر جای ایران که هستی، دلت هوایی که شد، لااقل عطر و بوی، نما و شمایی از حریم دلدادگی و گنبد عاشقی در قاب چشمانت حلقه اشک را به ارمغان آورد.

صلی الله علیک یا علی بن موسی، ایهاالرضا یا بن رسول الله.

آنهایی که مشهد هستند دخیل ارادت ما را به پنجره فولاد عشق آقا گره بزنند.

این یک دقیقه، تصویری زیبا و دلکش از نوای قرب و مودت یکی از محبین علی بن موسی در صحن و سرای نور و شیدایی:

https://www.aparat.com/v/d5VWR

برسه به دست جوجو لپ لپیای شورشی دماغو

بچه سوسول تازه به دوران رسیده قرتی که یه چک میخوری اشکت در میاد، دستبند بزنن ننه بابات هوار میشن تو دادگاه و پاسگاه و به عجز و التماس می افتن و خودتم زیرآب هر چی رفیق و همکلاسی و دوست دخترته میزنی با شماره تلفن و آدرس تحویل بازجو میدی که یه ساعت زودتر بیای بیرون!

جیگرشو نداری غلط اضافه میخوری میای وسط خیابون.

اینو منی دارم بهت میگم که بابت انتقاد از بعضی مسئولین فاسق و عوضی و غاصب، دستکم ده باری رفتم دادگاه.

این نظامو با همه عیب و ایراداش به مثل توی جوجه فوکولی هر جایی که ته آرمانت آزادی ناف به پایینه نمیدیم. تو همینکه شلوارتو دو دستی بچسبی نیفته از پات شاهکار کردی.

وقتی به زخمهای فرهنگی اعتنا نمیکنید

 

بر اساس آمار و رصد غیررسمی یکی از مراکز معتبر پایش، مجموع اغتشاش گران سطح کشور در حدود 90 هزار نفر بودند که 95 درصد آنها مجرد، 80 درصد فرزندان طلاق یا مطلقه، 50 درصد دارای سابقه اعتیاد به مواد مخدر یا مشروبات الکی هستند.

85 درصد آنها نیز مرد و پانزده درصد از خانمها بودند.

بی تردید باید اذعان داشت نظام در ماجرای اخیر، چوب بی برنامگی و بی توجهی خود به مبانی و بسترهای فرهنگی را خورده است. ازدواج و محوریت خانواده و سلامت اخلاقی یکی از شاخصه های اصیل شکل گیری جامعه سالم بوده و از طرفی همواره هدف اصلی تهاجم و تخریب رسانه های تبلیغی بیگانه است که اهتمام چندانی از سوی مسئولان بدنبال نداشته است.

حذف دروس زائد از مدارس و دانشگاه، کوتاه نمودن دوران خدمت و زمینه سازی اشتغال از جمله برنامه هایی است که میتواند به نیازهای فطری و غریزی جوانان پاسخ داده و زمینه ازدواج و شکل گیری جامعه متعالی را رقم بزند.

شکی نیست هر چقدر شهوت و اعتیاد گسترش پیدا کند، جامعه دینی آسیب بیشتری دیده و لاابالی گری و ناامنی دامنه گسترده تری پیدا خواهد نمود.

کهکشان، روی زمین

 

پنج شنبه گذشته، سالروز  ورود حضرت معصومه به قم مثل هر سال جشن باشکوهی در این شهر برگزار شد.

خیل عظیم جمعیت که به استقبال کاروان نمادین حضرت رفته بودند صحنه ای پر ابهت و شورانگیز از دلدادگی محبان اهل بیت را رقم زدند.

تماشای صفوف فشرده مردم در صحن های مطهر حرم و خیابانهای اطراف، مرا به وجد آورد. در کنار آن صحنه اشک ریختن مردم با نوای مدح و سرور که در وصف  کریمه اهل بیت و برادر بزرگوارش، امام رئوف خوانده میشد، تصاویری به یادماندنی از مودت بین امت و خاندان کرامت و رأفت و محبت خلق کرده بود.

حیفم آمد این صحنه را بی یاد و نام دوستانم تجربه کنم. گوشی را دست گرفتم و این پیامک را برایشان فرستادم:

"اینجا قیامته

بوی عود و اسپند و دود

گل و عطر و نغمه و سرود

جشن ورود حضرت معصومه ست وسط این همه اشک و ذکر و دعا میشه یاد عزیزان نبود؟!"

امیدوارم همه دوستان و عزیزانی که این مطلب را میخوانند سال بعد در سالروز ورود خانم، در قم حضور داشته باشند و این صحنه های شیرین و بی بدیل را در کام جان بچشند و حلاوتش را سوغات پر برکت عمر خود کنند.

هیاتی بمانید، هیاتی بمیرید!

 

دیدید رفقای هیاتی تنهایتان نمی گذارند. یک عمر می دوی برای روضه امام حسین برای خادمی مجلس و محفل اهل بیت برای آنکه سهمی در برپایی خیمه عزا یا جشن آل الله داشته باشی، از راحتی و فراغت خود می کاهی و افتخار میکنی یک استکان چای مجلس اباعبدالله را بشویی یا کفش مرید اهل بیت را جلوی پایش جفت کنی، چراغ مسجد و حسینیه را روشن نمایی و...

وقت رفتنت که شد محبان اهل بیت برایت جبران میکنند. از فراغت و راحت خود میزنند با سر می دوند پای تشییع پیکرت، حسین حسین میگویند دور تابوتت و اشک می ریزند و نماز شب اول برایت میخوانند و خیرات میکنند و...

بچه های هیاتی اینقدر هوایت را دارند و برایت نوشابه باز می کنند، ببین خود اهل بیت برایت چه میکنند، ببین اگر امام رضا نیامد سر بالینت، اگر اباعبدالله گوشه چشمی نداشت، اگر مادرمان بهت خیر مقدم نگفت، اگر حضرت معصومه تنهایت گذاشت، اگر شهدا چراغ قبر و قیامتت را روشن نگاه نداشتند ....

تو بی صاحب و همراه نیستی برادر من. عقلت می رسید که بین این همه کلمات ریز و درشت و زشت و زیبا، حسین حسین گفتن را انتخاب کردی و ذکر جاودان لبهایت قرار دادی، سرمایه گذاری کردی برای چنین روزی، نوش جانت رزق سکونت در آستان حق، بخور و بنوش از جام شیرین وصال معشوق، جلوس ابدی بر خوان کرامت ارباب، مبارک. هنیئا للآکلین...

شادی روح بسیجی و هیاتی مرحوم، جواد محمدی فرد صلواتی هدیه کنید. اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.

مواظب نفوذی های قضایی باشید

 

در همه نهادها قطعا افرادی حضور دارند که به مبانی و اهداف انقلاب اعتقادی ندارند و تنها با ظاهرنمایی و فریبکاری و رابطه توانسته اند به سطحی از جایگاه اداری نفوذ نمایند.

این افراد به طور معمول از این که باعث ضربه به مردم و نیروهای انقلابی شوند ابایی ندارند و با حفظ ظاهر و در لوای قانون سعی در ایجاد ناامیدی و سرخوردگی در بین جوانان مومن دارند.

نمونه هایی را قبلا در خصوص عملکرد بعضی عناصر مشکوک انتظامی (فتا) و قضایی عنوان داشته ام.

در جریان اغتشاشات اخیر گاه شنیده می شود کارمندی در دفتر قاضی تلاش میکند با استفاده از نفوذ و تجربه و لابی خود باعث رهایی یا تخفیف مجازات عناصر آشوبگر و حتی طلبکاری و شکایت آنها بر ضد ماموران و ضابطان با طرح ادعاهای کذب شود که ثمره آن جز آزار روحی و شخصیتی عناصر زحمت کش و مخلص و جری تر شدن جریان آشوبگر که توحشی کم نظیر را در سطح جامعه خلق کرده اند، نخواهد بود.

مسئولان دادگستری و حفاظت اطلاعات قوه بیش از پیش باید مواظب عملکرد بعضی کارکنان بی اعتقاد و مشکوک خود باشند.