اسلام رابطه بین زن و مرد را در چهارچوب ضوابطی خاص، محدود ساخته و نتیجه بی مبالاتی در روابط دو جنس مخالف را ترویج هرزگی در جامعه و ظلم به زنان برشمرده است.
برخلاف تصور عده ای حتی در جوامع غربی که آزادی جنسی مرزهای بی بند و باری را درنودیده نیز حس زیاده خواهی و تنوع طلبی برخاسته از غریزه حیوانی منجر به آزار بخش قابل توجهی از زنان گردیده و به هیچ وجه این نوع آزادی ها ضامن حفظ کرامت و شأن زنها و دختران نبوده است.
در ادامه گزارشی از آزار زنان اعم از جنسی، هتاکی و ... آنهم در فضای مجازی را می خوانید که نشان می دهد اصرار دین بر ضرورت رعایت حریم در روابط بین زن و مرد، یک حکم عقلانی و ضامن منافع و شئون بانوان است:
«تابناک باتو» ـ نتیجهی تحقیق سازمان بینالمللی پلَن اینترنشنال، حاکی از آن است که اکثر دختران و زنان جوان، تجربهی آزار در فضای آنلاین را دارند؛ تجربهی ترسناکی که برای آنها با آسیب، هراس و ترومایی گاه ماندگار، همراه است.
این نهاد مستقل جهانی برای این تحقیق با ۱۴ هزار دختر و زن جوان که بین ۱۵ تا ۲۵ سال دارند، مصاحبه کرده است. بیش از نیمی از این زنان و دختران گفتند که در فضای مجازی با آزار مجازی، تعقیب، تهدید، تحقیر، دریافت عکس از آلت جنسی و پیغامهای جنسی آزارگر مواجه شدند.
سازمان پلن اینترنشنال میگوید آزار و اذیت زنان و دختران در فضای آنلاین، یک معضل جهانی است و شبکههای اجتماعی را متهم میکند که هیچیک اقدامات ضروری و کافی برای محافظت از امنیت زنان و دختران پیشبینی و طراحی نکردند و در اکثر موارد زن و دختر آزاردیده، عملا هیچ راهی برای احقاق حق از دسترفته خود و مجازات خاطی ندارد.
گروه تحقیق زنان و دخترانی در ۲۲ کشور جهاناند و تقریبا همهی آنها اعلام کردند که وقتی آزار و اذیت را به شبکههای اجتماعی گزارش کردند، هیچ اتفاقی نیفتاده و شبکهی اجتماعی هیچ اقدامی انجام نداده است.
آن بریژیت آلبرکستن، رئیس این سازمان جهانی میگوید این تهدیدها و آزارها فیزیکی نیست، اما اغلب تهدیدآمیز است و زندگی واقعی دختران نوجوان و زنان جوان را با هراس واقعی مواجهه کرده و حق آزادی بیان آنها در فضای آنلاین را نیز سانسور یا نقض میکند. حملاتی که مستقیم اعتمادبهنفس دختران و زنان جوان را نیز نشانه گرفته و آنها را به گوشهی رینگ پرتاب میکند. این آزارها کاملا زنان و دختران را بیقدرت کرده و توانایی دیده شدن، شنیده شدن و حضور در عرصهی عمومی آنها را محدود کرده و گاه کاملا تخریب میکند.
نتایج این تحقیق نشان میدهد آزار و اذیتهای آنلاین، ۲۰ درصد دختران و زنان را وادار کرده که شبکههای اجتماعی را کامل ترک کنند، ۱۲ درصد این کاربران نیز بعد از تجربهی آزار و اذیت، نحوهی استفادهی خود از شبکههای اجتماعی را تغییر دادند. نزدیک به ۴۰ درصد گفتند آنها در فیسبوک با آزار و اذیت و تهدید مواجه شدند، اما باقی شبکهها از جمله اینستاگرام، تیکتوک، توییتر و اسنپچت هم وضع بهتری ندارند.
تحقیقات نشان میدهد اغلب حملهها به دلیل نژاد، جنسیت، هویت جنسی و سیاسی زنان صورت میگیرد. بیش از نیمی از گروه تحقیق گفتند که حملات به آنها به دلیل اینکه در گروهی "اقلیت" جا میگیرند (از اقلیت مذهبی و نژادی گرفته تا جنسیتی و جنسی) رخ داد. ۵۶ درصد این زنان و دختران خود را عضوی از جامعهی «الجیبیتیکیو» میدانند.
آزار و اذیتها طیف وسیعی از رفتارها از تهدید جنسی گرفته تا فحاشی، از تحقیر اندام زنان گرفته تا به افشای هویت و نشانی خانه و ... را شامل میشود. یک چهارم این زنان گفتند که بعد این آزارها، در جهان واقعی نیز احساس ناامنی میکنند. بعضی از آنها ناچار به مراجعه به پزشک و رواندرمانگر و درخواست کمک حرفهای برای مدارا با احساس ناامنی و وحشت شدند.
این تحقیق همچنین نشان میدهد آزارگران اغلب نه تنها هیچ مجازاتی نمیشوند، بلکه خیلی راحت شناسهی کاربری تازهای راه انداخته و آزار و اذیت زن را ادامه میدهند.
در سال ۲۰۱۸، گزارشگر ویژهی سازمان ملل متحد در امور خشونت علیه زنان، در نامهی سرگشادهای از تمام دولتها خواسته بود تا سلسله قوانین تازهای را تصویب کنند و از امنیت زنان و دختران در فضای آنلاین محافظت کنند. او در این نامه گفته بود که حق آزادی بیان زنان، حق حریم شخصی و امنیت آنها هر روز در فضای آنلاین نقض شده و با تهدیدهای جدی روبه روست.