مطالبه اصلی مردم بابل، قانون مداری است

مهم تر از دعواهای مقطعی و گاه زرگری بعضی از اعضای شورای شهر، اصل عدالت خواهی و قانون مداری است که مطالبه حقیقی مردم این شهر محسوب می شود.

کش و قوس ها و تعاملات پیدا و پنهان و امتیازگیری های اعضای شورا جز ایجاد تنش در اذهان عموم، تأثیر دیگری ندارد؛ اما مهم تر از این لفاظی ها، عمل بدون تبعیض به مرّ قانون است که اغماض از آن تضییع حقوق مردم را به دنبال خواهد داشت.

برای شهروندان به عنوان ولیّ نعمتان اصلی جامعه، فرقی میان مقیمی و بیژنی و کاشی و ملا نیست. اگر کسی با رانت و رابطه به استخدام شهرداری درآمده یا به عنوان پیمانکار مشغول به کار شده، خود و نیز آن مسئول ذی نفوذ و حق کشی که او را به کار گمارده باید تاوان این اشتباه را پس بدهند. اگر شهردار سابق برای خروج از خانه ای که با پول مردم رهن شده مقاومت می کند باید او را بیرون بیندازند. اگر تبریک های متملقانه مرتبط با انتصاب و انتخاب مسئولین، چهره شهر را زشت کرده، باید بی هیچ رودربایستی نسبت به رفع آن اقدام نمایند.

سطح جامعه یا عرصه رسانه، محل تصفیه حساب های باندی اصحاب قدرت و بازی با اعصاب و روان مردم نیست. اگر منتخبین شهر قادر به صیانت از حقوق مردم نیستند، فرماندار و دادستان به عنوان عالی ترین کانون اقتدار باید ضامن حفظ و اجرای قوانین و تقویت اعتماد عمومی نسبت به کارکرد نظام اداری جمهوری اسلامی باشند.

پشت پرده

برادر مومن آقا از کمبود اختیارات قوه مجریه و بسط ید سایر قوا انتقاد کرده است.

باید خدمت عزیز دل ملت عرض شود که این نقد البته در این مقطع از زمان، جایگاه خاصی ندارد.

از تصویب بیست دقیقه ای برجام در مجلس تا برخورد قضایی با منتقدان دولت ثابت کرده است که عملاً همه اختیارات در دست تدبیر یک قوه قرار گرفته است!

خلاف شئون؛ اما قابل اغماض!

این تصویر سید احمد خمینی، یادگار یادگار یادگار امام راحل است که گاهی لباس روحانیت هم می پوشد و دیر یا زود آیت الله و علامه نیز لقب خواهد گرفت.

تصاویر  و اخبار عجیب و غریب مربوط به او و دیگر بستگان مقیم بیت امام، خواسته یاناخواسته این پیام را برای مستضعفان عالم منتشر می کند که دلیلی ندارد امام بت شکن و ظلم ستیز و آزادی خواهی که حرمت افکار و مرامش در خانه خودش نیز محفوظ نمی ماند اسوه و مراد و راهبر شما باقی بماند.

کسی از سلبریتی ها سند خواست؟

شوی بزرگ سلبریتی ها را در جریان زلزله اخیر کرمانشاه شاهد بودیم. یکی مدعی شد به واسطه شماره حسابی که اعلام کرده توانسته یک میلیارد تومان پول جمع کند. یکی دیگر زد روی دست او و گفت هفت میلیارد تومان جمع آوری کرده است. به همین منوال هر کس که خواست خودش را در بین مردم، صاحب اعتبار و جایگاه و محبوبیت معرفی کند و اسمش را در رسانه ها روی زبان ها بیندازد مدعی شد که فلان مبلغ محیرالعقول را از سوی هواداران خود جمع کرده است. خدا از همه قبول کند.

کاش این برادران و خواهران مدعی، رسید بانکی وجوه واریزی را نیز منتشر می کردند تا خدای ناکرده متهم به بیان حرفی بدون سند و از روی توهم و شهرت طلبی نشوند. 

اتمام حجت با افسارگسیختگی عنصری واداده

سیاست سمحه و سهله حضرات خوش نشین، مشکلات عدیده اخلاقی او را نادیده گرفت و صلاحیتش در نهایت، تأیید شد. فکر کرد دیگر کسی به کسی نیست. شروع کرد به انتشار مطلب از کانال های ضدانقلاب. آب که از آب تکان نخورد یقین کرد شهر بی کلانتر شده و وقت آن است که هفت تیر کشی راه بیندازد. حالا مطالب بهائیت ضد دین را در هجمه به باورهای مذهبی منتشر می کند.

برای مهار این پولدار ساده لوح که نه بضاعت فکری و توان اجرایی که تنها طمع پول های بادآورده اش او را در فهرست کج و معوج اصلاحاتچی های غرب زده جای داده، فکری اساسی لازم است. زمان عمل به بند میم وصیتنامه امام راحل نزدیک شده است.

رونوشت: مجموعه نهادهای نظارتی و قضایی

کافر خوب، کافر بد!

شما یادتون نمیاد. یه روز گفتن هوگوچاوز دوست داره بیاد حرم امام رضا رو ببینه یه الم شنگه ای راه افتاد که نگو. الان از خبرنگار اسرائیل تا سفیر چک اومدن حرم حضرت معصومه و رفتن اصلاً انگار نه انگار. فقط اونی که ضدآمریکا بود کافر بود!

فأین تذهبون؟!

برآیند فکری بعضی از مسئولان عالی نظام در آستانه چهل سالگی انقلابی اسلامی که قرار بود حامی مستضعفین عالم باشد:

هوگوچاوز ضد استعمار و استکبار ستیز و آزادی خواه؛ کافر و ملحد

اوبامای سلطه جو و استعمارگر و خون آشام؛ مودب و باهوش!

به کجا چنین شتابان؟!

قدم به قدم

دبیرستان بودم از طرف بسیج یه دعوتنامه بردم برا ریاست دانشگاه پزشکی، وقتی در اتاق رییس رو باز کردم با دیدن موکت کف اتاق موندم که باید کفشمو در بیارم یا نه. از خودم پرسیدم چرا باید رییس یک دانشگاه در کشوری اسلامی با کفش روی موکت راه بره؟!

تصورش را هم نمی کردم روزی روحانیونی در طراز ریاست دو قوه رو ببینم که با کفش روی فرش راه برن.

توپ و نماز!

یک پای صادق در خیابان بود و در راه مبارزه با شاه می دوید، پای دیگرش در ورزشگاه بود و توپ می زد. او یک فوتبالیست حرفه ای بود که مورد نظر و توجه مربیان قرار گرفت و به تیم ملوان بندر انزلی دعوت شد؛ اما به خاطر آن که از مبارزه باز نماند در قائمشهر ماند و دعوت مربیان بزرگی چون بهمن صالح نیا را نپذیرفت. تیم او آن سال توانست رتبه نخست را در مسابقات فوتبال آموزشگاه های مازندران به دست بیاورد.

بعد از انقلاب پایش به جبهه باز شد و در شمار فرماندهان موفق و دلیر سپاه اسلام درآمد. از طرفی هم نمی توانست رسالت فرهنگی خود را در قبال جوان ها از یاد ببرد.

در فرصت هایی که به شهر می آمد توانست تیم فوتبال شهید رجایی را تشکیل بدهد. محبوبیت صادق مزدستان باعث شد فوتبالیست های موفق و جوان شهر، زود گردش جمع شوند و تیمی حرفه ای را بسازند. شهید صادق مزدستان شد کاپیتان تیم شهید رجایی. او با اخلاق نیک و محبوبیتی که در بین هم تیمی هایش داشت آنها را به رعایت اخلاق اسلامی دعوت می کرد. خواندن نماز جماعت توسط بازیکنان یک تیم فوتبال آن هم در مستطیل سبز رنگ و در مقابل چشم هوادارن، کاری بدیع و زیبا بود که با ابتکار صادق مزدستان به وقوع پیوست. این حرکت ارزشی در فضای آن روز بسیار تأثیرگذار بود. هم بازیکنانی که نماز می خواندند متوجه می شدند که باید به معیارهای اخلاقی، بیش از پیش پای بند باشند و هم تماشاگران یاد می گرفتند که ارزش های دینی در رأس همه فعالیت ها بوده و ورزش منهای اخلاق، ارزشی ندارد.

گاهی بعضی تماشاگرها هم به صفوف نماز می پیوستند و صحنه هایی زیبا از حاکمیت ارزش ها بر جان و دل جوان ها را به نمایش می گذاشتند. تیم فوتبال شهید رجایی، نمونه ای از یک تیم اخلاق محور شده بود.

برگرفته از آرشیو خاطرات کنگره سرداران شهید استان مازندران

السلام علیکم یا انصار دین الله

غریبانه نه اما شبانه تشییع شد در میان خیل عاشقان و جاماندگان شهادت، تا باز هم روضه غربت مادر را بر سر زبان ها بیندازد و از محبین او اشک بستاند.

پردیسان قم، چهارمین شهید مدافع حرم خود را شبانه بر دوش اشک ها تشییع نمود و در سوگ گل پرپری دیگر، مرثیه جاماندگی سرود.

علی رضا جیلان میاندار هیأت بود و وصیت کرد که دور تابوتش، روضه مادر بخوانند و بر سینه بزنند.

همسرش می گفت: والله قسم تا دو روز قبل هم نمی دانستم که او فرماندهی تیپ را برعهده داشته است.

اسم مستعارش در میان بچه های زینبیون، ذوالفقار بود. می گفت: می خواهم ذوالفقار رهبرم باشم و دشمنان اسلام را امان ندهم.

در شب شهادت امام رضا در آخرین ساعات پیروزی لشکر توحید، خود را به قافله عاشوراییان تاریخ رساند تا حسرت شهادت را یک عمر به دل داغدار خویش نکشاند.

فرزند خردسالش را یکی در آغوش کشید و میکروفن به دستش داد. زمزمه کودکانه لبیک یا زینب، نوید تداوم راهی ناتمام را می داد که تا ظهور منجی عالم، در باغ شهادت را به روی عاشقان وجه الله، گشوده نگاه خواهد داشت.

دیر یا زود شاید دیار اویس قَرَن، میعادگاه دوباره اصحاب خورشید باشد. وما بدلو تبدیلا.

تشکر از سردار جعفری از نگاهی خاص!

این روزها به دنبال پیروزی رزمندگان اسلام بر گروه سفاک داعش که به پشتیبانی وهابیت خبیث و صهیونیسم پلید، اسلام اصیل را دستخوش تحریف منافقانه و فتنه ددمنشانه خویش ساخته بود همه مشغول عرض تبریک و تهنیت به سپاه قدس و فرمانده رشید و دلاور آن حاج قاسم سلیمانی هستند. نباید فراموش کرد که نیروی قدس بخشی از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است که در این نبرد سهمگین خوش درخشید و نقشی سترگ را در پیروزی اخیر ایفا کرد؛ اما واقع امر آن است که سایر بخش های سپاه نیز در مسأله عراق و سوریه، ورودی تأثیرگذار و دشمن شکن داشته اند.

آن چه که طرح تشکر ویژه از سردار جعفری از نگاهی دیگر و خاص تر را مهم و ضروری می نمایاند نه صرف پیروزی جان برکفان سپاه به فرماندهی ایشان در دفاع از حرم و حریم اهل بیت است که البته این موضوع در جای خود از اهمیتی کتمان ناپذیر برخوردار است.

از سردار عزیز جعفری باید از زاویه ای دیگر نیز تجلیل به عمل آورد و اخلاص و عظمت روحی او را ستود. همه کسانی که کار اداری، سازمانی و تشکیلاتی انجام داده اند چه بسا بارها این تجربه را درک کرده اند که اغلب مسئولان و مدیران شاخص و مقامات رسمی، محبوبیت فرد و نیرویی از زیردستان مجموعه تحت امر خود را تحمل نکرده و با احساس خطر از جایگاه یا شأن و قابلیت های خویش به نحوی درصدد تغییر موقعیت و احیاناً تضعیف او بر می آیند!

همه می دانند در سال های اخیر با افتخارآفرینی های مکرر نیروهای رزمنده ایرانی در نبرد شام و عراق، این نام قاسم سلیمانی بود که هر روز بر سر زبان ها افتاده و محبوبیتی بی نظیر را برای این مرد تاریخ ساز در دل مردم ایران و البته همه مستضعفان عالم رقم زد. سردار جعفری عزیز با روحی آسمانی و نگاهی قدسی به تکلیف انقلابی و دینی خویش، بی شباهت به اغلب روسا و مسئولان کم جنبه و حسود و میزپرست و جاه طلب عمل نمود و جلوه ای زیبا از خودسازی و مناعت طبع تربیت شدگان مکتب اصیل اسلام ناب را در عرصه مدیریت کلان جامعه به تصویر کشاند. او برخلاف خیلی از مدیران معمولی جامعه نه تنها از محبوبیت فراگیر نیروی تحت امر خود دچار هراس، ناراحتی و حسد نشد بلکه با تعریف و تمجید مکرر از او بی هیچ ادعایی به تقویت این فرمانده دلیر جبهه مقاومت پرداخت، بی آن که حتی نیم نگاهی به نام و نان و اسم و رسم خویش داشته باشد. سردار جعفری نشان داد که رقابت های درون صنفی و دنیاطلبانه در مجموعه ای که بنیان آن بر اندیشه معنویت و آخرت گرایی بنا شده هیچ معنا و مفهومی نخواهد داشت.

درود خدا بر همه فرزندان راستین اسلام که در مکتب عشق و دلدادگی خمینی کبیر و خلف صالح او، درس ایمان و جهاد و شهادت را بی هیچ پیرایه ای فراگرفته و لذت گمنامی در عرصه مجاهدت فی سبیل الله را با مطامع زودگذر دنیا معاوضه ننمودند.

امشب شبی را باید به گریه بگذرانیم

قطعاً همین طور است که امروز روزی را همه باید جشن بگیریم. شکست داعش، شکست دشمنان اسلام بود و پیروزی جبهه توحید و سرافرازی اسلام حقیقی.

مگر این پیروزی بزرگ آرزوی همه ما نبود؟ باید شاد باشیم و شکر گذار لطف و مدد الهی، قبول!

اما

خلوتی اگر مهیا شد دور هم جمع شویم، روضه بخوانیم و اشک بریزیم. می دانید که چه بر سرمان آمده است؟ باز هم بساط شهادت را جمع کردند. باز هم در میخانه وصال را بستند. 

برنده های اصلی عرصه این جهاد مقدس، شهدای بی ادعایی بودند که در قهقهه مستان شان، خوان عند ربهم یرزقون حضرت معبود را درک نمودند.

بدا به حال ما جاماندگان، بدا به حال ما ...

 آااای اسماعیل خانزاده، عبدالصالح زارع، هادی باغبانی، محمد امین کریمیان، مجید قربانخانی، محسن حججی، رحیم کابلی، سید حسین رئیسی، سید رضا طاهر، حسن رجایی فر، سید مجتبی حسینی، علی اکبر عربی، شالیکار، بلباسی، بواس، رادمهر، بیضایی، خلیلی، هاشمی، سامانلو، قنبری، مشتاقی، عابدینی، رادمهر، صابری، تمام زاده، تقوی، حسونی زاده، تقی پور و همه برو بچه های پیر و جوان و مخلصین انقلاب که درِ باغ شهادت به رویتان گشوده شد، حالا که در عرش خدا جاودانه شدید، حالا که به منزل قرب الهی وارد شدید، لطفی هم در حق ما مدعیان همیشه جامانده کنید؛ شما را به خدا به ما بیچارگان زان سو نخندید. 

از زلزله زدگان عراق چه خبر؟

از اول که خبر زلزله غرب را اعلام کردند گفتند مرکز زلزله در سلیمانیه عراق بود. بعد معلوم شد زلزله در نقطه ای مرزی رخ داده است. آن چه مسلم است این است که این زلزله شدید در خاک عراق نیز تأثیری ملموس داشته و مانند بعضی از شهرهای مرزی ایران در آن جا نیز ویرانی هایی را به دنبال داشته است.

با این حال تمام این روزها هر چه اخبار خبرگزاری ها را زیر و رو می کنم اطلاعی از وضعیت زلزله زدگان کشور عراق را نمی بینم.

دور از انصاف است مردمی که در همین یک ماه اخیر مثل سال های گذشته، با میهمان نوازی خیره کننده خود پذیرای زوار کشورمان بودند حالا در موقع ابتلا به مصائب سهمی در حد انعکاس اخباری از اوضاع و احوال خود در رسانه های ایران اسلامی نداشته باشند.

پژواک

همین فارس، رجا و همه سایت ها و خبرگزاری های پرمخاطب اصولگرا که حاضر نشدند دیدار محمود احمدی نژاد از مناطق زلزله زده و ابراز ارادت پابرهنگان شیعه و سنی را نسبت به این مسئول مردمی نظام اسلامی انعکاس بدهند با شکست مجدد در انتخابات آتی ریاست جمهوری، باز هم تقصیر را گردن حامیان احمدی نژاد و عدم همراهی مطلوب آنان خواهند انداخت.

فوران بصیرت در رسانه های ضدانقلاب!

رسانه های ضدانقلاب به بهانه تخریب دیوار یا نمای چند ساختمان مسکن مهر در زلزله اخیر غرب کشور که البته در زمان دولت یازدهم تکمیل شد و به بهره برداری رسید، به صورت هماهنگ و یک صدا مشغول کوبیدن دولت احمدی نژاد هستند.

احمدی نژاد به رغم تخریبب های ناجوانمردانه بعضی از خودی ها، همچنان خود را در مسیر انقلاب اسلامی و نهضت جهانی مستضعفین می داند.

اصولگرایانی که بودجه های مربوط به مقابله با جنگ نرم را در این سال ها خرج منحرف نمایی احمدی نژاد کرده اند نیز خود را انقلابی می دانند.

عقل سلیم، تجربه و توصیه بزرگان بارها بر این حقیقت صحه گذارده که هر جا را دشمن نشانه رفته و هدف قرار داده یعنی راهی به درستی طی شده و هدفی صحیح پیگیری گردیده که حساسیت بدخواهان را برانگیخته است.

با این وصف باید نتیجه گرفت رسانه های ضدانقلاب توانسته اند بصیرت لازم را پیدا کرده و درصدد تقابل با جریان انحرافی برآیند!

 با شما شرط می بندم گروهک های قارچ گونه انتخاباتی جریان موسوم به اصولگرا باز هم خود را به خواب زده و کاندیدای محوری آنها باز هم در مناظره های انتخابات آتی حاضر به دفاع از کارکردهای مثبت دولت احمدی نژاد نخواهد بود.

پاسخی به یک وارونه نمایی

برنی سندرز، سناتور آمریکایی:

اگر ما ثروتمندترین کشور جهان هستیم، پس چطور ممکن است که ۲ ماه پس از توفان ماریا هنوز نیمی از مردم پورتو ریکو برق ندارند؟!

پ ن:  اینا از بس یکشنبه ها راهپیمایی کردن و مرگ بر ایران گفتن انرژی های منفی به خودشون برگشته و این بلا رو سرشون آورده. به جان علی انصاریان راست میگم

حاشیه ای بر جوابیه اداره کل کتابخانه های عمومی استان

روابط عمومی اداره کل کتابخانه های عمومی استان مازندران با صدور اطلاعیه ای پیرامون حواشی اقدام اخیر این نهاد در انتقال کتاب های قدیمی کتابخانه شهیدان نجاریان شهرستان بابل به ساری، دلیل این تصمیم را صیانت از میراث کهن و مکتوب در "فضایی استاندارد" قلمداد نمود.

نکته ای که در این میان قابل توجه به نظر می رسد این است که آثار مورد بحث، نه در روزهای اخیر که مدت هاست در این کتابخانه قرار داشته است. چرا در این مدت، نهاد مذکور نسبت به ایفای وظیفه خود در صیانت از این آثار – که مطابق ادعای مسئولان در گونی! نگهداری می شد- غفلت ورزیده است؟

در بخشی از این اطلاعیه آمده است: "طی بازدید کارشناس نهاد از مازندران، تعدادی کتاب چاپ سربی که در وضعیت نامناسب نگهداشت در کتابخانه شهیدان نجاریان بابل قرار داشت، یافت شد به گونه ای که به دلیل بی مهری های صورت گرفته در سال های گذشته در داخل گونی و کارتن نگه داری می شدند و تمام کتاب ها در معرض نابودی کامل قرار داشتند"

این عبارات نشان می دهد که نهاد کتابخانه های عمومی استان در این مدت یعنی تا قبل از بازدید کارشناس اعزامی از مرکز، برای حفاظت از کتاب های قدیمی، اهتمام و دلسوزی لازم را نشان نداده است. با این وصف معلوم نیست آیا از این پس یعنی در غیاب کارشناس اعزامی نیز در قبال حفظ این آثار وظیفه شناسی لازم را به خرج خواهد داد یا نه؟

مسئول مربوطه بی آن که نسبت به کوتاهی های مجموعه ذی ربط در سال های اخیر، کوچکترین ندامت و عذرخواهی را اظهار کند مردم و مسئولان را مکلف به قدردانی از دلسوزی دیرهنگام خود نیز می داند: "اما این اقدام عقلانی که باید مورد تقدیر قرار می گرفت ..."!!

نکته دیگری هم در اطلاعیه مذکور به چشم می خورد که ابهام برانگیز است: "اما چنانچه شرایط نگهداری و فضای مطلوب در آن شهرستان فراهم گردد، بعد از مراحل آفت زدایی و درمان، کتاب ها به کتابخانه بابل عودت داده خواهد شد."

چنان که از این متن بر می آید نهاد کتابخانه های عمومی استان نه تنها در همه این سال ها نسبت به مناسب سازی فضای کتابخانه های شهرستانی در وزن و جایگاه علمی و فرهنگی بابل جهت نگهداری نسخ قدیمی اقدامی نکرده بلکه همچنان ایجاد فضای مطلوب را منوط به اقدام فاعلی مجهول می داند: " اما چنانچه شرایط نگهداری و فضای مطلوب در آن شهرستان فراهم گردد..."!

با این وصف به نظر می رسد مطالبه اصلی از مسئولان نهاد کتابخانه های عمومی استان باید حول این محور باشد که درآمدهای قابل توجه دریافتی از شهرداری های سطح استان که مطابق قانون به نهاد مذکور تعلق می گیرد به جای تجهیز کتابخانه های مازندران کجا و چگونه صرف شده است؟

امام جمعه محترم شهر بابل اخیراً در سخنانی به مناسبت فرار سیدن هفته کتاب، ضمن گلایه از کمبود امکانات برای توسعه کتابخانه شصت هزار جلدی مرحوم آیت الله روحانی درباره نسخ خطی موجود در این کتابخانه نیز اظهار داشت: "گنجینه نسخ هزار جلدی خطی این کتابخانه از افتخارات فرهنگی شهر بابل در سطح منطقه می باشد."

امید است چنان چه اداره کل کتابخانه های عمومی استان عزمی برای تجهیز کتابخانه شهیدان نجاریان ندارد، لااقل به احترام مردم فرهنگ دوست شهرستان بابل و به منظور پرهیز از تشدید حساسیت ها، نگهداری آثار منتقل شده را به کتابخانه آیت الله روحانی بابل واگذار نماید.

حسن روحانی دروغ می گوید

تخریب صد در صدی بیمارستان تازه تأسیس اسلام آباد غرب، نقش به سزایی در افزایش تلفات زلزله زدگان مجروحی داشت که به علت از بین رفتن امکانان درمانی، جان به جان آفرین تسلیم کردند.

حسن روحانی و دستگاه سیاست باز دولت همگام با رسانه های ضدانقلاب برون مرزی، با تمام امکانات در حال تزریق این دروغ بزرگ به مردم هستند که مسکن مهر عامل اصلی تشدید تلفات جانی در غرب کشور بوده است! بماند که مسکن مهر نیز در سال 94 توسط همین دولت تکمیل و افتتاح گردید.

با ورود رسانه های مستقل به عرصه این خبرسازی ها و افشای دروغ بزرگ دولت، حالا رسانه های وابسته با اتخاذ ژستی به ظاهر معتدلانه و خیرخواهانه، این خط را دنبال می کنند که از اساس بحث پیرامون خرابی مسکن مهر یا بیمارستان تازه تأسیس یا کم کاری هلال احمر و بی کفایتی مسئولان ستاد بحران و ... ضرورتی ندارد!

توصیه می کنم سرمقاله امروز کیهان را حتماً بخوانید. حسین شریعتمداری در یادداشتی روشنگرانه به افشای دروغ پردازی دولت در خصوص خسارت های زلزله اخیر پرداخته است:

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13960823001743

پدر هم چون پسر آسمانی شد

پدر آن قدری به پسر وابسته بود که وقتی می خواست به سوریه برود او را نیز با خودش برد. پسر در آغوش پدر شهید شد. هفت هشت ماه پیش بود که پیکرش را تشییع کردیم.

پدر آن قدری به پسر وابسته بود که دلش نیاید از او جدا بماند. امروز رسول جعفری، پدر شهید مهدی جعفری را بر دوش شهر، تا معراج آسمان بدرقه کردیم.

محمود تقی پور، روحانی شهید مدافع حرم

دوستش موقع تشییع پیکر او تعریف می کرد:

این اواخر ورد زبانش این جمله بود: الاحسان بالاتمام!

می گفت: امیدوارم خدایی که لطف و عنایتش شامل حالم شده و مرا تا این جا، در حریم زینبی کشانده و توفیق جهاد با دشمن را نصیبم کرده احسانش را با شهادت من به کمال و تمام برساند.

روز اربعین بود که پرگشود. نفس های آخر را که می کشید همه در تلاطم بودند کاری برایش انجام بدهند. خودش اما آرام و بی دلهره لب باز کرد و گفت: اشهدن ان لااله الاالله اشهد انّ محمدا رسول الله. کمی مکث کرد. بعد سه بار تکرار کرد: اشهد انّ علیا ولی الله... اشهد انّ علیا ولی الله ... اشهد انّ علیا ولی الله ...