دانش و قیام!
اولین عبارت کلام خدا که به گوش جان پیامبر(ص) نشست، امر به خواندن بود و سخن از علم و دانش و قلم در ذیل باور به خدای بی همتا: "اقرأ باسم ربک الذی خلق. خلق الانسان من علق. اقرأ و ربک الاکرم. الذی علم بالقلم. علم الانسان مالم یعلم"
همه ماجرا اما این گونه نیست. اسلام مکتبی مبتنی بر فرهنگ و دانش است ولی متوقف در علم و فرهنگ نیست. علم و دانش و خواندن و نوشتن به خودی خود ارزش و هدف نبوده و مسئولیت آور است.
پیامبر که به خانه رسید و به بستر رفت و روی خود را پوشاند، کلام دیگری به او وحی شد که مکمل پیام اول بود و نشان داد دین خدا صرفاً جنبه فردی و درونی ندارد: "یا ایها المدثر، قم فأنذر"
عالم حقیقی، ورای کتاب و دفتر و اندیشه و قلم، اهل قیام است و نمی تواند در برابر جهل جامعه و جور ظالم سکوت کرده و گوشه انزوا را برگزیند. اقرأ باسم ربک، منهای قم فأنذر، ناقص و ابتر می ماند.
